13-08-2020 22:22
Ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στην Αντικατοχική Εκδήλωση του Δήμου Αμμοχώστου
Είναι πραγματικά με αισθήματα ιδιαίτερης συγκίνησης που παρευρίσκομαι για άλλη μια χρονιά μαζί με τις τόσες γενεές Αμμοχωστιανών στην ακριτική Δερύνεια, διατρανώνοντας την ισχυρή βούληση, την πίστη και την προσήλωση όλων μας στον αγώνα τόσο για την επιστροφή της Βασιλεύουσας όσο και την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας.
Συναισθάνομαι και συμμερίζομαι απόλυτα τα αισθήματα εναγώνιας αναμονής αλλά και τη δικαιολογημένη πικρία σας, από την τουρκική αδιαλλαξία που τελευταία μετατρέπεται σε βουλιμία σφετερισμού μιας πόλης που απολαμβάνει ειδικού καθεστώτος, με βάση τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας 550 και 789.
Είναι για αυτούς ακριβώς τους λόγους και χωρίς η διεκδίκηση των υπόλοιπων κατεχόμενων εδαφών μας να υστερεί, που η αξίωση για επιστροφή των Βαρωσίων, στους νόμιμους κατοίκους του, τίθεται ως προτεραιότητα και ως διαχρονικό αίτημα τόσο από την παρούσα Κυβέρνηση όσο και τους προκατόχους μου, αλλά και όλων των κατά καιρούς Δημοτικών Συμβουλίων της πόλης.
Πέραν των όσων οι προκάτοχοί μου, με γνήσια πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα έπραξαν, ούτε ο ίδιος υστέρησα στον αγώνα για επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, είτε ως μέτρο συμμόρφωσης με τα σχετικά ψηφίσματα είτε ως ισχυρό μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης, προκειμένου να δημιουργήσουν μια νέα δυναμική στις διαπραγματεύσεις για συνολική επίλυση του Κυπριακού.
Θα ήθελα ενδεικτικά να υπενθυμίσω:
Τα πιο πάνω τα αναφέρω για να καταδείξω πως παρά την επιμονή και διαβήματά μας για την επιστροφή της Αμμοχώστου – και έχω ήδη τονίσει: τόσο του ιδίου όσο και των προκατόχων μου - όλες οι προσπάθειές μας προσέκρουαν πάντοτε στην αδιαλλαξία και τις υπέρμετρες αξιώσεις που προέβαλλε η τουρκική πλευρά.
Αδιαλλαξία και υπέρμετρες αξιώσεις που αντί η Τουρκία να περιορίζει, δυστυχώς κλιμακώνει το τελευταίο διάστημα, μέσα από νέες απαράδεκτες και διεθνώς καταδικαστέες ενέργειες και προκλήσεις.
Θα πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο πως απόλυτη προτεραιότητά μου, πέραν του τερματισμού των έκνομων ενεργειών της Τουρκίας, παραμένει η εμπλοκή μου σε έναν δημιουργικό διάλογο, σύμφωνα και με τη συναντίληψη που επιτεύχθηκε τον Αύγουστο του 2019 με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη και επιβεβαιώθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019 κατά την κοινή μας συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
Θέλω, όμως, και οφείλω να είμαι ξεκάθαρος και απόλυτα σαφής:
Η αποφασιστικότητα εμπλοκής μας σε μια νέα διαπραγματευτική διαδικασία, προκειμένου να επιτύχουμε αυτό που το σύνολο του κυπριακού λαού αναμένει, δεν αναιρεί το γεγονός πως η Τουρκία πριν και πάνω από όλα θα τερματίσει την επεκτατική της πολιτική κατά παράβαση των διατάξεων του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
Το εξίσου σημαντικό είναι πως θα πρέπει να εγκαταλειφθεί κάθε απειλή για εποικισμό της Αμμοχώστου είτε η όποια επί μέρους αξιοποίηση ή σφετερισμός της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου.
Οποιαδήποτε παραβίαση του ειδικού καθεστώτος προστασίας των Βαρωσίων, κατ’ αντίθεση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και των σχετικών Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, θα αποτελεί σοβαρότατη υπαναχώρηση από όσα οι ανταλλαγέντες Χάρτες που κατατέθηκαν στη Γενεύη τον Ιανουάριο του 2017 προέβλεπαν, με σαφέστατη την πρόνοια επιστροφής όχι απλά των Βαρωσίων, αλλά μιας ευρύτατης περιοχής της Επαρχίας Αμμοχώστου.
