Ανακοινωθέντα

Κυρίες και Κύριοι,

Καταρχάς, επιτρέψετε μου να αναφερθώ στο θλιβερό άγγελμα της εκδημίας του ευπατρίδη Χαράλαμπου Μυλωνά.

Εκ μέρους, του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας εκφράζω ειλικρινή συλλυπητήρια προς την οικογένεια, τους οικείους και τους συνεργάτες του εκλιπόντος και στην Ένωση Κυπρίων Εφοπλιστών.

Ο Χαράλαμπος Μυλωνάς υπήρξε μια χαρισματική προσωπικότητα, ένας ακούραστος πρωτεργάτης για την κυπριακή ναυτιλία.

Αιωνία ας είναι η μνήμη του.

Φίλες και φίλοι,

Εν πρώτης, οφείλω να εκφράσω θερμές ευχαριστίες στους διοργανωτές για την ιδιαίτερα τιμητική πρόσκληση και την ευκαιρία να ανταλλάξω απόψεις με τους επιδραστικότερους εκπροσώπους της Ναυτιλιακής κοινότητας.

Επιπροσθέτως, θέλω να συγχαρώ τους διοργανωτές για την θαρραλέα επιλογή του θέματος. Δεν προτίθεμαι να προβώ σε μία ιστορική αναδρομή, δεν πρόκειται να αναφερθώ στο δεδομένο δίκαιο του αγώνα μας.

Τουναντίον, θα εστιάσω στο πως προσεγγίζουμε το Κυπριακό ως εθνικό ζήτημα, το οποίο καθορίζει την εξωτερική μας πολιτική, αλλά και ως ζήτημα, το οποίο αποτελεί άθροισμα συμφερόντων.

Θα ξεκινήσω με μία παραδοχή: Το Κυπριακό επηρεάζει κάθε τομέα δράσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Αυτά που είναι αυτονόητα για άλλα κράτη είναι για εμάς πολυπλοκότερα. Η πρόκληση είναι πως να διαμορφώσεις μία ευημερούσα κανονικότητα, μέσα σε συνθήκες μη κανονικές.

Η απάντηση είναι απλή: η δημιουργικότητα. Υπέρβαση του προβλήματος και ανάδειξη ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα Πρόβλημα. Είναι μέρος του πλέγματος λύσεων στην περιοχή μας.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της Ναυτιλίας.

Η Τουρκία υιοθέτησε περιοριστικά μέτρα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας ήδη από το 1987, απαγορεύοντας αρχικά σε πλοία υπό κυπριακή σημαία να προσεγγίζουν τα τουρκικά λιμάνια.

Στη συνέχεια, ο περιορισμός επεκτάθηκε και σε πλοία υπό ξένη σημαία, που κατέπλεαν σε τουρκικά λιμάνια κατευθείαν από λιμάνια της Δημοκρατίας, ή είχαν έμμεση σύνδεση με την Κυπριακή Δημοκρατία λόγω ιδιοκτησιακού καθεστώτος ή λόγω διαχείρισης.

Συνεπεία όλων των παραπάνω ήταν ο ουσιαστικός αποκλεισμός των κυπριακών λιμανιών για μεταφορτωτικές δραστηριότητες στη Μεσόγειο.

Υπάρχει το ενωσιακό πλαίσιο που επιβάλλει στην Τουρκία να συμμορφωθεί. Υπάρχει επίσης ο βασικός πυλώνας των βασικών αρχών της ναυτιλίας, ο οποίος παραβιάζεται.

Η ανάπτυξη του εμπορίου, της ναυτιλίας, της οικονομικής δραστηριότητας σαφώς επηρεάζεται αρνητικά.

Και όμως, η ανθεκτικότητα της κυπριακής ναυτιλίας έχει αποδειχθεί, όπως και η προσαρμοστικότητα των ανθρώπων μας.

Σε άμεση και διαρκή διασύνδεση με την Ελλάδα που είναι παγκόσμιο κέντρο ναυτικής δραστηριότητας.

