Ανακοινωθέντα

Το «ΟΧΙ» που αντιλάλησε στεντόρειο στις κορυφογραμμές της Πίνδου και της Ηπείρου, το ξημέρωμα εκείνο της 28^ης Οκτωβρίου το 1940, δεν ήταν μια στιγμιαία έξαρση ηρωισμού. Ήταν η επιγραμματική απάντηση ενός μαρτυρικού λαού μπροστά στην ταπείνωση των δυνάμεων του Άξονα, δυνάμεων υπέρτερων των δικών του, εκφράζοντας την αταλάντευτη βούληση των Ελλήνων για συλλογική αντίσταση για την προάσπιση της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας της πατρίδας.

Ο λαός της Ελλάδας, έχοντας πλήρη αντίληψη των συνεπειών, προτίμησε τον αγώνα από την υποδούλωση, τη αντίσταση από τη δουλοπρεπή υποχώρηση και, χωρίς κανένα ενδοιασμό, οι μαχητές του ’40 αφουγκράστηκαν τους πολεμιστές του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, τον Θεμιστοκλή και τον Δημοσθένη, ενστερνίστηκαν τις αρχές που δίδαξε ο Ρήγας, ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης.

Πήγαν κόντρα στους καιρούς, ύψωσαν ανάστημα, υπερέβησαν τις εθνικές τους δυνατότητες και κατάφεραν να αποκρούσουν την ιταλική εισβολή και να υποχρεώσουν τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προασπίζοντας την εθνική ελευθερία και επηρεάζοντας την έκβαση του πολέμου.

Οι μαχητές του 40 έμελλε να γράψουν λαμπρές σελίδες στο βιβλίο της Ιστορίας του Ελληνισμού. Το έπος του 1940 υπήρξε η μεγάλη συνεισφορά των Ελλήνων στον αγώνα των φιλελεύθερων λαών, υποχρεώνοντας μεγάλες δυνάμεις να αναγνωρίσουν την ψυχή και την ανδρεία των Ελλήνων. Ήταν ο Winston Churchill, που στις 24 Απριλίου 1941, στο βρετανικό Κοινοβούλιο, με θαυμασμό δήλωνε πως «εάν δεν υπήρχε η ανδρεία των Ελλήνων και η γενναιοψυχία τους, η έκβασης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα ήταν ακαθόριστη».

Στον δύσκολο και γεμάτο κακουχίες αντιφασιστικό αγώνα του ελληνικού λαού, η μικρή Κύπρος δήλωσε βροντερά το αγωνιστικό της «παρών». Πέραν των 16 χιλιάδων Κύπριων ανταποκρίθηκαν τότε στο κάλεσμα των συμμάχων και έγραψαν τη δική τους ιστορία σε διάφορα πολεμικά μέτωπα σε Ελλάδα, Ιταλία, Αίγυπτο και όπου αλλού κλήθηκαν. Συνολικά 600 Κύπριοι εθελοντές έπεσαν μαχόμενοι στον οικουμενικό αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Φίλες και φίλοι,

Η σημερινή μέρα αποτελεί ευκαιρία για προβληματισμό και παραδειγματισμό. Το έπος της 28^ης Οκτωβρίου μάς διδάσκει με τον πλέον υποδειγματικό τρόπο πως όταν οι λαοί αγωνίζονται αδελφωμένοι και ενωμένοι για τα πανανθρώπινα ιδανικά της δημοκρατίας και της ελευθερίας καμία δύναμη, όσο ισχυρή κι αν είναι, δεν μπορεί να τους υποτάξει.

Οι εθνικές επέτειοι αποτελούν μέρες στοχασμού και περισυλλογής. Περισσότερο δε, στην ιδιαίτερη μας πατρίδα, μέρες όπως η σημερινή μας υπαγορεύουν να ορθώσουμε το δικό μας ανάστημα και να ενισχύσουμε την αποφασιστικότητά μας για απαλλαγή της πατρίδας μας από την κατοχή, μέσα από ειρηνικό διάλογο, συνεργασίες και συμμαχίες.  

Αυτός είναι ο στόχος μας και για αυτόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εργάζεται με ρεαλισμό, υπευθυνότητα και αφοσίωση σε αρχές, προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο και ευρωπαϊκό κράτος, απαλλαγμένο από στρατεύματα, εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα.

Για την επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης. Μιας λύσης, η οποία θα δικαιώνει τις προσδοκίες του προσφυγικού κόσμου και η οποία θα λειτουργεί προς όφελος του συνόλου των νόμιμων κατοίκων της πατρίδας μας.

Και προς τούτο, είναι απαραίτητο η λύση αυτή να διασφαλίζει ότι η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία θα οδηγεί σε ένα νέο καθεστώς, το οποίο θα είναι πλήρως απαλλαγμένο τόσο από αναχρονιστικές εγγυήσεις όσο και από την παρουσία ξένων στρατευμάτων.

Εκείνο που διεκδικούμε σε κάθε διαπραγμάτευση είναι την απολύτως δικαιολογημένη απαίτησή μας για την επίτευξη μιας λύσης που να επανενώνει τον τόπο μας, αποκαθιστώντας κυρίως το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή έννομη τάξη, αλλά και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία απολαμβάνει στη βάση του ευρωπαϊκού κεκτημένου ο κάθε πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και τα οποία καταπατώνται μέσα από την παράνομη κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία για 44 ολόκληρα χρόνια.

