Ανακοινωθέντα

Κατ’ αρχάς θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας στους διοργανωτές αυτής της τιμητικής εκδήλωσης –τον Σύνδεσμο Απόστρατων Μόνιμων Αξιωματικών Κύπρου, το Ράδιο Πάφος Παγκύπρια, καθώς και την οικογένεια του ήρωα– αλλά και για την πρόσκληση στο Φιλολογικό Μνημόσυνο του Γεώργιου Βέργα, Συνταγματάρχη Πεζικού (ΠΖ) εν αποστρατεία.

Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, με σεβασμό, υπερηφάνεια και βαθιά συγκίνηση, για να αποτίνουμε φόρο τιμής σε έναν αληθινό ήρωα. Έναν άνδρα που με τη δράση του σημάδεψε την ιστορία του τόπου μας, στην οποία το όνομα του γράφτηκε με ανεξίτηλα γράμματα στις ηρωικές σελίδες της. Ο Γεώργιος Βέργας υπήρξε σύμβολο ανδρείας, αφοσίωσης στην πατρίδα και αυταπάρνησης. Ένας πραγματικός πατριώτης που κάθε περίοδο της ζωής του, τη συνέδεσε με την αδιάλειπτη προσφορά προς την πατρίδα, έχοντας ως λάβαρο του την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Γεννημένος στη Χλώρακα στις 8 Νοεμβρίου 1938, μεγάλωσε σε δύσκολους καιρούς, όταν η πατρίδα μας διψούσε για λευτεριά. Από νεαρή ηλικία επέδειξε το ασίγαστο πάθος του για την πατρίδα. Σε ηλικία μόλις 17 ετών, ακολούθησε τα μονοπάτια που παν στη λευτεριά, όπως θα έγραφε αργότερα ο συναγωνιστής του, Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ αμούστακο παιδί. Δεν αργεί να ξεχωρίσει, συμμετέχοντας σε ενέδρες και επιχειρήσεις κατά των Βρετανών, δίπλα σε σπουδαίους συναγωνιστές όπως ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Κκέλης, ο Μιλτιάδης, και άλλοι αγωνιστές. Η δράση του ήταν τόσο σημαντική, που ο ίδιος ο Αρχηγός της ΕΟΚΑ έκανε ειδική μνεία στο όνομά του στα απομνημονεύματά του αγώνα της ΕΟΚΑ.

Η ενάρετη δράση του αναγνωρίζεται από όλους. Μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Βέργας συνέχισε να υπηρετεί την πατρίδα. Επιλέγεται και εντάσσεται στον νεοσύστατο Κυπριακό Στρατό. Εκπαιδεύτηκε και μετεκπαιδεύτηκε σε Ελλάδα και Κύπρο, και ξεχώρισε για τις ηγετικές ικανότητες, το απαράμιλλο θάρρος, την φιλοπατρία, τις γνώσεις και τις αρετές του.

Οι ηγετικές του ικανότητες, το θάρρος και η τόλμη οδηγούν τους ανωτέρους του να του αναθέσουν σημαντικές και ριψοκίνδυνες αποστολές κατά τη διάρκεια της τουρκοανταρσίας της περιόδου 1963/64.

Οι απαγωγές Ελληνοκυπρίων πολιτών από ένοπλες τουρκοκυπριακές ομάδες και ειδικά η απαγωγή και η ομηρία το Μάρτιο του 1964, 400 περίπου αμάχων πολιτών, δεν άφηνε άλλα περιθώρια. Ο στρατιωτικός διοικητής Πάφου Γεώργιος Αζίνας κάλεσε τον νεαρό τότε αξιωματικό Γεώργιο Βέργα και του ανέθεσε μία από τις πλέον ριψοκίνδυνες αποστολές. Την κατάληψη του οχυρού Μαυραλλή, που βρισκόταν δίπλα στην τουρκοκυπριακή συνοικία του Μούταλλου, με σκοπό να εξουδετερώσει το ορμητήριο ένοπλων ομάδων τουρκοκυπρίων.

Χωρίς χρονοτριβή, ο Βέργας συγκρότησε μια ομάδα 67 εθελοντών από τις κοινότητες Χλώρακας, Έμπας, Κισσόνεργας και Πέγειας, τους οποίους εκπαίδευσε για την αποστολή αυτή. Στις 5:00 το πρωί της 9ης Μαρτίου 1964, αρχίζει η μεγάλη επίθεση. Μετά από τρίωρη μάχη, καταλήφθηκε το πολυβολείο των Τούρκων, το οποίο έστησαν για να ελέγχουν την περιοχή προς το δρόμο Πάφου-Χλώρακας. Η γενναιότητα του ηγέτη Βέργα και των παλικαριών του λάμπει ακόμη μια φορά, και η περιοχή μέχρι τη Βίκλα τίθεται υπό τον έλεγχο των νόμιμων δυνάμεων της Δημοκρατίας, χωρίς απώλειες, πέρα από ελαφρούς τραυματισμούς.

