Ανακοινωθέντα

Θεόδωρος Ζήνωνος Χριστοφίδη

Δημοσθένης Περικλέους

Γαλάτεια Ζήνωνος

Αριστόδημος Παζηλίου

Κυριάκος Παπαλαζάρου

Σωτήρης Παπαλαζάρου

Φειδίας Στόκκου

Ανδρέας Ιακώβου 

Αυτοί είναι οι ήρωες, τους οποίους ήρθαμε εδώ σήμερα να τιμήσουμε. Αυτοί οι οκτώ, παιδιά της Κοινότητας Χολετρίων, που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα, για την ελευθερία. 

Ο Θεόδωρος Ζήνωνος Χριστοφίδη, γεμάτος πατριωτισμό, όπως τον χαρακτηρίζουν οι συντοπίτες του, μυήθηκε στον αγώνα της ΕΟΚΑ εναντίων των Άγγλων σε ηλικία 19 χρονών. Έδειξε το θάρρος του από αυτή τη νεαρή ηλικία, συμμετέχοντας σε ενέδρες, κρύβοντας οπλισμό, και βοηθώντας καταζητούμενους από τους Άγγλους αγωνιστές, διατρέχοντας πολλές φορές κίνδυνο ο ίδιος. 

Στις 30 Ιουλίου του 1957, σε ηλικία μόλις 21 χρονών, ο νέος βρίσκει τραγικό θάνατο. Ενώ ο Θεόδωρος με άλλους αγωνιστές περιμένουν φάλαγγα στρατιωτικών οχημάτων των Άγγλων στην έξοδο του χωριού, μια χειροβομβίδα εκρήγνυται στα χέρια του και χάνει τη ζωή του. 

Ο Δημοσθένης Περικλέους, γεωργός στο επάγγελμα, τον Φεβρουάριο του 1964 επιστρέφει με τα δύο του γαϊδουράκια φορτωμένα με ξύλα στο χωριό. Μια ομάδα Τούρκων από τη Σταυροκόνου γίνεται η αιτία να μην επιστρέψει στα τρία του παιδιά. Πυροβολισμοί ακούγονται στο χωριό και ο Δημοσθένης αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 32 χρονών. 

Η Γαλάτεια Ζήνωνος, ένα ακόμη θύμα του πολέμου, χάνει τη ζωή της από βόμβα κατά τη μεγάλη μάχη του Κτήματος στην Πάφο το 1964. Είναι μόλις 16 χρονών. 

Στην ίδια μάχη τραυματίζεται σοβαρά και ο Αριστόδημος Παζίλιος, ο οποίος ταλαιπωρήθηκε για τρία χρόνια και απεβίωσε σε ηλικία 66 χρονών. 

Η Χολέτρια έχασε επίσης δύο αδέλφια ήρωες, τους Κυριάκο και Σωτήρη Παπαλαζάρου. 

Ο Κυριάκος Παπαλαζάρου ήταν πολύ καλός μαθητής στα σχολεία που φοίτησε. Οι γονείς του εμπιστεύτηκαν την Ιερά Μητρόπολη Πάφου για να συνεχίσει ως οικότροφος την εκπαίδευσή του, μετά τη φοίτησή του στο δημοτικό του χωριού. Την 1η Ιουλίου 1973, σε ηλικία 17 χρονών, χάνει τη ζωή του. Δυστυχώς όμως, ο πόνος των γονιών, Παπαλάζαρου και Αγαθονίκης, δεν τελειώνει εδώ. 

Ο Σωτήρης Παπαλαζάρου, φοιτητής ιατρικής στη Ρωσία, βρισκόταν σε διακοπές στην Κύπρο το 1974. Ο Σωτήρης έτρεξε να ανταποκριθεί και να υπερασπιστεί την πατρίδα του. Έχασε τη ζωή του στις 20 Ιουλίου, στη μάχη της Επισκοπής και πήγε να ανταμώσει τον μικρό του αδελφό στην ηλικία των 21 χρονών. 

Ο Φειδίας Στόκκου αποφοίτησε από το γυμνάσιο με άριστα, αλλά λόγω οικονομικών δυσκολιών δεν συνέχισε τις σπουδές του. Κατετάγη στο Αστυνομικό Σώμα και έγινε Λοχίας όταν αποφοίτησε από την Αστυνομική Σχολή. Υπηρετούσε στην Προεδρική Φρουρά όταν Πρόεδρος ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Στις 15 Ιουλίου του 1974, κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου, έπεσε στο Προεδρικό Μέγαρο στα 22 του χρόνια. 

Ο Αντρέας Ιακώβου κάηκε με βόμβα ναπάλμ στις 20 Ιουλίου 1974, ενώ υπηρετούσε σε στρατόπεδο στη Λευκωσία. Τα τραύματα που υπέστη στην ηλικία των 20 χρονών τον ταλαιπώρησαν για 40 χρόνια, μέχρι το τέλος της ζωής του το 2014. 

Κυρίες και κύριοι,

Αυτοί είναι οι ήρωες σας. Όπως και κάθε γωνιά της Κύπρου, η μικρή Κοινότητα των Χολετριών έχει θυσιάσει δικά της παιδιά, με αντάλλαγμα την αξιοπρέπειά μας, την ελευθερία μας. Οι ιστορίες του κάθε ενός από τους ήρωές σας είναι ένα κομμάτι της ιστορίας της Κύπρου μας και των προσπαθειών για ελευθερία, ανεξαρτησία. Για επανένωση της Κύπρου μας. Για ειρήνη. 

Είναι για αυτό που αγωνιζόμαστε ακόμη και σήμερα, παρά τις αντίξοες συνθήκες. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης και η Κυπριακή Δημοκρατία στο σύνολό της καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για προώθηση της επίλυσης του Κυπριακού και επανένωση της Κύπρου. 

Έχουμε λάβει έμπρακτες πρωτοβουλίες για να δημιουργηθεί κλίμα ευνοϊκό για επιστροφή στις συνομιλίες. Και είναι χάρις σε αυτή την επιμονή που επετεύχθη, μεταξύ άλλων, και η τριμερής συνάντηση την 15η Οκτωβρίου. 

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Η θέλησή μας για ανατροπή των δεδομένων, για τη δημιουργία των προοπτικών επανέναρξης ουσιαστικών διαπραγματεύσεων είναι έκδηλη και είναι ακλόνητη. Η κάθε ιστορία, ο κάθε ήρωας, η κάθε ψυχή που θυσιάστηκε, απ’ όταν η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν μόνο μια ιδέα μέχρι και σήμερα, θεριεύουν τη φλόγα της θέλησής μας. 

Ο κάθε ένας από τους οκτώ ήρωές σας έγραψε με τη θυσία του ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας μας. Για αυτό τους ευχαριστούμε και εντείνουμε την προσπάθειά μας, για να δικαιώσουμε το αίμα που έχυσαν, για να επανενώσουμε την πατρίδα μας, για να ολοκληρώσουμε το έργο που ξεκίνησαν. 

Αιωνία τους η μνήμη.

(ΣαΠ/NZ/ΕΑθ)