Ανακοινωθέντα

Ακούγοντας την Αναστασία Παπαδόπουλου στην ομιλία της, ήρθαν στο μυαλό μου όλες αυτές οι αντιδράσεις που ακούμε το τελευταίο διάστημα σε κάποιες περιοχές της Κύπρου στην προσπάθεια υλοποίησης της απόφασης της Κυβέρνησης για τη δημιουργία Σπιτιών για τα Παιδιά - γιατί πρέπει να δούμε και τα παιδιά που δέχονται άλλης μορφής βία, δεν είναι μόνο τα σεξουαλικά κακοποιημένα παιδιά. Δυστυχώς βλέπουμε την αντίδραση στην προσπάθεια της Κυβέρνησης να χτίσουμε τέτοια σπίτια και καθώς είχε εγγραφεί το θέμα προς συζήτηση στη Βουλή, προσβλέπω στη στήριξη των βουλευτών που είναι εδώ παρόντες, ως μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, για να προχωρήσουμε με αυτή την απόφαση της Κυβέρνησης.

Από πλευρς εκτελεστικής εξουσίας, όποια και αν είναι η αντίδραση, θα προχωρήσουμε αλλά προσβλέπω και στη δική σας στήριξη.

Είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις και εκδηλώσεις να λέμε ότι νιώθουμε χαρά ή ακόμη και τιμή που παρευρισκόμαστε ή χαιρετίζουμε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Σήμερα όμως αυτό που κυρίως με κατακλύζει είναι το αίσθημα χρέους. Χρέος απέναντι στο Συμβούλιο και την Πρόεδρο της Φωνής κα Αναστασία Παπαδοπούλου, χρέος απέναντι στα παιδιά που στηρίζουν, χρέος έναντι της ίδιας της κοινωνίας μας.

Το νιώθω καθήκον μου να βρίσκομαι απόψε εδώ, συνεχίζοντας αυτό που άρχισε η προηγούμενη Κυβέρνηση και πρέπει να το χαιρετίσουμε. Η Αναστασία αναφέρθηκε στη μακαριστή Ζέτα. Θυμάμαι στις συζητήσεις στο Υπουργικό Συμβούλιο πως από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε τις προτάσεις, την πρωτοβουλία σας και πως αγωνίστηκε για να υλοποιηθούν. Νιώθω καθήκον μου να είμαι στη σημερινή εκδήλωση γιατί, χωρίς καμιά δόση υπερβολής, είναι η δράση της Φωνής που υπήρξε καθοριστική, έτσι ώστε η κοινωνία μας να ξεπεράσει τουλάχιστον ως έναν βαθμό – πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα – τα ταμπού που τη διακατείχαν. Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών ήταν και δυστυχώς εξακολουθεί να είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα, μια κοινωνική παθογένεια που μόνο μέσω της επίμονης και της συστηματικής προσπάθειας μπορεί να περιοριστεί. Μόνο μέσω της αντίδρασης, μόνο μέσω της καταγγελίας, μόνο μέσα από την προώθηση προληπτικών μέτρων, δράσεων όπως αυτές που αναπτύσσει και εποπτεύει η Φωνή μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά αυτή η παθογένεια.

Την ίδια στιγμή, έχω την έντονη πεποίθηση ότι η συγκέντρωση όλων των αρμόδιων Υπηρεσιών για τον χειρισμό υποθέσεων σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης παιδιών, όπως η Αστυνομία, το Υπουργείο Υγείας, το Υπουργείο Παιδείας, το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, σε ένα προστατευμένο και παιδοκεντρικό χώρο, το «Σπίτι του Παιδιού» συμβάλλει θετικά στην ολιστική αντιμετώπιση του φαινομένου και στη διαχείριση των πλέον ευαίσθητων θεμάτων που αφορούν παιδιά και μάλιστα κακοποιημένα. Και εδώ να μου επιτρέψετε να παραβάλω κάποιους αριθμούς που είναι ενδεικτικοί της συνεισφοράς της Φωνής σε αυτό τον αγώνα. Από τις 138 καταγγελίες που είχαμε το 2017, μέσω της ενημέρωσης, των δράσεων και της επιμόρφωσης που παρείχε η Φωνή, φτάσαμε το 2022 να έχουμε 303 καταγγελίες. Και είμαι σίγουρος ότι με την πάροδο του χρόνου, με τη συνέχιση αυτής της προσπάθειας, δυστυχώς, ο αριθμός αυτός θα είναι μεγαλύτερος. Παρόλα αυτά, το μήνυμα εστάλη ξεκάθαρα, «σπάζει η σιωπή».