Δεν θα μπορούσε φυσικά να είναι διαφορετικά, καθότι η ναυτιλία είναι πλήρως συνυφασμένη με το DNA μας. Το DNA των Ελλήνων και των Κυπρίων.

Η δική σας δραστηριότητα, ως ενεργών μελών της παγκόσμιας ναυτιλιακής κοινότητας, σας καθιστά πλοηγούς στη δυναμική εξέλιξη και ανάπτυξη αυτού του Κλάδου. Μέσω της δράσης σας, στο πλαίσιο του Propeller Club, διασφαλίζετε πως ο τομέας σας θα συνεχίσει να ανταποκρίνεται στη βαριά παρακαταθήκη που έχουν αφήσει οι προκάτοχοί σας. Σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να σημειώσω την ευαρέσκεια της κυπριακής πολιτείας για την προ μηνών ίδρυση και στην Κύπρο του Propeller Club, Port of Limassol. Φιλοδοξούμε και είμαστε σίγουροι πως θα έχει αντίστοιχη μακροχρόνια επιτυχία με το ιστορικό παράρτημα του Πειραιά. Ήδη, η ενεργότατη δράση του επιβεβαιώνει τις προσδοκίες μας, αφού οι συνέργειες με το Club του Πειραιά και η διοίκηση βρίσκεται και στις δύο περιπτώσεις σε ικανότατα χέρια και αυτό εγγυάται το αποτέλεσμα.

Η πρωτοβουλία σας να διοργανώσετε απόψε από κοινού τη σημερινή εκδήλωση μνήμης αποστέλλει ένα μήνυμα με συμβολισμό.

Κυρίες και κύριοι,

Όπως ήδη γνωρίζετε, για πέντε δεκαετίες η Τουρκία κατέχει παρανόμως το ένα τρίτο της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επικράτεια Κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε όλοι μάρτυρες και όχι παρατηρητές της κατάφωρης συνεχιζόμενης παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου που συντελείται στην Κύπρο. Περιλαμβάνει και δεν περιορίζεται, φυσικά, στην παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας της Δημοκρατίας, παραβίαση κάθε έννοιας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραβίαση όλων των σχετικών με την Κύπρο ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, παραβίαση του Ευρωπαϊκού Δικαίου, του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου και όλων των αρχών και αξιών πάνω στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η καταπάτηση της Διεθνούς νομιμότητας από την Τουρκία συνεχίζεται για πέντε δεκαετίες. Και δεν είναι ένα ιστορικό γεγονός, ξεχασμένο στον χρόνο. Για όλους εμάς είναι ένα καθημερινό βίωμα, μία οδυνηρή, καθημερινή πραγματικότητα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Μετά λόγου γνώσεως μπορώ να αναφέρω ότι η άλλη πλευρά, η Τουρκία, είναι ικανότατη στο να διαμορφώνει αφήγημα που στους τρίτους είναι ενίοτε εύηχο και που προσφέρει παράθυρο για τα δικά τους συμφέροντα.

Υπάρχει, λέει, ειρήνη στην Κύπρο. Ως αποτέλεσμα της παρουσίας 40 χιλιάδων κατοχικών στρατευμάτων. Δεν υφίσταται, λέει, παρανομία στην Κύπρο, αλλά η «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων. Ο δε ρεαλισμός, λέει το αφήγημα,, επιβάλλει τη λογική των δύο ταχυτήτων, διά της οποίας το Κυπριακό πρέπει να αφεθεί στο περιθώριο μετά από πενήντα χρόνια, ώστε να μπορέσει η Τουρκία να αναπτύξει πλήρως τις σχέσεις που έχει ως σημαντική χώρα, είτε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε με άλλα κράτη που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Όμως, κυρίες και κύριοι, η παραπλάνηση, όσο και εάν φτιασιδωθεί, παραμένει παραπλάνηση.

