Ανακοινωθέντα

Είναι με μεγάλη μου χαρά που βρίσκομαι σήμερα στο συνέδριο του Κόμματος για τα Ζώα, συμβάλλοντας με τη σειρά μου στην κοινή ωφέλεια που όλοι ανεξαιρέτως οφείλουμε να δημιουργήσουμε για την ισορροπία της διαβίωσής μας, μα πρωτίστως για την αρμονία συνύπαρξης.

Η συζήτηση για τα ζώα, θα πρέπει να μας βρίσκει πάντα σε θέση να αναγνωρίζουμε την βασικότερη των αρχών που ακούει στον όρο διατροφική αλυσίδα. Αυτό θα μας επιτρέψει εν αρχεί να έχουμε καθαρά δεδομένα ως προς τις ανάγκες σίτισης των ειδών, την ποιότητα της τροφής, την παροχή και τελικά το πλαίσιο αξιοπρεπούς διαβίωσης που δεν αφορά μόνον τον άνθρωπο αλλά και κάθε μορφή ζωής που συνυπάρχει στον ίδιο γεωγραφικό χώρο. 

Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάγκη καταγραφής των ειδών αλλά και της βιολογίας τους μέσω εξειδικευμένων επιστημονικών εργαλείων θα μας δώσει περαιτέρω στοιχεία ως προς τις λεπτές εκείνες ισορροπίες που θα κάνει την συνύπαρξη μας πιο ουσιαστική και στη βάση αμοιβαίας ωφελείας. 

Επαναλαμβάνω και από αυτό το βήμα ότι η ανάγκη να αποφύγουμε τα άκρα και τις ακρότητες είναι αδιαπραγμάτευτη. Κανένας από μόνος του δεν μπορεί να αποφασίσει, χωρίς πειστική τεκμηρίωση, τη διαχείριση ενός είδους χωρίς να προσμετρά ότι το είδος ανήκει σε ένα μεγάλο οικοσύστημα στο οποίο συνυπάρχει με όλα τα άλλα είδη ζωής. Συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. 

Έχοντας αυτά κατά νου, όλα τα άμεσα και έμμεσα ενδιαφερόμενα μέρη της συνύπαρξης θα πρέπει σε πνεύμα καλής συνεννόησης να προτείνουν λύσεις ισσοροπίας θωρακίζοντας το πλαίσιο αξιοπρεπούς διαβίωσης έκαστου ενός των ειδών, χωρίς η υπερπροστασία του ενός να σημαίνει τον αφανισμό του άλλου.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, η υποχρέωση των ανθρώπων που αναλαμβάνουν να υποστηρίξουν τα συμφέροντα των μελών του οικοσυστήματος που δεν έχουν φωνή, δηλαδή των ζώων, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη.

Όλοι όσοι σοβαρά μεταφέρουμε την ανάγκη προστασίας των ζώων, θα πρέπει καλώς να γνωρίζουμε ότι η αναφορά δε γίνεται μόνο για τα ζώα που έχουμε στο οικείο μας περιβάλλον και γνωρίζουμε. Η συζήτηση δεν θα πρέπει μόνον να αφορά στα οικόσιτα και πιο συγκεκριμένα στους σκύλους και τις γάτες, μα κάθε ζωή που ζει και αναπνέει στο ίδιο οικοσύστημα αφού κάθε ένα από αυτά συμβάλει με τρόπους που πιθανότατα οι παρόντες δε θα μάθουμε ίσως και ποτέ.

Πάμπολλα είδη Άγριας ζωής κάνουν τη ζωή μας καλύτερη, συμβάλλουν ιδιαίτερα ωφέλιμα στην παραγωγή καθαρής τροφής, νερού και σε συνδυασμό με την αρτιότητα των εδαφών και φυσικής βλάστησης ακόμα και στον ίδιο τον αέρα που αναπνέουμε. Φίδια, ανθρωποπούλια, νυχτερίδες, αλεπούδες, σκαντζόχοιροι κ.ά. καλούνται απλά μέσω της φυσικής τους παρουσίας να αναλάβουν ρόλο καθαριστή του περιβάλλοντος με πανίσχυρους μηχανισμούς απαλλάσσοντάς μας από την χρήση χημικών μέσων. Κάποια άλλα λειτουργούν ως τροφή, σε ένα πολυλειτουργικό φυσικό σύστημα ζωής.

Σε αυτό το σχήμα εντάσσεται και ο άνθρωπος, ο οποίος καλείται να συνυπάρξει αλλά και να υποστηρίξει τις δικές του δομές σε αυτό το οικοσύστημα.

Για το Κράτος μας, το ισχύον νομικό πλαίσιο που διέπει την προστασία και καλή διαβίωση των Ζώων, είναι πλήρως εναρμονισμένο με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι Οδηγίες της ΕΕ έχουν ενσωματωθεί στην Εθνική Νομοθεσία υπό μορφή Κανονιστικών Διοικητικών Πράξεων (ΚΔΠ), ενώ όλοι οι Κανονισμοί της ΕΕ εφαρμόζονται άμεσα και ως έχουν σε όλα τα Κράτη Μέλη χωρίς να χρειάζεται η επεξεργασία και η ενσωμάτωση τους στη νομοθεσία της κάθε χώρας.

Το παρόν Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο παρακολούθησα για δύο σχεδόν χρόνια ανελλιπώς με την προηγούμενη μου ιδιότητα, έχει λάβει σειρά μέτρων που αφορούν στην περαιτέρω ενδυνάμωση και προστασία των δομών που αφορούν στην ευημερία των ζώων.

Οπωσδήποτε όμως, έχουμε ακόμα να κάνουμε πολλά γιατί οι νομοθεσίες από μόνες τους δεν είναι αρκετές. Η καλλιέργεια κουλτούρας και συνείδησης αποτελεί πρώτο στόχο και μέλημα του γραφείο της Επιτρόπου Περιβάλλοντος με στόχο τις ιδανικές συνθήκες ισορροπίας των ειδών μέσω διαλόγου. Καθαρές συζητήσεις, χωρίς φανατισμό και άκρα με στόχο τη συνύπαρξη.

Θα πρέπει εξαρχής να γίνει κατανοητό ότι μόνο με σεβασμό κάθε θέσης μπορούμε να έχουμε δεκτικό ακροατήριο και υιοθέτηση των βασικών κανόνων. Πρόκληση για όλους μας, αποτελεί να κατεβάσουμε τους τόνους και να χρησιμοποιήσουμε πραγματικά επιχειρήματα για να δούμε καλύτερες μέρες για την ευημερία των ζώων.

Η λειτουργία του φυσικού οικοσυστήματος μπορεί και πρέπει να γίνει ο απόλυτος οδηγός μας για δομές που θα δώσουν λύσεις στα θέματα καταφυγίων τόσο για τα οικόσιτα όσο και για την άγρια ζωή.

Τα πλάσματα της φύσης όπως και κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, έχουν διαφορετικές ανάγκες που πρέπει να γίνουν σεβαστές.

Στη φύση δεν υπάρχει πατρόν. Γι’ αυτό χρειάζεται γνώση, ευθύνη και επιχειρήματα.

------------------------- 

ΡΜ/ΕΙ