Ανακοινωθέντα

Είναι με ιδιαίτερη χαρά που συμμετέχω στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του αγαπημένου μου φίλου και καταξιωμένου Κύπριου καλλιτέχνη Umit Inatci, για τον οποίο είμαστε πάρα πολύ περήφανοι, με τίτλο «Παγκόσμιο Πνεύμα».

Το σύνολο του έργου του Umit πρεσβεύει τις αξίες που ο ίδιος ασπάζεται ως μια ιδιαίτερα ευαίσθητη ψυχή, με αρκετές φιλοσοφικές ανησυχίες για τον άνθρωπο, τη ζωή και τον κόσμο μας. Αξίες και ιδανικά που ανυψώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη, όπως η αλληλεγγύη, η συμπόνια, η αδελφοσύνη.

Η μακρόχρονη φιλία, που δημιουργήθηκε μεταξύ μας από την περίοδο που εργαστήκαμε μαζί στο Λονδίνο, αναπτύχθηκε πάνω σε αυτή τη βάση και την κοινή μας επιθυμία για την επανένωση του τόπου μας.

Και χωρίς καμία δόση υπερβολής, θέλω να πω ότι ζώντας και δουλεύοντας μαζί με τον Umit έμαθα πραγματικά την τουρκοκυπριακή κοινότητα, έμαθα να αντιλαμβάνομαι πολλά δεδομένα, να αντιλαμβάνομαι τις έγνοιες, τις ανησυχίες, τις προσδοκίες, και, σκεπτόμενος την αρχή της καριέρας μου ως διπλωμάτης, η φιλία μας ήταν για μένα μοναδική.

Ως πιστός Κύπριος ο Umit, μέσα από τα υψηλής καλλιτεχνικής και αισθητικής αξίας έργα του με την ιδιαίτερη τεχνοτροπία που τα χαρακτηρίζει –βλέπουμε μια καινούρια δουλειά του– ανάμεσα σε πολλά άλλα, χαράζει τον δρόμο της συμφιλίωσης ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, γιατί η δουλειά του πάντα έχει στο κέντρο την Κύπρο ως σημείο αναφοράς.

Όλοι γνωρίζετε τη δουλειά του, τα έργα του υπάρχουν σε τόσες χώρες, στην Ιταλία, στην Αγγλία, στην Αμερική, στο Ιράν, στο Ιράκ, παντού σε όλο τον κόσμο, ενώ είναι πάρα πολύ γνωστός για τις δραστηριότητες του εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Ο Umit ήταν ο πρωτοστάτης για να επιστραφούν τα κλειδιά του Αγίου Γεωργίου του Εξορεινού στην κατεχόμενη Αμμόχωστο και αν δεν ήταν ο Umit δεν θα υπήρχε ποτέ αυτή η εξέλιξη, η οποία ήταν το 2014, όπου για πρώτη φορά, μάλιστα ήταν Παρασκευή του Επιταφίου, έγινε αυτή η πολύ σημαντική τελετή για τους Ελληνοκύπριους.

Αλλά ο Umit είχε και μια άλλη δραστηριότητα πολύ πρόσφατα όπου υπήρξαν αποτελέσματα. Ήταν η δράση του εδώ και πολλά χρόνια για να επιστραφούν έργα που βρίσκονταν στη Λευκωσία και σε άλλες περιοχές, στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Ήταν η δική του δουλειά.

Φίλε Umit θέλω να σε ευχαριστήσω, είναι μεγάλη τιμή που είμαι απόψε εδώ και να σε ευχαριστήσω για όλα αυτά που κάνεις για την Κύπρο.

________________________________________

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθύνθηκε προς τους Τουρκοκύπριους παριστάμενους στην αγγλική.

Ανάμεσα σε άλλα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε «γεννήθηκα τον Δεκέμβριο του 1973 και μεγάλωσα στην Πάφο. Ήμουν έξι μηνών το 1974.

Και παρά το γεγονός ότι και οι δύο μου γονείς προέρχονται από μικτά χωριά, η μητέρα μου από τη Γεροσκήπου και ο πατέρας μου από τη Χούλου, έμαθα από αυτούς μέσα από τις δικές τους εμπειρίες ότι οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι ζούσαν μαζί.

Δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να το ζήσω και να το μάθω αυτό από μόνος μου.

Κάποιες φορές η εντύπωση που έχεις για κάτι είναι εντελώς διαφορετική. Μέχρι που γνώρισα τον Umit στο Λονδίνο, όταν ήμουν Γενικός Πρόξενος, και κατάλαβα ότι οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι είναι το ίδιο. Αυτή η αρχή είναι που με καθοδηγεί έκτοτε, αλλά και τώρα που είμαι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις προσπάθειες μου για επανένωση της πατρίδας μας, για επανένωση της νήσου". 

(ΡΜ/ΝΓ)