25-06-2024 20:00
Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Χριστοδουλίδη στην τελετή ονοματοδοσίας του πάρκου «Στέλιος Πισής» στην οδό Χαλκηδόνος, στη Γερμασόγεια
Είναι με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση που συμμετέχω μαζί με τον Υπουργό Δικαιοσύνης και την Υφυπουργό Ναυτιλίας, εκ μέρους της Πολιτείας, εκ μέρους της Κυβέρνησης, στη σημερινή εκδήλωση που διοργανώνει ο Δήμος Γερμασόγειας για την ονοματοδοσία του πάρκου της οδού Χαλκηδόνος σε «Πάρκο Στέλιου Πισή».
Όλοι μας γνωρίζουμε και θαυμάζουμε τον Στέλιο. Προσωπικά είχα την ευλογία, γιατί περί ευλογίας πρόκειται, να τον γνωρίσω στο σπίτι του πρόσφατα, μαθαίνοντας με τόσα πολλά πράγματα, μια μοναδική εμπειρία για μένα και εκ τότε με τη χρήση της τεχνολογίας, με τα τηλέφωνα μιλάμε συχνά, με τον Στέλιο, με μια απίστευτη δύναμη, ειδικότερα όταν έχω να αντιμετωπίσω δύσκολες στιγμές είναι ο άνθρωπος που θα με σκεφτεί πρώτος και θα μου στείλει το μήνυμά του.
Ένας ταλαντούχος συνθέτης, μια πολύ ευαίσθητη ψυχή που πεισματικά αρνείται να υποταχθεί στο «φυλακισμένο», από τη μυϊκή δυστροφία σώμα, και καθημερινά πετάει ελεύθερα και περήφανα στις ανοικτές λεωφόρους του πνεύματος και της δημιουργίας. Ο Στέλιος αποτελεί, ανάμεσα σε πολλά άλλα μπορούμε να μιλάμε για ώρες για τα μηνύματα που μας στέλνει, παράδειγμα ζωής για όλους εμάς, που πολλές φορές στην πρώτη πρόκληση και δυσκολία απεμπολούμε τα όνειρά μας και καταθέτουμε τα όπλα.
Όχι, όμως, ο Στέλιος. Από την τρυφερή ηλικία των πέντε χρονών αποκάλυψε το έμφυτο ταλέντο του στη μουσική και έκτοτε δεν σταμάτησε λεπτό, ακόμη και όταν διαγνώστηκε με μυϊκή δυστροφία. Μπορεί να στερήθηκε τη δυνατότητα να συνεχίσει τη σπουδή του σε ένα πανεπιστήμιο στη Μουσική ή στο πιάνο, αλλά στράφηκε στα ηλεκτρονικά μουσικά όργανα, άρχισε εντατικά μαθήματα με καθηγητή μουσικής στο σπίτι και από το 1990, παρά τη σταδιακή, αναπόδραστη, επιδείνωση της υγείας του, με μια μοναδική δύναμη ψυχής ξεκίνησε να γράφει τη δική του μουσική και τα δικά του τραγούδια.
Για πολλούς από εμάς, ένα τέτοιο κτύπημα, μια τέτοια καθημερινή πρόκληση θα ισοδυναμούσε με παράπονο, θα λέγαμε γιατί σε εμάς, και παράδοση στη θλίψη και την απελπισία. Στον αντίποδα όλων αυτών, ο Στέλιος μάς κάνει μαθήματα ζωής, μετουσιώνοντας, εδώ και 34 χρόνια, τη σκληρή δοκιμασία σε κατάφαση ζωής, υμνώντας, γιατί περί ύμνου πρόκειται, μέσα από το θεσπέσιο έργο του, τη φύση, την αγάπη και τον Θεό. Εκ πρώτης όψεως, μοιάζει λίγο σχήμα οξύμωρο, αλλά η ασθένεια, η περιπέτεια, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει καθημερινά ο Στέλιος, όπως αποδεικνύεται, απελευθέρωσε τη σκέψη του από τα γήινα δεσμά και της επιτρέπουν να ταξιδεύει σε ύψη δυσθεώρητα.
Νοιώθω την ανάγκη να συγχαρώ θερμά τον φίλο Δήμαρχο Γερμασόγειας αλλά και τους συνεργάτες του στο Δημοτικό Συμβούλιο, στον Δήμο Γερμασόγειας, για τη σημαντική ανθρωπιστική πρωτοβουλία να ονομάσει το πάρκο, στην οδό Χαλκηδόνος, «Πάρκο Στέλιου Πισή», γιατί, ανάμεσα σε πολλούς άλλους λόγους, με την όλη στάση ζωής του, ο φίλος μου ο Στέλιος, και είναι τιμή μου να τον αποκαλώ φίλο μου, αποτελεί καθοδηγητικό φάρο για όλους εμάς, στέλνοντας μας και το ξεκάθαρο μήνυμα να μη χάνουμε ποτέ την πίστη και τον προσανατολισμό μας ό,τι και όσα έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Σε όλη αυτή τη δύσκολη πορεία, ο Στέλιος Πισής δεν ήταν ποτέ μόνος. Τον συντρόφευαν και τον συντροφεύουν ακοίμητοι φύλακες και προστάτες. Πρώτα και πάνω από όλους οι γονείς του η κα Αγλαΐα και ο κ. Κλείτος, τα αδέλφια του Χριστίνα και Κυριάκος, ο γαμπρός του Αλέκος και η νύφη του Εύη, και τα παιδιά τους Σάρα, Σοφία, Αγλαΐα, Κλείτος και Ιωάννα. Με τα λόγια του ίδιου του Στέλιου, οι γονείς του είναι «τα χέρια του και τα πόδια του». Δυστυχώς, ένα τραγικό, παιχνίδι της μοίρας τα έφερε με τέτοιο τρόπο ώστε στις 4 Ιουνίου, την ημέρα που ο Δήμος Γερμασόγειας με προσκάλεσε να τελέσουμε τα εγκαίνια του πάρκου, ο πατέρας του Στέλιου, ο Κλείτος Πισής, έφυγε από τη ζωή.
Ο Κλείτος Πισής, πέραν από πατέρας, φίλος, συνεργάτης, έντυσε με τους στίχους του πολλά από τα τραγούδια του Στέλιου. Με ιώβεια υπομονή στάθηκε δίπλα στον γιο του, αποτελώντας πρότυπο θυσιαστικής αυταπάρνησης. Τιμώντας σήμερα τον Στέλιο Πισή, αποχαιρετούμε ταυτόχρονα, τον πατέρα του, Κλείτο Πισή, παραφράζοντας έναν δικό του στίχο: Δεν θα αφήσουμε ποτέ, αείμνηστε Κλείτο, το όνειρο να σβήσει!
Κλείνω, συγχαίροντας και πάλι θερμά τον Δήμαρχο, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Γερμασόγειας και μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα σας.
(ΡΜ/ΝΓιαν/ΝΖ)
Σχετικά Ανακοινωθέντα