Ανακοινωθέντα

Συντετριμμένοι στεκόμαστε μπροστά από τα ιερά οστά των έξι ηρώων που αποχαιρετούμε σήμερα. Των αδελφών Ελλαδιτών που η αντρειοσύνη, η μεγαλοψυχία και η αγάπη τους για την πατρίδα και το έθνος δεν μπορεί να χωρέσουν σε κανένα φέρετρο.

 Όλο το είναι μας συνταράζεται από τα μηνύματα του σημερινού αποχαιρετισμού. Ελλάδα και Κύπρος: Προαιώνιοι δεσμοί, κοινή εθνική ταυτότητα, μαζί σε όλους τους οι αγώνες.

Πόσοι και πόσοι συμπατριώτες μας δεν υπερέβησαν τα γήινα και πήραν το δρόμο για την αθανασία; Πως όμως εξηγείται αυτή η πορεία του απλού ανθρώπου προς τη θυσία και τελικά την αθανασία; Το εξηγεί ο Γιάννης Ρίτσος στο έργο του «Αποχαιρετισμός» που αναφέρεται στη θυσία του Σταυραετού του Μαχαιρά Γρηγόρη Αυξεντίου. Σκέφτεται ο ήρωας στο ποίημα του μεγάλου ποιητή:

«Ίσως και να μπορούσα να γλιτώσω. Ίσως μπορούσα ν’ αντέξω την καταφρόνια ή τη συγνώμη ή και την λησμονιά των άλλων. Όμως εγώ θα μπορούσα να λησμονήσω το φως που ονειρευτήκαμε μαζί;

Και η κατάληξη ως συμπέρασμα στο ποίημα:

 «Όποιος νικήσει για μια στιγμή τη ζωή του, νικάει και το θάνατο».

Κάπως έτσι γεννιούνται και γίνονται οι ήρωες. Απλοί άνθρωποι που επιλέγουν στην κρίσιμη στιγμή να νικήσουν για μια στιγμή τη ζωή και να καταφρονήσουν το θάνατο μετατρέποντας το ιδανικό της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας σε ζήτημα ζωής ή θανάτου.

Αυτό ισχύει για όλους που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι υπερασπίζοντας το πάτριο έδαφος από την βάρβαρη εισβολή του Αττίλα. Μπορεί υπό τις καθημερινές συνθήκες να μην το χωράει αυτό ο νους του απλού ανθρώπου. Να μην μπορούμε εύκολα όλοι να διεισδύσουμε στις ψυχές των ηρώων που αγωνίστηκαν στις σκληρές και άνισες μάχες με τον τούρκο εισβολέα επιλέγοντας το δρόμο της ηρωικής θυσίας και της δόξας. Αλλά το έκαναν πολλοί, πάρα πολλοί ηρωικοί συμπατριώτες μας και Ελλαδίτες αδερφοί μας το 1974 κερδίζοντας επάξια θέση στο Πάνθεον των Αθανάτων μας.

Έτσι και οι ήρωες που κατευοδώνουμε σήμερα:

-Ο Αντιστράτηγος Παπαλαμπρίδης Γεώργιος υπηρετούσε στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς με το βαθμό τότε του Υπολοχαγού. Το όνομα του περιλαμβανόταν στον κατάλογο των αγνοουμένων, μέχρι που οστά του ταυτοποιήθηκαν ύστερα από τον εντοπισμό τους στο ύψωμα Αλωνάργα του Πενταδακτύλου, όπου χάθηκαν τα ίχνη του στις 22 Ιουλίου 1974, κατά την διάρκεια μάχης με τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής.

-Ο Συνταγματάρχης Μηχανικού Κούρλιος Κωνσταντίνος υπηρετούσε στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου με το βαθμό του Ανθυπασπιστή.  Έπεσε στις μάχες με τα τουρκικά στρατεύματα στην περιοχή του κατεχόμενου σήμερα στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, στις 16 Αυγούστου 1974. Οστά του εντοπίστηκαν στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας, όπου τάφηκαν μετά από περισυλλογή σορών πεσόντων την οποία πραγματοποίησε η Εθνική Φρουρά στην παρουσία των Ηνωμένων Εθνών, μετά το πέρας της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής.