Την επομένη, ο ίδιος ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής επισκέφθηκε τον Βέργα και τους άνδρες του στο οχυρό Μαυραλλή, εκφράζοντας τον θαυμασμό του για την ανδρεία και την αυταπάρνηση τους. Το ίδιο έκανε και ο Πρόεδρος Μακάριος, αναγνωρίζοντας την ανεκτίμητη προσφορά τους.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 1964, παντρεύεται την Αναστασία, και το 1965 αποκτά τον πρώτο του γιο τον Σάββα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, γεννιέται και ο Χαράλαμπος.

Η πιο δύσκολη ώρα του Κυπριακού Ελληνισμού, η τουρκική εισβολή του 1974, βρήκε τον Γιώργο Βέργα στην Πάφο, στην πρώτη γραμμή για ακόμη μια φορά, να υπερασπίζεται τη νομιμότητα και στη συνέχεια να πολεμά με αυταπάρνηση στις φοβερές μάχες της τουρκικής εισβολής.

Από τα Μανδριά και τη Σταυροκόννου έως τις μάχες στη Βασίλεια και τη Σκυλλούρα, ο Βέργας ηγήθηκε των ανδρών του με αυταπάρνηση, εμπνέοντας τους στρατιώτες του με το θάρρος και την αποφασιστικότητα του. Στάθηκε στην πρώτη γραμμή, όχι από υποχρέωση, αλλά από χρέος προς την πατρίδα και τον λαό της, όπως θα έλεγε αργότερα κι ο ίδιος.

Ειδικότερα τις μέρες της εισβολής, στην Πάφο συγκροτήθηκε το 304 Τ.Ε. από έφεδρους και ο Βέργας τίθεται επικεφαλής ενός Λόχου του. Μεταξύ άλλων, αναλαμβάνει αποστολή εξουδετέρωσης των ενόπλων τουρκοκυπριακών ομάδων στα χωριά Μανδριά και Σταυροκόννου και φέρνει εις πέρας τη δύσκολη αποστολή του, παρόλη την οργανωμένη, πάνοπλη και σφοδρή αντίσταση των τουρκοκυπρίων.

Στη συνέχεια, το 304 Τ.Ε., συμπεριλαμβανομένου και του Βέργα, στρατοπεδεύει στην περιοχή Νήσου και αναμένει οδηγίες για τη νέα του αποστολή.

Εν τω μεταξύ, στις 6 Αυγούστου 1974, και ενώ επικρατούσε εκεχειρία, τα τουρκικά στρατεύματα εξαπέλυσαν επίθεση κατά των θέσεων της Εθνικής Φρουράς στις περιοχές Λαπήθου και Καραβά. Ακολουθούν σκληρές, αλλά άνισες μάχες και οι δύο Κωμοπόλεις καταλαμβάνονται από τους Τούρκους εισβολείς

Το 304 Τ.Ε., με βάση τα νέα δεδομένα λαμβάνει οδηγίες για άμεση μετακίνηση του στην περιοχή Βασίλειας – Βαβυλά για τη διαφύλαξη της διάβασης προς τη Μύρτου από τυχόν νέα προέλαση των τουρκικών στρατευμάτων, τα οποία μετά από την κατάληψη της Λαπήθου και του Καραβά, είχαν πλησιάσει τη Βασίλεια.

Ενώ ο Βέργας και οι υπόλοιποι άνδρες του 304 Τ.Ε. ασχολούντο με οχυρωματικά αμυντικά έργα για να αποκρούσουν τουρκική επίθεση, δέχθηκαν επίθεση με όλμους από τα τουρκικά στρατεύματα, η οποία κράτησε μέχρι τις 15:00 ώρα της επομένης 7 Αυγούστου.

Από την επίθεση με όλμους, τραυματίστηκε θανάσιμα περί 11:00 πρωινή ώρα, ο έφεδρος στρατιώτης Μακρή Ανδρέας του Χριστοδούλου, ενώ άλλοι δύο συμπολεμιστές του, οι έφεδροι στρατιώτες Πάτσαλου Γεώργιος του Στυλιανού και Χαραλάμπους Νικόλαος του Χαράλαμπου τραυματίστηκαν σοβαρά.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της εισβολής, η οποία άρχισε στις 14 Αυγούστου, ο Βέργας μαζί με τους υπόλοιπους άνδρες του 304 Τ.Ε. συνέχισαν να πολεμούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου στις περιοχές Βασίλεια και Πανάγρων και στη συνέχεια στις μάχες του Γερόλακκου και της Σκυλλούρας, προβάλλοντας σθεναρή αντίσταση και επιδεικνύοντας πρωτοφανή γενναιότητα έναντι του Τούρκου εισβολέα.

