Ανακοινωθέντα

Με αισθήματα βαθύτατου πένθους συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα, για να συνοδεύσουμε στην τελευταία του κατοικία τον λεβέντη της Άσσιας, Υποστράτηγο Χρήστο Φώτη.

Απευθύνουμε το Ύστατο Χαίρε σε έναν ήρωα που κάνει περήφανους την οικογένειά του, τους οικείους του, τη λατρεμένη του Άσσια.

Πάντα πρώτος, πάντα μπροστά, με διακρίσεις από μικρή ηλικία σε οτιδήποτε κι αν καταπιάστηκε.

Ο Χρήστος Φώτη, γεννημένος το 1931, στη σκλαβωμένη σήμερα Άσσια, από νωρίς ξεχώρισε από τα άλλα παιδιά, χάρη στο παράστημά του, τη χαρακτηριστική επιβλητική φωνή του αλλά και τις άριστες επιδόσεις του στα μαθήματα.

Το 1949 αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο με βραβεύσεις, επαίνους και διακρίσεις, πετυχαίνοντας παράλληλα να περάσει τις εξετάσεις και να εγγραφεί στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

Αποφοιτά με επιτυχία και εντάσσεται στις τιμημένες τάξεις των Ελλήνων Αξιωματικών υπηρετώντας στο Πεζικό στον Ελληνικό Στρατό από διάφορες θέσεις σε όλη την Ελλάδα,  μέχρι που η φωνή της ιδιαίτερής του πατρίδας, της πατρίδας που ποτέ δεν ξέχασε, που ποτέ του δε λησμόνησε, τον καλεί να επιστρέψει.

Το 1960 η ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία καλεί τον Χρήστο Φώτη να ενταχθεί στο νεοσύστατο Κυπριακό Στρατό.

Με χαρά ανταποκρίνεται και επιστρέφει, Ταγματάρχης πια, ως ένας από τους πρώτους Ελληνοκύπριους αξιωματικούς.

Ο αδαμάντινος χαρακτήρας του και ο επαγγελματισμός που τον διακρίνουν κερδίζουν τις εντυπώσεις και τα ευμενή σχόλια των συναδέλφων, αλλά και των προϊσταμένων του.

Το 1961 νυμφεύεται την αγαπημένη του Βασιλική, με την οποία και αποκτά δύο λεβέντες γιούς. Τον Φώτη και τον Στάθη. Το όνομα και η γενιά του Χρήστου Φώτη δε χάθηκε. Ο εγγονός του, ο μικρός Χρήστος κληρονόμησε ένα βαρύ όνομα, γεμάτο ιστορία…

Την ίδια περίοδο, η Κύπρος αποτελεί ένα καζάνι που σιγοβράζει. Όταν ξεσπά η Τουρκανταρσία τον χειμώνα του 1963, ο τότε Ταγματάρχης ανέλαβε ηγετικό ρόλο στις μάχες του Τράχωνα, στο Αεροδρόμιο Τύμπου, αλλά και στην Πάφο από όπου και βγήκε νικητής εξουδετερώνοντας τους θύλακες των στασιαστών.

Ο μυθικός Ταγματάρχης διοικεί παραδειγματικά  από την πρώτη γραμμή, στεκόμενος πάντα δίπλα από τους άντρες του. Τους εμψυχώνει, τους εμπνέει, τους γεμίζει αυτοπεποίθηση.

Η Εθνική Φρουρά που δημιουργήθηκε αμέσως μετά, βρίσκει τον Χρήστο Φώτη έναν έμπειρο Ταγματάρχη, έναν ηγήτορα έτοιμο να υπηρετήσει από όπου κι αν κληθεί, πιστό στις αξίες και τα ιδανικά που γαλουχήθηκε από την οικογένεια του και το σχολείο, από τους Έλληνες μαχητές του ηρωικού έπους του 40, από τους εκπαιδευτές αξιωματικούς του στη Σχολή Ευελπίδων.

Το 1969 προάχθηκε σε Αντισυνταγματάρχη και ολοκλήρωσε το ήδη διευρυμένο του πεδίο στις στρατιωτικές γνώσεις, αποφοιτώντας από την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου, στην Αθήνα.

Την ίδια περίοδο και παρά τις πιέσεις που δέχεται από το στενό του στρατιωτικό περιβάλλον, παραμένει ανιδιοτελής υπερασπιστής της Δημοκρατίας. Με μεγάλο προσωπικό κόστος αρνείται να συνεργαστεί με τους χουντικούς και παραμένει πιστός στα πιστεύω του και στα αγνά ιδανικά του Έλληνα Αξιωματικού.

Γι αυτό το λόγο, στις 15 Ιουλίου, ανήμερα του προδοτικού πραξικοπήματος, μπαίνει υπό περιορισμό.

Τα επόμενα εικοσιτετράωρα, βρίσκουν την Κύπρο να καταπατάται από την μπότα του Τούρκου εισβολέα. Από την πρώτη στιγμή περνά στην πρώτη γραμμή ως ένας γνήσιος ηγήτορας, έτοιμος να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας του.

Έχει αναλάβει την αποστολή, να εξουδετερώσει με τους εφέδρους του το θύλακα των Καζιβερών. Ένα θύλακα καλά εξοπλισμένο, καλά οχυρωμένο. Οι πρώτες προσπάθειες από το Τάγμα του Χρήστου Φώτη αποτυγχάνουν καθότι οι Τουρκοκύπριοι ήταν πολύ καλά οπλισμένοι καθώς επίσης διέθεταν και πιο σύγχρονα όπλα.

