Ανακοινωθέντα

Είναι με ιδιαίτερη χαρά και μεγάλη τιμή που συμμετέχω στην αποψινή εκδήλωση, με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και υπερηφάνειας. Είμαι συγκινημένος, γιατί με τα εγκαίνια του οικήματος του Προσφυγικού Σωματείου «Όλυμπος» Αργακίου εκπληρώνουμε ένα ιστορικό χρέος και το πιο σημαντικό, υπηρετούμε το καθήκον της διατήρησης της μνήμης για τους κατοίκους του ιστορικού χωριού της Μόρφου. Το Αργάκι Μόρφου ήταν από τα πρώτα κατεχόμενα χωριά, για τα οποία άκουσα τόσα πολλά και ο λόγος ήταν διότι, ως καθηγητής μου στο σχολείο, ο Κυριάκος Τούμπας ήταν από το Αργάκι και όλη μέρα στο σχολείο μας μιλούσε για το χωριό του. Και έτσι, νεαρό παιδί, μεγαλώνοντας στην Πάφο, το Αργάκι Μόρφου ήταν από τα πρώτα κατεχόμενα χωριά μας, για το οποίο έμαθα τόσα πολλά.

Οι συμπατριώτες μας από το κατεχόμενο Αργάκι της Μόρφου, μαζί ασφαλώς με το σύνολο του προσφυγικού μας κόσμου, αποτελούν σύμβολο του αγώνα και της αδούλωτης ψυχής του κυπριακού λάου. Υπερήφανοι, εργατικοί, προκομμένοι, ζούσαν με ειρήνη και αγάπη, χωρίς κανένα πρόβλημα με τους Τουρκοκυπρίους συγχωριανούς τους και τους κατοίκους των γειτονικών χωριών στην αλησμόνητη Μόρφου.

Φιλόξενοι, γενναιόδωροι και πρόθυμοι, οι κάτοικοι Αργακίου, άντρες και γυναίκες, ήταν παρόντες και παρούσες σε κάθε ιστορικό κάλεσμα της πατρίδας μας.

Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους πολλοί Αργακιώτες επιτέλεσαν το ιστορικό τους χρέος και καθήκον, σπεύδοντας να καταταγούν εθελοντικά στον ελληνικό στρατό, ενώ πολλοί ενίσχυσαν οικονομικά τον έρανο για τις ανάγκες του πολέμου.

Αργότερα, στον πιο ιερό αγώνα του λαού μας, τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ και πάλι η προσφορά και η θυσία των Αργακιωτών υπήρξε μεγάλη.

Με το ίδιο αγωνιστικό πνεύμα και φιλοπατρία, ο Λόχος Αργακίου, με ομοψυχία και συνοχή, ξεχώρισε με τη δράση του το 1964 στον Πενταδάκτυλο, στο Μοσφίλι και στο προγεφύρωμα των Κοκκίνων.

Η τραγωδία του 1974 και ο διπλός βιασμός της πατρίδας μας με την τουρκική εισβολή και κατοχή οδήγησε τους υπερήφανους Αργακιώτες και Αργακιώτισσες στις ελεύθερες περιοχές.

Σήμερα, με τα εγκαίνια του οικήματος του Προσφυγικού Σωματείου «Όλυμπος» Αργακίου, που ιδρύθηκε το 1992, υλοποιούμε μια επιθυμία των Αργακιωτών μας για τη δημιουργία ενός χώρου όπου οι μνήμες από το χωριό θα ζωντανεύουν και οι άνθρωποι που ξεριζώθηκαν βίαια θα έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς.

Φίλε Πρόεδρε, μπορείς να στηρίζεσαι οικονομικά στην πολιτεία, για να ολοκληρώσετε όπως πρέπει αυτό το πολύ σημαντικό έργο.

