Ανακοινωθέντα

Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,

Συμπληρώνονται φέτος πενήντα έξι χρόνια από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών της 21^ης Απριλίου 1967. Με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο η επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα ανέστειλε βασικά άρθρα του Συντάγματος και διέκοψε τη λειτουργία του κοινοβουλίου, υιοθετώντας τις πολιτικές διώξεις, τις εκτοπίσεις, τη λογοκρισία, τις φυλακίσεις και τα βασανιστήρια ως συνήθεις πρακτικές εναντίον των αντιφρονούντων. Ποικίλοι πυρήνες αντίστασης στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με τη σημαντική συμβολή και του πνευματικού κόσμου, Ελλήνων και ξένων διανοουμένων, αλλά και η κορύφωση του φοιτητικού κινήματος με την κατάληψη του Πολυτεχνείου αποτέλεσαν σημεία-σταθμούς στον αντιδικτατορικό αγώνα.

Η πτώση της απριλιανής δικτατορίας, η οποία επί επτά συναπτά έτη κατέλυσε τη δημοκρατία και κατέστειλε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και ελευθερία έκφρασης, επήλθε μετά το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας του Δημήτριου Ιωαννίδη εναντίον του νόμιμα εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, παρέχοντας άφρονα την αφορμή στην Τουρκία για την πραγματοποίηση εισβολής, που της επέτρεψε να υλοποιήσει έναν μακροχρόνιο στόχο: την κατάκτηση και τη διχοτόμηση της Κύπρου. Υπό το βάρος των εθνικών ευθυνών της στο Κυπριακό, χάρη στο αίμα, την οδύνη και τη θυσία της Κύπρου, η δικτατορική κυβέρνηση παρέδωσε στις 23 Ιουλίου 1974 την εξουσία στους πολιτικούς, οπότε και εγκαινιάζεται η περίοδος της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, η μεγαλύτερη περίοδος πολιτικής ομαλότητας της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Την 1^η Μαΐου εορτάζουμε την επέτειο της Εργατικής Πρωτομαγιάς σε ανάμνηση της ιστορικής αιματοβαμμένης εξέγερσης των εργατικών συνδικάτων του Σικάγου τoν Μάιο του 1886, με αίτημα την καθιέρωση οκτάωρης εργασίας.  Η μέρα αυτή καθιερώθηκε ως εργατική γιορτή κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς στο Παρίσι το 1889 και λειτουργεί έκτοτε ως υπόμνηση της καθιέρωσης του οκταώρου, της δημιουργίας ταμείων ασφάλισης, της εισαγωγής συμβάσεων εργασίας, του προσδιορισμού κατώτερης αμοιβής και άλλων εργασιακών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν στην πορεία του εργατικού κινήματος, τιμώντας όλους όσοι ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στη στυγνή εκμετάλλευση του ανθρώπινου μόχθου. 

Στην Κύπρο το εργατικό κίνημα ήδη από τις πρώτες δεκαετίες του 20^ού αιώνα και υπό τη σθεναρή αντίσταση της αγγλικής διοίκησης εκκίνησε τις προσπάθειές του για θεσμική οργάνωση και συλλογική δράση, αιτούμενο καλύτερες εργασιακές συνθήκες, κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Από την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας τίθενται οι βάσεις για την επιτυχή ανάπτυξη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και το πλαίσιο για υγιείς εργασιακές σχέσεις και το εργασιακό κεκτημένο του οποίου απολαύουμε όλοι σήμερα.

(Το κείμενο ως απεστάλη από τη Βουλή των Αντιπροσώπων)