Ανακοινωθέντα

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, 

Συμπληρώνονται φέτος εξήντα οκτώ χρόνια από την ηρωική θυσία ενός από τους πρωτοστάτες του διαχρονικού αγώνα για ελευθερία της πατρίδας μας, εκ των πρωταγωνιστών του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959, του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου. 

Στις 3 Μαρτίου 1957 ο Σταυραετός του Μαχαιρά μάς έδειξε πώς πολεμούν, αλλά και πώς πεθαίνουν οι ήρωες. Περικυκλωμένος από Άγγλους στρατιώτες κατόπιν άνανδρης προδοσίας και επιδεικνύοντας ηγετικό θάρρος και αυταπάρνηση, διέταξε τους συναγωνιστές του να εγκαταλείψουν το κρησφύγετό τους. Πάνοπλος ο αποικιακός στρατός επιχειρούσε για δέκα ώρες να κάμψει την ηρωική του αντίσταση χωρίς αποτέλεσμα. Η επαίσχυντη πράξη δειλίας να πυρπολήσουν το κρησφύγετό του είχε ως τραγική κατάληξη το σώμα του «Ζήδρου» να τυλιχτεί στις φλόγες. Τα βουνά του Μαχαιρά, τα οποία υποδέχτηκαν και προστάτεψαν πολλές φορές τον ήρωα και τους συναγωνιστές του, έσεισαν βουβά και πένθιμα. 

«Να πάρουμε μια σταγόνα απ᾽ το αίμα σου/ να καθαρίσουμε το δικό μας,/ να πάρουμε μια σταγόνα απ᾽ το αίμα σου/ να μπολιάσουμε το δικό μας,/ να πάρουμε μια σταγόνα απ᾽ το αίμα σου/ να βάψουμε το δικό μας/ να μη μπορέσει πια ποτέ/ να το ξεθωριάσει ο φόβος», μας καλεί να τραγουδήσουμε ο Κώστας Μόντης «για το μεγάλο αδερφό μας», αντλώντας παράδειγμα ήθους και θάρρους από τη θυσία του, ώστε να παραμείνουμε ανυποχώρητοι στις επάλξεις του αγώνα και του πατριωτικού καθήκοντος. 

Κυρίες και κύριοι, 

Η θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου αποτελεί φωτεινό παράδειγμα αγώνα και αντίστασης, πηγή έμπνευσης για κάθε λαό που μάχεται για το δίκιο και την ελευθερία του. Ο αγώνας της πατρίδας μας για ελευθερία συνεχίζεται κι εμείς, υποκλινόμενοι μπροστά στην ιερή μορφή του ήρωα, υποσχόμαστε να μην τον εγκαταλείψουμε μέχρι την ημέρα της πολυπόθητης δικαίωσης και επανένωσης της πατρίδας μας. 

Ως ελάχιστη απόδοση τιμής στον ήρωα, σας καλώ να τηρήσουμε μονόλεπτη σιγή στη μνήμη του. 

(Τήρηση μονόλεπτης σιγής) 

Αιωνία του η μνήμη! 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, 

Προ ημερησίας διατάξεως, θα ήθελα να αναφερθώ και στην Παγκόσμια Ημέρα Σπάνιων Παθήσεων, η οποία καθιερώθηκε το 2008 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σπάνιων Παθήσεων και έκτοτε τιμάται κάθε χρόνο την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου. Με σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού και των υπεύθυνων λήψης αποφάσεων, η παγκόσμια ημέρα είναι αφιερωμένη στον αγώνα των συνανθρώπων μας που μάχονται ενάντια στις σπάνιες παθήσεις.  

Αν και αφορούν μεμονωμένα μικρό αριθμό ανθρώπων, στο σύνολό τους οι σπάνιες παθήσεις προσβάλλουν εκατομμύρια, ενώ η πολυπλοκότητά τους συχνά δεν επιτρέπει άμεση διάγνωση και έγκαιρη θεραπεία. Στην Κύπρο υπολογίζεται ότι επηρεάζονται έως και 70 000 συμπολίτες μας. Αυτά τα χρόνια και σοβαρά νοσήματα, τα οποία προκαλούν σοβαρές επιπλοκές και παρουσιάζουν προοδευτική και εκφυλιστική πορεία, καθιστώντας πολλές φορές εξαρτώμενους τους ασθενείς, χρήζουν έγκαιρης πολυθεματικής αντιμετώπισης και πολυδάπανων εξειδικευμένων θεραπειών. 

Το δικαίωμα στην άμεση διάγνωση και εξειδικευμένη θεραπεία, όπως και η ουσιαστική στήριξη των ασθενών στην αντιμετώπιση των σωματικών, συναισθηματικών, κοινωνικών και οικονομικών βαρών που τους προκαλούν οι σπάνιες παθήσεις αποτελούν βασική υποχρέωση της πολιτείας. Η αυριανή φωταγώγηση του κτιρίου της Βουλής με τα χρώματα της παγκόσμιας ημέρας αποτελεί μία συμβολική πράξη ενθύμησης, αλλά και συμπαράστασης στα άτομα με σπάνιες παθήσεις και στις οικογένειές τους. Ως Βουλή των Αντιπροσώπων, παραμένουμε συμπαραστάτες στον γενναίο αγώνα όλων των συμπολιτών μας με σπάνιες παθήσεις, καθώς και στις προσπάθειες της ιατρικής κοινότητας και όλων όσοι φροντίζουν με κάθε τρόπο να συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.   

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, 

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω λίγα λόγια προς τιμήν ενός εξαίρετου μέλους του προσωπικού της Βουλής που αφυπηρετεί αύριο. Αναφέρομαι στην κ. Βασούλα Μιχαήλ, η οποία εργάστηκε στον Κλάδο Στενογράφων, ενώ παρείχε τις υπηρεσίες της και στην Υπηρεσία Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. 

Η κ. Μιχαήλ προσλήφθηκε στο κοινοβούλιο τον Αύγουστο του 1998 ως Στενογράφος Βουλής και αφυπηρετεί από τη θέση της Πρώτης Στενογράφου Βουλής. Όλα αυτά τα χρόνια εργαζόταν πάντοτε με υποδειγματική ευσυνειδησία και υπευθυνότητα από όποια θέση την καλούσαν να προσφέρει τις υπηρεσίες της, ενισχύοντας σημαντικά το κοινοβουλευτικό έργο, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα να είναι αγαπητή και προσηνής σε όλο το προσωπικό της Βουλής, βουλευτές και συνεργάτες.   

Ευχαριστώντας τη για όλα όσα για δεκαετίες μάς πρόσφερε αφειδώλευτα, της ευχόμαστε ολόψυχα νέοι ορίζοντες προσφοράς και δημιουργίας να διανοιχθούν, με υγεία και προσωπική και οικογενειακή ευτυχία! 

(Το κείμενο ως απεστάλη από τη Βουλή των Αντιπροσώπων)