Αντιμετωπίζουμε, καθημερινά, κίνδυνο υπαρξιακό. Έχουμε καθημερινά αυξανόμενες παραβιάσεις του τουρκικού στρατού στην «νεκρή ζώνη». Έχουμε την απειλή του εποικισμού των Βαρωσίων. Έχουμε το ραγδαία διογκούμενο σφετερισμό και πώληση παράνομα ελληνοκυπριακών περιουσιών. Έχουμε τη συνεχιζόμενη προσπάθεια αναβάθμισης του καθεστώτος της παράνομης αποσχιστικής οντότητας.

Τα τεχνάσματα είναι πάρα πολλά. Η ανοχή είναι ενοχή. Η ορθή αντίδραση της διεθνούς κοινότητας στην παράνομη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί μέρος της απάντησης σε όσους προτάσσουν το εθνικό τους συμφέρον. Όσους προτάσσουν τον Ρεαλισμό. Νομιμότητα a la carte δεν μπορεί να υπάρξει.

Ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και χωρίς μεμψιμοιρία.

Η Κυπριακή Δημοκρατία αντιμετωπίζει καθημερινά υπαρξιακούς κινδύνους. Όμως είμαστε εδώ, με ανθεκτικότητα και στόχευση. Είμαστε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενεργό μέλος της διεθνούς κοινότητας, και έχουμε ως πρώτιστο μέλημά μας την προστασία της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο.

Για να περιγράψω τον τρόπο προσέγγισής μας, επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε κάτι οικείο προς όλους εσάς.

Οι ιδρυτές του Propeller Club επέλεξαν τη χρήση του όρου ‘Propeller’ προκειμένου να περιγράψουν την κινητήρια δύναμη, τον μηχανισμό ώθησης που θα επιτρέψει την επίτευξη των στόχων του.

Η δική μας κινητήρια δύναμη, αποτυπώνεται, ή κωδικοποιείται καλύτερα, με τη φράση «μεγέθυνση του διπλωματικού αποτυπώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Αυτή είναι η πυξίδα μας, και έχει ως αφετηρία μία πολύ απλή βάση δεδομένων.

• Τα δικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα,
• τη γεωγραφική μας θέση,
• τη συμμετοχή μας ως Κράτος Μέλος στην ΕΕ,
• τις άριστες σχέσεις με τις χώρες της περιοχής,
• τον ενεργειακό μας πλούτο, και
• το πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό μας.

Εξηγώ, εν τάχει.

1. Στόχος είναι η ανάδειξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως γέφυρας στην ευαίσθητη περιοχή, στην οποία βρισκόμαστε. Γέφυρας μεταξύ αυτής της περιοχής και την Ευρωπαϊκή Ένωση, κτίζοντας στις ήδη υπάρχουσες άριστες και μακροχρόνιες σχέσεις με τα γειτονικά κράτη.

2. Αυτό περιλαμβάνει τον ρόλο της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ασφαλή λιμένα για ανθρωπιστικούς σκοπούς, περιλαμβανομένων εκκενώσεων πολίτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων Κρατών από εμπόλεμες ζώνες. Αυτό δεν είναι θεωρία. Το πράξαμε διά θαλάσσης το 2006 για το Λίβανο, το πράξαμε στη βάση του Ειδικού Εθνικού Σχεδίου Εστία για το Σουδάν και το Ισραήλ το 2023. Επιπλέον, τρεις φορές έχουμε ενεργοποιήσει το Εθνικό Σχέδιο σε περίπτωση που χρειαστεί για το Λίβανο. Σε πλήρη αρμονική συνεργασία με εκπροσώπους δεκάδων Κρατών που στράφηκαν προς την Κυπριακή Δημοκρατία, εμπιστευόμενα τις δυνατότητές της.

3. Το Σχέδιο Αμάλθεια, ο θαλάσσιος, δηλαδή, ανθρωπιστικός διάδρομος για τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Ένα σχέδιο που η Κυπριακή Δημοκρατία διαμόρφωσε και παρουσίασε πολύ νωρίς μετά την 7η Οκτωβρίου στη διεθνή κοινότητα.