Μέσα από τις δράσεις του Σωματείου που εγκαινιάζουμε σήμερα στα φιλόξενα Πολεμίδια, εδώ στη Λεμεσό, συνεχίζει να καλλιεργείται το πνεύμα ενότητας, συνεργασίας, αλληλοκατανόησης και συναδέλφωσης όλων των μελών του Σωματείου με την ταυτόχρονη έρευνα, διάσωση και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς του Αργακίου, αλλά και την ανάπτυξη περαιτέρω πολιτιστικής, αθλητικής και κοινωνικής δράσης. Χαίρομαι που απόψε βλέπω και πολλούς νέους με καταγωγή από την κοινότητα, κάτι που δείχνει την επιτυχία αυτής της προσπάθειας.

Η πορεία που ακολούθησε το σωματείο αποτυπώνει το πνεύμα της αντοχής, της ελπίδας και της αδιάκοπης πάλης για το δίκαιο και την επιστροφή που χαρακτηρίζει όλους τους πρόσφυγες της πατρίδας μας, οι οποίοι ενώθηκαν μέσα από τις δυσκολίες και δημιουργούν πρόοδο και ελπίδα με τη δύναμη της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης. Η δύναμή μας είναι η ενότητά και η αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι την ευλογημένη μέρα της επανένωσης του τόπου μας.

Μέχρι εκείνη την ημέρα, ως πολιτεία οφείλουμε να στηρίζουμε τους ανθρώπους που έχασαν τα πάντα με τη βία των όπλων. Και ακριβώς, στο πλαίσιο αυτής της συλλογιστικής, η Κυβέρνησή μας επικαιροποιεί συνεχώς την προσφυγική μας πολιτική και μέσα από συγκεκριμένες δράσεις εργαζόμαστε, για να δώσουμε λύσεις σε στεγαστικές, σπουδαστικές και άλλες καθημερινές, ζωτικές ανάγκες των εκτοπισθέντων συμπατριωτών μας που είναι θύματα της συνεχιζόμενης κατοχής.

Ειδικά για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος που απασχολεί τον προσφυγικό κόσμο και όχι μόνο, από τον πρώτο μήνα της ανάληψης της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας αγγίξαμε για πρώτη φορά ένα πολύ δύσκολο και ευαίσθητο θέμα, το χρονίζον πρόβλημα των ακατάλληλων και επικίνδυνων προσφυγικών πολυκατοικιών.

Με σεβασμό, ευαισθησία και ενσυναίσθηση υλοποιούμε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο, το Σχέδιο «κτίΖΩ». Ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο που θα δώσει προσωρινή λύση –οριστική λύση θα είναι η επιστροφή– στα υπαρκτά προβλήματα στις πολυκατοικίες στους κυβερνητικούς οικισμούς στέγασης, και που αποτελεί την πιο δραστική παρέμβαση της πολιτείας από τη δεκαετία του ’70. Παρά τις προκλήσεις –τις γνωρίζω πάρα πολύ καλά– που προέκυψαν στην πορεία και που επιλύονται με αποτελεσματικότητα, με ικανοποίηση βλέπουμε το Σχέδιο να προχωρά και αναμένουμε πως εντός Οκτωβρίου θα αρχίσει η ανέγερση των πρώτων πολυκατοικιών.

Σε ό,τι αφορά στο τεράστιο κεφάλαιο, στο οποίο έγιναν διαχρονικά μεγάλες αδικίες, της διαχείρισης των τουρκοκυπριακών περιουσιών, προχωρήσαμε με ουσιαστικές ενέργειες, ώστε να νοικοκυρέψουμε τον τρόπο διαχείρισης και διάθεσης των τουρκοκυπριακών περιουσιών. Κύρια επιδίωξή μας είναι να επιτύχουμε την ισονομία, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία ανάμεσα στον προσφυγικό κόσμο και να τερματίσουμε τα όποια φαινόμενα κατάχρησης και εκμετάλλευσης, ειδικότερα από μη δικαιούχους. Για τον σκοπό αυτόν τροποποιήσαμε την υφιστάμενη νομοθεσία και για πρώτη φορά εφαρμόζεται σύστημα επιλεξιμότητας και μοριοδότησης των αιτητών μέσα από σαφείς, αντικειμενικούς και μετρήσιμους δείκτες. Για πρώτη φορά επίσης διασυνδέουμε την παραχώρηση τουρκοκυπριακής περιουσίας με την κοινωνικό-οικονομική κατάσταση των αιτητών και τη σύνθεση της οικογένειας, ενώ προσμετράται τυχόν άλλη ιδιόκτητη περιουσία που κατέχει ο αιτητής στις ελεύθερες ή τις κατεχόμενες περιοχές.

