Ανακοινωθέντα

Η 6^η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ενδοσχολικού Εκφοβισμού και της Ενδοσχολικής Βίας, αποτελεί μια αφορμή για τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς όλων των σχολικών μονάδων της χώρας μας για να ανταλλάξουν σκέψεις, ιδέες και εμπειρίες σχετικά με το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού.  Είναι επίσης μια ευκαιρία για να συνεργαστούν, ώστε να εξευρεθούν τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού που δυστυχώς στις μέρες μας κερδίζει διαρκώς έδαφος. Η βία στο σχολείο έχει διάφορες μορφές, σωματικές, λεκτικές, ψυχολογικές που μπορούν να παρουσιάζονται σε συνδυασμό μεταξύ τους. Όλες έχουν σοβαρό συναισθηματικό αντίκτυπο γι’ αυτό μαζί με τους πιο πάνω φορείς θα πρέπει να συμπορευθούν πολιτεία και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με σκοπό να εστιάσουν στο μέγεθος του προβλήματος και να βρουν λύσεις που θα συμβάλλουν στη δημιουργία κλίματος κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης μέσα στα σχολεία.  Γενικά με την ενεργό εμπλοκή και συνεργασία όλων των φορέων θα καταστεί δυνατή η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τον ενδοσχολικό εκφοβισμό και τη βία.

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια κατάσταση επαναλαμβανόμενη, κατευθύνεται σε συγκεκριμένα παιδιά από παιδιά (πολλές φορές και ομάδα παιδιών) που υπερέχουν σωματικά και έχουν ως αποτέλεσμα το παιδί που εκφοβίζεται να νοιώθει απομονωμένο, να βιώνει άγχος και φόβο, να παρουσιάζει σχολική άρνηση και διάφορες συναισθηματικές δυσκολίες.  Η επίλυση του προβλήματος αυτού σχετίζεται άμεσα με τη νεανική εγκληματικότητα και την ανάγκη εντοπισμού και επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων που οδηγούν σε αυτή.  Η πρόληψη του σχολικού εκφοβισμού πρέπει να στοχεύει στην ψυχοκοινωνική υγεία και ανάπτυξη των παιδιών, ιδιαιτέρως στις σύγχρονες κοινωνίες και συνθήκες ζωής, όπου οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες και αλλαγές, όπως η μετανάστευση, η αλλαγή σε παραδοσιακές αξίες και θεσμούς, η έλλειψη κοινωνικών στηριγμάτων, επιτείνουν το πρόβλημα.  Επίσης, στα μέτρα πρόληψης θα πρέπει να περιλαμβάνεται και η ενθάρρυνση των νέων για συμμετοχή τους στα κοινά, στον εθελοντισμό και στον αθλητισμό, η προβολή σωστών προτύπων συμπεριφοράς αλλά και η συνεργασία με φορείς που αγωνίζονται για την εξάλειψη της νεανικής παραβατικότητας.

Το σχολείο πρέπει να είναι συνυφασμένο με τη χαρά, τα χαμόγελα, την κοινωνικότητα, τις γνώσεις, και τα όνειρα για το μέλλον.  Επειδή το κάθε παιδί δικαιούται να ζει σε ένα ασφαλές, ήρεμο και ευνοϊκό σχολικό περιβάλλον, ο στόχος όλων είναι να μην υπάρχουν πλέον παιδιά θύματα βίας και εκφοβισμού.  Το μέλλον κάθε τόπου είναι τα παιδιά του, γι’ αυτό οφείλουμε να τα προστατέψουμε από κάθε μορφή βίας.

---------------------

XX/ΕΛ