Μετά λόγου γνώσεως, μπορώ να σας πω ότι για μεγάλο διάστημα ήμασταν αποκλειστικά μόνοι σε αυτό το εγχείρημα. Χλευαστήκαμε. Προσωπικά, έχω ακούσει όλους τους λόγους, για τους οποίους αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει. Έχω ακούσει όλους τους λόγους, για τους οποίους δεν πρέπει να γίνει. Και όμως. Έχει γίνει. Δεν είναι θεωρητική αυτή η τοποθέτηση. Έχει υπάρξει εφαρμογή με τη συνεργασία ενός συνασπισμού κρατών που ήρθαν να συνδράμουν την Κυπριακή Δημοκρατία, περιλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Ηνωμένου Βασιλείου, του Κατάρ, της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων. Είκοσι έξι φορές είχαμε απόπλουν από τη Λάρνακα, όπου μεταφέρθηκαν μέσω του διαδρόμου χιλιάδες τόνοι ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Παλαιστίνιους της Γάζας. Με πάρα πολλά προβλήματα. Με περίπλοκες διαρρυθμίσεις,, σύνθετα logistics, τα δεδομένα να αλλάζουν καθημερινά και δυσκολία στη διασφάλιση και τη διατήρηση της θετικής στάσης του Ισραήλ. Βρισκόμασταν στο μέσο μιας εμπόλεμης κατάστασης. Και όμως ο δικός μας μηχανισμός, μέσα στα πλαίσια του συνασπισμού που επεξηγήθηκαν έγινε αποδεκτός.

Ξεκινήσαμε στην αρχή με φορτηγίδες (barges). Στη συνέχεια, με την αμερικανική πλατφόρμα, η οποία τελικώς αποσύρθηκε. Και τώρα ακούω πάλι τα ίδια ερωτήματα. Αυτό τι σημαίνει; Ότι σταματά η προσπάθεια; Η απάντηση είναι σχετικά απλή. Είμαστε ιδιαίτερα ξεροκέφαλοι και πεισματάρηδες. Και όχι μόνο δεν θα σταματήσει, αλλά συνεχίζεται με άλλο τρόπο, μέσω του λιμανιού του Ashdod. Αυτό είναι κάτι, το οποίο για εμάς έχει σημασία, όχι μόνο τώρα για τα της ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά με το βλέμμα στο μέλλον, όταν θα έρθει η ώρα της ανοικοδόμησης της Γάζας. H Κυπριακή Δημοκρατία θα είναι σε θέση να μπορεί να είναι έτοιμη να ξεκινήσει να συνδράμει και σε εκείνη την περίπτωση.

Δεν θα περιμένουμε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για να μπούμε σε αυτή την προσπάθεια. Αλλά έχουμε δημιουργήσει εκείνο το περιθώριο που μας επιτρέπει να διαμορφώσουμε αυτές τις συνθήκες.

Τα διπλωματικά οφέλη από αυτή την προσπάθεια είναι σημαντικότατα. Προσφέραμε, η μικρή Κύπρος, μία επιλογή στη Διεθνή Κοινότητα που πριν δεν υπήρχε. Διαμορφώσαμε, όπως προανέφερα, μία συμμαχία κρατών. Σχεδιάσαμε, κτίσαμε, υλοποιήσαμε. Με μηδενικό κόστος, οικονομικό, για την Κυπριακή Δημοκρατία.

Καταφέραμε επιπλέον να είμαστε στη διεθνή επικαιρότητα, αυτή τη φορά για τους σωστούς λόγους.

Στην εξωτερική μας πολιτική, η αξιοπιστία είναι το κλειδί. Προβλέψιμος και εποικοδομητικός εταίρος με θέσεις για όλα τα θέματα. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Κρίσιμο τεστ η διαχείριση της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Καμία σκιά όμως δεν υπάρχει ως προς τη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Παίρνουμε θέση υπέρ της διεθνούς νομιμότητας, ως κράτος-θύμα επιθετικότητας και εισβολής και εμείς πενήντα χρόνια πριν.