Και τούτο γιατί η δημιουργία συνθηκών που θα εξασφαλίζουν τη διαρκή σταθερότητα και θα επιτρέπουν τη συνύπαρξη και τη συνδημιουργία όλων των Κυπρίων σε έναν κανονικό κράτος, απαιτούν την επίτευξη μιας λύσης, η οποία θα σέβεται τις πιο πάνω αρχές και η οποία να είναι απολύτως συμβατή με την ιδιότητα μας ως κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις καλές πρακτικές των δημοκρατικών κρατών των Ηνωμένων Εθνών.

Αυτή ακριβώς τη θέση διεμήνυσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόσο από το βήμα της πρόσφατης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, όσο και στον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα, αλλά και το σύνολο των ξένων ηγετών με τους οποίους πραγματοποίησε εκτεταμένες συναντήσεις και επαφές κατά την παραμονή του στην Νέα Υόρκη.

Είναι επίσης σαφές ότι απαραίτητη προϋπόθεση μιας νέας πιθανής προσπάθειας, πέραν των πιο πάνω, είναι να εκληφθεί υπόψη η μέχρι σήμερα επιτευχθείσα πρόοδος και βεβαίως οι έξι παράμετροι που ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών υπέδειξε ως βάση για τη συνέχιση του διαλόγου.

Κυρίες και κύριοι,

Ενόψει της όποιας νέας πιθανής προσπάθειας, υπάρχει η αναγκαιότητα να προηγηθεί η κατάλληλη προετοιμασία προς αποφυγήν αδυναμιών του παρελθόντος και μιας νέας αποτυχίας, η οποία θα αποβεί σε κάθε περίπτωση καταστροφική. Μία ενδελεχής και επαρκής προετοιμασία μέσω του ίδιου του Γενικού Γραμματέα και των καλών του υπηρεσιών, και της Ειδικής Απεσταλμένης του και περιλαμβανομένων και όσων εκ των Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας το επιθυμούν, λαμβάνοντας υπόψη τον σημαντικό ρόλο που θα αναλάβουν στη διασφάλιση εφαρμογής της λύσης.

Η ετοιμότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας για επανέναρξη του διαλόγου είναι δεδομένη και δεδηλωμένη πολλάκις. Εναπόκειται πλέον στην τουρκική και τουρκοκυπριακή πλευρά να παρουσιάσουν την απαιτούμενη πολιτική αποφασιστικότητα χωρίς να θέτουν τις οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, έτσι ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην άμεση επανέναρξη του διαλόγου με στόχο την επίτευξη μιας συνολικής λύσης.

Και είναι απαραίτητο προς τον σκοπό αυτό να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει προοπτική για μια βιώσιμη και λειτουργική λύση όταν οι υπέρμετρες αξιώσεις τόσο τις τουρκικής όσο και τις τουρκοκυπριακής πλευράς λειτουργούν εις βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς. Να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι δυνατόν το νέο κράτος που θα προκύψει να είναι σε καμία των περιπτώσεων βιώσιμο με όσα συνεπάγονται οι αξιώσεις αυτές, και συγκεκριμένα με την απαίτηση για τη συνέχιση των αναχρονιστικών εγγυήσεων και την εσαεί παρουσία τουρκικών στρατευμάτων.

Θα πρέπει επιτέλους σεβόμενοι και ανταποκρινόμενοι στις εγειρόμενες ανησυχίες και ευαισθησίες της ελληνοκυπριακής πλευράς, και όπως κι εμείς έχουμε πράξει, να αντιληφθούν τη σημασία της δημιουργίας ενός κλίματος που θα βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και συμβιβασμούς, το οποίο θα συμβάλει στην επανέναρξη του διαλόγου και θα διανοίξει τις προοπτικές για την επίτευξη λύσης.

Πριν όλων ωστόσο, θα πρέπει οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας να αντιληφθούν ότι για να συμβιώσουμε ειρηνικά και να συνδημιουργήσουμε δεν χρειαζόμαστε εγγυήτριες δυνάμεις και εξαρτήσεις από την όποια τρίτη χώρα.

Αναλογιζόμενοι τις δυνατότητες που θα προσφέρει η επανένωση της πατρίδας μας στο σύνολο των μονίμων κατοίκων της, Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους, θα πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψουν τους δεσμούς με την Τουρκία και να αντιληφθούν ότι οι εγγυήσεις και οι εξαρτήσεις αυτές θα καταστήσουν απλά τη χώρα μας υποχείριο ξένων συμφερόντων.

Φίλες και φίλοι,

Η ιστορία του Ελληνισμού μας επιβάλλει να συνεχίσουμε με σύνεση και τόλμη, χωρίς να παραγνωρίζονται τα όρια που θα διαφυλάσσουν τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα της επιδιωκόμενης λύσης. Μιας λύσης που θα εξασφαλίζει ένα ευοίωνο μέλλον για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Και εάν πραγματικά αγαπούμε την πατρίδα μας, οφείλουμε να αντλήσουμε μηνύματα από την εποποιία του ’40, και ενωμένοι να δώσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση, τιμώντας έμπρακτα εκείνους που θυσιάστηκαν για την ελευθερία. Άλλωστε, η ιστορία μας διδάσκει πως ενωμένοι έχουμε τη δύναμη να μεγαλουργήσουμε προς όφελος του λαού μας.

(MKY)