Αυτό ήταν το μήνυμα της εκστρατείας «ένα στα πέντε» του Συμβουλίου της Ευρώπης, με την οποία επιτεύχθηκε η προώθηση της κύρωσης της Σύμβασης Λανζαρότε που αποτελούσε το πρώτο διεθνές, ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών, όπως επίσης και της παιδικής πορνογραφίας.

Η εκστρατεία, αρχικά μέσω της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού και του Οργανισμού Hope for Children και ακολούθως της Φωνής, πέτυχε και στην Κύπρο να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία. Καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της όλης προσπάθειας διαδραμάτισε φυσικά και η δημιουργία και λειτουργία του «Σπιτιού του Παιδιού» στη Λευκωσία.

Το «Σπίτι του Παιδιού», σχεδιασμένο ως ένα προστατευμένο και φιλικό περιβάλλον προς τα παιδιά, στεγάζει όλες τις αρμόδιες Υπηρεσίες που αφορούν τη διερεύνηση περιστατικών και τη στήριξη και προστασία των παιδιών και των οικογενειών τους που βίωσαν όποιου είδους σεξουαλικής κακοποίησης.

Οι δράσεις και το έργο της Φωνής προφανώς και δεν περιορίζονται μόνο σε αυτό που προανέφερα, αφού η όλη προσφορά είναι πολυεπίπεδη και κοινωνικά ωφέλιμη, όπως αναλυτικά μας παρουσίασε η Αναστασία.

Απόψε νιώθω ιδιαίτερη χαρά, γιατί η Φωνή αποτελεί την πρώτη πρακτική εφαρμογή στην Κύπρο της φιλοσοφίας, της πολυθεματικής δράσης και αντιμετώπισης ενός θέματος/προβλήματος, μιας τεράστιας πρόκλησης που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Η Φωνή, η δράση της και τα έργα της είναι η απόδειξη ότι η συνεργασία και η συμπόρευση για ένα ανώτερο σκοπό μπορεί να έχουν πετυχημένα αποτελέσματα.

Το Συμβούλιο, που από το 2018 έχει θεσμοθετηθεί, απαρτίζεται τόσο από αρμόδιες κυβερνητικές Υπηρεσίες όσο και από εκπροσώπους Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), οι οποίοι διορίζονται από το Υπουργικό Συμβούλιο. Ως κεντρικός θεσμοθετημένος φορέας που έχει υπό την ευθύνη του τον συντονισμό και την εποπτεία όλων των δράσεων που αφορούν στην καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών και ως Κύπρος – συνήθως είμαστε κακό πρότυπο, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση, ακριβώς λόγω της σημαντικής δουλειάς που γίνεται στη Φωνή –  είχαμε τη μεγάλη τιμή να παρουσιαστούμε ως μια εκ των τριών χωρών πρότυπα για τον τρόπο δράσης και την αποτελεσματικότητάς της.

Η επιτυχία αυτή για τη χώρα μας δεν ήταν καθόλου τυχαία. Οφείλεται στην αδιάκοπη προσπάθεια της Προέδρου και των μελών του Συμβουλίου, σε στενό συντονισμό και συνεργασία με όλα τα συναρμόδια Υπουργεία και φυσικά την Αστυνομία. Πάνω από όλα, όμως, ήταν αποτέλεσμα της αφοσίωσης της Αναστασίας και του Συμβουλίου της Φωνής για να αποκτήσουν φωνή τα παιδιά που αποτελούν το μέλλον της κοινωνίας μας.

Δεν θα μπορούσα να μην αποδώσω τις οφειλόμενες ευχαριστίες της Πολιτείας αλλά και της Κύπρου ολόκληρης στο ίδρυμα Λεβέντη που με την αρχική χρηματοδότηση των 300.000 ευρώ κατέστη δυνατή η δραστηριοποίηση του Συμβουλίου, καθώς επίσης και στο Σωματείο Ελληνίδων Κυριών «Ένωσις» που παραχώρησε ως δωρεά την οικία που στεγάζεται σήμερα το «Σπίτι του Παιδιού» στη Λευκωσία, μετά από πρωτοβουλία της τότε Προέδρου τους κας Λίας Τσεριώτη. Το Σωματείο επίσης είχε αναλάβει την ανακαίνιση του εν λόγω κτηρίου με την οικονομική συμβολή και του Κράτους. Είναι σημαντικό να αναφέρω, και ενδεικτικό της σπουδαίας δουλειάς που γίνεται, ότι το «Σπίτι του Παιδιού» από το 2017 που λειτουργεί έχει αγκαλιάσει και στηρίξει πέραν των 2100 παιδιών. Ένα ευχαριστώ, λοιπόν, το οποίο είναι πολύ λίγο μπροστά στην τεράστια συνεισφορά σας προς τον συνάνθρωπο.

