Ανακοινωθέντα

Είπατε ότι αποτελεί τιμή η παρουσία μου στη αποψινή εκδήλωση. Είναι ακριβώς το αντίθετο που συμβαίνει, αποτελεί την ύψιστη τιμή για μένα η πρόσκλησή σας προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, διότι για να υπάρχει σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλεται στους δικούς σας αγώνες. Άρα, η τιμή είναι δική μας, είμαι σίγουρος ότι εκφράζω και τον Μακαριότατο.

Το βαρύ χρέος της συνείδησης μάς οδήγησε σήμερα στον ιστορικό τούτο χώρο, στην πλατεία Αντιστάσεως, για να καταδικάσουμε το δίδυμο έγκλημα που διαπράχθηκε σε βάρος της πατρίδας μας και να τιμήσουμε όσους υπερασπίστηκαν τη νομιμότητα, την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι ό,τι σημαντικότερο έχουμε μέχρι σήμερα.

Ο διαπεραστικός ήχος των σειρήνων, που ακούστηκε σήμερα το πρωί και θα ακουστεί και το προσεχές Σάββατο, μοιάζει με μαχαιριά στις καρδιές και στη μνήμη μας. Ο πόνος, η ντροπή, η απελπισία, οι εικόνες της καταστροφής γυροφέρνουν στη σκέψη μας, σαν χιλιάδες μέλισσες γύρω από το κουφάρι του Ονησίλου. Και μοιραία οι μνήμες ξαναζωντανεύουν ακόμη πιο έντονα κάθε καλοκαίρι, τέτοιες μέρες.

Πενήντα χρόνια μετά την καταστροφή, συγκεντρωθήκαμε εδώ για να αποτίσουμε τον πρέποντα φόρο τιμής. Ομολογώ ότι είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος, γιατί αυτό εδώ το μέρος της ηρωικής Πάφου, πολύ γνώριμο σε μένα, είναι ταυτισμένο με δραματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνες τις κρίσιμες ώρες, όταν τα νέφη της προδοσίας συγκεντρώθηκαν επικίνδυνα πάνω από τη χώρα μας, δείχνοντας –γιατί δεν μπορώ να δεχθώ ότι κανείς δεν γνώριζε τι θα επακολουθούσε–  και την καταστροφή που θα ακολουθούσε. 

Όπως είναι σε όλους γνωστό, η Πάφος υπήρξε ο φιλόξενος χώρος που προσέφερε ασφάλεια και προστασία στον Αρχιεπίσκοπο, Πρόεδρο Μακάριο, τις πρώτες ώρες αμέσως μετά την εκδήλωση του άφρονος και προδοτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974.

Ο λαός της Κύπρου στο σύνολό του, αλλά ειδικότερα στην Πάφο, αντέδρασε αστραπιαία στα άνομα σχέδια των πραξικοπηματιών και ύψωσε ασπίδα προστασίας γύρω από τον νόμιμα εκλεγμένο ηγέτη της χώρας. Εξάλλου, ήταν χάρη στους θαρραλέους συντελεστές του Ελεύθερου Ραδιοσταθμού της Πάφου που μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου Μακαρίου.

Να μου επιτρέψετε να ανακοινώσω ότι ως Πολιτεία θα αναλάβουμε στον συγκεκριμένο χώρο, που μεταδόθηκε το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, να χρηματοδοτήσει το κράτος τη μετατροπή του χώρου σε μουσείο, για να γνωρίζουν και οι νέες γενιές.

Εκείνες τις τραγικές ώρες, η ηρωική Πάφος έγινε το επίκεντρο του αγώνα κατά του πραξικοπήματος, διαψεύδοντας τα ψεύδη των πραξικοπηματιών ότι ο Μακάριος ήταν νεκρός. Δυστυχώς όμως η προδοσία ήταν τόσο μεγάλη, ο αγώνας ήταν τόσο άνισος, που μοιραία έγειρε το ζύγι σε βάρος της αντίστασης.

