Ανακοινωθέντα

Είναι κάποιες σελίδες της Ιστορίας μας που συνηθίζουμε να τις αποκαλούμε «μαύρες», που κάποιοι τις σκίζουν, κάποιοι δεν θέλουν να τις θυμούνται γιατί η μνήμη τους γεννά αβάσταχτο πόνο, και είναι και εκείνοι που τις έχουν γράψει ξανά και ξανά στο μυαλό και την ψυχή τους για να μην τις ξεχάσουν ποτέ. Αυτές είναι και οι σελίδες της Ιστορίας της μαρτυρικής Άσσιας. Μια ιστορία που 49 χρόνια μετά, ματώνει την ψυχή και τις μνήμες.

Συνηθίζουμε να λέμε σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις για τα ανάμεικτα συναισθήματα που μας διακατέχουν και για τις μνήμες που επανέρχονται. Σήμερα, όμως, και να μου επιτρέψετε την προσωπική αναφορά, παρά το βεβαρημένο πρόγραμμά μου, ένιωθα πολύ έντονα την ανάγκη να βρίσκομαι απόψε εδώ, γιατί στο μυαλό μου από την πρώτη στιγμή, μικρό παιδί ακόμα, διαβάζοντας και μαθαίνοντας για την Ιστορία της Άσσιας, την ταύτισα με τα δεινά του λαού μας εκείνο το μαύρο καλοκαίρι του 1974. Για μένα, η Άσσια, αλλά και για όλους εσάς απόψε εδώ, είμαι σίγουρος, είναι το χωριό που η Ιστορία του και οι κακουχίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει το 1974, πολλές από τις οποίες συνεχίζονται ακόμη και σήμερα, απεικονίζουν απόλυτα τον ορισμό “τόπος μαρτυρίου”.

Καμία κοινότητα δεν πλήρωσε μεγαλύτερο τίμημα από την κοινότητα της Άσσιας, την αποφράδα περίοδο της βάρβαρης τουρκικής εισβολής.

Και νιώθω μεγάλη συγκίνηση που βρίσκομαι στην καθιερωμένη πλέον εκδήλωση του Πολιτιστικού Συνδέσμου «Η Άσσια» γιατί ακριβώς με αυτό τον τρόπο, ενωμένοι όλοι οι Ασσιώτες, και όχι μόνον, διατρανώνουμε με την παρουσία μας το ξεκάθαρο μήνυμα για επιστροφή στις πατρογονικές τους εστίες και στο πολυαγαπημένο τους χωριό. Με τη δράση του, ο Σύνδεσμός σας δεν αποτελεί μόνο ένα εφαλτήριο μνήμης, αλλά με τη διοργάνωση εκδηλώσεων σαν την αποψινή διατηρεί την επαφή μεταξύ των συγχωριανών που αναγκάστηκαν μετά το 1974 να διασκορπιστούν σε όλες τις πόλεις της ελεύθερης Κύπρου, αλλά και προωθούν και ενισχύουν, πάντα σε συνεργασία και με το Κοινοτικό Συμβούλιο, την προσπάθεια για την αντιμετώπιση του μεγαλύτερου μαρτυρίου για την Κοινότητα, που είναι ο αγώνας για διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων της και τη δικαίωση των οικογενειών τους.

Και όντως είναι ένα θέμα που αποτελεί προτεραιότητα για την Κυπριακή Δημοκρατία και μπορώ να σας πω, διότι συναντήθηκα κι εγώ με τον κ. Νάβα κι έχω συναντηθεί και με την εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αναμένεται εντός Φθινοπώρου να εκδώσει και σχετική Έκθεση της οποίας θα ακολουθήσει ένα Ψήφισμα, ότι δεν μπορούμε, επικαλούμενοι κόστος, να μην προχωρήσουμε στις ενέργειες που πρέπει να γίνουν στο Δίκωμο. Και μάλιστα έχουμε εισηγηθεί συγκεκριμένο τρόπο μέσα από τον χρηματοδοτικό κανονισμό της ΕΕ, να αξιοποιηθούν πόροι για τον συγκεκριμένο σκοπό και φυσικά η Κυπριακή Δημοκρατία είναι εδώ για να συνδράμει οικονομικά για να προχωρήσουμε με τη συγκεκριμένη ενέργεια. Επαναλαμβάνω, δεν μπορούμε και κανείς δεν μπορεί να επικαλείται το κόστος για να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια.

Έχουμε διαβάσει και ακούσει, ιδιαίτερα εμείς οι νεότεροι, πολλές μαρτυρίες για τις δύσκολες εκείνες μέρες κατά τις οποίες οι κάτοικοι της Άσσιας βίωσαν τη βαρβαρότητα του Τούρκου εισβολέα.

