Ανακοινωθέντα

Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης βρίσκομαι σήμερα εδώ, για τα αποκαλυπτήρια Αναμνηστικής Πλάκας των «Φιλοξενηθέντων παιδιών στην Ελλάδα» πρωτοβουλία της Ομάδας των Ασυνόδευτων παιδιών που φιλοξενήθηκαν εδώ το 1974.

Η κυπριακή πολιτεία και ειδικότερα το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας τιμούμε και εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας προς τους αδελφούς Έλληνες που με αισθήματα αλληλεγγύης και μεγαλοψυχίας αγκάλιασαν τα Κυπριόπουλα της προσφυγιάς, προσφέροντάς τους όλα όσα τους στέρησε η τουρκική εισβολή του 74.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Ιερά Μητρόπολη Ηλείας και Ωλένης και στον αείμνηστο Μητροπολίτη Αθανάσιο που στάθηκε μπροστάρης στην ανιδιοτελή αυτή προσφορά, τις δύσκολες εκείνες μέρες, δίνοντας ελπίδα, δύναμη και κουράγιο στις χιλιάδες οικογένειες της Κύπρου που μετρούσαν αμέτρητες πληγές και απώλειες.

Σήμερα, το μυαλό μας δεν μπορεί να μη γυρίσει πίσω, στις τραγικές θύμησες της εισβολής του τουρκικού «Αττίλα», στις εικόνες των χιλιάδων ανέστιων οικογενειών, στους εγκλωβισμένους, τους νεκρούς, τους αγνοουμένους, την κατεχόμενη γη μας. Χιλιάδες οικογένειες, χιλιάδες παιδιά γίνονται πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα και αναγκάζονται να ζήσουν μέσα σε τραγικές συνθήκες, σε προσφυγικούς καταυλισμούς και αντίσκηνα. Κάποια από αυτά τα παιδιά, σ’ αυτή τη δραματική στιγμή της ζωής τους, είχαν την τύχη να χωθούν στη ζεστή αγκαλιά της Ελλάδας. Με το κάλεσμα του αείμνηστου Μητροπολίτη Ηλείας και Ωλένης, εκατοντάδες οικογένειες, ιδρύματα, οικοτροφεία σε όλο τον ελληνικό χώρο, τους προσέφεραν στέγη, τροφή και εκπαίδευση. Πάνω απ’ όλα, όμως, κατάφεραν με τη δύναμη της αγάπης να περισυλλέξουν τα κομμάτια της θλιμμένης τους ψυχής και να επουλώσουν με στοργή και φροντίδα τα παιδικά τους τραύματα.

Σε αυτό εδώ το σημείο, 49 χρόνια πριν, τα παιδιά εκείνα της εισβολής, με μια βαλίτσα στο χέρι, με ένα βουβό κλάμα στα χείλη, και χίλια δυο «γιατί» ζωγραφισμένα στο πρόσωπο, έτυχαν ένθερμης υποδοχής από το πλήθος που συγκεντρώθηκε στην προκυμαία. Όπως μαρτυρεί ένα από εκείνα τα παιδιά «οι φωνές και τα χειροκροτήματα, ήταν ένδειξη πως μας υποδέχονταν ως 'μικρούς ήρωες', ενώ η διάχυτη στοργή του κόσμου, ήταν σαν να αντιπροσωπεύαμε κάτι ιδιαίτερο και μοναδικό».

Αναμφισβήτητα, η εξαιρετική αυτή πρωτοβουλία καταγράφηκε ως ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας που αναδεικνύει περίτρανα την ουσία και το νόημα της αγάπης, της φιλαλληλίας, της φιλανθρωπίας, του ήθους και της αξιοπρέπειας, εννοιών που προσδιορίζουν τις πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά που γέννησε ο ελληνικός πολιτισμός. Η πανελλήνια κινητοποίηση επιβεβαιώνει την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του Έλληνα και μαρτυρεί τα τεράστια αποθέματα του ψυχικού του μεγαλείου.

Το μνημείο αυτό θα αντηχεί για πάντα ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» για την ανιδιοτέλεια, την προσφορά, την καλοσύνη, τη φροντίδα και την αμέριστη αγάπη που επέδειξαν επώνυμοι και ανώνυμοι Έλληνες, μετριάζοντας το τεράστιο βάρος που άφησε πίσω της η τουρκική εισβολή.

Σήμερα, μισό αιώνα μετά, κι ενώ η Κύπρος μας εξακολουθεί να είναι μοιρασμένη αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες της εισβολής και της κατοχής, μαίνεται ένας άλλος πόλεμος στα ευρωπαϊκά εδάφη, εξαναγκάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους να αναζητήσουν καταφύγιο αλλού. Σήμερα που διακυβεύονται τόσα πολλά και το ίδιο το μέλλον των παιδιών μας, έχουμε ανάγκη να μας φωτίσουν τον δρόμο οι πανανθρώπινες αξίες και τα ιδανικά του Ελληνισμού.

Σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή της ιστορίας, ευχή και ελπίδα μας να καταφέρει η Ευρώπη στηριγμένη στις σταθερές οικουμενικές αξίες που μεταλαμπάδευσε το ελληνικό πνεύμα, να αντιμετωπίσει ενωμένη τους κινδύνους και τις δυσκολίες των καιρών, δίνοντας στη νέα γενιά την ελπίδα να ονειρεύεται και να αισιοδοξεί για ένα καλύτερο αύριο.

/ΣΧ