Ανακοινωθέντα

Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα εδώ, στην Αθήνα, όπου το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών παρουσιάζει τη φωτογραφική έκθεση του Άδωνι Χριστοφόρου «Φωτογραφίες-Ντοκουμέντα από την πρόσφατη Ιστορία της Κύπρου» σε συνεργασία με το Σπίτι της Κύπρου και τον Φωτογραφικό Όμιλο του Δήμου Στροβόλου.

Η συνέργεια αυτή είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να προκύψει μέσα από τη συνεργασία του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα. Οπόταν, θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω τον Φωτογραφικό Όμιλο Στροβόλου και ιδιαίτερα την Πρόεδρό του κα Λένια Ορφανίδου για τη δημιουργικότητα, την εργατικότητα και τις πρωτοβουλίες της αφού χωρίς αυτές, δεν θα ήμασταν εδώ. Ευχαριστώ επίσης τον Δήμαρχο Στροβόλου τον κ. Αντρέα Παπαχαραλάμπους για τη διαχρονική και έμπρακτη του στήριξη, τόσο προς τον όμιλο, όσο και προς το Γραφείο μας. Για την ουσιαστική και καθοριστική συνεργασία του, ευχαριστίες εκφράζω και στον Πρέσβη μας στην Ελλάδα κ. Κενεβέζο. Το ότι η φωτογραφική έκθεση του Άδωνι Χριστοφόρου αρχίζει το ταξίδι της από την Αθήνα, δεν ήταν τυχαία επιλογή. Ξεκινάμε από την Ελλάδα μας, από το Σπίτι της Κύπρου, διότι το σπίτι της Κύπρου είναι η Ελλάδα, και ο Πρέσβης και το ξέρει και το νιώθει.

Το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών (ΓΤΠ) είναι ένα τμήμα της Κυβέρνησης, του οποίου η καθημερινότητα κινείται μεταξύ δημιουργίας, επικοινωνίας, πολιτικής, διπλωματίας, ενημέρωσης, πληροφόρησης, των Μέσων, του Τύπου, της τεχνολογίας. Το πιο σημαντικό, όμως, κομμάτι που κουβαλά το ΓΤΠ είναι το βάρος της καταγραφής της ιστορίας του τόπου μας.  Όχι μόνο για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας και της συλλογικής μας μνήμης, αλλά και επειδή λειτουργεί ως νήμα που δένει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον του τόπου και των ανθρώπων μας. Αυτό λοιπόν το κομμάτι διαφύλαξης, καταγραφής, διαχείρισης και αναμετάδοσης κάθε πολιτιστικού, πολιτισμικού και ιστορικού στοιχείου, είναι για μας πολύτιμο, και στόχος μας είναι να το αναπτύξουμε και να το αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά.

Η φωτογραφία, από όλα τα μέσα έκφρασης, είναι το μόνο που ακινητοποιεί απόλυτα μια συγκεκριμένη στιγμή στον χρόνο. Είναι το μόνο μέσο έκφρασης που αναπαράγει επ’ άπειρον κάτι που δεν συνέβη παρά μόνο μία φορά. Είναι το μόνο που μπορεί να συλλάβει απόλυτα ένα τόσο μικρό (σε χρόνο) τμήμα της πραγματικότητας, δημιουργώντας ένα μόνιμο ντοκουμέντο ιστορίας.

Γι’ αυτό και είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι για το Φωτογραφικό μας Αρχείο. Μια συλλογή που αριθμεί πέραν των 700.000 φωτογραφιών και αρνητικών από το 1950 μέχρι σήμερα και στην οποία προσθέτουμε συνεχώς αξιόλογο υλικό. Όπως αυτό της συλλογής του Άδωνι.

Γι’ αυτό και όταν πριν από έναν ακριβώς χρόνο πραγματοποίησα τα εγκαίνια της ατομικής έκθεσης του Άδωνι Χριστοφόρου που οργάνωσε ο Φωτογραφικός Όμιλος του Δήμου Στροβόλου στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου, και βλέποντας τη δουλειά του ένιωσα μεγάλη τιμή, ως συνεργάτιδα του, ως άνθρωπος, ως Κύπρια, ως φίλη του. Εμείς θελήσαμε, με την έγκριση του φίλου Άδωνι, να διαφυλάξουμε αυτό το έργο, αλλά και να το μοιραστούμε. Αντιλαμβανόμενοι τη δύναμη των φωτογραφιών του, πήραμε την πρωτοβουλία να τους δώσουμε φτερά, και, υπό την επιμέλεια του Χρίστου Αβρααμίδη, του ταλαντούχου φωτογράφου μας, προχωρήσαμε στη δημιουργία της έκθεσης. Δεν μείναμε όμως εκεί. Η δουλειά του Άδωνι λειτούργησε και ως σπίθα έμπνευσης για την εκδοτική σειρά του Γραφείου μας «Φωτογραφικά Τετράδια», αφού στην έκδοση του πρώτου τεύχους της σειράς φιλοξενούνται οι φωτογραφίες ντοκουμέντα του φίλου Άδωνι.

