Ανακοινωθέντα

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τιμούμε και φέτος τη μνήμη του Γρηγόρη Αυξεντίου, ενός από τους πρωτοστάτες του διαχρονικού αγώνα για ελευθερία της πατρίδας μας, ενός ήρωα που, επιδεικνύοντας αυταπάρνηση, ετοιμότητα για θυσία και αγνή αγάπη προς την πατρίδα, πέτυχε δικαίως ιστορική αναγνώριση και αθανασία.

Τα ηρωικά «Μολών λαβέ» και «Όχι» που βροντοφώναξε ο Γρηγόρης Αυξεντίου από το κρησφύγετό του στις 3 Μαρτίου 1957, περικυκλωμένος από Άγγλους στρατιώτες μετά από προδοσία, έσεισαν βουβά τα βουνά του Μαχαιρά. Γιατί, όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο ποιητής μας Κώστας Μόντης, «Εκείνο το “Όχι” δεν το επανέλαβε η ηχώ, ήταν πολύ βαρύ για να το μεταφέρει».

Για δέκα ώρες οι Άγγλοι επιχειρούσαν χωρίς αποτέλεσμα να κάμψουν την ηρωική αντίσταση του Γρηγόρη Αυξεντίου και, αφού χρησιμοποίησαν όλων των ειδών τα μέσα, κατέφυγαν στην επαίσχυντη λύση να ρίξουν στο κρησφύγετο εμπρηστικές βόμβες. Τεράστιες φλόγες έζωσαν τον χώρο, τυλίγοντας το σώμα του ήρωα, που έγινε παρανάλωμα του πυρός στον βωμό της ελευθερίας.

Ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ δεν έδειξε απλώς πώς πολεμούν οι ήρωες, αλλά και πώς πεθαίνουν. Με τον θάνατό του κατέστη υπόδειγμα ανδρείας και ηρωισμού, ένας φωτεινός φάρος που χαράσσει τον δύσβατο δρόμο προς τη δικαίωση και την ελευθερία. Το σθένος που επέδειξε ο Γρηγόρης Αυξεντίου, το πνεύμα εθνικής προσήλωσης και η ανιδιοτέλεια της ηρωικής του θυσίας φωτίζουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Καλώντας μας να παραμείνουμε ανυποχώρητοι στις επάλξεις του αγώνα και του καθήκοντος, ο Σταυραετός του Μαχαιρά έγινε αιώνιο σύμβολο από το οποίο ο κυπριακός ελληνισμός αντλεί ηθικά διδάγματα και θάρρος. Σήμερα, υποκλινόμενοι μπροστά στην ιερή του μορφή, υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα του μέχρι την ευλογημένη εκείνη μέρα που θα φέρει την πολυπόθητη λευτεριά και την επανένωση της πατρίδας μας.

Σας καλώ να τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου.

(Τήρηση μονόλεπτης σιγής)

Αιωνία του η μνήμη!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Προ ημερησίας διατάξεως θα ήθελα να αναφερθώ και στην Παγκόσμια Ημέρα Σπάνιων Παθήσεων, που καθιερώθηκε το 2008 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σπάνιων Παθήσεων και έκτοτε τιμάται κάθε χρόνο την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου.

Οι σπάνιες ασθένειες μπορεί να επηρεάζουν μεμονωμένα μικρό αριθμό ανθρώπων, αλλά παγκοσμίως επηρεάζουν εκατομμύρια, ενώ καθεμία από αυτές έχει τις δικές της μοναδικές προκλήσεις και πολυπλοκότητες.  Από γενετικές διαταραχές έως αυτοάνοσες καταστάσεις, οι σπάνιες ασθένειες μπορούν να εκδηλωθούν με διάφορους τρόπους, συχνά αψηφώντας την εύκολη διάγνωση και θεραπεία. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση σπάνια ασθένεια καθορίζεται ως μια ασθένεια που επηρεάζει ένα ή λιγότερο από ένα άτομα στα δύο χιλιάδες άτομα, ενώ υπολογίζεται ότι από 6 000 έως 8 000 διαφορετικές σπάνιες ασθένειες επηρεάζουν περίπου τριάντα εκατομμύρια ανθρώπους στην Ένωση. Ωστόσο, παρά τη σπανιότητά τους, οι επιπτώσεις αυτών των ασθενειών κάθε άλλο παρά μικρές είναι, καθώς επηρεάζουν βαθιά άτομα και οικογένειες, προκαλώντας σωματικά, συναισθηματικά και οικονομικά βάρη.

Η Παγκόσμια Ημέρα Σπάνιων Παθήσεων έχει καθιερωθεί για ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και την επιδίωξη μεγαλύτερης στήριξης από την πολιτεία, ούτως ώστε να δημιουργηθούν καταλληλότερες υποδομές. Ας αναγνωρίσουμε τη δύναμη και τη γενναιότητα όσων ζουν με σπάνιες ασθένειες, καθώς και τις προσπάθειες ιατρών, ερευνητών και φροντιστών που εργάζονται ακούραστα, για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών.