Ανακοινωθέντα

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ανακαλούμε το πικρό καλοκαίρι του 74 και τις τραγικές μνήμες που σημάδεψαν τη ζωή μας και μοίρασαν την πατρίδα μας στα δύο. Στο κάλεσμα του ιστορικού χρέους συγκεντρωθήκαμε για άλλη μια φορά για να αποτίνουμε φόρο τιμής στους ήρωες μας και στους αγνοούμενους της τουρκικής εισβολής.

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα η πρόσκληση για να μιλήσω στη σημερινή εκδήλωση που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύνδεσμος «Η ΑΣΣΙΑ», καθώς η ηρωική  Άσσια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας και της ζωής μου.

Έχοντας την καταγωγή μου από την Άσσια,  νιώθω μεγάλη συγκίνηση για το γεγονός ότι βρίσκομαι απόψε μαζί σας για να τιμήσουμε αφενός, τον Τίμιο Πρόδρομο και αφετέρου τους ήρωες και αγνοούμενους του μαρτυρικού μας χωριού. Τους συγχωριανούς μας, που χάθηκαν κατά τη βάρβαρη Τουρκική εισβολή του 1974.

Ανέκαθεν οι Ασσιώτες, όπως όλοι γνωρίζετε, ήταν δημιουργικοί και φιλοπρόοδοι. Διακρίνονταν για την εργατικότητα, τη φιλοξενία, την αλληλεγγύη, την έγνοια τους για τα κοινά. Μέσα από αυτό το κοινωνικό περιβάλλον αναδείχθηκαν εξέχουσες προσωπικότητες.

Μέχρι, που το πιο μαύρο καλοκαίρι στην ιστορία της πατρίδας, κτύπησε την πόρτα μας.  Εκεί, στην καρδιά της Μεσαορίας, στη γενέθλια γη του Αγίου Σπυρίδωνα, του Γεώργιου Τσικουρή, του Μιχαήλ Κκάσιαλου σημειώθηκαν, το 1974, ασύλληπτες θηριωδίες, λεηλασίες, βασανισμοί, αιχμαλωσίες, βιασμοί, ομαδικές δολοφονίες στρατιωτών, αλλά και αμάχων.  Οι Τούρκοι επέδειξαν το σκληρότερο πρόσωπό τους και την πιο σκαιά τους πλευρά.

Ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στις 14 Αυγούστου 1974 η Τουρκία υλοποιεί  το 2^ο μέρος των κατακτητικών της σχεδίων.  Τα άρματα μάχης μαζί με πεζικό διασπούν την αμυντική γραμμή της Μιας Μηλιάς και κουρσεύουν την Μεσαριά.  Το κεφαλοχώρι που έσφυζε από ζωή θα δεχτεί μια ανελέητη επίθεση και 1000 περίπου κάτοικοι δεν θα προλάβουν να διαφύγουν.  Για διάστημα δύο εβδομάδων, θα ζήσουν στιγμές βίας, φρίκης, τρόμου και απάνθρωπου εξευτελισμού.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η Άσσια κατατάσσεται δεύτερη στον κατάλογο με τους περισσότερους αγνοούμενους, μετρώντας 84 συνολικά, από τους οποίους η πλειοψηφία ήταν μη στρατεύσιμοι πολίτες, ενώ κατέχει τη θλιβερή πρωτιά ως τόπος εξαφάνισης προσώπων. Εκεί χάθηκαν τα ίχνη 105 ανθρώπων.

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στο αποτρόπαιο έγκλημα που διαπράχθηκε στο γειτονικό Ορνίθι, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου εναντίον άμαχων πολιτών που διέπραξε ο τουρκικός στρατός στην Κύπρο το 1974.  Στο Ορνίθι ο κατοχικός στρατός δολοφόνησε εν ψυχρώ και έθαψε σε δύο ομαδικούς τάφους 70 άμαχους πολίτες, οι οποίοι είχαν αρχικά συλληφθεί στην Άσσια.

Η κτηνωδία στο Ορνίθι όμως δεν τελειώνει εδώ. Ευρήματα της αρχαιολογικής και ανθρωπολογικής έρευνας που πραγματοποίησε η ΔΕΑ στους δύο αυτούς ομαδικούς τάφους, μεταξύ των ετών 2009-2010, έφεραν στο φως ένα δεύτερο έγκλημα πολέμου των Τούρκων.  Συγκεκριμένα, διαφάνηκε ότι οι κατοχικές αρχές προέβησαν μεταγενέστερα σε εκταφή και μετακίνηση οστών (στην περιοχή Δικώμου), σε μια προσπάθεια να εξαφανίσουν κάθε στοιχείο και τεκμήριο του στυγερού τους εγκλήματος.

Όλα τούτα δικαιολογημένα προκαλούν το αίσθημα της αδικίας, αλλά και της οργής ανάμεσα στον δοκιμαζόμενο λαό μας.

Στην ιστορική Απόφαση του Ευπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 10 Μαΐου 2001 για την τέταρτη διακρατική προσφυγή της Κύπρου κατά της Τουρκίας, το Δικαστήριο με ψήφους 16-1, με τη μία αρνητική ψήφο να είναι εκείνη του Τούρκου δικαστή, έκρινε την Τουρκία ένοχη για σοβαρές παραβιάσεις της Σύμβασης, μεταξύ των οποίων για:

• Τη συνεχιζόμενη παραβίαση του άρθρου 2 της Σύμβασης (δικαίωμα στη ζωή), εξαιτίας της παράλειψης των τουρκικών Αρχών να διεξαγάγουν αποτελεσματική έρευνα για την τύχη των αγνοουμένων που εξαφανίστηκαν σε συνθήκες απειλής κατά της ζωής τους.