Η αξιοπιστία περιλαμβάνει επίσης αυτά ,τα οποία στο πρόσφατο παρελθόν έχουμε δει να παρελαύνουν στον Διεθνή Τύπο. Κατηγορίες για διαφθορά, για ξέπλυμα χρήματος. Αυτή τη στιγμή έχουμε υπογράψει ένα Μνημόνιο με την αμερικανική πλευρά, και ομάδα του FBI βρίσκεται στην Κύπρο, όπου συνδράμει τις δικές μας προσπάθειες διερεύνησης όλων αυτών των περιπτώσεων. Καμία σκιά.

Τα παραπάνω, συν τα ενεργειακά, οδήγησαν στην ανακοίνωση, μόλις τον Ιούνιο, της έναρξης στρατηγικού διαλόγου μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κυπριακής Δημοκρατίας. Διάλογο που οι ΗΠΑ έχουν θεσμοθετήσει με μόλις 30 χώρες, εκ των οποίων 13 Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και σε αυτό συμμετέχει πλέον και η Κυπριακή Δημοκρατία που δεν είναι κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ. Που υπάρχει μία δύσκολη ιστορία με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αν αυτό το αναφέραμε ως προοπτική δύο ή τρία χρόνια πριν, θα αντιμετωπίζαμε δυσπιστία. Ωστόσο, έχει ανακοινωθεί ότι τον Οκτώβριο θα έχουμε την πρώτη συνάντηση στη Λευκωσία, στο πλαίσιο του στρατηγικού διαλόγου.

Αυτή είναι η προσέγγιση της εξωτερικής μας πολιτικής. Και επειδή βρίσκομαι μεταξύ ανθρώπων, οι οποίοι είναι πρακτικοί σε ό,τι κάνουν, δεν έδωσα θεωρητική προσέγγιση, αλλά ανέφερα τι έχουμε κάνει αυτό το διάστημα βάσει του τι είχαμε σχεδιάσει.

Ταυτόχρονα, παραμένουμε πλήρως και απόλυτα δεσμευμένοι στην προσπάθεια για τη λύση του Κυπριακού.

Και εδώ, πήραμε τις πρωτοβουλίες από τον Μάρτιο του 2023 και εντεύθεν, πήραμε την πρωτοβουλία των κινήσεων με αποτέλεσμα να επιτευχθεί κινητικότητα με το διορισμό από το Γενικό Γραμματέα της προσωπικής του απεσταλμένης. Μετά από επτά χρόνια τέλματος, έγινε μία αρχή στη διαδικασία. Διαδικασία στην οποία είμαστε απόλυτα αφοσιωμένοι.

Με μία μόνο βασική προϋπόθεση. Διαπραγμάτευση με αποκλειστική βάση το πλαίσιο λύσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Τίποτα έξω από αυτό το πλαίσιο.

Δε σταματάμε να τονίζουμε τη δική μας βούληση.

Και είναι καιρός να κάνουμε την αυτοκριτική μας, είναι καιρός στο εσωτερικό να παύσουμε να ψάχνουμε άλλοθι για τη σταθερή άρνηση της άλλης πλευράς.

Μας λένε κάποιοι επίσης για πραγματισμό. Ρεαλισμό. Ότι πέρασαν 50 χρόνια.

Με πλήρη διάθεση πραγματισμού και ρεαλισμού λοιπόν, απαντούμε ότι η όποια παρέκκλιση από το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών θα είναι καταστροφική. Για όλους τους Κύπριους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Η όποια λογική των δύο κρατών, το πρώτο αποτέλεσμα που θα έχει για τους Τουρκοκύπριους είναι να απωλέσουν την ιδιότητα του Ευρωπαίου πολίτη και όλα τα ωφελήματα και πλεονεκτήματα που αυτή συνεπάγεται. Θα είναι επίσης καταστροφή να εκφύγουμε του πλαισίου αυτού, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τη διεθνή κοινότητα, για ένα πολύ απλό λόγο. Θα δημιουργηθεί προηγούμενο επιβράβευσης της επιθετικότητας, κατά τη διάρκεια των συμβάντων στην Ουκρανία. Θα ανοίξουμε τους ασκούς του Αιόλου για τη Διεθνή Κοινότητα και ας αναλογιστούμε επίσης πώς αυτό θα είναι δημιουργικό κίνητρο για κάποιον που μελλοντικά θέλει να εμπλακεί σε μία ενέργεια επιθετικότητας.

