Ανακοινωθέντα

Αποδέχθηκα με ιδιαίτερη ευχαρίστηση την πρόσκληση του Δήμαρχου Τσερίου για να τελέσω τα εγκαίνια του Πάρκου «Μιχάλη Τουραπή». Είναι εξαιρετικά τιμητικό για έναν κρατικό αξιωματούχο, να καλείται και να συμμετέχει σε εκδηλώσεις που σκοπό έχουν να αποδώσουν τις πρέπουσες τιμές σε αγωνιστές της ελευθερίας, όπως ήταν ο Μιχάλης Τουραπής.

Ανατρέχοντας σε διάφορες πηγές με σκοπό την ετοιμασία του χαιρετισμού μου, ομολογώ ότι άγγιξε την ψυχή μου ένα μικρό κείμενο που έγραψε η σύζυγος του ήρωα, η κα Λίτσα Τουραπή: «Κάποιος, μου είπε μια μέρα ότι κάποτε θα μάθω πολλά για το τι πρόσφερε ο σύζυγος μου κατά τη διάρκεια του πολέμου και θα είμαι περήφανη γι αυτόν. Όμως δεν χρειάζεται να μου πει κανένας τίποτε για τη λεβεντιά του, την ψυχή του, τον αλτρουισμό του, γιατί ξέρω καλύτερα από τον καθένα ποιος ήταν ο Μιχάλης Τουραπής, ο σύζυγός μου. Ήταν ένας από τους πιο καλόκαρδους και πιο ευγενικούς ανθρώπους που γνώρισα. Η ευγενική ψυχή του, φώτιζε την κάθε του πράξη», γράφει η κα Λίτσα, ανάμεσα σε άλλα πολύ συγκινητικά και ιδιαίτερα ξεχωριστά λόγια.

Ο Μιχάλης Τουραπής, γιος του Νικόλα και της Ξενούς Τουραπή, γεννήθηκε στο Τσέρι στις 18 Νοεμβρίου 1947. Μεγαλωμένος σε ένα περιβάλλον όπου ξεχώριζαν η αγάπη για την πατρίδα και η πίστη προς τον Θεό, ο Μιχάλης αποφοίτησε με άριστα από το Γυμνάσιο Αρρένων Κύκκου και αμέσως μετά κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά. Ακολούθως, φοίτησε με υποτροφία του Ιδρύματος Σεβέρη στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου, επίσης, αποφοίτησε με άριστα. Το ενδιαφέρον του για το επάγγελμα του κτηνιάτρου προήλθε από την αγάπη του για τα ζώα, που κληρονόμησε από τον γεωργοκτηνοτρόφο πατέρα του. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ο Μιχάλης νυμφεύθηκε τη Λίτσα Χειμαριού, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Ανδρονίκη και τον Αλέξανδρο.

Η αγάπη του Μιχάλη για την πατρίδα του, η έγνοια για την οικογένειά του και το πάθος για το επάγγελμά του, ήταν στοιχεία εμφανή και άξια θαυμασμού. Γρήγορα επέστρεψε στην Κύπρο και εργοδοτήθηκε στις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες. Με την εργατικότητα, τον ζήλο, το μεράκι και τις ικανότητές του, κατάφερε να γίνει αγαπητός σε όλους τους συναδέλφους του αλλά και τους συγχωριανούς του. Πολλές φορές έτρεχε να βοηθήσει ανθρώπους που αντιμετώπιζαν προβλήματα με τα ζώα τους, ακόμα και σε ώρες νυχτερινές, χωρίς ποτέ να διαμαρτυρηθεί ή να ζητήσει οποιαδήποτε ανταλλάγματα.

Οι ξεχωριστές ικανότητες του Μιχάλη Τουραπή και η σημαντική συνεισφορά του στον τομέα της κτηνοτροφίας, γρήγορα αναγνωρίστηκαν και ανταμείφθηκαν, αφού του παραχωρήθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στην τότε Δυτική Γερμανία, σε θέμα σχετικό με τις ασθένειες των χοίρων. Δυστυχώς, η τουρκική εισβολή ανέκοψε την επιτυχημένη πορεία του Μιχάλη και την ευτυχία της οικογένειάς του, όπως βέβαια επηρέασε αρνητικά την πορεία ολόκληρης της Κύπρου και την ευημερία του λαού της.

