Ανακοινωθέντα

Με αισθήματα δέους και βαθιάς συγκίνησης βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στον Ιερό Ναό Αγίου Κυριάκου, για να αποτίνουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον ήρωα Πλοίαρχο Λάμπρο Λάμπρου, που θυσιάστηκε υπερασπιζόμενος την ασφάλεια της πατρίδας μας εκείνη τη μαύρη μέρα της φονικής έκρηξης στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί.

Δεκατρία χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την τραγωδία της 11^ης Ιουλίου 2011, όταν εκδηλώθηκε φωτιά σε εμπορευματοκιβώτια με εκρηκτικά, τα οποία φυλάσσονταν στη ναυτική βάση. Τη μεγαλύτερη τραγωδία της σύγχρονης ιστορίας μας, που καταπόντισε τη χώρα μας και βύθισε έναν ολόκληρο λαό στο πένθος. Μια τραγωδία που στοίχισε τη ζωή σε 13 άξια παλικάρια, οι οποίοι με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια επιτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον τους και έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια τους τη ζωή, για το κοινό συμφέρον και την αξιοπρέπεια της Κύπρου μας.

Με βαθιά οδύνη μνημονεύουμε αυτές τις μέρες τους ήρωες της Εθνικής Φρουράς, της Πυροσβεστικής και της ΕΜΑΚ, οι οποίοι, αψηφώντας τον θανάσιμο κίνδυνο, παρέμειναν αφοσιωμένοι στο καθήκον μέχρι τέλους. Επιδεικνύοντας περισσή ανδρεία και θάρρος, κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες, για να κατασβήσουν την πυρκαγιά που ξέσπασε στα εμπορευματοκιβώτια με τα εκρηκτικά. Όμως στο τέλος επήλθε η μοιραία έκρηξη με τις τραγικότατες συνέπειές της, που δυστυχώς δεν ήταν μόνο υλικές. Οι υλικές και οικονομικές ζημιές μπορούν να αποκατασταθούν, οι ανθρώπινες απώλειες όμως δεν αναπληρώνονται.

Όπως όμως έγραψε ο Αριστοφάνης, «Τους ήρωες δεν τους βρίσκεις ποτέ στο σκοτάδι». Και οι ήρωες της 11^ης Ιουλίου 2011 αποτελούν ένα φωτεινό παράδειγμα φιλοπατρίας, ευσυνειδησίας, γενναιότητας και ανιδιοτέλειας για όλους μας. Θα τους βρίσκουμε πάντα εκεί στο φως, στο πάνθεον της αθανασίας, και με τον ηρωισμό τους θα καθορίζουν την ηθική πυξίδα μας.

Ως Πολιτεία, αντιλαμβανόμενοι το χρέος μας απέναντι στους ήρωές μας και ως καλύτερη απόδοση τιμών στη θυσία τους, θα κάνουμε το παν, ώστε τραγικά συμβάντα όπως αυτό να μην επαναληφθούν ποτέ.

Κυρίες και κύριοι,

Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε τη μνήμη του Πλοίαρχου Λάμπρου Λάμπρου. Γεννημένος το 1966 στην κατεχόμενη Αγία Τριάδα της Καρπασίας, όπου και παρέμεινε για ένα διάστημα δυόμισι χρόνων μετά την τουρκική εισβολή, είχε ως όνειρο να εκπαιδευτεί και να υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις μας. Και το όνειρό του αυτό ευτύχησε να το κάνει πραγματικότητα, φοιτώντας στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων της Ελλάδας.

Από τα πρώτα χρόνια της υπηρεσίας του, έχαιρε της εκτίμησης και της αναγνώρισης των ανωτέρων του, όπως και των υφισταμένων του. Η ανιδιοτέλεια και η ανθρωπιά χαρακτήριζαν τις σχέσεις του με τα άλλα στελέχη της Εθνικής Φρουράς. Όσοι ήταν κοντά του, ιδιαίτερα η αγαπημένη του σύζυγος Λουκία και τα παιδιά του, Νικολέτα και Ανδρέας, και όσοι άλλοι τον γνώρισαν, φίλοι και γνωστοί του, άλλοι αξιωματικοί και ναύτες, καθώς και συγχωριανοί του, τον θαύμαζαν, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του έναν άνδρα με αρχές και ιδεώδη, τα οποία υπηρετούσε με μοναδικό ζήλο. Έναν άνδρα παράδειγμα προς τους υπολοίπους, πρότυπο φιλοπατρίας και αφοσίωσης στο καθήκον, την πατρίδα και την οικογένειά του.

Τα ξημερώματα της 11ης Ιουλίου 2011 έσπευσε, ως Υποπλοίαρχος και Διοικητής πλέον της Ναυτικής Βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης», να επιληφθεί της πυρκαγιάς που είχε ξεσπάσει στα μοιραία εμπορευματοκιβώτια με τα εκρηκτικά, για τα οποία, εννέα μήνες πριν, όταν είχε αναλάβει τη διοίκηση της Βάσης, είχε προειδοποιήσει γραπτώς ως προς τη μεγάλη επικινδυνότητά τους. Η προσπάθειά του αυτή επαναλήφθηκε και στη συνέχεια της διοίκησής του. Ωστόσο, το μεγάλο κακό, για το οποίο προειδοποιούσε, δεν αποφεύχθηκε.

Μαζί με τον Διοικητή του Ναυτικού, Πλοίαρχο Ανδρέα Ιωαννίδη, επέδειξε περισσή ανδρεία μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο και πιστός στο χρέος του για την υπεράσπιση της Εθνικής Φρουράς και της πατρίδας τίμησε τη στολή του και πρόσφερε με ανιδιοτέλεια το υπέρτατο αγαθό, την ίδια του τη ζωή.

Σεβαστοί συγγενείς του ήρωα,

Ο πόνος της απώλειας δεν απαλύνεται με λόγια. Όμως, η θυσία του αγαπημένου σας θα αποτελεί για πάντα μια υπενθύμιση της πραγματικής έννοιας του χρέους και του καθήκοντος προς την αγαπημένη μας πατρίδα Κύπρο. Δικαίως αισθάνεστε υπερήφανοι γι’ αυτόν. Ο άνθρωπός σας, ο ήρωας Λάμπρος Λάμπρου με την ανιδιοτέλεια και την αυταπάρνηση που επέδειξε θα αποτελεί πάντα φωτεινό παράδειγμα για όλους.

Αιωνία ας είναι η μνήμη του.

(ΕΑθ/ΝΖ)