Εκείνο, ωστόσο, που συγκλονίζει και συγκινεί περισσότερο απ’ όλα αυτά που έχω διαβάσει είναι η γενναιότητα των ανθρώπων του χωριού, η έγνοια τους για τον συγχωριανό, τον συμπατριώτη, τον συνάνθρωπο. Καλύτερη απόδειξη αυτού είναι η έγνοια και το πρώτιστο μέλημα των μεγαλύτερων σε ηλικία γυναικών να προστατέψουν τις νεαρές κοπέλες από πιθανούς βιασμούς. Τις έντυναν γριές, με μαύρα ρούχα και την παραδοσιακή κουρούκλα, για να καλύπτουν τα πρόσωπά τους, είτε τις έκρυβαν κάτω από τα κρεββάτια, μέσα στα ερμάρια και όπου αλλού μπορούσαν, για να τις σώσουν.

Αυτή η ασπίδα που ύψωσαν για να προστατεύσουν τις νεαρές κοπέλες, είναι ενδεικτικό της αποφασιστικότητας, της γενναιότητας και του δυναμισμού που ανέκαθεν χαρακτήριζε τους κατοίκους του μαρτυρικού χωριού της Άσσιας. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που η Άσσια είναι γενέτειρα τόσων πολλών και μεγάλων προσωπικοτήτων που ο καθένας από το μετερίζι του πρόσφερε και προσφέρει στην πατρίδα μας.

Δεν ξέρω πραγματικά σε τέτοιες στιγμές πώς πρέπει να μιλήσει κάποιος μπροστά σε αυτούς που έζησαν τη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας και από τότε ζουν με χαραγμένη στην ψυχή αλλά και στο σώμα τους την πραγματική φρίκη του πολέμου. Σίγουρα όχι με συνηθισμένες λέξεις και φράσεις, αλλά ούτε με μια ένοχη σιωπή. Πρέπει να βρει έναν τρόπο ο κάθε ομιλητής, μετρώντας τα λόγια του ένα, ένα, να προσδώσει το δέος που νιώθει απέναντί τους, αλλά και πάλι η οδύνη της ιστορίας τους θα μας βαραίνει όλους μ’ ένα χρέος αιώνιο.

Είναι όντως βαρύ το τίμημα που κλήθηκε να πληρώσει η Κοινότητα της Άσσιας. Είναι ένας ασήκωτος φόρος αίματος, προσφυγιάς, πόνου και μαρτυρίου που συνεχίζεται 49 χρόνια μετά.

Για αυτό, σε καμιά απολύτως περίπτωση δεν θα συμβιβαστούμε με την κατοχή, δεν θα συμβιβαστούμε με τη δικαιολογημένη θλίψη και τα τετελεσμένα της κατοχής. Αντίθετα, με πείσμα, αποφασιστικότητα, επιμονή, διεκδικητικό ρεαλισμό, χωρίς ηττοπάθεια και εσωστρέφεια μεταξύ μας, εργαζόμαστε καθημερινά, ώστε να γίνουμε εμείς η γενιά που θα επανενώσει την πατρίδα μας.

Παρόλα τα προβλήματα και τις προκλήσεις, τις βλέπουμε και το τελευταίο διάστημα, τις γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, θέλω να είστε βέβαιοι ότι ούτε συμβιβαστήκαμε και ούτε θα συμβιβαστούμε με την κατοχή.

Εργαζόμαστε αδιάκοπα για μια λύση στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, συμβατή με τις αρχές και τις αξίες της ΕΕ και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος μέλος της ΕΕ και θα συνεχίσει να είναι και μετά από μια ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού, μια λύση λειτουργική και βιώσιμη, για ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια, χωρίς κατοχικούς στρατούς και εγγυήσεις.

Θέλω να αξιοποιήσω την αποψινή μου παρουσία εδώ για να αναφέρω ότι είχα σήμερα μια πολύ εποικοδομητική συνάντηση με τον Βοηθό Γενικό Γραμματέα (ΓΓ) των Ηνωμένω Εθνών (ΗΕ). Είναι σημαντική η δέσμευση του ΓΓ των ΗΕ για να εργαστεί για την επανέναρξη των συνομιλιών, όπως αυτό προκύπτει και μέσα από τους συγκεκριμένους όρους εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας και ευελπιστώ ότι εντός Σεπτεμβρίου, με αφορμή και τη Γενική Συνέλευση των ΗΕ στη Νέα Υόρκη, θα υπάρξουν εξελίξεις προς την κατεύθυνση της επανέναρξης των συνομιλιών από εκεί που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά.

Όσο θα κρατάμε τη φλόγα του αγώνα αναμμένη, τόσο θα εντείνουμε τις προσπάθειες μας. Όσο όλοι εσείς θα σηκώνετε τα λάβαρα της Άσσιας ψηλά, όλοι εμείς αγωνιζόμαστε για τη δικαίωση των θυσιών του λαού μας και τον τερματισμό της κατοχής, την απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μας.

(ΡΜ/ΙΣ)