Ανακοινωθέντα

Στην 75η επέτειο από την ίδρυσή τους, τα Ηνωμένα Έθνη εξακολουθούν να είναι απαραίτητα, παραμένοντας ο θεμέλιος λίθος της διεθνούς συνεργασίας για συλλογική ασφάλεια, ειρηνική διευθέτηση των διαφορών και της προστασίας των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο λόγος ύπαρξης των Ηνωμένων Εθνών είναι το ίδιο αναγκαίος όπως πάντα: Η σωτηρία της ανθρωπότητας από τη μάστιγα του πολέμου.

Αλλά αυτό τότε μόνο μπορεί να πραγματοποιηθεί αν τηρήσουμε τόσο την απαγόρευση της χρήσης βίας όσο και το σύστημα συλλογικής  ασφάλειας, που έχει δημιουργηθεί για την καταστολή επιθετικών ενεργειών, με πλήρη σεβασμό της αρχής της κυρίαρχης ισότητας όλων των κρατών.

Αυτό είναι το πιο θεμελιώδες αξίωμα της ύπαρξης των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και το μέτρο της σημασίας και της αποτελεσματικότητάς τους.

Ταυτόχρονα, τα ΗΕ είναι αδιαχώριστα συνδεδεμένα με τον αγώνα και το όραμα όλων των πολιτών μας για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο.

Αυτό είναι, επίσης, το πνεύμα της μεγαλόπνοης Πολιτικής Διακήρυξης που εγκρίναμε σήμερα.

Τα λόγια, όμως, έχουν αξία στην έκταση που συνοδεύονται από έργα.

Θα αναμέναμε ότι μέχρι τώρα θα είχαμε έναν κόσμο πιο ίσο και ανθρώπινο, χωρίς ένοπλες συρράξεις, παραβίαση της κυριαρχίας και της άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων των εθνών, βίαιη μετανάστευση, ανισότητα, καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς ή διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής.

Προς επίτευξη αυτού του σκοπού, η σημερινή εκδήλωση μας παρέχει την ευκαιρία για προβληματισμό και αυτοκριτική και δεν θα πρέπει να αποφύγουμε να αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες μας, καθώς αυτός είναι και ο μόνος τρόπος για να τις αντιμετωπίσουμε.

Από τη δική μας προοπτική, θα θέλαμε να επικεντρωθούμε σε δύο από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε:

Χρειάζεται επιτέλους να προσηλωθούμε στις ιδρυτικές αρχές του Καταστατατικού Χάρτη, που σημαίνει να έρθουμε πιο κοντά σε διακρατικές συμπεριφορές, οι οποίες να βασίζονται σε κανόνες παρά στην ισχύ. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί η γνήσια επίδειξη υπευθυνότητας και να εξαλειφθούν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Τα μικρά κράτη εξακολουθούν να βρίσκονται στο έλεος  των ισχυρών κρατών, τα οποία δεν αντιμετωπίζουν συνέπειες για άδικες και παράνομες ενέργειες, παρά τους κανόνες που επίπονα έχει επεξεργαστεί η διεθνής κοινότητα.

Η δική μου η χώρα, η Κύπρος, υποφέροντας ακόμα από τις συνέπειες της παράνομης τουρκικής εισβολής του 1974, τώρα υπομένει μια νέα τουρκική εισβολή εντός των χωρικών της υδάτων, ενώ αντιμετωπίζει απειλές για άνοιγμα της περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου, κατά παράβαση των σχετικών Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Υπολογίζουμε και βασιζόμαστε στον Γενικό Γραμματέα και σε όλα τα κράτη μέλη των ΗΕ για προστασία της ανεξαρτησίας μας, της κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, περιλαμβανομένου του Καταστατικού Χάρτη και των σχετικών αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών.

Η άλλη πρόκληση είναι η υπαρξιακή απειλή της κλιματικής αλλαγής. Κάποιες από τις χώρες μας μπορεί να γίνουν μη κατοικήσιμες στο εγγύς μέλλον, παρά την περιορισμένη συμβολή τους στο φαινόμενο.

Δεν μπορεί να υπάρξουν αυτοεξαιρέσεις από τη συλλογική, αποφασιστική και άμεση δράση.

Το μήνυμά μας προς τον κόσμο σήμερα, αλλά και η υπόσχεσή μας προς αλλήλους, θα πρέπει να είναι οτι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει αποδειχθεί ζωτικός και αναντικατάστατος, αλλά δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό, καθώς νέες απειλές εμφανίζονται πριν καταφέρουμε να χειριστούμε τις παλιές.

Η ενίσχυση, ευελιξία και αναμόρφωση των Ηνωμένων Εθνών είναι η καλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε για μας και για τις μελλοντικές γενιές.

(ΣΣ)