Ανακοινωθέντα

• Από την ώρα της διαπραγμάτευσης στο Κραν Μοντανά και με θετική έναντι του “πλαισίου Γκουτέρες” - το οποίο τότε δεν αποδέχθηκε η Τουρκία- συνέπεια έκτοτε είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας 
• Είναι το ΑΚΕΛ που, αντί να ασκεί ακατανόητη κριτική, χρειάζεται τώρα να τοποθετηθεί καθαρά

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι από την πρώτη στιγμή ήταν η ελληνική κυπριακή πλευρά που ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα και επικρότησε την παρέμβαση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, από τη στιγμή που ο κ. Αντόνιο Γκουτέρες για πρώτη φορά έθεσε τα ζητήματα της ασφάλειας, δηλαδή των εγγυήσεων και του κατοχικού στρατού, ως κεφαλαιώδες και αναπόσπαστο μέρος μιας συμφωνίας για λύση.

Είναι επίσης γνωστό ότι ήταν η ελληνική κυπριακή πλευρά που ανταποκρίθηκε στο πλαίσιο Γκουτέρες  και υπέβαλε μάλιστα και σχετικές γραπτές θέσεις στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων –κάτι που δεν έκαναν σε καμία στιγμή η τουρκική και η τουρκοκυπριακή πλευρά. Εξάλλου είναι πολύ καλά γνωστό ότι αμέσως μετά το αδιέξοδο είναι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης που κατ’ επανάληψη και με τον πλέον επίσημο τρόπο έχει αποταθεί στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ζητώντας επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, με δεδομένο το «πλαίσιο Γκουτέρες».

Προξενεί,  λοιπόν, απορία η επιμονή του ΑΚΕΛ να εγκαλεί τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ωσάν να είναι η ελληνική κυπριακή πλευρά που έχει την ευθύνη.

Προκαλεί πραγματικά πολλά ερωτήματα και η χτεσινή παρέμβαση του ΑΚΕΛ με την οποία ισχυρίζεται ότι «Ο Μουσταφά Ακκιντζί αποδέχθηκε την πρόταση του Γενικού Γραμματέα. Το ίδιο, έστω και τώρα, οφείλει να πράξει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης».

Λαμβάνοντας υπόψη τις δηλώσεις του Τουρκοκύπριου ηγέτη, ο οποίος την ίδια ώρα  που επικαλείται το “πλαίσιο Γκουτέρες”,  σπεύδει να δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεν συζητά για λύση χωρίς εγγυήσεις και τουρκικό στρατό στην Κύπρο, είναι μάλλον από το ΑΚΕΛ που απαιτείται να κάνει μια ρητή τοποθέτηση και να ξεκαθαρίσει τη θέση του:

• Θεωρεί το ΑΚΕΛ ότι στη βάση της τοποθέτησης του κ. Μ. Ακκιντζί πρέπει να προχωρήσουμε, όπως το ίδιο υποβάλλει, στην «επίτευξη στρατηγικής συναντίληψης που θα διευκολύνει σημαντικά τη διαπραγμάτευση των υπολοίπων εκκρεμούντων θεμάτων», δηλαδή με εγγυήσεις και τουρκικό στρατό;
• Προτείνει το ΑΚΕΛ ότι οι ρητές τοποθετήσεις του Τουρκοκύπριου ηγέτη για συμφωνία λύσης με εγγυήσεις και τουρκικό στρατό στην Κύπρο πρέπει να θεωρείται ότι δίνουν το έδαφος για «στρατηγική συναντίληψη»;          

Αν αυτό πιστεύουν, θα πρέπει να το πουν καθαρά χωρίς να επικρίνουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν όμως δεν το πιστεύουν, θα πρέπει να εξηγήσουν με ποιά λογική και για ποιό σκοπό απευθύνονται συνέχεια επικριτικά προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη καλώντας τον ούτε λίγο ούτε πολύ «να πράξει ανάλογα με τον κ. Ακκιντζί».

(ΡΜ/ΑΜ/ΕΙ)