Με τη λήξη της δεύτερης φάσης της εισβολής, ο Βέργας τοποθετήθηκε στην πράσινη γραμμή Αγίου Δομετίου και του κυκλικού κόμβου Κολοκασίδη, συνεχίζοντας να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και να υπερασπίζεται με την ίδια αφοσίωση την πατρίδα.

Ο Γεώργιος Βέργας δεν ήταν μόνο ένας γενναίος πολεμιστής. Υπήρξε ένας αφοσιωμένος οικογενειάρχης. Ήταν ένας άνθρωπος που με την ίδια αποφασιστικότητα με την οποία υπερασπίστηκε την πατρίδα, στήριξε και την οικογένειά του. Λάτρευε την απλότητα της ζωής, αφιέρωνε χρόνο στα παιδιά και τα εγγόνια του, μεταλαμπαδεύοντας τις αξίες της τιμής, του καθήκοντος και της αγάπης για την πατρίδα. Η σοφία, η καλοσύνη και η ταπεινότητα του άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν, αρκετοί εκ των οποίων είναι ανάμεσά μας. Η ζωή του ήταν μια συνεχής μάχη, γεμάτη αγώνες, προκλήσεις, αλλά και μια ανυποχώρητη πίστη στην ελευθερία και την αξιοπρέπεια.

Ο Γεώργιος Βέργας δεν δείλιασε, δεν οπισθοχώρησε, δεν σκέφτηκε ούτε λεπτό να εγκαταλείψει τη μάχη. Ρίχθηκε σε αυτή με αυταπάρνηση, τιμώντας στο ακέραιο τον όρκο που έδωσε, πολεμώντας για την υπεράσπιση της πατρίδας μας. Ο πατριωτισμός του, η ανδρεία και η αφοσίωσή του θα πρέπει να αποτελούν φάρο για όλους όσους πορεύονται με πίστη στην ελευθερία και την αξιοπρέπεια του τόπου μας. Αντλούμε δύναμη από το παράδειγμά του και αποτελεί δικό μας χρέος να συνεχίσουμε τον αγώνα με την ίδια αποφασιστικότητα και επιμονή γιατί το χρέος προς την πατρίδα είναι πάνω απ’ όλα υπόθεση ψυχής.

Δίκαια σήμερα οι εκλεκτοί ομιλητές θα μιλήσουν για τον άνθρωπο, τον στρατιωτικό και οικογενειάρχη Γεώργιο Βέργα. Θα μας μιλήσουν για τους διαχρονικούς αγώνες του ώστε δίκαια η μνήμη του να παραμένει άσβεστη. Θα ζει για πάντα στις καρδιές αυτών που τον γνώρισαν, έζησαν ή πολέμησαν δίπλα του, αλλά και αυτών που ακόμα και μέχρι τις μέρες μας, δέκα χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή, εμπνεύστηκαν από αυτόν.

Η σύγχρονη ιστορία μας διδάσκει πως έχουμε τη δύναμη να στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων και να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Η ημικατεχόμενη πατρίδα μας δίνει ένα δύσκολο αγώνα που δεν μπορεί να χάσει. Η πλευρά μας, και ειδικότερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης, με διεκδικητική συνέπεια, ρεαλισμό και αποφασιστικότητα και προπάντων με ενότητα και σύμπνοια εργάζεται για τη δικαίωση της πατρίδας μας, που αξίζει σίγουρα ένα καλύτερο αύριο.

Όραμά μας είναι μια Κύπρος ευημερούσα, ειρηνική, χωρίς αναχρονιστικές εγγυήσεις και την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων. Σκοπός μας είναι η δημιουργία εκείνων των συνθηκών που θα ενδυναμώσουν τον ρόλο της Κύπρου ως πυλώνα ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή. Και η επιδίωξη μας για μια πατρίδα επανενωμένη, ελεύθερη και δημοκρατική, όπου όλοι οι νόμιμοι κάτοικοί της θα έχουν ίσες ευκαιρίες να δρουν και να ευημερούν, θα συνάδει με τα οράματα και τους διαχρονικούς αγώνες στην πολυτάραχη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με συγκίνηση αλλά και υπερηφάνεια, αποτίνουμε στον ήρωα Γεώργιο Βέργα τον ελάχιστο φόρο τιμής.

(ΝΖ/AΣ)