Αυτή την περίοδο βρισκόμαστε και στο στάδιο αναθεώρησης των κριτηρίων των στεγαστικών σχεδίων που εφαρμόζει η Υπηρεσία Μέριμνας και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων, με σκοπό να επωφελούνται περισσότεροι δικαιούχοι. Ενδεικτικά και χωρίς να θέλω να προκαταλάβω την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής Κριτηρίων, που θα εξετάσει τις αλλαγές περί τα τέλη Σεπτεμβρίου και ακολούθως θα υποβληθούν στο Υπουργικό Συμβούλιο, οι προωθούμενες τροποποιήσεις αφορούν στην οριζόντια διεύρυνση των εισοδηματικών κριτηρίων και άλλες πρόνοιες για μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων.

Υπενθυμίζω ακόμα πως από την 1^η Ιανουαρίου τέθηκε σε ισχύ η απόφαση της Κυβέρνησης για την οριζόντια αύξηση των επιδομάτων ενοικίου που παραχωρούνται σε εκτοπισθέντες, παθόντες και άλλα πρόσωπα. Σκοπός της αύξησης είναι να βοηθήσουμε τους δικαιούχους να ανταποκριθούν στις στεγαστικές τους ανάγκες μέχρι την απόκτηση ιδιόκτητης στέγης. Η αύξηση καθορίστηκε στο 15% για μονήρη άτομα, οικογένειες και φοιτητές και 25% για οικογένειες δύο ατόμων. Από το εν λόγω Σχέδιο επιδοτούνται ετησίως περίπου 4.500 δικαιούχοι πρόσφυγες, με συνολικό προϋπολογισμό που φτάνει τα €8,5 εκατομμύρια. 

Επιπλέον των όσων προανέφερα, με πρωτοβουλία μας επικαιροποιήθηκαν οι κανονισμοί του Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών, με τους οποίους διευρύνονται τα κριτήρια για εξασφάλιση χρηματοδότησης για ανακαινίσεις και αναβαθμίσεις οικιών, διεύρυνση της επιδότησης επιτοκίου για στεγαστικά δάνεια, καθώς και για αύξηση του ποσού δανειοδότησης για σπουδές.

Θέλω με την ευκαιρία της αποψινής μου παρουσίας εδώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Κυβέρνηση θα συνεχίσει να σας στηρίζει, θα είναι δίπλα στο σύνολο του προσφυγικού κόσμου. Θέλω να σας πω ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, εκπροσωπώντας και όλους τους προκατόχους μου, ότι ως Πολιτεία οφείλουμε να κάνουμε σαφώς περισσότερα για τον προσφυγικό κόσμο.

Μετρούμε φέτος 50 χρόνια από τον αποτρόπαιο διπλό βιασμό της πατρίδας μας, το προδοτικό πραξικόπημα, τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, μισό αιώνα μιας απαράδεκτης και καταδικαστέας διαίρεσης του τόπου μας με τον πόνο, τη μνήμη, αλλά και τον αγώνα για απελευθέρωση, επανένωση και τερματισμό της κατοχής να καθορίζει κάθε σκέψη, κάθε στιγμή και κάθε μέρα της ζωής μας.

Παρά τις προσπάθειες κάποιων, την επιθυμία κάποιων, 50 χρόνια μετά –και τα αποψινά εγκαίνια είναι μια από τις πιο τρανές αποδείξεις– ο κυπριακός λαός δεν έχει ξεχάσει.

Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι η παρούσα κατάσταση πραγμάτων, το status quo, όχι μόνο δεν είναι βιώσιμο, όχι μόνο δεν μπορεί να είναι το μέλλον της πατρίδας μας, αλλά εγκυμονεί και σοβαρότατους κινδύνους. Είναι για αυτόν τον λόγο που βασική μας προτεραιότητα δεν είναι άλλη από την απελευθέρωση και την επανένωση της χώρας μας.

Ως Πρόεδρος τιμώ το συμβόλαιο τιμής που υποσχέθηκα στον καθένα και στην κάθε μια από εσάς με την εκλογή μου. Συνεχίζω να εργάζομαι και θα συνεχίσω να το πράττω με πράξεις, με συγκεκριμένες ενέργειες, ώστε να τερματιστεί το αδιέξοδο και να επαναρχίσουν οι συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού.

Είμαι πανέτοιμος να προσέλθω στο τραπέζι του διαλόγου για αναζήτηση λύσης, πάντοτε στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου, του διαπραγματευτικού κεκτημένου και ασφαλώς των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της οποίας είναι η Κυπριακή Δημοκρατία και θα συνεχίσει να είναι και μετά την επίλυση του Κυπριακού.

Είμαι έτοιμος, ώστε ενωμένοι να κατακτήσουμε το κορυφαίο εθνικό μας επίτευγμα, που δεν είναι άλλο από την επανένωση του τόπου και του λαού μας, για ένα βιώσιμο και ελπιδοφόρο μέλλον για τα παιδιά μας, σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πατρίδα, χωρίς συρματοπλέγματα, χωρίς στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις.

Σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για επίτευξη αυτού του κορυφαίου εθνικού στόχου είναι ζωτικής σημασίας να παραμείνουμε ενωμένοι –το κόμμα μας είναι η Κύπρος και τίποτε άλλο– να διατηρήσουμε την ελπίδα ζωντανή και να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με πλάνο, με αυτοπεποίθηση και με αισιοδοξία.

Θέλω απόψε να στείλω ένα ελπιδοφόρο μήνυμα. Ότι εργαζόμαστε, για να έρθουν καλύτερες μέρες στον τόπο μας. Η πατρίδα μας και ο ρόλος της, ειδικότερα στην περιοχή μας αναγνωρίζεται και αναβαθμίζεται συνεχώς. Η υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι ό,τι πιο σημαντικό έχουμε, αναβαθμίζεται συνεχώς και αναδεικνύεται, και δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε όσα έχουμε πετύχει και στη μεγάλη προσπάθεια για επίλυση του Κυπριακού.

Αυτή η εξέλιξη, η αναβάθμιση της σημασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενισχύει σημαντικά και τις προσπάθειές μας για επίτευξη της υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητάς μας, που δεν είναι τίποτα άλλο από την επανένωση της πατρίδας μας. Οτιδήποτε άλλο πλην της επανένωσης δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα και το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού σε τούτον τον τόπο.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω για την πρόσκληση, να συγχαρώ όσοι συνέβαλαν στην ίδρυση και τη συνέχιση του Προσφυγικού Σωματείου «Όλυμπος» Αργακίου.

Η παρουσία μου απόψε εδώ έχει ως στόχο, ανάμεσα σε άλλα, να στείλει το μήνυμα ότι είμαστε δίπλα σας, να βοηθήσουμε όπως χρειάζεται για ολοκλήρωση αυτού του πολύ σημαντικού έργου, αλλά και για να στείλουμε ένα μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι 50 χρόνια μετά υπάρχει σε αυτόν τον τόπο κατοχή, υπάρχουν πρόσφυγες, υπάρχουν αγνοούμενοι και οφείλουμε όλοι μας να πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν, για να απελευθερώσουμε και να επανενώσουμε τούτον τον τόπο.

(ΡΜ/ΕΑθ/ΓΣ)