Την οραματιστήκαμε αυτή τη σειρά, την δημιουργήσαμε και  γι’ αυτό σήμερα είναι τιμή μας που έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε και αυτό το κομμάτι της δουλειάς μας μαζί σας, παρουσιάζοντας τα τρία πρώτα έντυπα της συλλογής αυτής, αυτά των Άδωνι Χριστοφόρου, Φάνη Παρπαΐρη και Πολύδωρου Κωνσταντινίδη, αναδεικνύοντας έστω ένα μικρό μέρος αυτού του φωτογραφικού πλούτου των τριών αυτών σπουδαίων φωτογράφων.

Και η παρουσίαση αυτή δεν μπορούσε να γίνει πουθενά αλλού εκτός από την Ελλάδα. Διότι Κύπρος και Ελλάδα συμπορεύονται με ισχυρούς εθνικούς και πολιτισμικούς δεσμούς. Με κοινή εθνική συνείδηση, μοιράζονται αξίες διαχρονικές, μοιράζονται την αγάπη για την πατρίδα, τον μόχθο, την εργατικότητα, τη δύναμη, την οικογένεια, τη θρησκεία. Από αυτές τις αξίες τρεφόμαστε και επιβιώνουμε και με αυτές πορευόμαστε, Ελλάδα και Κύπρος. Μέσα από αυτή την έκθεση μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη μας και να μην τα επαναλάβουμε. Αναγκαζόμαστε να αναγνωρίσουμε τους ίδιους τους εαυτούς μας ως ξεχωριστές οντότητες, φορείς μιας συγκεκριμένης ιστορικότητας και εθνικής ταυτότητας. Αναγκαζόμαστε να αναγνωρίζουμε τη συλλογική μας μνήμη, το ιστορικό και πολιτιστικό νήμα της οποίας είναι στέρεα συνδεδεμένο με τα ελληνικά και ευρωπαϊκά ιδεώδη.

Ελπίζω, μέσω της έκθεσης και των Τετραδίων, να ταξιδέψετε και ‘σεις όπως και ‘γω στην Κύπρο του πεύκου, του κυπαρισσιού, στην Κύπρο της αγάπης και του ονείρου, αλλά και του πόνου και της προσφυγιάς. Να ταξιδέψετε πίσω στον χρόνο, να ανασύρετε ή να δημιουργήσετε μνήμες, να ανασκουμπωθείτε και να πάρετε δύναμη από τη δύναμη του τόπου και των ανθρώπων του.

Και μιας και μιλάμε για ανθρώπους, επιτρέψτε μου να γίνω λίγο εγωίστρια και να απευθυνθώ για ένα δευτερόλεπτο στους δικούς μου ανθρώπους και να τους πω ένα τεράστιο μπράβο και ένα γεμάτο και ειλικρινές ευχαριστώ. Στον Χρίστο Αβρααμίδη για την αστείρευτη του δημιουργικότητα και την ακόρεστη του εμμονή για ό,τι είναι σωστό, την Αντωνία Σωκράτους ή αλλιώς την Mia amor, αφού η αγάπη που επενδύει σε όλα όσα κάνει αποτελεί πυξίδα για όλους μας, στον Τηλέμαχο για τα γραφικά μας, στον Δημήτρη για το μοντάζ της ταινίας, την Ελέγκω, την Λαντίδου, την Καλλίδου, τον Δημήτρη, την Έλλη τη Στεφανία, τη Μαίρη, την Σκεύη, την Άννα, την Μαρίνα, αφού χωρίς τη δική τους δουλειά, δεν θα είμαστε σήμερα εδώ. Η ομάδα σας πετά και είμαι τυχερή που συμμετέχω.

Φίλε Άδωνι. Πίσω σε σένα. Βλέποντας τις φωτογραφίες σου, θέλω να προσθέσω σε αυτό που κάποτε είπε ο Γάλλος φωτογράφος Καρτιέ-Μπρεσόν, πως, δηλαδή, το να φωτογραφίζεις σημαίνει να βάζεις στην ίδια ευθεία, το μυαλό, το μάτι και το χέρι. Εσύ φίλε Άδωνι, κατάφερες να βάλεις στην ίδια αυτή ευθεία και την ψυχή σου.

Σας ευχαριστώ.

____________

(ΜΓ/ΣΧ)