Ανακοινωθέντα

Φίλες και φίλοι,

Μαζευτήκαμε σήμερα στον ιερό χώρο της εκκλησίας του Αποστόλου Βαρνάβα για να τιμήσουμε τον ήρωα Χριστόδουλο Αρέστη Μαζαράκη.

Ο Χριστόδουλος Μαζαράκη ήταν ο πρωτότοκος γιός του Αρέστη και της Σοφίας Μαζαράκη. Γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου το 1951 στη Φιλούσα Πόλεως Χρυσοχούς. Στις 20 Ιουλίου 1974, όταν έγινε η τουρκική εισβολή, προσέτρεξε από τους πρώτους και παρουσιάστηκε ως έφεδρος στην μονάδα του, την 187 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού που έδρευε στην Αθαλάσσα. Την ίδια μέρα, μαζί με τη μονάδα του και κατόπιν διαταγής, μετέβησαν στο Γερόλακκο για να αντισταθούν στους Τούρκους εισβολείς. Για τρία εικοσιτετράωρα πολεμούσαν χωρίς ανάσα παρόλο που τα πολεμοφόδια είχαν σχεδόν εξαντληθεί. Στις 22 Ιουλίου το απόγευμα διατάχτηκε εκεχειρία και υπήρξε κατάπαυση του πυρός. Την επομένη ημέρα ο Χριστόδουλος Μαζαράκη, κατόπιν στρατιωτικής εντολής, μετέβηκε με πέντε άλλους εφέδρους στο στρατόπεδο Αθαλάσσας για να μεταφέρουν πυρομαχικά στον χώρο του αεροδρομίου.

Αφού οι έξι έφεδροι εκτέλεσαν την στρατιωτική διαταγή, στην επιστροφή οι Τούρκοι εισβολείς τους έστησαν ενέδρα. Σύμφωνα με μαρτυρία οι έφεδροι στρατιώτες μας, αν και τραυματισμένοι βγήκαν από το Land Rover και πήραν θέσεις μάχης. Οι Τούρκοι εισβολείς συνέχισαν να χτυπούν ανελέητα τους έξι στρατιώτες για μια και πλέον ώρα. Oι στρατιώτες μας αν και πληγωμένοι αγωνίστηκαν με νύχια και με δόντια, χωρίς κάλυψη, χωρίς καμιά βοήθεια. Δυστυχώς μέχρι να φτάσουν ενισχύσεις οι έφεδροι μας ήταν ήδη νεκροί.

Η σορός του Χριστόδουλου ενταφιάστηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας χωρίς η οικογένειά του να το γνωρίζει. Ταυτοποιήθηκε το 2000 με τη μέθοδο DNA και τάφηκε με τις πρέπουσες τιμές στη γενέτειρά του γη, τη Μεσόγη.

Ο Χριστόδουλος, εκτός από την οικογένειά του εγκατέλειψε την αρραβωνιαστικιά του Τασούλα, η οποία κυοφορούσε την κόρη τους Ηλιάδα, την οποία δυστυχώς ο Χριστόδουλος ποτέ δεν γνώρισε.

Αγαπητοί μου,

Μέσα από την καταδίκη των επονείδιστων επετείων του 1974, αναβιώνουν κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες, οι θύμησες και ο πόνος. Πενήντα δυσβάστακτα χρόνια που διατηρούν την πατρίδα μας κολοβωμένη από την βία των τουρκικών όπλων. Τη βρίσκουν να παραμένει ακόμα, ως μία από τις μελανότερες εξαιρέσεις του διεθνούς δικαίου και νομιμότητας.

Οι μήνες Ιούλιος και Αύγουστος έχουν σημαδευτεί στη μνήμη και στην καρδιά μας ως οι μαύροι μήνες της κυπριακής ιστορίας. Μήνες στιγματισμένοι από τον πόνο, τον θάνατο και την προσφυγιά.

Τούτες τις μέρες ολόκληρη η Κύπρος πενθεί. Πενθεί για τον αδόκιμο χαμό των νεαρών παιδιών της, για τους αγνοούμενος, για τους πρόσφυγες αλλά και από την άλλη μνημονεύει και τιμά τους ήρωες της όπως τον Χριστόδουλο Μαζαράκη, που με αυταπάρνηση έτρεξαν να την υπερασπιστούν από τις επιβουλές του Αττίλα. Τους νέους που ανοχύρωτοι και άοπλοι προσπάθησαν να αποτρέψουν την καταστροφή. Και οι οποίοι σαν σύγχρονοι Λεωνίδες δεν δείλιασαν δεν λιποτάκτησαν ακόμη και όταν όλα φάνηκε να είναι προδομένα, παρέμειναν εκεί. Γιατί όπως είπε και ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Θεόγνις «Ουδέν αρ’ ην φίλτερον άλλο πατρίς». Δεν υπάρχει τίποτε πιο αγαπημένο από την πατρίδα.