• Τη συνεχιζόμενη παραβίαση του άρθρου 5 (δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια) επειδή παρέλειψε να διεξαγάγει αποτελεσματική έρευνα για το πού βρίσκονται και ποια είναι η τύχη των Ελληνοκυπρίων που κρατούνταν από τους Τούρκους τη στιγμή της εξαφάνισής τους. 

• Τη συνεχιζόμενη παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση της απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης). Η απουσία θετικής ανταπόκρισης από τις τουρκικές Αρχές απέναντι στις πραγματικές ανησυχίες των συγγενών των αγνοουμένων προσεγγίζει ένα επίπεδο σκληρότητας που θα μπορούσε να κατηγοριοποιηθεί μόνον ως «απάνθρωπη μεταχείριση».

Επιθυμώ επί τη ευκαιρία να εξάρω τις δραστηριότητες του Πολιτιστικού Συνδέσμου «Η ΑΣΣΙΑ», ο οποίος, με εκστρατείες στην Κύπρο και στο εξωτερικό και ειδικότερα με εκδήλωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν άφησε να αποσιωπηθεί το έγκλημα της Τουρκίας. Με συνέργειες και συνεργασίες με όλους τους Κύπριους Ευρωβουλευτές εκδόθηκαν ψηφίσματα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ειδικά για τους Ασσιώτες Αγνοούμενους.

Κυρίες και κύριοι,

Ασσιώτες και Ασσιώτισσες,

Σαράντα πέντε  χρόνια μετά τα γεγονότα του 1974, αποδίδοντας τις δέουσες τιμές στους νεκρούς και τους αγνοούμενούς μας, καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε το δικό μας χρέος ως η ιστορική τους συνέχεια, ως η σημερινή κοινωνία, ως Έλληνες αυτού του τόπου. Καλούμαστε παράλληλα να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για την επίτευξη μιας βιώσιμης λύσης του Κυπριακού προβλήματος, η οποία θα οδηγήσει στον τερματισμό της κατοχής και στην επανένωση του τόπου μας.

Το έργο μας δεν είναι εύκολο.  Ας είμαστε ρεαλιστές. Έχουμε απέναντί μας μια Τουρκία, η οποία συνεχίζει να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί με απαράδεκτα προκλητικό τρόπο, παραβιάζοντας τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Αψηφεί τις παραινέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και  μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας για επίδειξη διαλλακτικότερης στάσης.  Μια Τουρκία, η οποία είναι προσκολλημένη στα διαχρονικά επεκτατικά της σχέδια, παραμένοντας άτεγκτη στις θέσεις της. Απόδειξη τούτου το γεγονός ότι, παρά τις διεθνείς επικρίσεις, συνεχίζει να επιχειρεί στην Κυπριακή ΑΟΖ δείχνοντας ξεκάθαρα για ακόμη μια φορά τις προθέσεις της.

Με τις τελευταίες δε θρασύτατες προκλήσεις της στα χωρικά ύδατα και στην περιοχή της αποκλειστικής οικονομικής μας ζώνης, υποσκάπτει και την προσπάθεια  δημιουργίας των κατάλληλων συνθηκών που επιδιώκει ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών κ. Αντόνιο Γκουτέρες, για επανέναρξη του διαλόγου με στόχο την επίλυση του Κυπριακού.

Παρόλα αυτά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έτοιμος από καιρό και με διακηρυγμένη πολιτική βούληση για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, περιμένει, μετά τα θετικά σημεία που προέκυψαν από την πρόσφατη συνάντησή του με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, ότι η τουρκική πλευρά ,συνολικά, θα προσέλθει σε σοβαρές και ουσιαστικές διαπραγματεύσεις.  Οδηγός πρέπει να είναι οι έξι παράμετροι που πρότεινε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ πρόπερσι στη διάσκεψη των ΗΕ για την Κύπρο στο Κραν Μοντανά, όπως και οι αποφάσεις και τα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και οι αρχές και οι αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας η Κύπρος είναι πλήρες κράτος-μέλος.

Φίλες και φίλοι,

Για να πετύχουμε τους στόχους μας, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η ενότητα λαού και πολιτικής ηγεσίας.  Είναι η ώρα όλοι να εμφανιστούμε ενωμένοι, μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για μια πραγματική συμφωνία λύσης του Κυπριακού, η οποία θα θέτει τέρμα στην κατοχή και θα επανενώνει την πατρίδα μας εξασφαλίζοντας την ασφάλεια και τη λειτουργικότητα του κράτους καθώς και όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες. Μια λύση που να μπορεί να εγκριθεί από τους πολίτες και να δίδει την προοπτική της εισόδου μας σε μια νέα εποχή που να υπόσχεται με αισιοδοξία περισσότερα για όλους.

Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τον αγώνα όσες δυσκολίες και αν αντιμετωπίσουμε.  Το οφείλουμε στους ηρωικούς νεκρούς και αγνοούμενους μας αλλά και στις γενεές που θα έρθουν.

Αιωνία ας είναι η μνήμη των ηρώων και των πεσόντων συμπατριωτών μας.  Άσβεστη ας είναι η ελπίδα και αποφασιστικός μέχρι τέλους ο αγώνας για τη διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοουμένου μας, για αποκατάσταση του δικαίου, για απελευθέρωση της πατρίδας μας.

 ( ΔΚ )