Μετά από μια δύσκολη μάχη, το βράδυ της εικοστής Ιουλίου 1974, μαζί με τους άντρες του καταφέρνουν να κάμψουν την αντίσταση και από στιγμή σε στιγμή αναμένεται η άνευ όρων παράδοση των Τούρκων.

Λίγα λεπτά πριν την παράδοση του θύλακα, η βροντερή φωνή του θαραλλέου Αντισυνταγματάρχη Χρήστου Φώτη ακούγεται για τελευταία φορά.

Έχει δώσει την τελευταία του προσταγή στα παλληκάρια του για ένα τελευταίο βήμα, μια τελευταία δρασκελιά. Τα Καζιβερά έπεσαν! Ο Αντισυνταγματάρχης Χρήστος Φώτης και Νεκρός Ενίκα! Σαν ένας σύγχρονος Κίμωνας, ο ήρωας Αντισυνταγματάρχης ακόμη και νεκρός νίκησε, εξουδετερώνοντας τον θύλακα των Τουρκοκυπρίων.

Φορώντας την τιμημένη στολή του Έλληνα αξιωματικού, ευθυτενής κι αγέρωχος όπως πάντα, περνά στο Πάνθεον των ηρώων.

Οι στρατιώτες του, τον κουβάλησαν και τον έθαψαν στο κοιμητήριο της Μόρφου. Του απέδωσαν έστω και βιαστικά τις τιμές που του άξιζαν.

Σήμερα αποχαιρετούμε ένα παλληκάρι, έναν ευθυτενή και περήφανο λεβέντη.

Σήμερα ως πολιτεία, λέμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ήρωα και στην οικογένεια του. Σήμερα λέμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στις οικογένειες όλων των ηρώων που έδωσαν τη ζωή τους, όλων των αγνοουμένων αλλά και όλων όσοι πολέμησαν εκείνο το μαύρο καλοκαίρι του 1974 και τους δίνουμε την υπόσχεση ότι θα φρουρούμε τις δικές μας Θερμοπύλες, μέχρι την άγια ώρα της επιστροφής.

Η μνήμη της θυσίας του θρυλικού Χρήστου Φώτη θα είναι για μας μια πηγή θάρρους και πίστης, συστατικών απαραίτητων για να συνεχίσουμε τον αγώνα του, μέχρι την απελευθέρωση και την επιστροφή στις πατρογονικές μας εστίες.

Η πολιτεία ως ένδειξη εκτίμησης και αναγνώρισης της προσφοράς του ήρωα, με Αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, το 2007 αποφάσισε την προαγωγή επ’ ανδραγαθία στο βαθμό του Υποστράτηγου και το 2016 απένειμε μεταθανάτια δια της συζύγου του, το Στρατιωτικό Μετάλλιο του Ταξιάρχη Αριστείου Ανδρείας, για τις ηρωικές του πράξεις και τη θυσία του στο Πεδίο της Μάχης, για την προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Δημοκρατίας.

 Η παρακαταθήκη αρετής και ήθους που άφησε πίσω του, είναι το καλύτερο μπόλιασμα για το ηθικό και το αγωνιστικό φρόνημα του λαού μας, ώστε να εξασφαλίσουμε τη φυσική και εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.

Η λύση που διεκδικούμε δεν είναι τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από αυτό που δικαιούμαστε, αυτό για το οποίο πολέμησε ο ήρωας Χρίστος Φώτης.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως επανειλημμένα έχει διακηρύξει, είναι έτοιμος να εμπλακεί με όλη την καλή θέληση στη διαπραγματευτική διαδικασία, έτσι όπως την έχει καθορίσει ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Θέλω ιδιαίτερα να τονίσω ότι εμείς επιδιώκουμε σθεναρά την λύση του κυπριακού το συντομότερο δυνατό. Μίας λύσης που θα μας απαλλάσσει από το απαράδεκτο στάτους κβο και θα βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα οδηγεί στη δημιουργία ενός πραγματικά ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους απαλλαγμένου τόσο από εγγυητικά και επεμβατικά δικαιώματα όσο και από την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων για την ευημερία, την πρόοδο και την ανάπτυξη όλων των κατοίκων του νησιού μας.

Η Τουρκία, σε αντίθεση, το τελευταίο χρονικό διάστημα, επιχειρεί με την πολιτική και τις πράξεις της να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της και να εκτροχιάσει την όποια προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού.

Η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και ισχυρές τρίτες φίλιες χώρες έχουν καταδικάσει τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η προκλητική αυτή ενέργεια, συνιστά πρωτοφανή παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και παράλληλα αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας σε σχέση με το Κυπριακό. Επιπλέον, θέτει σε κίνδυνο την κοινή προοπτική της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και υπονομεύει την ανάπτυξη, την ευημερία και την ασφάλεια των κρατών της Περιοχής.

Κυρίες και κύριοι,

Έχουμε υποχρέωση και καθήκον να συνεχίσουμε τον αγώνα στον οποίο έδωσε τη ζωή του ο λεβέντης ήρωας Χρήστος Φώτη, μέχρι τον τερματισμό της κατοχής, την επανένωση της πατρίδας και τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών του συνόλου του κυπριακού λαού.

Αυτή θα είναι και η καλύτερη τιμή, η καλύτερη αναγνώριση της θυσίας του ήρωα Χρήστου Φώτη, αλλά και όλων που έδωσαν τη ζωή τους για τη λύτρωση της Κύπρου μας.

Αιωνία η μνήμη σου λεβέντη ήρωα Υποστράτηγε Χρήστο Φώτη.

------------------------------- 

ΕΙ