Βλέπω απόψε ότι βρίσκονται ανάμεσά μας πολλοί από τους αγωνιστές, πολλοί συγγενείς αγωνιστών που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της αντίστασης. Τους χαιρετώ όλους, έναν προς έναν, και υποκλίνομαι εκ μέρους της Πολιτείας με σεβασμό και εκτίμηση. Εσείς είστε η ζώσα Ιστορία. Σας οφείλουμε πολλά και σας ευγνωμονούμε!

Καμιά απολύτως δικαιολογία δεν μπορεί να δώσει άλλοθι σε ανιστόρητα και αφελή επιχειρήματα της Χούντας των Αθηνών και των εδώ συνεργατών της, των οποίων τη δράση εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον η Τουρκία και εισέβαλε στη χώρα μας, επιτυγχάνοντας έναν διαχρονικό στόχο που όλοι γνώριζαν ότι είχε.

Η πεντηκοστή επέτειος από τις μαύρες επετείους του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής προσφέρεται για συλλογικό προβληματισμό, για εξαγωγή διδαγμάτων, για επαναβεβαίωση αρχών, αξιών και θέσεων σε σχέση με τη διαχείριση της συνεχιζόμενης κατοχής μεγάλου τμήματος της επικράτειας ενός ανεξάρτητου κράτους, της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι συνέπειες της τουρκικής εισβολής είναι πολλές και συνεχιζόμενες για μισό αιώνα και γι’ αυτό και είναι ασήκωτες οι ευθύνες όσων διέπραξαν την εισβολή και συντηρούν την κατοχή, αλλά και όλων αυτών που επιτρέπουν τη συνέχιση της διαίρεσης της Κύπρου διά της βίας. Συνιστούν κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, του Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και αδιαμφισβήτητη παραβίαση των θεμελιωδών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων, που υποχρεούνται να ζουν στην ίδια τους την πατρίδα αποστερούμενοι βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αυτή είναι η ιστορική πραγματικότητα στον τόπο μας. Μια πραγματικότητα που καθιστά αδήριτη την ανάγκη τερματισμού του σημερινού απαράδεκτου status quo και αποκατάστασης των βασικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους ανεξαίρετα τους νόμιμους κατοίκους τούτου του τόπου. Και πάνω σε αυτή την ιστορική πραγματικότητα και ανάγκη είναι θεμελιωμένη η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλουμε, για να άρουμε τις συνέπειες της τουρκικής εισβολής.

Από τον ιστορικό αυτόν χώρο θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, τις προκλήσεις, τις απογοητεύσεις, αλλά και τις κατά καιρούς απειλές, θα συνεχίσουμε την προσπάθεια, για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα μας επιτρέψουν να αναζητήσουμε λύση του Κυπριακού υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Αναμφίβολα, και γνωρίζω πολύ καλά τα αισθήματα του κυπριακού λαού, η αρνητική στάση της τουρκικής πλευράς μάς προβληματίζει και μάς δυσκολεύει αλλά δεν μας αποθαρρύνει, γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά τον προορισμό μας, έχουμε πίστη στην αξία των επιχειρημάτων μας, έχουμε την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε, ναι, εξάλλου το χρωστάμε, να φέρουμε καλύτερες μέρες σε αυτό τον τόπο.

Με διεκδικητικό ρεαλισμό, αποφασιστικότητα, επιμονή, χωρίς εσωστρέφεια, χωρίς ηττοπάθεια, χωρίς να μεμψιμοιρούμε, που θα ήταν το πιο εύκολο να κάνουμε, συνεχίζουμε τη μεγάλη προσπάθεια αξιοποιώντας κάθε εργαλείο στη διάθεσή μας σε μια συνεχώς μεταβαλλόμενη διεθνή πραγματικότητα, την οποία βιώνουμε.

