Ανακοινωθέντα

Είναι στιγμές, που παρά την όποια δύναμη και αν επιστρατεύσει κανείς, εκείνο που επικρατεί είναι η θλίψη και ο πόνος που προκαλεί ο χαμός ενός αγαπημένου προσώπου.

Ανάλογες στιγμές είναι και τούτες που βιώνουμε από χθες φίλε Αντρέα, όλοι εμείς η οικογένεια, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συμπολίτες σου.

Αποχαιρετώντας σε σήμερα, αποχαιρετούμε έναν άνθρωπο στο πρόσωπο του οποίου συνέκλιναν τα χαρακτηριστικά του ήθους, της αξιοπρέπειας, της ευφυΐας, της αγωνιστικότητας και της φιλοπατρίας. Χαρακτηριστικά τα οποία καθόρισαν και την πορεία της ζωής σου.

Μία πορεία ζωής, στην οποία καταξιώθηκες ως επιχειρηματίας, αλλά κυρίως ως άνθρωπος, αναλώνοντας εαυτόν στην υπηρεσία τόσο της τοπικής κοινωνίας της αγαπημένης σου πόλης, της Λάρνακας, όσο και της πατρίδας μας ευρύτερα, συνδέοντας στενά το όνομα σου με τα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα του τόπου.

Αγαπημένε μου Αντρέα,

Ευτύχησα να συνδεθώ μαζί σου με δεσμούς μακράς και ειλικρινούς φιλίας. Μία φιλία, την οποία τιμήσαμε διαχρονικά και με συνέπεια στο πέρασμα των χρόνων, στα εύκολα, αλλά και τα δύσκολα, μέσα από τους κοινούς αγώνες που χρειάστηκε να δώσουμε στην πολιτική μας διαδρομή, ανδρωμένοι και οι δύο στις τάξεις του Δημοκρατικού Συναγερμού.

Αγώνες στους οποίους, τόσο από τα έδρανα της Βουλής, όσο και από τις ποικίλες θέσεις από τις οποίες υπηρέτησες τον τόπο και την κοινωνία, ως ακούραστος μαχητής, με ευθύνη και συνέπεια, αλλά και με τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές ευαισθησίες που σε διέκριναν, πρότασσες πάντοτε το καλό και το συμφέρον της πατρίδας και των συμπατριωτών μας.

Είναι για όλους αυτούς τους λόγους που η παρουσία σου στην παράταξη, υπήρξε τιμή.

Είναι για αυτούς, ακριβώς, τους λόγους που σήμερα η Λάρνακα και όχι μόνο, μετρά τη μεγάλη σου απώλεια.

Η Λάρνακα η πόλη που αγάπησες και σε αγάπησε, που σε τίμησε και την τίμησες.

Αυτή η καθολική αναγνώριση, η εκτίμηση της συνολικής πορείας και προσφοράς σου, ο σεβασμός στο πρόσωπό σου, η καταξίωση σου ως συζύγου, πατέρα, ανθρώπου, πατριώτη είναι που θα απαλύνουν τον πόνο του Ευάγγελου, της Νανάς, του Χρίστου, του Μιχάλη, του Αντρέα και του Αλέξανδρου.

Των δικών σου ανθρώπων στους οποίους φρόντισες να μεταλαμπαδεύσεις τις αρχές και τις αξίες σου και για τους οποίους η πορεία της ζωής σου, πέραν της τιμής που περιποιεί για τους ίδιους, συνιστά την ίδια στιγμή μία βαριά παρακαταθήκη χρέους και ευθύνης για τη συνέχιση του ανεκτίμητου παραδείγματός σου.

Αγαπημένε μου φίλε,

Σήμερα που φεύγεις για να συναντήσεις την αγαπημένη σου σύζυγο και τον αγαπημένο μας Τάσο, να γνωρίζεις ότι οι πολύτιμες αυτές παρακαταθήκες σου, έχουν ήδη εύγλωττα μιλήσει σε όλους μας, για το νόημα που έχει ο έντιμος και αξιοπρεπής αγώνας, ο αγώνας για τις αξίες, τα ιδανικά και την πατρίδα.

Καλό ταξίδι φίλε Αντρέα, αιωνία θα είναι η μνήμη σου.

(ΜΓ)