Συνεπώς, ρεαλισμός, ναι. Ρεαλιστικά απαντώντας, η οποιαδήποτε απομάκρυνση από αυτό που έχει θέσει η διεθνής νομιμότητα και το Συμβούλιο Ασφαλείας με ρεαλιστικούς όρους δεν θα είναι επωφελές, πρώτα και κύρια, για την ίδια τη Διεθνή Κοινότητα.

Οτιδήποτε έξω από αυτό το πλαίσιο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Διότι, κυρίες και κύριοι, αυτόχειρες δεν θα γίνουμε.

Υπάρχει βέβαια και η άποψη για παροχή κινήτρων, που είναι απαραίτητα έτσι ώστε να πειστεί η άλλη πλευρά για να επανέλθει πίσω στο διάλογο. Κίνητρα έχουμε δώσει. Δεν πρόκειται να σας κουράσουμε με παράθεση παραδειγμάτων.

Πρέπει όμως να είναι σαφές ότι η παροχή κινήτρων δεν μπορεί να είναι το άλλοθι για τη συνεχιζόμενη άρνηση της άλλης πλευράς. Και δεν μπορεί σε καμία των περιπτώσεων να είναι εις βάρος της ουσίας του Κυπριακού.

Είστε οι πλέον ειδικοί στη διαπραγμάτευση. Αυτό κάνετε καθημερινά. Η επίλυση όλων των ουσιωδών θεμάτων, στα πλαίσια μιας διαπραγμάτευσης, κατά τρόπο που αγγίζει τον πυρήνα αυτών των θεμάτων, πριν καν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση είναι απλή εφαρμογή της λήψης του ζητουμένου. Δηλαδή, λύνουμε το θέμα πριν καν το συζητήσουμε. Αυτό, στη δική μας περίπτωση δεν θα έχει επιστροφή.

Η, δε, αναζήτηση της μέσης γραμμής, της ζώνης προσγείωσης, μεταξύ των δύο πλευρών με τη διαπραγματευτική τακτική, είναι κάτι ιδιαίτερα πρόχειρο και επικίνδυνο. Διότι, αγνοεί μια βασική παράμετρο: το σημείο αφετηρίας των δυο πλευρών. Η μεν, η δική μας πλευρά ξεκινά μέσα από το πλαίσιο που θέτει το Συμβούλιο Ασφαλείας. Και εκεί παραμένει. Η άλλη πλευρά είναι ξεκάθαρα έξω από αυτό το πλαίσιο. Αν διαπραγματευτείς στη λογική της μέσης γραμμής, τότε είσαι μεταξύ της νομιμότητας και της παρανομίας. Η κατάληξη θα είναι η ημιπαρανομία. Η ημιπαρανομία δεν είναι τίποτε άλλο παρά παρανομία.

Αυτό είναι το πλαίσιο. Συνεπώς, πώς αντιδρούμε;

Καταρχάς, με ψύχραιμη ανάλυση των δεδομένων ως αφετηρία.

Έχουμε απέναντι μας μια Τουρκία που είναι γεωστρατηγικός παράγοντας, με δράση σε όλα τα επικίνδυνα πεδία (βλ. Σουδάν, Λιβύη, Σομαλία, Ιράκ, Κεντρική Ασία, Μ. Ανατολή).

