Ανακοινωθέντα

Ρίγη συγκίνησης και δέους στην ψυχή του καθενός μας προκαλεί η σημερινή μέρα. Εδώ στο Μνημείο της Μάνας των Αγνοουμένων, στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, αποτίνουμε και σήμερα με βαθιά ευλάβεια τον οφειλόμενο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης, τόσο της Κυπριακής όσο και της Ελληνικής Δημοκρατίας, προς την κάθε μάνα των αγνοουμένων μας, Κυπρίων και Ελλαδιτών, στο πρόσωπο της οποίας αποτυπώνεται το δράμα που βιώνουν οι οικογένειες καθημερινά για σχεδόν μισό αιώνα για την αβεβαιότητα της τύχης των αγαπημένων τους προσώπων.

Η καταγραφή των ονομάτων των αγνοουμένων στις πλάκες κάτω από το άγαλμα της Μάνας, καταδεικνύει, ακριβώς, την έκταση του δράματος που για χρόνια βιώνουν καρτερικά και με αγωνία οι συγγενείς. Αλλά και την έκταση και το βάρος των ευθυνών της Τουρκίας για την εκκρεμότητα που υπάρχει ως προς την οριστική επίλυση του προβλήματος.

Η κατοχική δύναμη προκλητικά συνεχίζει να παραγνωρίζει τη σειρά των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως και τη σειρά των καταδικαστικών γι’ αυτήν αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα εγκλήματα που η ίδια διέπραξε χωρίς να επιδεικνύει την αναγκαία βούληση για την αντιμετώπιση των οδυνηρών συνεπειών τους.

Αναμένουμε και ζητούμε, ειδικά από τα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από άλλες ισχυρές χώρες και οργανισμούς, να αναλάβουν επιτέλους ουσιαστικές πρωτοβουλίες και ενέργειες για να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία.

Θέλω να τονίσω για ακόμα μια φορά ότι σε ανθρωπιστικής φύσεως προβλήματα, όπως αυτό των αγνοουμένων μας, δεν μπορεί και δεν πρέπει η διεθνής κοινότητα να ακολουθεί και να εφαρμόζει δυο μέτρα και δυο σταθμά. 

Χίλια εξακόσια δέκα εννέα είναι τα ονόματα που καταγράφονται στις πλάκες. Όσα και στον κατάλογο των αγνοουμένων που καθιερώθηκε κάποια χρόνια μετά την τουρκική εισβολή.  Πίσω από τις πλείστες των περιπτώσεων αγνοουμένων μας υπάρχει μια μεγάλη ιστορία απαράμιλλου θάρρους και υπέρτατης προσφοράς προς την ιδιαίτερη μας πατρίδα, η οποία τόσο πολύ δοκιμάστηκε το πικρό εκείνο καλοκαίρι του 1974 με το προδοτικό πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή. 

Πέρα από τη μεγάλη εκτίμηση και τη βαθιά ευγνωμοσύνη μας προς τον κάθε ένα, το Μνημείο της Μάνας με τα ονόματα των αγνοουμένων συμβολίζει και το ιερό μας χρέος προς τους ιδίους και τις οικογένειες τους να μην αποδειχθούμε κατώτεροι και επιλήσμονες της θυσίας τους, και να αναλώσουμε κάθε ικμάδα των δυνάμεων και των δυνατοτήτων μας προκειμένου να δικαιωθεί ο αγώνας τους και να λάμψει όλη η αλήθεια για την κάθε περίπτωση αγνοουμένου μας ξεχωριστά.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κυβέρνηση, όλοι μας είμαστε ταγμένοι σε αυτόν τον αγώνα.

Σαράντα οκτώ χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, εξακολουθούν να αγνοούνται  οι μισοί και πλέον συμπατριώτες μας που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των αγνοουμένων μας, ο οποίος κατατέθηκε στη ΔΕΑ. Δεν μηδενίζουμε το έργο της Διερευνητικής Επιτροπής, κάθε άλλο, ωστόσο δεν μπορεί μετά από τόσο μακρύ χρονικό διάστημα να μην συντελείται πλέον η αναγκαία πρόοδος εξαιτίας, ουσιαστικά, των προβλημάτων που δημιουργεί και συντηρεί η τουρκική άρνηση και αδιαλλαξία.

Καταθέτοντας τον σεβασμό και μαζί την εκτίμησή μας προς τις οργανώσεις των συγγενών τόσο της Κύπρου όσου και της Ελλάδας, παρέχουμε εκ νέου τη διαβεβαίωση ότι, παρόλες τις δυσκολίες, θα παραμείνουμε προσηλωμένοι στο στόχο της διακρίβωσης της τύχης και της τελευταίας περίπτωσης αγνοούμενου μας όπως και στον εντοπισμό και επιστροφή των λειψάνων στις οικογένειες τους των εκατοντάδων πεσόντων μας που τάφηκαν σε γνωστούς και άγνωστους χώρους στις κατεχόμενες περιοχές. 

Αυτό αποτελεί επιταγή και χρέος απέναντι στους ήρωές μας και στις οικογένειές τους.

(ΡΜ/ΕΠ/ΣΧ)