Ανακοινωθέντα

Είναι με βαθιά συγκίνηση, σεβασμό και ταυτόχρονα με υπερηφάνεια που συμμετέχω στην αποψινή εκδήλωση για να απευθύνουμε δέηση προς ανεύρεση της τύχης των αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής του 1974.

Είμαι εδώ για να συμμετάσχω μαζί σας στις επιβεβλημένες τιμές στους ηρωομάρτυρές μας. Αυτούς που θυσιάστηκαν, που έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, αυτούς που ακόμη αγνοούνται και για τους οποίους σας διαβεβαιώ ότι η διακρίβωση της τύχης τους αποτελεί ύψιστη προτεραιότητά για την πολιτεία.

O ανατριχιαστικός ήχος των σειρήνων κάθε 15^η και 20^ή Ιουλίου ξυπνά μνήμες, μνήμες που στοιχειώνουν μέχρι σήμερα την ψυχή του καθενός από εμάς, αφού οι οδυνηρές επιπτώσεις που κληθήκαμε ως Κυπριακός Ελληνισμός να αντιμετωπίσουμε και δυστυχώς αντιμετωπίζουμε μέχρι σήμερα, αναβλύζουν ως ανοικτές πληγές στο άμοιρο κορμί της πατρίδας  μας.

Πολλές οι συνέπιες, πολλές οι επιπτώσεις, πάρα πολλές οι πληγές εκείνου του τραγικού καλοκαιριού, 49 χρόνια πριν. Αναμφίβολα, όμως, η πιο οδυνηρή συνέπεια του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, εκείνο που δεν χωράει σε καμία ανθρώπινη λογική, εκείνο που μέχρι και σήμερα σε διεθνές επίπεδο δεν μπορεί να παραγνωριστεί, δεν μπορεί να ερμηνευθεί σε λογικές συμφερόντων και στρατηγικών, είναι το θέμα των αγνοουμένων. Των ανθρώπων εκείνων που αγνοούνται 49 χρόνια μετά από εκείνο το μαύρο καλοκαίρι. Των οικογενειών και των αγαπημένων τους προσώπων που αναμένουν τόσα χρόνια να ενημερωθούν για την τύχη των δικών τους ανθρώπων. 

Πέντε Μίλι, Άγιος Γεώργιος Κερύνειας, Ομορφίτα, Λάπηθος, Καραβάς, Άγιος Ιλαρίωνας, Μια Μηλιά, Κουτσοβέντης, Γερόλακκος, Κιόνελι, Παλαίκυθρο, Αμμόχωστος, Τύμπου, Τέμπλος Κερύνειας. 

Μερικές περιοχές, όπου δόθηκαν μεγάλες και δύσκολες μάχες το μαύρο καλοκαίρι του 1974. Περιοχές, στις οποίες οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς, κληρωτοί και εθελοντές, οι Ελλαδίτες αδελφοί μας που υπηρετούσαν στις τάξεις της και φυσικά οι άνδρες της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, προέβαλαν ηρωική αντίσταση για να αντιμετωπίσουν τις πολλαπλάσιες δυνάμεις των Τούρκων εισβολέων.

Σε ετούτες τις περιοχές που άφησαν την τελευταία τους πνοή, τραυματίστηκαν ή και χάθηκαν τα ίχνη τους και έκτοτε η τύχη τους αγνοείται.

Με αισθήματα βαθιάς ευγνωμοσύνης απευθύνομαι και καλωσορίζω για ακόμη μια φορά στην Κύπρο, τους εξ Ελλάδος συγγενείς αγνοουμένων, δηλώνοντάς τους ότι η σκέψη μας, εδώ και 49 χρόνια βρίσκεται και στους δικούς τους, τους δικούς μας ανθρώπους. Η μνήμη μας επιστρέφει και στους άνδρες της ΕΛΔΥΚ που στις 22 Ιουλίου, μετά από αντεπίθεση, έφτασαν μέχρι το Κιόνελι, επιφέροντας σοβαρές απώλειες στα τουρκικά στρατεύματα.

Η μνήμη, φοβερή και αδυσώπητη, επιστρέφει και στη γεμάτη πόνο και θάνατο τοποθεσία του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ. Εκεί όπου στις 14 Αυγούστου 1974 ξεκίνησε η φονική και άνιση μάχη, εφάμιλλη εκείνης των Θερμοπυλών. Εκεί που οι δικοί σας άνθρωποι, τα δικά μας παιδιά και οι δικοί μας ήρωες, έδωσαν την ύστατη μάχη, γνωρίζοντας, και το γνώριζαν πάρα πολύ καλά, ότι ο θάνατος ήταν αναπόφευκτος.

49 χρόνια μετά δεν ξεχνούμε. Τιμούμε και αναζητούμε τους πεσόντες και αγνοούμενούς μας. Και άκουσα πριν κάποιες εκφράσεις διαμαρτυρίας και θέλω ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναλάβω την ευθύνη για όλες τις Κυπριακές Κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα για την πίκρα, για τη δυσαρέσκεια, για όλα αυτά που νιώθετε ότι ως Πολιτεία δεν έχουμε ανταποκριθεί.

Την ίδια στιγμή, όμως, είμαστε εδώ και μέσα από τα πολύ δραστήρια οργανωμένα σας σύνολα για να αντιμετωπίσουμε τις όποιες ανησυχίες, τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζετε.

