Ανακοινωθέντα

Έχει παρέλθει σχεδόν μισός αιώνας και η τραγωδία που βιώνουν καθημερινά οι οικογένειες των αγνοουμένων, οι οποίες ζουν στην αβεβαιότητα μη γνωρίζοντας την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων, δυστυχώς συνεχίζεται. Η κατάσταση είναι ανεπίτρεπτη, απαράδεκτη και απάνθρωπη.

Δεν μπορεί σε μια μικρή ευρωπαϊκή χώρα εν έτει 2022 περίπου 750 οικογένειες να βιώνουν για σχεδόν μισό αιώνα το μαρτύριο της αβεβαιότητας της τύχης των δικών τους ανθρώπων. Υπάρχουν ακόμα και οικογένειες αγνοουμένων της περιόδου 1963-67, οι οποίες αναζητούν απαντήσεις για πέραν του μισού αιώνα.

Το πρόγραμμα της ΔΕΑ άρχισε το 2005, δημιουργώντας προσδοκίες στις οικογένειες ότι έστω και μετά από τόσες δεκαετίες θα μπορούσαν να πληροφορηθούν, με πειστικά και αποδεικτικά στοιχεία, για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων. Η Κυπριακή Δημοκρατία στηρίζει το έργο της ΔΕΑ και θα συνεχίσουμε να τη στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Είναι τραγικό ότι οι προσδοκίες και η αναμονή δεν έχουν μέχρι σήμερα βρει την απαιτούμενη ανταπόκριση και σεβασμό. Τουναντίον, ο εμπαιγμός και η απάνθρωπη μεταχείριση, από πλευράς κατοχικής δύναμης, συνεχίζεται προκαλώντας ανείπωτο πόνο και αγωνία στις δοκιμαζόμενες οικογένειες.

Η κατάσταση, δυστυχώς, είναι τραγική και απογοητευτική. Και ο ένοχος έχει όνομα και ταυτότητα. Είναι η κατοχική δύναμη που αρνείται να συνεργαστεί με ειλικρίνεια και ανθρωπισμό στην επίλυση έστω της ανθρωπιστικής πτυχής της τραγωδίας των αγνοουμένων. Είναι η κατοχική δύναμη που δημιούργησε το πρόβλημα και που συντηρεί για τόσες δεκαετίες σε βάρος των οικογενειών.

Τα προβλήματα είναι πολλά και σοβαρά. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια δραματική μείωση στον εντοπισμό λειψάνων στις κατεχόμενες περιοχές. Ως συνεπακόλουθο υπήρξε και δραματική μείωση στον αριθμό των ταυτοποιήσεων. Θα αναφερθώ μόνο σε μερικά παραδείγματα. Η Τουρκία αρνείται να συνεργαστεί στη μελέτη των στρατιωτικών αρχείων της, παρά τη συμφωνία που έχει υπάρξει στα πλαίσια της ΔΕΑ, στην υπόδειξη μαζικών χώρων ταφής από τις περισυλλογές που έγιναν από τα πεδία των μαχών καθώς και στην υπόδειξη των χώρων που έχουν επαναταφεί τα λείψανα που σκόπιμα μετακινήθηκαν από τους πρωτογενείς χώρους ταφής από τον τουρκικό στρατό.

Οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες και έχουν αποφασιστεί και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τις αποφάσεις του 2001 και 2014. Αν και έχουν παρέλθει σχεδόν 21 χρόνια από την πρώτη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η Τουρκία με περιφρόνηση εξακολουθεί να αρνείται την υλοποίηση τους τη στιγμή μάλιστα που παρουσιάζεται ότι τάχατες προσδοκά να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας.

Από πλευράς μας, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, συνεχίζουμε να αναζητούμε τρόπους επίτευξης προόδου, προς όφελος των δοκιμαζόμενων οικογενειών. Θέλω να διευκρινίσω και να τονίσω ότι οι δικές μας προσπάθειες με κανένα τρόπο δεν μπορούν να εκληφθούν ότι αποτελούν υποκατάστατο των υποχρεώσεων και ευθυνών της κατοχικής δύναμης. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες, λόγω και της τραγικής κατάστασης που επικρατεί, αλλά οι δικές μας ενέργειες και πράξεις είναι βοηθητικές και δεν μπορούν χωρίς τη συνεργασία της κατοχικής δύναμης να επιτύχουν την αναγκαία πρόοδο για επίλυση έστω της ανθρωπιστικής πτυχής της τραγωδίας των αγνοουμένων. Θέλω, επίσης, να ξεκαθαρίσω και να τονίσω ότι η Κυπριακή Δημοκρατία λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα και προβαίνει σε όλες τις ανθρωπιστικές ενέργειες για τη λύση των υποθέσεων των Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων. Ο πόνος της μάνας είναι ο ίδιος ανεξάρτητα εάν είσαι Ελληνοκύπριος, Ελλαδίτης ή Τουρκοκύπριος. Οι προσπάθειές μας οδηγούνται από τις πανανθρώπινες αρχές ανθρωπισμού και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι για τον λόγο αυτό που η πλειοψηφία των υποθέσεων των Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων έχει ήδη διευκρινιστεί.

Αγαπητοί φίλοι,

Με ειλικρίνεια και σεβασμό σας έχω ενημερώσει για την τραγική κατάσταση που βρίσκονται οι προσπάθειές μας για επίλυση της τραγωδίας των αγνοουμένων λόγω, και θέλω ξανά να το τονίσω αυτό, της τουρκικής αδιαλλαξίας. Ανεξάρτητα όμως από τα προβλήματα και τις δυσκολίες, σε συνεργασία με τους δοκιμαζόμενους συγγενείς και τους εκπροσώπους τους, την Κυβέρνηση της Ελλάδας και όλους εσάς, συνεχίζουμε και θα πρέπει να συνεχίσουμε τον ιερό αυτό αγώνα μέχρι τη διευκρίνιση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενου μας. Αυτό επιτάσσει η ιστορία μας και το καθήκον μας απέναντι σ’ αυτούς που χάθηκαν υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας. Στο πλαίσιο του αγώνα αυτού, η δική σας συμμετοχή και συνεισφορά είναι αναμφισβήτητα ουσιαστική και αναγκαία.

Υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούν να γίνουν στις χώρες που βρίσκεστε με τις κυβερνήσεις και τα άλλα θεσμικά όργανα, ώστε να ασκηθούν οι αναγκαίες πιέσεις για να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ θα καταβάλουμε προσπάθειες για ενεργοποίηση του νόμου που είχε ψηφιστεί για τους πέντε Αμερικανούς υπηκόους κυπριακής καταγωγής «Public Law 103-372» καθώς και την πραγματοποίηση επίσκεψης στην Κύπρο Αμερικανών γερουσιαστών και βουλευτών για επιτόπου ενημέρωση για την τραγική κατάσταση που επικρατεί. Παρόμοιες ενέργειες θα μπορούσαν και θα πρέπει να αναληφθούν στο Ην. Βασίλειο, στην Αυστραλία, στη Γαλλία αλλά και σε άλλες χώρες που υπάρχει δυνατότητα.

Είναι εθνικό αλλά και ανθρώπινο χρέος και καθήκον όλων μας απέναντι στις οικογένειες των αγνοουμένων να συνεχίσουμε και να εντείνουμε τις προσπάθειές μας.

(ΝΓ/ΕΧΡ)