Ανακοινωθέντα

Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και επίγνωσης του ιστορικού μας χρέους, μαζευτήκαμε σήμερα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παναγίας Παντανάσσης, για να μνημονεύσουμε τους ηρωικούς νεκρούς μας που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής του 1974, αποδίδοντάς τους την πρέπουσα τιμή. Εδώ και 44 χρόνια  επιτελούμε το πρώτιστο και ακατάλυτο καθήκον μας να μνημονεύουμε θρησκευτικά και εθνικά τους πεσόντες αδερφούς μας, οι οποίοι υπερασπιζόμενοι μέχρις εσχάτων τη μαρτυρική μας πατρίδα, πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της κυπριακής ελευθερίας. Εδώ και 44 χρόνια, μαζί με το μνημόσυνο των ηρωικών νεκρών μας αναπέμπουμε πάντα δέηση υπέρ της πλήρους και ταχείας διαλεύκανσης της τύχης των εκατοντάδων αδελφών μας, που το όνομα τους παραμένει στον κατάλογο της ντροπής που συντηρεί η τουρκική αναλγησία, στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων.

Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,

Σαράντα τέσσερα χρόνια από την εθνική τραγωδία και οι αποφράδες επέτειοι του 1974 επαναφέρουν στο προσκήνιο τις θύμησες αλλά και τον πόνο από τις ανοικτές ακόμα πληγές της πολύπαθης πατρίδας μας. Σαράντα τέσσερα χρόνια από την εθνική μας τραγωδία, όταν ο μαύρος Ιούλιος του ΄74 έφερε το δίδυμο έγκλημα, οδηγώντας στην κατοχή του 37% της κυπριακής γης από τους Τούρκους.

Επανέρχονται κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες, οι μνήμες αλλά και ο πόνος από τις επονείδιστες επετείους του 1974. Εκείνου του καλοκαιριού, που έμελλε να στιγματίσει τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων συμπατριωτών μας, εκτρέποντας την ιστορική εξέλιξη της πατρίδας μας. Για 44 φέτος χρόνια, η πατρίδα μας, διαιρεμένη με τη βία των τουρκικών όπλων, εξακολουθεί να παραμένει μία από τις μελανότερες εξαιρέσεις του διεθνούς δικαίου και νομιμότητας.

Το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 εναντίον του νόμιμου και εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπου Μακαρίου, ήταν η πρώτη πράξη της πατριδοκτόνου τραγωδίας που βίωσε και εξακολουθεί να βιώνει ο τόπος μας. Ήταν το τραγικό αποτέλεσμα της αντεθνικής δράσης της ΕΟΚΑ Β’ με την εμπλοκή και την υποστήριξη της Χούντας των ολιγάριθμων Ελλήνων που για μια επταετία είχαν καταλύσει τη συνταγματική τάξη στην Ελλάδα.  Ήταν μια επαίσχυντη πράξη προδοσίας που οδήγησε στη συντριβή των δημοκρατικών θεσμών και έδωσε άλλοθι στην Τουρκία να εφαρμόσει τα διχοτομικά της σχέδια εις βάρος της Κύπρου.

Το πρωί της 15^ης Ιουλίου του 1974, η χούντα των συνταγματαρχών, με τους εδώ συνεργάτες της, έθεσαν ως βασικό τους στόχο την ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου, εναντίον του οποίου κινήθηκαν με στρατιωτικές δυνάμεις. Τα  σχέδια τους όμως απέτυχαν, αφού ο Μακάριος διασώθηκε και μετά από ολιγόμηνη απουσία στο εξωτερικό επέστρεψε στην Κύπρο και ανέλαβε τα προεδρικά του καθήκοντα. Οι αποτρόπαιες ενέργειες εναντίον της συνταγματικής τάξης της Κύπρου και της δημοκρατίας ήταν η ευκαιρία που έψαχνε η Τουρκία. Η Άγκυρα δεν έχασε καθόλου χρόνο. Ολοκλήρωσε τη στρατιωτική προετοιμασία που από καιρό έκανε εις βάρος της Κύπρου, αξιοποίησε το πραξικόπημα ως άλλοθι και εισέβαλε στις 20 Ιουλίου 1974 στο νησί μας και στο όνομα της δήθεν «αποκατάστασης της ειρήνης», κινητοποίησε την πολεμική της μηχανή, μαγαρίζοντας τα χώματα της Κύπρου.

Οι λεβέντες της Εθνικής Φρουράς και της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, κληρωτοί και έφεδροι, ανταποκρίθηκαν με αίσθημα  περηφάνιας και αυτοθυσίας στο καθήκον τους και προσπάθησαν, με όσες δυνατότητες είχαν, να αποκρούσουν τις επιθέσεις του τουρκικού στρατού, γράφοντας μοναδικές σελίδες ηρωισμού. Δυστυχώς όμως, οι δυνάμεις του εχθρού ήταν υπέρτερες, τόσο σε αριθμό ανδρών όσο και σε στρατιωτικά σύγχρονα μέσα.