-Ο Έφεδρος Ανθυπασπιστής Πεζικού Παυλούδης Παύλος υπηρετούσε, επίσης, στην ΕΛΔΥΚ με το βαθμό τότε του Λοχία. Τα ίχνη του χάθηκαν στις 16 Αυγούστου 1974  στις μάχες με τα τουρκικά στρατεύματα στην περιοχή του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ. Οστά του εντοπίστηκαν σε περιοχή του Τουρκοκυπριακού χωριού Κιόνελι και ταυτοποιήθηκαν στις 2 Φεβρουαρίου το 2018.

-Ο Έφεδρος Ανθυπασπιστής Πεζικού Παναγιώτου Βασίλειος υπηρετούσε, επίσης, στην ΕΛΔΥΚ ως απλός στρατιώτης. Και αυτού τα ίχνη χάθηκαν στις 16 Αυγούστου 1974 στις μάχες με τα τουρκικά στρατεύματα. Οστά του εντοπίστηκαν στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας όπου τάφηκαν μετά την περισυλλογή των σορών πεσόντων στην περιοχή του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ. 

-Οι  Έφεδροι Ανθυπασπιστές Καταδρομών Κατέρος Κωνσταντίνος και Ηλία Κωνσταντίνος ήταν καταδρομείς και επέβαιναν στο αεροπλάνο ΝΟΡΑΤΛΑΣ που κατέπεσε στις 22 Ιουλίου 1974 στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας. Οστά τους εκτάφηκαν από το στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμειας όπου τάφηκαν μετά την περισυλλογή τους από το σημείο πτώσης του αεροπλάνου. 

Οι επιβαίνοντες του ΝΟΡΑΤΛΑΣ έλαβαν μέρος στην επιχείρηση ΝΙΚΗ που ξεπερνούσε το όριο του ριψοκίνδυνου. Δεν υστέρησαν θάρρους, αυταπάρνησης και φιλοπατρίας, και συνειδητά θυσίασαν τη ζωή τους κερδίζοντας θέση στο ηρωικό πάνθεον της φυλής μας.

Σήμερα κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ στη θυσία όλων. Τους τιμούμε και τους ευγνωμονούμε για την προσφορά τους, ταυτόχρονα, όμως, αισθανόμαστε το ιερό χρέος μας να μην επιτρέψουμε ποτέ στους εαυτούς μας να αποδειχθούμε επιλήσμονες και κατώτεροι εκείνων που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας.

Έχουν περάσει 45 χρόνια από το ειδεχθές έγκλημα της Τουρκίας η οποία, προφασιζόμενη την παραφροσύνη του πραξικοπήματος,  βύθισε στο πένθος την Κύπρο και μετέτρεψε από τη μία μέρα στην άλλη σε πρόσφυγες χιλιάδες συμπατριώτες μας. 

Κάθε μέρα που περνά, η ψυχή και η καρδιά μας παραμένουν προσηλωμένες στο στόχο μας για τερματισμό της κατοχής και κατάργηση του συμβόλου του διαχωρισμού που είναι χαραγμένο στον Πενταδάκτυλο και διαπερνά τα σπλάχνα της μαρτυρικής μας γης. Αγωνιζόμαστε για την επανένωση της πατρίδας μας, αγωνιζόμαστε για να πνεύσει παντού ο άνεμος της ελευθερίας στον τόπο μας. Αγωνιζόμαστε για μια λύση χωρίς στρατεύματα κατοχής χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα. Μιας λύσης που να βρίσκεται σε απόλυτη συνάρτηση με το Διεθνές Δίκαιο, τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

Οι τελευταίες προκλήσεις της Τουρκίας και οι ιταμές απειλές και οι εκβιασμοί της δεν πρόκειται ποτέ να μας απομακρύνουν από αυτό το στόχο.

