Ανακοινωθέντα

4 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων

Συχνά, έξω από το σπίτι μας, στον δρόμο για τη δουλειά, στις γειτονιές, στην πόλη, στην ύπαιθρο, συναντούμε περιπλανώμενα ζώα που ψάχνουν λίγο φαγητό, ασφάλεια, ένα χάδι, λίγη καλοσύνη. Κάποιες φορές τα προσπερνάμε βιαστικά, κάποιες άλλες κοντοστεκόμαστε. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, κάθε ένα από αυτά κουβαλά μια ιστορία εγκατάλειψης, φόβου, πόνου, μοναξιάς. Συνήθως είναι οι δικές μας επιλογές ή παραλείψεις που τα οδήγησαν στον δρόμο.

Η 4η Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων, δεν είναι γιορτή. Είναι μια μέρα προβληματισμού, ευαισθητοποίησης και ευθύνης. Γιατί όσο υπάρχει αυτή η μέρα, σημαίνει ότι ακόμη υπάρχουν αδέσποτα, ότι ακόμη υπάρχει ένα κενό στον πολιτισμό μας. Τα αδέσποτα ζώα αποτελούν μία από τις πλέον σοβαρές προκλήσεις για την ευημερία των ζώων σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα αίτια είναι πολλά και διαφορετικά. Μεταξύ άλλων, η ανεξέλεγκτη ή/και παράνομη αναπαραγωγή, η εγκατάλειψή τους από ανθρώπους που κάποτε τα φρόντιζαν, μέχρι και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως φυσικές καταστροφές. Το αποτέλεσμα είναι ένας πληθυσμός ζώων που παλεύει να επιβιώσει, εκτεθειμένος σε κινδύνους όπως η πείνα, οι ασθένειες και η κακομεταχείριση.

Η Ημέρα για τα Αδέσποτα Ζώα καθιερώθηκε το 2010 με πρωτοβουλία φιλοζωικών οργανώσεων στην Ολλανδία, με στόχο να ταρακουνηθούμε, να ενημερωθούμε και να ενεργήσουμε σχετικά με την τύχη τους. Δεν είναι τυχαία η επιλογή αυτής της ημερομηνίας, ακριβώς έξι μήνες πριν από την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων (4 Οκτωβρίου). Αποτελεί ουσιαστική υπενθύμιση για την ύπαρξη και κάποια άλλης, πολύ μεγάλης ομάδας ζώων, για την οποία οφείλουμε να ασχοληθούμε ξεχωριστά.

Σήμερα, πάνω από 600 εκατομμύρια εγκαταλελειμμένα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς παγκοσμίως (100 εκατομμύρια στην Ευρώπη) ζουν σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, χωρίς τροφή, καθαρό νερό, ιατρική φροντίδα, χωρίς ένα σπίτι. Σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου, δεν υπάρχουν μηχανισμοί καταγραφής, συνεπώς ο αριθμός αυτός μπορεί να θεωρηθεί και συντηρητικός.

Παρ’ όλα αυτά, το πρόβλημα δεν είναι αριθμητικό. Είναι θέμα ηθικής, αντίληψης, παιδείας και ανθρωπιάς, ενώ η φροντίδα των αδέσποτων ζώων δεν ωφελεί μόνο τα ίδια. Συμβάλλει στον περιορισμό του πληθυσμού τους με τρόπο υπεύθυνο και ανθρώπινο, ενώ ταυτόχρονα μειώνει τον κίνδυνο εξάπλωσης ασθενειών και ενισχύει τη δημόσια υγεία. Η ευημερία των ζώων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ευημερία της κοινωνίας μας συνολικά.

Ορισμένα αδέσποτα ζώα δεν είχαν ποτέ σπίτι, ορισμένα είχαν και το έχασαν επειδή κάποιος τα βαρέθηκε, τα θεώρησε βάρος και τα εγκατέλειψε, χωρίς να είναι στειρωμένα ή/και χωρίς να φέρουν σήμανση, συμβάλλοντας έτσι στη συνεχή αύξηση του πληθυσμού των αδέσποτων και εγκαταλειμμένων ζώων.

Στην Κύπρο παρατηρείται αύξηση των περιστατικών εγκατάλειψης παρά τις άοκνες προσπάθειες των αρχών και των εθελοντών. Το ζήτημα είναι σύνθετο: έλλειψη υποδομών, περιορισμένοι πόροι, ελλιπής εφαρμογή της νομοθεσίας, αλλά και αδιαφορία ή άγνοια από μέρους μερίδας των πολιτών.

