Ανακοινωθέντα

Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Καϊμακλίου

Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2024

Θεοφιλέστατε,

Αξιότιμοι βουλευτές,

Αγαπητέ κύριε πρόεδρε και μέλη του σωματείου «Ομορφίτα 1974»,

Σεβαστά μέλη των οικογενειών των ηρώων μας,

Κυρίες και κύριοι,

Με την καρδιά γεμάτη συγκίνηση και το πνεύμα μας πλημμυρισμένο από υπερηφάνεια μαζευτήκαμε σήμερα, για να αποδώσουμε τις δέουσες τιμές στους πεσόντες της Ομορφίτας και να αναπέμψουμε δέηση για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων μας.

Συμπληρώθηκαν ήδη 50 χρόνια από τότε που ο Τούρκος κατακτητής αιματοκύλησε το νησί μας και κατέλαβε το 37% του κυπριακού εδάφους. 50 χρόνια που αναμένουμε καρτερικά την ώρα της απελευθέρωσης και της επανένωσης του νησιού μας. 50 χρόνια τώρα ο Κυπριακός Ελληνισμός αναμένει την εθνική δικαίωση.  Όμως η Ομορφίτα, κατέχοντας νευραλγική θέση στη βορειανατολική άκρη της Λευκωσίας, μετρά πεσόντες ακόμα περισσότερα χρόνια, καθώς ήδη από τη θρυλική περίοδο της ΕΟΚΑ του 1955-1959 πρωτοστάτησε στον αγώνα εναντίον των βρετανών αποικιοκρατών.  Στην Ομορφίτα δημιούργησαν οι Άγγλοι το μεγαλύτερο ανακριτικό κέντρο, μέσα στο οποίο έμελλε να γραφτούν λαμπρές σελίδες αυταπάρνησης και πατριωτισμού από τους ήρωες αγωνιστές μας.

Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ αρχικά βρίσκει τους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους κατοίκους να ζουν μαζί ειρηνικά και αρμονικά.  Ωστόσο, την ειρηνική συμβίωση ανέτρεψαν οι εξτρεμιστές της τουρκικής τρομοκρατικής οργάνωσης ΤΜΤ, οι οποίοι, με την ανοχή και την προτροπή ακόμα της αποικιοκρατικής διοίκησης, άρχισαν να προβαίνουν σε επιθέσεις προς τους ανυπεράσπιστους Ελληνοκύπριους της Ομορφίτας και ως αποτέλεσμα για πρώτη φορά καταγράφονται πρόσφυγες, αγνοούμενοι, αλλά και νεκροί.  Το καλοκαίρι του 1958 Τούρκοι εξτρεμιστές δολοφονούν τον Λουκά Αρέστη και τον Παντελή Χρίστου, ενώ από τότε αγνοείται η τύχη του Στέλιου Ανδρέου.  Στον κατάλογο των θυμάτων του ’58 και ο Κυριάκος Πέτρου, ο οποίος απεβίωσε αργότερα συνεπεία του τραυματισμού του από τσεκούρι κατά τη διάρκεια των επιθέσεων.

Η ομαλότητα επανέρχεται στην Ομορφίτα με την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά δυστυχώς όχι για πολύ.

Το 1963 Τούρκοι στασιαστές με τη συνδρομή μελών της ΤΟΥΡΔΥΚ επιτίθενται άνανδρα στους Έλληνες κατοίκους και στους μαχητές της διμοιρίας του ανθυπολοχαγού του Κυπριακού Στρατού Γεώργιου Ολύμπιου.  Κατά τη διάρκεια των σφοδρών επιθέσεων, πέφτει ηρωικά μαχόμενος ο Χαράλαμπος Σπύρου.  Τον Δεκέμβριο του 1963, δύο μικρά αθώα παιδιά, η εντεκάχρονη Γιωργούλα Βενιζέλου και ο δεκαπεντάχρονος Γιώργος Ψαράς, δολοφονούνται από Τούρκους στασιαστές.  Επίσης, δολοφονούνται ο Μιχαλάκης Κυθραιώτης και ο Ανδρέας Μιχαήλ, ο οποίος τραυματίστηκε και παρέμεινε αβοήθητος μέχρι που ξεψύχησε.  Στα θύματα του ‘63-‘64 καταγράφεται και το όνομα του Ανδρέα Πέτρου, τον οποίο απήγαγαν οι Τούρκοι και έκτοτε αγνοείται η τύχη του.

Κυρίες και κύριοι,

Το τραγικό καλοκαίρι του 1974, η μαρτυρική Ομορφίτα πληρώνει για άλλη μια φορά βαρύ τίμημα, με τον κατάλογο των ηρωικώς πεσόντων υπέρ της δημοκρατίας και της ελευθερίας της πατρίδας μας να είναι μακρύς:

Κυριάκος Βαρνάβας. Σκοτώνεται κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος της 15^ης Ιουλίου.