Θέλω να ελπίζω πως θα αποφευχθεί μια ανάλογη πρόκληση που θα τορπιλίσει το όποιο ενδεχόμενο επανέναρξης των διαπραγματεύσεων.
Τις πιο πάνω θέσεις μου διατύπωσα σε διάβημα και καταγγελίες στα Ηνωμένα Έθνη, με πιο πρόσφατη τη γραπτή καταγγελία που απέστειλα στο Γ.Γ. του ΟΗΕ, τα πέντε Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις 10 τρέχοντος μηνός, αλλά και την Καγκελάριο της Γερμανίας η χώρα της οποίας προεδρεύει του Συμβουλίου της ΕΕ αυτό το εξάμηνο.
Μια πλήρως τεκμηριωμένη επιστολή στην οποία παραθέτω εν λεπτομέρεια τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας και των εγκαθέτων της που, κατά παράβαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, επιδιώκουν τον σφετερισμό και τουρκοποίηση της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, τονίζοντας πως καθίσταται αναγκαία η άμεση λήψη μέτρων ή και κυρώσεων προς αποτροπή των απειλών, υποβοηθώντας έτσι και την επανέναρξη των συνομιλιών το συντομότερο δυνατόν.
Στην επιστολή μου προσθέτω την εισήγηση για σύσταση διεθνούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων με την παρουσία Αμμοχωστιανών, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, έτσι ώστε να καταγραφεί η κατάσταση της πόλης, προκειμένου να επιστραφεί στους νόμιμους κατοίκους της.
Απευθυνόμενος στους νόμιμους κατοίκους και ιδιοκτήτες της περίκλειστης πόλης θα ήθελα να κάνω μια έκκληση και την ίδια ώρα να επιστήσω την προσοχή όλων:
Αναγνωρίζω πως η υπομονή σας δοκιμάζεται και πως σας ασκείται ένας εκβιαστικός ψυχολογικός πόλεμος με στόχο είτε να οδηγηθείτε σε μαζικές προσφυγές στη λεγόμενη Επιτροπή Αποζημιώσεων είτε, και δυστυχώς αυτό ακούγεται και από κάποιους κύκλους στην πλευρά μας, να αποδεχθείτε την επιστροφή στις περιουσίες σας υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση σε περίπτωση που η Τουρκία επιχειρήσει να ανοίξει τα Βαρώσια.
Σας καλώ να πεισμώσετε και να συνεχίσουμε ακόμη πιο έντονα τον κοινό μας αγώνα.
Σας καλώ να αναλογιστείτε πως τυχόν υιοθέτηση συμβουλών, παροτρύνσεων και νουθεσιών που ακούγονται το τελευταίο διάστημα, το μόνο που θα επιτύχουν είναι την επίσπευση υλοποίησης των στόχων ακραίων τουρκοκυπριακών κύκλων και της Τουρκίας.
Σας υπενθυμίζω, και θα περιοριστώ ως εδώ, πως ανάλογες συμβουλές στο παρελθόν οδήγησαν όχι μόνο στην ανατροπή των σημαντικών κεκτημένων της 4ης Διακρατικής προσφυγής εναντίον της Τουρκίας και της υπόθεσης της Τιτίνας Λοϊζίδου, αλλά, μέσω αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, χωρίς να παραγνωρίζεται το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, αναγνωρίστηκαν δικαιώματα στο χρήστη.
Και, δυστυχώς, τα πιο πάνω άκρως αρνητικά καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διαπραγμάτευση του Κεφαλαίου που αφορά το Περιουσιακό.
Για τούτο και η έκκλησή μου: κωφεύσετε σε όσους για τους δικούς τους λόγους σας καλούν τάχα να επιστρέψετε σε μια ελληνικότατη περιοχή υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση.
Εκείνο το οποίο διαμηνύουμε και θα συνεχίσουμε να πράττουμε προς πάσα κατεύθυνση, είναι η βούληση και η αποφασιστικότητά μας για ειρηνική επίλυση του κυπριακού ζητήματος.
Είναι καλά γνωστά τα δείγματα γραφής των πρωτοβουλιών και της ετοιμότητας που έχω μέχρις στιγμής αναλάβει προκειμένου να διαπραγματευτώ και να επιτύχω την επανένωση της πατρίδος μας.