Το παλικάρι από το Τσέρι ανταποκρίθηκε αμέσως στο κάλεσμα της πατρίδας. Χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα, έτρεξε στην πρώτη γραμμή του πυρός και κατατάγηκε έφεδρος στο 305 Τάγμα Πεζικού, υπό τις διαταγές ενός άλλου ηρωικού αγωνιστή της ελευθερίας, του αγνοούμενου ακόμα Ταγματάρχη Τάσου Μάρκου. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ο Μιχάλης Τουραπής θεάθηκε για τελευταία φορά ζωντανός σε αμυντικές θέσεις κοντά στη Μια Μηλιά, μετά τις 13 Αυγούστου του 1974.  Έκτοτε η τύχη του αγνοείτο μέχρι και το 2008, όταν τα οστά του ανακαλύφθηκαν στον κατεχόμενο Κουτσοβέντη. Ενώ η αρχική πληροφόρηση έλεγε ότι τα οστά βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο, νεότερες πληροφορίες της οικογένειάς του, αναφέρουν ότι ο ηρωικός νεκρός, δυστυχώς παρέμεινε άταφος για όλο το διάστημα που αγνοείτο. Η κηδεία του Μιχάλη, τελέστηκε με τιμές ήρωα, στις 11 Δεκεμβρίου του 2013.

Κυρίες και κύριοι,

Είναι υποχρέωση όλων μας, να δικαιώσουμε τη θυσία του Μιχάλη Τουραπή και όλων των ηρωικών νεκρών που πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας μας. Η επιδίωξη για μια δίκαιη λύση του εθνικού μας προβλήματος, αποτελεί προτεραιότητα της Κυβέρνησής μας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραμένει σταθερά προσηλωμένος στην επιδίωξη μιας βιώσιμης και ευρωπαϊκής λύσης, μακριά από αναχρονιστικές εγγυήσεις, στρατούς κατοχής και επεμβατικά δικαιώματα. Κτίζοντας μεθοδικά τις απαραίτητες στρατηγικές συμμαχίες και επιδιώκοντας διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες, επιδιώκουμε μια λύση που θα επανενώνει την πατρίδα μας και θα δίνει την ελπίδα στις επόμενες γενιές για ένα καλύτερο μέλλον, μέσα σε συνθήκες ασφάλειας, ευημερίας και προόδου. Μόνο έτσι θα δικαιωθούν οι θυσίες των ηρώων μας.

Καταλήγοντας, επιθυμώ να συγχαρώ τον Δήμο Τσερίου για την απόφασή του να δώσει το όνομα του Μιχάλη Τουραπή σε ένα από τα πάρκα των δημοτικών του ορίων, αποδίδοντας έτσι ελάχιστο φόρο τιμής προς τον ήρωα και την οικογένειά του. Θερμά συγχαρητήρια απευθύνω και στην οικογένεια Κουρουκλάρη, για την εξαιρετική ιδέα της, ο χώρος αυτός των 740 τετραγωνικών μέτρων που θα έπρεπε υποχρεωτικά να μετατραπεί σε χώρο πρασίνου στο πλαίσιο υποχρεώσεών της για διαχωρισμό οικοπέδων που της ανήκουν, να γίνει πάρκο και να πάρει το όνομα του ήρωα. Η οικογένεια Κουρουκλάρη, η οποία αποτελείται από στενούς συγγενείς του Μιχάλη Τουραπή, έχει αναλάβει και τα έξοδα για τη διαμόρφωση του χώρου του πάρκου. Εύχομαι το όμορφο αυτό πάρκο, εκτός από χώρο χαλάρωσης και αναψυχής, να αποτελεί αφορμή παντοτινής θύμισης της θυσίας του ήρωά μας.

____________

ΜΑΚ/ΣΧ