Ανακοινωθέντα

Η γνώση είναι η πραγματική προίκα του ανθρώπου, την οποίαν κανένας και ποτέ δεν μπορεί να την αποσπάσει από τον κάτοχό της. Αυτή η γνώση, αγαπητοί νέοι συνάδελφοι, σε συνδυασμό με το πείσμα, τη μεθοδικότητα και την εργατικότητά σας είναι που σάς έφεραν σήμερα ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για την υποδοχή σας και επίσημα στη μεγάλη δικηγορική οικογένεια. Προτροπή κι ευχή δική μου, πέραν από τα συγχαρητήρια που αφειδώλευτα ανήκουν στην καθεμία και τον καθένα από σας, είναι να νιώθετε υπερήφανοι για τους εαυτούς σας και για τα όσα μέχρι σήμερα έχετε πετύχει, θέτοντας τον πήχη ψηλά για να απολαύσετε και να χαρείτε πολλές άλλες κατακτήσεις και συγκινήσεις.

 

Ως εν δυνάμει ενεργοί λειτουργοί, πλέον, της Δικαιοσύνης, στη σταδιοδρομία σας θα συναντήσετε πολλές προκλήσεις κι ευκαιρίες. Αδράξτε τες αξιολογώντας τες υπεύθυνα, διαχωρίζοντας το σωστό από το λάθος και το ωφέλιμο από το κατακριτέο.  Ως οδοδείκτη σας να έχετε πάντοτε το ορθό, το νόμιμο και το δίκαιο, και τις αποφάσεις σας να τις λαμβάνετε πάντα με πολλή προσοχή, προσήλωση, σοβαρότητα, ακεραιότητα και εντιμότητα. Με διαυγές μυαλό και με αποστασιοποίηση από συναισθήματα και τυχόν ανοίκειες πιέσεις. Δεικνύοντας σεβασμό προς τους θεσμούς του Κράτους, προς τα δικαστήρια και τους λειτουργούς τους, προς τους συναδέλφους σας, προς τους αντιδίκους σας, προς τους πελάτες σας και τη δεοντολογία των δικηγόρων. Καθότι  η «ανθρωπιά» και η δεοντολογική και προσωπική ηθική είναι που προσδίδουν περιεχόμενο στο κάθε επαγγελματικό μας κεφάλαιο. 

 

Πάντα να έχετε ως υπόμνηση πως το Κράτος Δικαίου που επιλέξατε και οφείλετε να υπηρετήσετε, είναι που εγγυάται την προστασία του ατόμου από άμεσες, τυφλές και συγκυριακές αντιδράσεις της κοινής γνώμης ή από πολιτικές ή κοινωνικές σκοπιμότητες. Γιατί χωρίς Κράτος δικαίου δεν μπορούν να λειτουργήσουν ούτε τα πολιτικά δικαιώματα ούτε τα δικαιώματα συλλογικής δράσης. Δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε η κοινωνία των πολιτών, ούτε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο είναι πραγματικά δημοκρατικό, αναγόμενο όχι μόνο στους θεσμούς αλλά και στις αξίες και τις ιστορικές κατακτήσεις και τα αυτονόητα της Δημοκρατίας. Ποτέ μην στρέψετε το βλέμμα μακριά από τις αξίες αυτές, διότι αυτές είναι που θα δίδουν «φως» στις «συμπληγάδες».

 

Κυρίες και κύριοι νέοι συνάδελφοι,

 

Τελευταίως, τον δημόσιο διάλογο απασχόλησε έντονα το κατά πόσον οι δικαστικές αποφάσεις πρέπει ή δεν πρέπει να επιδέχονται κριτικής. Γνωρίζετε ότι καθημερινά εκδίδονται πολλές δικαστικές αποφάσεις. Ορισμένοι μπορεί να συμφωνούν με την κατάληξη ή το σκεπτικό που οδήγησε σε κάποιες από αυτές, άλλοι αντιθέτως να διαφωνούν. Εκ προοιμίου, θεωρώ ότι οι δικαστικές κρίσεις είναι δεκτικές κριτικής, με τη βάσανο της κριτικής να είναι θεμιτή και εποικοδομητική για τη λειτουργία της Δημοκρατίας και της ίδιας της Δικαιοσύνης.  Όμως, είναι ένα η καλόπιστη κριτική μέσα από ενδελεχή μελέτη, χωρίς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, και είναι άλλο η κριτική αυτή να αποδίδει κακοπιστία ή σκοπιμότητα. Η διαμόρφωση αντικειμενικής γνώμης, προϋποθέτει πλήρη γνώση των δεδομένων με βάση τα οποία διαμορφώθηκε η δικαστική κρίση. Η άγνοια έστω και μίας λεπτομέρειας από το σύνολο των πραγματικών δεδομένων και της δικογραφίας, μπορεί να παραποιήσει την πραγματική διάσταση της δικαστικής απόφασης και μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένα συμπεράσματα, τα οποία, συνακόλουθα, να στερούνται αξιοπιστίας. Τέτοιες στάσεις είναι πράξεις ζημιογόνες για την κοινωνία, διότι οδηγούν σε μια επίπλαστη προσαρμογή των εφαρμοστέων κανόνων δικαίου κάθε υπόθεσης, που οδηγεί τον μέσο πολίτη σε κλονισμό της εμπιστοσύνης του προς τους Θεσμούς και σε γενική απαξίωση.

 

Με αυτές τις σκέψεις σας καλωσορίζω ξανά στη μεγάλη δικηγορική οικογένεια. Εύχομαι ολόψυχα η σταδιοδρομία σας να είναι λαμπρή και γόνιμη, και η κρίση σας  διαυγής.

 

Σας ευχαριστώ.