Η ευθύνη για την ευημερία των ζώων ανήκει σε όλους μας. Πολίτες, οργανωμένα σύνολα, όπως οι κυνηγοί, οι φιλοζωικές οργανώσεις, οι κυνόφιλοι και γατόφιλοι, οι εκτροφείς, αλλά και το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση, όλοι έχουμε τον ρόλο και το μερίδιο ευθύνης μας.

Η ουσιαστική αλλαγή μπορεί να ξεκινά συλλογικά, και να καταλήγει στους πολίτες με υπεύθυνη και ενεργό συμμετοχή:

• Αντί να αγοράσουμε ένα κατοικίδιο, να προτιμούμε την υιοθεσία ζώου από καταφύγιο.
• Στειρώνουμε κατοικίδια και δεσποζόμενα/ημιδεσποζόμενα ζώα.
• Φροντίζουμε για την έκδοση πιστοποιητικού υγείας.
• Εφοδιαζόμαστε με άδεια κατοχής, η οποία εκδίδεται από την αρμόδια αρχή.
• Εκδίδουμε πιστοποιητικό εγγραφής και μόνιμης σήμανσης.
• Παίρνουμε τα σωστά μέτρα, για να μη φύγει ή χαθεί το ζώο μας τόσο για τη δική του προστασία, αλλά και των συμπολιτών μας.
• Αν στην αυλή μας καταλήξει κάποιο αδέσποτο ζώο αφήνουμε καθαρό νερό και τροφή, και προσφέρουμε προσωρινό καταφύγιο για προστασία από άσχημες καιρικές συνθήκες.
• Στηρίζουμε ενεργά, μέσω εθελοντικής προσφοράς ή οικονομικά, φιλοζωικές οργανώσεις, καταφύγια και υποστατικά προσωρινής φύλαξης.
• Αν είμαστε μάρτυρες κακοποίησης ή εγκατάλειψης και τραυματισμού, ενημερώνουμε την Αστυνομία των Ζώων ή τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες.
• Ενημερώνουμε τους γύρω μας, και κυρίως τα παιδιά, για τη σημασία του σεβασμού προς τα ζώα.
• Φροντίζουμε τα ζώα μας να μην προξενούν οχληρία, όπως συνεχές και έντονο γαύγισμα.
• Μαζεύουμε τα περιττώματά τους όταν τα βγάζουμε βόλτα, ως απλή πράξη σεβασμού προς όλους.
• Δεν τα αφήνουμε να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα σε δημόσιους χώρους ή σε ξένη ιδιοκτησία χωρίς λουρί.

Ως Γραφείο Επιτρόπου Περιβάλλοντος και Ευημερίας των Ζώων, λαμβάνοντας υπόψη ότι το ζήτημα των αδέσποτων ή/και εγκαταλελειμμένων ζώων συντροφιάς είναι πολυσύνθετο, αναγνωρίζουμε την ανάγκη για οριζόντιες και ουσιαστικές συνέργειες. 

Για τον λόγο αυτό:

• Αναλάβαμε πρωτοβουλίες και συνεχίζουμε τις προσπάθειες για την επιτάχυνση των διαδικασιών για τη δημιουργία περιφερειακών υποστατικών προσωρινής φύλαξης αδέσποτων σκύλων.
• Εργαζόμαστε για την ανάπτυξη στρατηγικών και μηχανισμών που να οδηγήσουν στην εξάλειψη του φαινομένου της εγκατάλειψης ζώων, στον έλεγχο της ανεξέλεγκτης αναπαραγωγής τους μέσα από την προώθηση στειρώσεων κατοικίδιων, δεσποζόμενων και μη δεσποζόμενων ζώων, στον τερματισμό της παράνομης εμπορίας τους, σε καθολική σήμανση και έκδοση αδειών κατοχής.
• Έχουμε επαφή με φιλοζωικές οργανώσεις, καταφύγια, οργανωμένα σύνολα, και άτομα, ακούμε τις εμπειρίες και τις απόψεις τους και προσπαθούμε να εξεύρουμε λύσεις.
• Αναδεικνύουμε την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας και ενίσχυσης της φιλοζωικής κουλτούρας.
• Προωθούμε στοχευμένες προτάσεις για την προστασία και την ευζωία των ζώων, αδέσποτων και μη.

Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλά κενά και παθογένειες, και ο δρόμος είναι μακρύς. Για αυτό καλούμε όλους και όλες, πολίτες, φορείς, και Υπηρεσίες να εργαστούμε από κοινού, ώστε να φτάσουμε σε εκείνη την ημέρα που η λέξη «αδέσποτο» θα είναι μόνο μια λέξη, και όχι πραγματικότητα. 

(ΑΣΠ/ΕΑθ)