Μια Τουρκία με συντονισμένη χρήση της ήπιας διπλωματίας. Στην Αφρική, στην Ασία, με εργαλειοποίηση σε παγκόσμια κλίμακα της αμυντικής της βιομηχανίας, και με μέγιστη εκμετάλλευση των επιχειρηματικών δυνατοτήτων που έχει ο ιδιωτικός της τομέας.

Η μικρή Κύπρος, πώς απαντά σε αυτά; Η δική μας η απάντηση είναι η ανθεκτικότητα που έχουμε επιδείξει, τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα που προανέφερα, η διεθνής νομιμότητα, η ιδιότητα του κράτους-μέλους. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε γεωστρατηγικά τη σημασία της Τουρκίας. Μπορούμε όμως να αναδείξουμε τη δική μας σημασία ώστε να είμαστε ταυτόχρονα χρήσιμοι στη διεθνή κοινότητα αλλά και προβλέψιμοι. Και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ ημών και της άλλης πλευράς.

Επιπλέον, κεντρικός πυλώνας της εξωτερικής μας πολιτικής παραμένει η αγαστή σχέση με την Ελλάδα, η οποία πρέπει να ενισχύεται πέραν των ιστορικών και διαχρονικών μας δεσμών.

Βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή και συντονισμό με την ελληνική Πολιτεία επί μίας σειράς ζητημάτων. Συζητούμε. Υπάρχουν διαφωνίες, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό, αναμενόμενο. Προχωρούμε όμως με σεβασμό και εθνική ομοψυχία.

Είναι στην επικαιρότητα το θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης αυτές τις ημέρες. Η προσπάθεια συνεχίζεται. Και επί τούτου, να μου επιτρέψετε να μην επεκταθώ περισσότερο.

Η ναυτιλία, ως πυλώνας οικονομικής ανάπτυξης τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Κύπρο, αποτελεί ακόμη ένα σημείο αναφοράς ,όπου η συνεργασία των δύο μερών είναι εξαιρετικά επωφελής για όλους. Υπάρχει πλέον, σημαντική πρόοδος στο πλαίσιο της Διακυβερνητικής Συνεργασίας που εγκαινιάσαμε για πρώτη φορά πριν από λίγους μήνες. Και αυτό είναι παράδοξο. Η Ελλάδα με την Κύπρο ξεκίνησαν μία προσπάθεια Διακυβερνητικής συνεργασίας (Government to Government) πριν λίγους μήνες, ενώ έχουν και οι δύο χώρες παρόμοιας φύσης συνεργασίας με σειρά άλλων κρατών. Είναι ένα παράδειγμα πώς κάποιες φορές αμελούμε τα του οίκου μας. Θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα, θεωρούμε ότι οργανικά θα αναπτύσσονται, ενώ θέλουν τη δική μας φροντίδα και τη δική μας προσοχή.

Επί του ζητήματος, ή του πεδίου, της ναυτιλίας, οι φίλοι και συνάδελφοι, Μαρίνα Χατζημανώλη και Χρίστος Στυλιανίδης, έχουν συνδράμει ουσιαστικά στην εμβάθυνση των σχέσεων. Και αυτό πρέπει να τους αναγνωριστεί πρώτα από εσάς, που είσαστε ο πυρήνας της ναυτιλίας των δύο χωρών.

Κλείνοντας, θέλω να επισημάνω ότι η αδελφική σχέση πρέπει να καλλιεργείται με τρόπο αμφίδρομο και συστηματικό. Και αυτή είναι, ξεκάθαρα η πρόθεσή μας.

Κυρίες και κύριοι,

Ο Αμερικανός συγγραφέας William Arthur Ward ανέφερε:
«Ο απαισιόδοξος παραπονιέται για τον άνεμο, ο αισιόδοξος περιμένει να αλλάξει ο άνεμος, ο ρεαλιστής ρυθμίζει τα πανιά».

Η Κύπρος, η Ελλάδα, όπως κι εσείς, επιλέγουμε να ρυθμίσουμε τα πανιά.

Σας ευχαριστώ.

(ΜΦ/ΑΣ/ΑΦ)