Ανακοινωθέντα

Είναι ιδιαίτερη τιμή που βρίσκομαι απόψε μαζί σας, στο 1^οΠαγκύπριο Πολιτιστικό Φεστιβάλ Θέρους που διοργανώνει το Κοινοτικό Συμβούλιο Αχερίτου, το οποίο έχει τεθεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Χριστοδουλίδη. O ίδιος, λόγω ειλημμένων υποχρεώσεων, δεν κατέστη δυνατόν να παραστεί, επομένως μεταφέρω τον χαιρετισμό του στη σημερινή εκδήλωση.

Η Αχερίτου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της πεδιάδας της Μεσαορίας. Η «Μεσαρκά» δίκαια χαρακτηρίστηκε ως ο σιτοβολώνας της Κύπρου, ένεκα της καλλιέργειας μεγάλων εκτάσεων σιτηρών σε αυτή. Άλλωστε η λέξη «άχυρο» αναφέρεται από ιστορικούς, ως μία από τις πιθανές ετυμολογίες της ονομασίας της Αχερίτου.

Το θέρος στη Μεσαορία δεν αποτελούσε απλά μια συνηθισμένη γεωργική εργασία. Ήταν μια γιορτή, ένα σημαντικό γεγονός για τις σιτοπαραγωγικές κοινότητες, ένας ξεσηκωμός όλων των κατοίκων των κοινοτήτων της Μεσαορίας που πρόσβλεπαν από αυτόν την αμοιβή για τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς. Με πολύ γλαφυρό τρόπο αποδίδει τον θερισμό η Ευφροσύνη Ριζοπούλου-Ηγουμενίδου «…τα σημαντικότερα τελετουργικά δρώμενα συνδέονται με τον θερισμό των δημητριακών. Ο θερισμός γινόταν με δρεπάνια, γι’ αυτό και η πολλοσ(ι)ερκά (τα πολλά χέρια δηλαδή) ήταν απαραίτητη. Οι οικογένειες στηρίζονταν στην αλληλοβοήθεια, αλλά εξασφαλίζονταν και εργάτες από άλλες περιοχές. Η εργασία γινόταν στον ρυθμό τραγουδιών, με ρυθμικές κινήσεις του δρεπανιού…»

Η τεράστια σημασία του θερισμού φαίνεται και από την απεικόνιση και τη μεταφορά του στις τέχνες. Ποιος δεν θυμάται τους πίνακες του ζωγράφου της αγροτικής ζωής Κάσιαλου που αναπαριστούν το θέρος, με τους άνδρες στο δρεπάνι και τις γυναίκες στο μάζεμα, το δέσιμο και κουβάλημα των δεματιών. Ποιος δεν χειροκρότησε τον περίτεχνο χορό του δρεπανιού, χορό βγαλμένο από την τελετουργία του θέρους και την επιδεξιότητα των χειριστών του δρεπανιού.

Δυστυχώς, το πρώτο αυτό Φεστιβάλ Θέρους πραγματοποιείται όχι στο χωριό σας, στην Αχερίτου, αλλά στην προσφυγιά, στον Άγιο Γεώργιο Βρυσούλλων, σε μια περιοχή στην οποία εγκατασταθήκατε, γη της Αχερίτου, από την οποία καθημερινά αντικρύζετε τα σπίτια και τα χωράφια σας. Με το πέρασμα των χρόνων, παρόλο που ο μικρός οικισμός της Αχερίτου στις Βρυσούλλες μετεξελίχθηκε σε μεγάλη κοινότητα, και παρά το ότι διανύουμε το πεντηκοστό έτος από την προσφυγοποίηση, ο πόθος για την επιστροφή παραμένει άσβεστος. Πόθος που ενισχύει τις προσπάθειες της Κυβέρνησης Νίκου Χριστοδουλίδη για λύση του Κυπριακού και οδηγεί σε εντατικοποίηση των ενεργειών μας, οι οποίες ευελπιστούμε να φέρουν το ποθητό αποτέλεσμα της επανένωσης του τόπου μας και την επιστροφή του προσφυγικού κόσμου στις πατρογονικές του εστίες.

Φίλες και φίλοι,

Πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως η αποψινή, οι οποίες διοργανώνονται από τους Δήμους και τις Κοινότητες μας και αναδεικνύουν τον λαϊκό πολιτισμό, είναι σημαντικές. Τέτοιες εκδηλώσεις συντηρούν την ιστορική μνήμη και την παράδοση ενώ ρίχνουν φως στις πατροπαράδοτες ασχολίες και τέχνες που είτε έχουν εγκαταλειφθεί, είτε τείνουν να εγκαταλειφθούν. Αναπαριστούν τον κόσμο του χθες και τον προβάλλουν δημιουργικά μέσα στο παρόν, φιλοδοξώντας να τον διατηρήσουν αναλλοίωτο στον χρόνο. Αποτελούν αναμφίβολα μια μορφή αντίστασης στη σημερινή εποχή της αποξένωσης και του ατομικισμού.

Στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ περιλαμβάνεται ο χορός της σποράς, του θερισμού και του αλωνίσματος, η αναπαράσταση του θερισμού και η παρουσίαση του τρόπου παρασκευής του ψωμιού, καθώς και η συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία αυτή, τα οποία αποτελούν αξιέπαινη προσπάθεια. Με το Παγκύπριο Πολιτιστικό Φεστιβάλ Θέρους, η Κοινότητα Αχερίτου ξαναφέρνει στη μνήμη μας τις ρίζες και τις πολιτιστικές μας καταβολές. Το Φεστιβάλ παρέχει το μέσο για τη διάσωση και τη μεταφορά της πλούσιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς στις νέες γενιές.

Κλείνοντας, θα ήθελα να συγχαρώ το Κοινοτικό Συμβούλιο και όλους όσοι εργάστηκαν για αυτή την όμορφη διοργάνωση και εύχομαι το Παγκύπριο Πολιτιστικό Φεστιβάλ Θέρους να καταστεί θεσμός. Εύχομαι σε όλους μια όμορφη βραδιά.

Ευχαριστώ.

(ΜΓ)