Κλίνουμε λοιπόν ευλαβικά το γόνυ σε όσους παρέμειναν πιστοί στα ιδανικά και τις αξίες της φυλής μας, ποτίζοντας με το αίμα τους τα χώματα της μαρτυρικής μας πατρίδας. Το χρέος για εμάς βαρύ. Χρεωμένοι έναντι της θυσίας των ηρώων μας, δεν διαθέτουμε την πολυτέλεια να εγκαταλείψουμε τις προσπάθειες για απελευθέρωση της πατρίδας μας. Με αποφασιστικότητα λοιπόν, με σύμπνοια και ομοψυχία, αντιλαμβανόμενοι την ιστορική και ηθική μας ευθύνη, για να τιμήσουμε, όχι μόνο στα λόγια αλλά κυρίως στην πράξη, τους αγώνες και τις θυσίες των ηρώων μας, είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για την προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την πλήρη διακρίβωση της τύχης ενός εκάστου αγνοουμένου και την εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και πρωτίστως λειτουργικής λύσης για το Κυπριακό ζήτημα, η οποία θα διασφαλίζει την επανένωση της χώρας και την πλήρη ανεξαρτησία και κυριαρχία της πατρίδας μας.

Μία λύση απολύτως συμβατή με την ιδιότητά μας ως κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τις βέλτιστες πρακτικές των δημοκρατικών χωρών των Ηνωμένων Εθνών, η οποία θα δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις και συνθήκες που θα επιτρέπουν τη διαρκή ειρήνη στην πατρίδα μας, μακριά από τις όποιες ξένες εξαρτήσεις, δίνοντας σε όλους τους Κύπριους, το δικαίωμα να ζήσουν σε συνθήκες ασφάλειας και ευημερίας.

Από την έναρξη της διακυβέρνησης του Προέδρου Χριστοδουλίδη βασικότερη προτεραιότητα παραμένει η προώθηση της επίλυσης του Κυπριακού και η επανένωση της Κύπρου.

 Αυτό αντικατοπτρίζεται και σε όλες τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Πρόεδρος και η Κυπριακή Δημοκρατία γενικότερα προς αυτή την κατεύθυνση.

Παρά τις προκλήσεις, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν συμβιβαζόμαστε με την κατοχή, δεν μπορεί η παρούσα κατάσταση πραγμάτων να αποτελεί το μέλλον της πατρίδας μας. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε την προσπάθεια για ανατροπή των τετελεσμένων. Εργαζόμαστε, λοιπόν, προς αυτή την κατεύθυνση με πράξεις και όχι με λόγια, για να δημιουργήσουμε τις προοπτικές επανέναρξης ουσιαστικών διαπραγματεύσεων με στόχο την αναζήτηση λύσης του Κυπριακού πάντα στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου και με θεμέλιο τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.

Σας μεταφέρω τη διαβεβαίωση ότι παρά τις δυσκολίες, ποτέ δεν θα σταματήσουμε τις προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού. Οραματιζόμαστε μια πατρίδα ελεύθερη, στην οποία κουμάντο θα κάνουν οι νόμιμοι κάτοικοί της, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Μαρωνίτες, Αρμένιοι και Λατίνοι. Ονειρευόμαστε μια πατρίδα που να προσφέρει στους κατοίκους της συνθήκες ασφάλειας, ειρήνης και ευημερίας.

Φίλες και φίλοι,

O λαός μας δεν εκφοβίζεται, ούτε παραιτείται του δίκαιου αγώνα του. Μπροστά στις έντονες προκλήσεις της Τουρκίας, οφείλουμε να παραμείνουμε σταθεροί στην προάσπιση των βασικών αρχών λύσης του Κυπριακού. Να προστατεύσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα που απειλούνται καθημερινά. Η εμμονή μας σε σωστή και αξιοπρεπή λύση, δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρείται από κανένα, ούτε ως υπερβολική απαίτηση, ούτε ακραία επιδίωξη και σίγουρα ούτε απροθυμία για λύση.

Με οδηγό λοιπόν, το πνεύμα της θυσίας των ηρώων μας, χαλυβδώνουμε σήμερα τη θέληση και την αποφασιστικότητα μας για απελευθέρωση της πατρίδας μας. Υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα τους.

Τα μνημόσυνα των ηρώων μας δεν γίνονται μόνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών τους. Γίνονται και υπέρ ανατάσεως του δικού μας αγωνιστικού φρονήματος.

Το νεανικό αίμα του Χριστόδουλου, που πότισε τη γη μας εκείνη την εφιαλτική μέρα του Ιούλη του 1974, ας μπολιάσει τον καθένα μας ως ιστορική φωνή, η οποία θα διδάσκει και θα καθοδηγεί τον καθένα από εμάς.

Ο Θεός ας αναπαύσει τη ψυχή του.

Αιωνία του η μνήμη.

(ΑΦ/ΑΣ)