Σωτήρης Αχιλλέως.  Έπεσε στις 20 Ιουλίου 1974 κατά την αεροπορική προσβολή του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού από την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία στον Κοντεμένο.

Βάσω Σωκράτους.  Σκοτώθηκε στις 20 Ιουλίου 1974 από βλήμα όλμου.

Μιχάλης Μιχαήλ.  Έπεσε την 21^η Ιουλίου 1974 πολεμώντας στις μάχες της Άσπρης Μούττης.

Ζήνων Ζήνωνος.  Ο δεκαεξάχρονος μαθητής του Παγκυπρίου Γυμνασίου, ο οποίος με την έναρξη της Τουρκικής Εισβολής έσπευσε εθελοντικά να βοηθήσει τους στρατιώτες του 211 Τάγματος Πεζικού.  Έπεσε στις 22 Ιουλίου 1974 πολεμώντας στα φυλάκια της πρώτης γραμμής Ομορφίτας-Νεάπολης. 

Σάββας Χαραλάμπους.  Σκοτώθηκε στην περιοχή της Μιας Μηλιάς στην πρώτη φάση της τουρκικής εισβολής κατά τη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής των Τούρκων. 

Γεώργιος Σκουφάρης.  Υπηρετούσε στο 211 Τάγμα Πεζικού και τραυματίστηκε θανάσιμα στις 2 Αυγούστου 1974 από τουρκικό όλμο, ενώ χειριζόταν αντιαεροπορικό στο κτίριο της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου παρά το άγαλμα Μάρκου Δράκου.

Χαρίλαος Μικέος.  Έπεσε πολεμώντας με το 201 Τάγμα Πεζικού κατά τις μάχες του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας.

Μια ακόμα μεγάλη και αιμάσσουσα πληγή από την τουρκική εισβολή του 1974 αποτελούν οι αγνοούμενοι της Ομορφίτας:  Ευάγγελος Επαμεινώνδα, Κωστάκης Ιακωβίδης, Εύδωρος Ιωαννίδης, Μάριος Νικολάου, Παναγιώτης Παναγιώτου, Γεώργιος Χαραλάμπους και Γιαννακός Μάτσιας.

Ο Γρηγόρης Νικολάου μέχρι πρόσφατα ήταν και αυτός στον πικρό κατάλογο των αγνοουμένων.  Τα οστά του βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στη Μια Μηλιά και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA.

Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,

Υποκλινόμαστε με ευλάβεια στη μνήμη των ηρώων μας.  Εκείνων που με τη λεβεντιά και το σθένος τους αντιστάθηκαν στους εχθρούς της πατρίδας, στους εχθρούς της ελευθερίας και της δημοκρατίας.  Που πάνω από την προσωπική τους ασφάλεια έβαλαν οικογένεια, πατρίδα, ελευθερία και που έπεσαν για τις αρχές και αξίες της δημοκρατίας, του δικαίου, του ελληνισμού και για την προστασία της Κύπρου μας.  Δεν ήταν παρά άνθρωποι της δημοκρατίας, του δικαίου, του καθημερινού μόχθου.  Άνθρωποι απλοί, νέοι, οι οποίοι την ώρα της κρίσης και του καθήκοντος στάθηκαν αντάξιοι στο μπόι της εθνικής αντρειοσύνης και του ηρωισμού.  Και σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, έχουμε ανάγκη να  μνημονεύουμε ήρωες.  Γιατί σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, έχουμε ανάγκη από πρότυπα ανιδιοτέλειας, αλτρουισμού και άδολης αγάπης και υπεράσπισης της πατρίδας.

Το χρέος μας στους αδικαίωτους νεκρούς και αγνοουμένους της Ομορφίτας, αλλά και όλης της Κύπρου, είναι να συνεχίσουμε ακούραστοι τον αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη σε τούτο τον πολύπαθο τόπο.  Απαιτούμε τη διασφάλιση της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλου του Κυπριακού λαού.  Επιδιώκουμε την άμεση επανέναρξη των συνομιλιών για επίτευξη συνολικής λύσης του κυπριακού προβλήματος.  Λύσης η οποία να βασίζεται στα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου και τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Φίλες και φίλοι,

Μόνο σε μια Κύπρο ελεύθερη, ανεξάρτητη και κυρίαρχη θα μπορέσουν όλοι οι πολίτες της να ευημερήσουν και να συμβιώσουν αρμονικά και ειρηνικά και έτσι θα εξασφαλιστεί το μέλλον που αξίζει στον τόπο μας.  Μόνο τότε θα έχουμε κι εμείς αποδειχθεί αντάξιοι στους ηρωικούς νεκρούς μας.  Όταν επιτέλους μπορέσουμε να διαλαλήσουμε το χαρμόσυνο μήνυμα της απελευθέρωσης, της εκπλήρωσης του ιερού μας χρέους προς αυτούς και την πατρίδα.

Αιωνία ας είναι η μνήμη τους.

(Το κείμενο ως απεστάλη από τη Βουλή των Αντιπροσώπων)