Συμμετέχοντας στην αποψινή εκδήλωση νιώθω ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας την ανάγκη να εκφράσω τις ευχαριστίες μας – και είμαι σίγουρος τα αισθήματα ολόκληρης της κοινωνίας – σε δύο γυναίκες που πρωτοστάτησαν στον αγώνα κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών, την πολύ καλή μου φίλη Στέλλα Κυριακίδου και τη φίλη Λήδα Κουρσουμπά.

Η αγαπητή Στέλλα ήταν αυτή που προώθησε τη Συμφωνία με το Συμβούλιο της Ευρώπης για την εκστρατεία, υπό την ιδιότητά της τότε ως Επικεφαλής της Κυπριακής Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπίας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συνεδρίου της Ευρώπης (ΚΣΣΕ), ενώ συμμετείχε επίσης στη Συντονιστική Επιτροπή, όπως και σε πολλές άλλες δράσεις στο πλαίσιο της εκστρατείας. Την ίδια στιγμή είναι γνωστή η καθοριστική συμβολή της στην προώθηση και αναγνώριση της δουλειάς που γίνεται στη χώρα μας και κατ’ επέκταση της χώρας μας ως πρότυπο από το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Τιμούμε επίσης τη φίλη Λήδα που ως Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού από το 2010 προωθούσε το πλαίσιο του «Σπιτιού του Παιδιού» μέσω των εκθέσεών της, ενώ παράλληλα πρωτοστάτησε στον αγώνα ενημέρωσης και εκπαίδευσης στα σχολεία των παιδιών μας αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.

Όλα αυτά που έγιναν από την προηγούμενη διακυβέρνηση, τα χαιρετίζουμε, τα αναγνωρίζουμε και είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε την πάρα πολύ σημαντική δουλειά που έγινε.

Αναγνωρίζοντας την καθοριστική σημασία των προσφερόμενων υπηρεσιών του «Σπιτιού του Παιδιού», το οποίο λειτουργεί στη Λευκωσία, η Κυβέρνηση προωθεί τη λειτουργία δεύτερου «Σπιτιού του Παιδιού» στη Λεμεσό, το οποίο θα καλύπτει τις ανάγκες των επαρχιών Λεμεσού και Πάφου, ενώ στους σχεδιασμούς μας είναι και η δημιουργία «Σπιτιού του Παιδιού» στη Λάρνακα για να καλύπτει την επαρχία Λάρνακας και την ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου. Αυτή τη στιγμή εξυπηρετούνται από το «Σπίτι του Παιδιού» στη Λευκωσία.

Μερικές από τις δράσεις του σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας έχουν εξασφαλίσει επιχορήγηση ύψους 15 εκ. ευρώ από την ΕΕ και αφορούν και κακοποιημένα σεξουαλικά παιδιά στη Λεμεσό. Και λυπούμαι να πω, δεν εκπροσωπούν την κυπριακή κοινωνία κάποιες αντιδράσεις που βλέπουμε.

Ταυτόχρονα, προωθούμε τη διεύρυνση των παρεχόμενων υπηρεσιών για όλες τις μορφές κακοποίησης παιδιών που αφορούν σωματική, ψυχολογική και άλλη μορφή βίας μέσα από τέτοια «Σπίτια».

Καταλήγοντας, ως πατέρας τεσσάρων παιδιών νιώθω πολλαπλασιαστικά το χρέος και την ευθύνη για την προστασία όλων των παιδιών. Βρίσκομαι και θα συνεχίσω να βρίσκομαι, όπως και το σύνολο των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου – η παρουσία Υπουργών εδώ απόψε είναι ενδεικτική της σημασίας που δίδουμε – δίπλα σε κάθε προσπάθεια οικοδόμησης ενός σταθερού, ασφαλούς και υγιούς περιβάλλοντος στο οποίο έχουν δικαίωμα να ζουν τα παιδιά μας. Σε αυτή την προσπάθεια χρειαζόμαστε όλους εσάς ως συμμάχους και συνοδοιπόρους.

(ΡΜ/ΕΑθ/ΜΣ/ΓΣ)