Όπως εξίσου γνωστή και η θέση πως ουδέποτε θα πρότεινα λύση, η οποία δεν θα ήταν λειτουργική και, συνεπώς, μη βιώσιμη και μη αποδεκτή από την πλειοψηφία του κυπριακού λαού.
Είμαι έτοιμος να στηρίξω και να υπερασπιστώ τη λύση εκείνη, η οποία θα προνοεί την εγκαθίδρυση ενός πραγματικά ανεξάρτητου κράτους, πλήρως απαλλαγμένου από αναχρονιστικές εγγυήσεις και την παρουσία ξένων στρατευμάτων, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα της λύσης και η λειτουργικότητα του κράτους.
Ενός Κράτους που θα αποκαθιστά το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή έννομη τάξη, αλλά και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία απολαμβάνει στη βάση του ευρωπαϊκού κεκτημένου ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης και τα οποία η Τουρκία καταπατεί για 46 ολόκληρα χρόνια μέσα από την παράνομη παρουσία της Κύπρου.
Θέλω με αυτή την ευκαιρία να καλέσω την Τουρκία να αντιληφθεί επιτέλους τη σημασία και τα σημαντικά οφέλη για την ίδια, αλλά και την περιοχή από τη δημιουργία ενός κλίματος που δεν θα δυναμιτίζει, αλλά αντίθετα θα διασφαλίζει τη σταθερότητα, την ειρήνη και την ασφάλεια για όλους.
Μονομερείς επεκτατικές ενέργειες είτε αφορούν σε παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας είτε απειλών για εποικισμό της Αμμοχώστου είτε εκβιασμών κατά της Ελλάδας είτε επεμβάσεων στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη, όχι μόνο αποτελούν παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, αλλά και αναδεικνύουν τον αποσταθεροποιητικό ρόλο που διαδραματίζει η χώρα στην περιοχή.
Επικαλούνται ότι τα όσα πράττουν είναι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Και διερωτάται κανείς, όταν ακούγονται έστω και φραστικές καταδίκες, όταν προκαλούνται και καλούνται να συμμετέχουν ή να λάβουν μέρος, αφού οι ενέργειές τους είναι σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο, στο να προσφύγουμε είτε στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης είτε να αποδεχθούν μια διεθνή διαιτησία, τι έχουν να ανησυχήσουν, αν όπως ισχυρίζονται ενεργούν με βάση το διεθνές δίκαιο;
Αλλά ποια άλλη χώρα - και καλώ ιδιαίτερα και τους Ευρωπαίους εταίρους και τις υπερδυνάμεις, τα Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας (να απαντήσουν) – χρησιμοποιεί το στόλο, την αεροπορία, την πολεμική της υπεροπλία για να επιβάλει τάχα το διεθνές δίκαιο; Όταν σε εκείνους που προσπαθεί να επιβάλει το διεθνές δίκαιο είναι έτοιμοι να προσέλθουν σε διάλογο, να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, να αποδεχθούν διεθνή επιδιαιτησία, τι έχει να ανησυχήσει; Τι άλλο από ταραξίας της περιοχής είναι με όσα πράττει;
Την ίδια στιγμή, θέλω να πιστεύω ότι και οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας θα αντιληφθούν τις προοπτικές που προσφέρει η πιθανότητα μιας επανενωμένης και απολύτως ανεξάρτητης πατρίδας και, αποδεσμευμένοι από κάποια φανατικά στοιχεία, θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν χρειαζόμαστε τις οποιουδήποτε είδους εξαρτήσεις οι οποίες θα καταστήσουν την πατρίδα μας υποχείριο ξένων συμφερόντων.
Θέλω, για ακόμη μια φορά, από αυτό το συμβολικό για όλους χώρο, να σας επαναβεβαιώσω ότι είμαστε αποφασισμένοι να πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν και δεν θα παραλείψουμε ό,τι είναι επιτρεπτό και ό,τι υπαγορεύει το διεθνές δίκαιο, προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα ειρηνικό και ελπιδοφόρο μέλλον για την πατρίδα μας.
Να είστε βέβαιοι ότι ο δικός σας αγώνας είναι και δικός μας αγώνας, είναι κάτι που το οφείλουμε ως ελάχιστο χρέος σε όσους έφυγαν, αλλά και κάτι που το χρωστούμε σε όσους σήμερα ζουν και στους άλλους που θα ακολουθήσουν.
(ΡΜ/ΣΧ)