Σηκώνουμε, λοιπόν, μαζί σας – και θέλω να το αποδείξουμε στην πράξη – τον σταυρό που κουβαλάτε τόσα χρόνια. Παρά τις δυσκολίες, όμως, τα προβλήματα και τις απογοητεύσεις, ο αγώνας για την επίλυση ενός καθαρά ανθρωπιστικού θέματος, μακριά από τις όποιες πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες, συνεχίζεται.

Ήταν ακριβώς μέσα σε αυτό το πλαίσιο που μια από τις πρώτες μου ενέργειες ήταν να απευθυνθώ στον Τουρκοκύπριο ηγέτη, τον κ. Tatar, για μια από κοινού επίσκεψη στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων, αλλά και της έκδοσης, με αφορμή την κοινή μας επίσκεψη, ενός κοινού ανακοινωθέντος που θα στέλνει το μήνυμα για την ανάγκη επιτάχυνσης όλων των σχετικών με το θέμα διεργασιών. Και μέσα στο πλαίσιο της συνάντησης έχω αριθμό προτάσεων και εισηγήσεων, κάποιες ήδη έχω συζητήσει και με τη Μαρία Καλμπουρτζή και με τον Νίκο Σεργίδη, κάποιες άλλες έχουν ακουστεί στον δημόσιο διάλογο, όπως η πολύ αξιόλογη πρόταση του φίλου Αχιλλέα Δημητριάδη, όπως και κάποιες άλλες συγκεκριμένες εισηγήσεις, γιατί δεν θέλω αυτή η συνάντηση να είναι απλά επικοινωνιακού χαρακτήρα, αναμένουμε να προκύψουν ουσιαστικά αποτελέσματα. Και όταν μιλάμε για ουσιαστικά αποτελέσματα στο θέμα των αγνοουμένων δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από την επιτάχυνση, στην πράξη και όχι στα λόγια, όλων των σχετικών διεργασιών.

Οι αγνοούμενοι της τουρκικής εισβολής του 1974 αποτελούν το αέναο σύμβολο που θα μας θυμίζει τις καταστροφικές συνέπειες του μαύρου Ιούλη. Είναι η υποχρέωσή μας, και με αυτό τον τρόπο πορευόμαστε, μέσα σε αυτό το πλαίσιο προσεγγίζουμε το θέμα με απόλυτη σοβαρότητα και σεβασμό σε όλους εσάς.

49 χρόνια μετά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, η κατοχή και τα κατάλοιπά της δεν μπορούν να συνεχιστούν. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά τις δυσκολίες, τα προβλήματα και τις προκλήσεις. Γνωρίζουμε, την ίδια στιγμή, πάρα πολύ καλά πως για εμάς δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Η παρούσα κατάσταση πραγμάτων, το σημερινό απαράδεκτο στάτους κβο, τα συρματοπλέγματα, η διαχωριστική γραμμή δεν μπορούν να αποτελούν το μέλλον της πατρίδας μας.

Είναι ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο που από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων μας, αναλάβαμε την πρωτοβουλία, μέσα από ένα συγκεκριμένο πλάνο και σχεδιασμό, για ένα πιο πρωταγωνιστικό ρόλο από πλευράς ΕΕ – άκουσα προηγουμένως τη Μαρία Καλμπουρτζή να ζητά από την ΕΕ να αναλάβει και η ίδια τις ευθύνες της σε αυτό το θέμα –  πάντα εντός του πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών, για σπάσιμο του αδιεξόδου και επανέναρξη των συνομιλιών από εκεί που διακόπηκαν το καλοκαίρι του 2017. Συνομιλίες που θα οδηγήσουν στην επίλυση του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, μιας λύσης που θα διασφαλίζει και στην Κύπρο τις αρχές και αξίες της ΕΕ.

Μια λύση που θα απαλλάσσει την Κύπρο από αναχρονιστικές εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα. Λύση που στην πράξη θα άρει την κατοχή και θα επιτρέπει σε όλους τους νόμιμους κατοίκους τούτου του τόπου να συνυπάρξουν, μακριά από οποιουσδήποτε διαχωρισμούς, υπό καθεστώς ισονομίας και ισοπολιτείας.

Αυτό, εξάλλου, οφείλουμε σε όλους τους ήρωές μας που έπεσαν για να προστατέψουν τούτο τον τόπο. Αυτό οφείλουμε στα παιδιά μας, στο μέλλον της πατρίδας μας.

Τιμή και δόξα, λοιπόν, σε όλους αυτούς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της πατρίδας. Στους επιφανείς άνδρες και γυναίκες που θυσιάστηκαν για να προστατέψουν τούτο τον τόπο.

Σεβασμός, πρώτα και πάνω από όλα σε όλους εσάς, στους συγγενείς των πεσόντων μας, κουράγιο, δύναμη και πίστη στους συγγενείς των αγνοουμένων μας. Όλους εσάς που για 49 χρόνια κουβαλάτε στους ώμους σας το μαρτύριο της αβεβαιότητας για την τύχη των αγαπημένων σας προσώπων, ηρώων τούτου του μαρτυρικού τόπου. 

(ΡΜ/ΕΠ)