Ανακοινωθέντα

Αισθάνομαι ιδιαίτερα συγκινημένος και εξαιρετικά υπερήφανος, που μου δίνεται η ευκαιρία ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβέρνησης, να παραστώ στη σημερινή σεμνή τελετή παραλαβής και επαναπατρισμού των λειψάνων των έξι Ελλήνων αγωνιστών της Κύπρου. 

Τα δραματικά γεγονότα του 1974, που στιγμάτισαν την Κύπρο, αποτελούν κοινό βαρυσήμαντο κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας των δύο κρατών του Ελληνισμού, ως μια εθνική υποθήκη, που χαλυβδώνει τη θέληση και εντείνει τον αγώνα μας για την οριστική απαλλαγή της μεγαλονήσου από τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής.

Η θυσία των Ελλήνων και Κύπριων αγωνιστών στα πεδία μαχών της μεγαλονήσου, που τίμησαν τη σημαία επιτελώντας στο ακέραιο το εθνικό τους καθήκον, προασπίζοντας τα ιερά και τα όσια του Ελληνισμού, αποτέλεσε και θα συνεχίσει να αποτελεί στο διηνεκές, φωτεινό φάρο για όλους, λειτουργώντας ως εφαλτήριο εθνικής αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας.

Παρά τη θυσία τους όμως, εκατοντάδες νεκροί ήρωες, που αγωνίστηκαν γενναία ενάντια στον Αττίλα και περιέσωσαν την τιμή του Ελληνισμού, δίνοντας μαθήματα ηρωισμού και ανδρείας, παραμένουν αγνοούμενοι, θαμμένοι κάπου στα ιερά χώματα της Κύπρου.

Αυτό από μόνο του καθίσταται λυπηρό γεγονός, που συνιστά μεγάλη εθνική εκκρεμότητα και έχουμε χρέος το συντομότερο δυνατό να την αποκαταστήσουμε.

Η ταφή των νεκρών και μάλιστα των πολεμιστών, δεν αποτελεί για μάς τους Έλληνες μία απλή υποχρέωση, μία τυπική διαδικασία τακτοποίησης των σορών.

Αποτελεί εσωτερική ανάγκη, θρησκευτική υποχρέωση, εθνική επιταγή, υπέρτατο καθήκον και ιερό κανόνα, προερχόμενο από τα βάθη της ελληνικής ιστορικής διαδρομής.

Από την αρχαιότητα, η «αναίρεση» των νεκρών από τα πεδία των μαχών για να ενταφιασθούν, ήταν επιβεβλημένη με κήρυξη ανακωχής μεταξύ των εμπολέμων, προς εκτέλεση του ιερού αυτού καθήκοντος, γι’ αυτό και ο σεβασμός των νεκρών ήταν και παραμένει μία υψηλής αξίας ελληνική παράδοση.

Οι αγνοούμενοι νεκροί ήρωες της κυπριακής τραγωδίας μας περιμένουν, εδώ και 45 χρόνια, να ανταποκριθούμε στις θρησκευτικές, εθιμικές και εθνικές μας υποχρεώσεις, όπως το επιτάσσει η ιστορική μας κληρονομιά και ο δυτικός πολιτισμός μας.

Η ανάγκη εύρεσης, ταυτοποίησης και ταφής των νεκρών καθίσταται επιτακτική, για να βρουν ανάπαυση οι ψυχές τους, για να ξεκουραστεί το άψυχο πλέον σώμα τους και για να νιώσουν την πρόσκαιρη «λύτρωση» οι συγγενείς τους.

Μέχρι τότε, θα υφίσταται ανεκπλήρωτο και διαρκές το εθνικό χρέος της πολιτείας, απέναντι σ’ αυτούς που χάρισαν μαθήματα αρετής, θάρρους, αυτοθυσίας και αυταπάρνησης, τιμώντας τη σημαία και πράττοντας στο ακέραιο το καθήκον τους.

Οι αγωνιστές της Κύπρου δεν απαιτούν, αλλά περιμένουν τις επίσημες Αρχές να πράξουν το καθήκον τους, ώστε οι ψυχές τους να αναπαυτούν εν ειρήνη.

Αυτή είναι και η επιθυμία όλων μας και ας ελπίσουμε ότι αυτό θα γίνει σύντομα, κλείνοντας μια μεγάλη εθνική πληγή, που παραμένει ανοικτή για πέντε δεκαετίες.

Παράλληλα ως έθνος, οφείλουμε να μην ξεχνάμε την Κύπρο και να είμαστε έμπρακτα δίπλα της. Ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής παραμένει κορυφαίο μέλημα μας, ενώ απόλυτη στρατηγική επιδίωξη της εξωτερικής πολιτικής μας είναι η επίτευξη μιας λύσης, στη βάση των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Την ίδια ώρα, καθίσταται σαφές πως δεν θα πρέπει να παρασυρθούμε στο παιχνίδι της έντασης. Δεν πρέπει να γίνει επιλογή μας αυτό το πεδίο δράσης. Φυσικά όμως δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη δημιουργία τετελεσμένων σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Ελληνισμού. Πρέπει να βρισκόμαστε και βρισκόμαστε σε διαρκή εγρήγορση και ετοιμότητα.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδίας την Κυπριακή Κυβέρνηση, για τις προσπάθειες της και εύχομαι να παραμεριστούν σύντομα όλα τα εμπόδια, ώστε τα ιερά οστά όλων των πεσόντων Ελλήνων και Κυπρίων αγωνιστών, να περισυλλεγούν, να αποσπαστούν από τη λήθη, να κηδευτούν με όλες τις προβλεπόμενες τιμές ώστε να ηρεμήσουν οι ψυχές τους, αλλά και οι συνειδήσεις όλων μας.

Σας ευχαριστώ.

(ΜΓ/ΕΙ)