Ο μόνος δρόμος, και είναι αυτός που με συνέπεια ακολουθώ και θα συνεχίσω να πορεύομαι, είναι ο δρόμος της  συνεργασίας και της ειρήνης, ο δρόμος της συνέχισης κάθε προσπάθειας για διάρρηξη του αδιεξόδου και επανέναρξη των συνομιλιών το συντομότερο δυνατόν. Το μήνυμα που μας έστειλε απόψε ο κ Θεοδώρου, λαμβάνοντας υπόψη και την ιστορία του, είναι ο δρόμος της ενότητας, γιατί χωρίς ενότητα τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να αποφευχθεί.

Ζητούμενα είναι η απελευθέρωση και μια λύση που θα επανενώνει πραγματικά τη χώρα και τον λαό μας μέσα σε συνθήκες δημοκρατίας, ασφάλειας, ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών για όλους τους νόμιμους κατοίκους της.

Πενήντα χρόνια μετά, μισό αιώνα μετά, ο δρόμος για εμάς μία και μόνον κατεύθυνση έχει. Με την απαιτούμενη πολιτική βούληση και σε πλήρη συνεννόηση με την Ελληνική Κυβέρνηση συνεχίζουμε να στοχεύουμε στην πολυπόθητη επανένωση.

Δεν υπάρχει για εμάς άλλη επιλογή από τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση της πατρίδας μας. Πρέπει να απαλλαγούμε από την κατοχή και τη διαίρεση που διαβρώνουν τις δυνάμεις και τις δυνατότητες της πατρίδας μας για πλήρη αξιοποίηση όλων αυτών που μπορεί να πετύχει για περαιτέρω πρόοδο και ευημερία και αυτή την κατάσταση που ακυρώνει το όραμα της ενιαίας, κοινής ευημερούσας πατρίδας. Ο μόνος δρόμος είναι η εντατικοποίηση των προσπαθειών μας, η σωστή ανάγνωση των διεθνών εξελίξεων, η κατανόηση των γεωστρατηγικών ισορροπιών, η περαιτέρω θωράκιση, ενίσχυση, αναβάθμιση της διεθνούς υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της ενίσχυσης όλων των παραγόντων ισχύος του κράτους μας και η ανάδειξη του ρόλου της, όχι με λόγια αλλά με πράξεις, ως πυλώνα ασφάλειας και σταθερότητας στην  περιοχή.

Το 1974 η Κυπριακή Δημοκρατία υπέστη ένα διπλό βιασμό που την τραυμάτισε, τη διαίρεσε και τη λύγισε. Σε αυτά τα 50 χρόνια, όμως, και προς απογοήτευση κάποιων,  ο κυπριακός λαός μας δεν συμβιβάστηκε, δεν παραιτήθηκε και δεν ξέχασε.

Παρά τις έκνομες συνεχείς προσπάθειες για αφανισμό της, η Κυπριακή Δημοκρατία ενισχύει τη διεθνή παρουσία της και ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, συμμετέχει δημιουργικά στο ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι, ως ένας ενεργός, παραγωγικός και δημιουργικός εταίρος.

Με αυτοπεποίθηση, κύρος, αξιοπιστία και αξιοπρέπεια εργαζόμαστε για την πολυεπίπεδη θωράκιση της πατρίδας μας, πολιτική, οικονομική, αμυντική, κοινωνική, ώστε μέσα από την απελευθέρωση και την επανένωση του τόπου μας να παραδώσουμε στα παιδιά μας ελεύθερη και ασφαλή πατρίδα.

Αυτή είναι η υπόσχεσή μου, αυτό είναι το όραμά μου για τούτο τον τόπο. Το οφείλουμε στους πεσόντες, τους αγνοουμένους, τους πρόσφυγες και τους παθόντες, σε όλους εσάς που αντισταθήκατε το 1974, για να υπάρχει σήμερα Κυπριακή Δημοκρατία.

(ΡΜ/ΜΣ/ΑΦ)