Η πιο τραγική πτυχή της κυπριακής τραγωδίας είναι ασφαλώς αυτή των αγνοουμένων μας. Εξακολουθούν να αγνοούνται 814 και η πρόοδος που έχει επιτελεσθεί τα προηγούμενα χρόνια δεν μπορεί να παραγράψει τις τεράστιες ευθύνες της Τουρκίας για την εξαφάνιση τόσων ανθρώπων. Ούτε και να μειώσει τις δικές μας προσπάθειες για τη διακρίβωση και της τελευταίας περίπτωσης αγνοουμένου. Το χρέος μας ιδιαίτερα έναντι των συγγενών που έφυγαν και μας παρακολουθούν από ψηλά, είναι βαρύτατο και θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατό για να φέρουμε σε πέρας την αποστολή μας.

Η τραγική κατάσταση που επικρατεί αντικατοπτρίζεται και στις υποθέσεις αγνοουμένων των Ελλαδιτών αδελφών μας. Από το σύνολο των 77 Ελλαδιτών αγνοουμένων κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ταυτοποιήθηκαν οι 30. Αγνοείται η τύχη ακόμα 47. Εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη και ολόκληρου του Ελληνισμού της Κύπρου μαζί με τη μεγάλη ευγνωμοσύνη και τη βαθιά μας εκτίμηση στέλνουμε ειδικά προς τις οικογένειες των Ελλαδιτών αγνοουμένων μήνυμα συμπαράστασης στο μαρτύριο που βιώνουν και τους διαβεβαιώνουμε ότι δεν θα παύσουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε για τη διακρίβωση της τύχης με πειστικά και αποδεικτικά στοιχεία των αγαπημένων τους προσώπων, ώστε να δοθεί ένα τέλος στον Γολγοθά που βιώνουν.

Αγαπητοί συγγενείς των ηρώων που κατευοδώνουμε σήμερα.

Σας ευχαριστώ που είστε σήμερα εδώ. Εκφράζουμε όλοι τον θαυμασμό μας για την υπομονή, τη δύναμη και την καρτερία που δείξατε όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είναι εύκολο να αποδεχθεί το θάνατο του δικού του ανθρώπου μετά από τόσα χρόνια ανείπωτου πόνου και δυστυχίας, με πολλά ερωτηματικά και παράπονα συνυφασμένα με την τραγικότητα της κάθε περίπτωσης των αγνοουμένων μας. 

Μας προκαλεί θλίψη και αγανάκτηση το γεγονός ότι αναγκαζόμαστε όπως πολλές φορές και σήμερα να σας παραδώσουμε μεμονωμένα ή μερικά μόνο οστά των ιερών λειψάνων των δικών σας ανθρώπων.  

Σήμερα πρέπει να είστε περήφανοι όπως είμαστε όλοι για τους δικούς σας ήρωες. Τους ήρωες τους Έθνους μας. Ας είναι η αναγνώριση της ηρωικής θυσίας τους και η απόδοση προς αυτούς της οφειλόμενης τιμής από όλο το έθνος μας, ένα γλυκό έστω βάλσαμο στην πονεμένη σας ψυχή.

Κύριε Υφυπουργέ Εθνικής Άμυνας της Ελλάδος,

Παραδίδοντας σήμερα για πέμπτη φορά τα τελευταία τρία χρόνια στους προσφιλείς τους και επίσημα στην Ελλάδα τα οστά Ελλαδιτών αδελφών μας που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι για την προάσπιση της κυπριακής ελευθερίας, σφραγίζεται ακόμα μια σελίδα της κοινής ιστορίας και των ακατάλυτων δεσμών που μας ενώνουν με τον μητροπολιτικό χώρο. Σφραγίζεται ακόμα μια σελίδα υπέρτατης θυσίας και προσφοράς στους κοινούς εθνικούς μας αγώνες.

Εκ μέρους και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, παρακαλώ μεταφέρετε στη Μητρόπολη του Ελληνισμού τα ειλικρινή συναισθήματα της απέραντης τιμής και ευγνωμοσύνης μας, όπως και τις θερμότερες των ευχαριστιών μας για τη διαρκή συμπαράσταση και συστράτευση στον αγώνα που διεξάγουμε για επιβίωση και δικαίωση.  

Αθάνατοι ήρωες μας.

Kαλό σας ταξίδι.

Αιωνία ας είναι η δόξα που σας συνοδεύει.

Αιωνία και τιμημένη.

(ΕΚ)