Ωστόσο, η ιστορία ήδη κατέγραψε πως διαφορετική θα ήταν η εξέλιξη των πραγμάτων αν το πραξικόπημα δεν αποδιοργάνωνε σε μεγάλο βαθμό την Εθνική Φρουρά, με την μετακίνηση μονάδων μέχρι ακόμα και την Πάφο. Ως  αποτέλεσμα, δεν εφαρμόστηκαν, στον χρόνο και στην έκταση που έπρεπε, τα σχέδια που είχαν προβλεφθεί για απόκρουση μιας πιθανής στρατιωτικής εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο. Και όχι μόνο αυτό. Υπήρξαν Ελλαδίτες χουντικοί αξιωματικοί που συνιστούσαν «αυτοσυγκράτηση» στις μονάδες μας χαρακτηρίζοντας την κινητοποίηση της πολεμικής μηχανής της Τουρκίας ως «άσκηση», ακόμα και όταν από τα τουρκικά αεροπλάνα, που αλώνιζαν τον κυπριακό ουρανό βόρεια της Λευκωσίας, ρίπτονταν κατά εκατοντάδες οι Τούρκοι αλεξιπτωτιστές.

Ανυπεράσπιστη η Κύπρος, δέχθηκε τις ορδές του κατακτητή στο ήδη πληγωμένο κορμί της. Ξεριζωμός, θάνατος, εξαφανίσεις, βιασμοί και το νησί να μοιράζεται στα δύο, φλεγόμενο μέσα στην οδύνη και τη συμφορά. Άνθρωποι που είχαν με τον ιδρώτα και τον μόχθο τους αποκτήσει το βιος τους, βρέθηκαν ξαφνικά αποστερημένοι των πολυτιμότερων αγαθών στη ζωή, ανήμποροι να κάνουν οτιδήποτε. Απώλεσαν συγγενείς και συγχωριανούς, σπίτια και περιουσίες, έχασαν τη συνοχή της οικογένειας και της κοινωνίας των πόλεων και των χωριών τους.

Φίλες και φίλοι,

Ο λαός μας, για 44 ολόκληρα χρόνια σηκώνει ένα αβάσταχτο σταυρό μαρτυρίου με υπομονή, θάρρος και εγκαρτέρηση, με το νησί μας να βρίσκεται υπό το βάρος της τουρκικής κατοχής. Σαράντα τέσσερα χρόνια τα χωριά και οι πόλεις μας, παραμένουν βουβά προσμένοντας την επιστροφή των προσφύγων. Σαράντα τέσσερα χρόνια οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι, η καταστροφή της πολιτιστικής και θρησκευτικής μας κληρονομιάς, αποτελούν τα τεκμήρια της κατ’ εξακολούθηση διεθνούς παρανομίας της Τουρκίας εις βάρος της Κύπρου.

Σαράντα τέσσερα χρόνια είναι πολλά. Αφουγκραζόμενοι σήμερα τη φωνή ολόκληρης της κατεχόμενης γης μας, οφείλουμε να συνεχίσουμε να διεκδικούμε το δίκαιό μας, με ακατάβλητη θέληση και υπευθυνότητα, σε μια συλλογική και συνολική προσπάθεια για την επίτευξη μιας όσο το δυνατό πιο δίκαιης λύσης για το λαό μας.

Κυρίες και κύριοι,

Η Κυβέρνηση δεν θα βολευτεί στη συνήθεια μιας αργόσυρτης και σιωπηλής διχοτόμησης. Μοναδικός μας στόχος είναι αυτός της επανένωσης της πατρίδας. Προς αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε συστηματικά, με αφοσίωση και επιμονή. Αυτή είναι η μεγάλη μας οφειλή απέναντι στις μέλλουσες γενιές. Αποτελεί κεφάλαιο ύψιστης σημασίας η προσπάθεια να κρατηθεί η μνήμη ζωντανή για όσα ζήσαμε και αφήσαμε πίσω μας, τον μαύρο Ιούλιο του ‘74 αλλά και να παραμείνει αναμμένη και άσβεστη η φλόγα του αγώνα για επιστροφή στα χώματα που μας γέννησαν.

Για να επιτευχθεί ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής και η επανένωση της Κύπρου, είναι απαραίτητο να φέρουμε εις πέρας τη μεγάλη προσπάθεια για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Οι πρωτοβουλίες της Κυβέρνησής μας, είχαν ως αποτέλεσμα να φτάσουμε στη διάσκεψη στο Κραν Μοντανά, στην οποία θέσαμε ευθέως και για πρώτη φορά τα θεμελιώδη θέματα των αναχρονιστικών εγγυήσεων, των επεμβατικών δικαιωμάτων και της αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων. Αν και το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο, δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Είμαστε έτοιμοι να επανέλθουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για άμεση επανέναρξη του διαλόγου, κάτι που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη τόσο στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών όσο και στη διεθνή κοινότητα ευρύτερα, για να επιτύχουμε μια βιώσιμη λύση.

Με την αποδοχή και από πλευράς της Τουρκίας της κα Λουτ ως Ειδικής Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, ευελπιστούμε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για επανέναρξη ουσιαστικού διαλόγου.

Προσδοκούμε πως η τουρκοκυπριακή και η τουρκική πλευρά θα ανταποκριθούν θετικά, ιδιαίτερα επί των όσων καταγράφει το πλαίσιο των έξι σημείων του Γενικού Γραμματέα για το θέμα της Ασφάλειας και Εγγυήσεων για να δημιουργηθούν οι σωστές προϋποθέσεις για μια λύση η οποία θα εγγυάται την ανεξαρτησία, κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα εμπεδώνει το αίσθημα ασφάλειας στο σύνολο των πολιτών, αποτελώντας το καλύτερο εχέγγυο για τη δημιουργία συνθηκών ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας.

Μια λύση που θα αποτελεί μεν προϊόν συμβιβασμού, αλλά θα είναι λειτουργική και βιώσιμη, διασφαλίζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων. Μια λύση που θα επανενώνει την πατρίδα μας και θα τερματίζει την κατοχή, οδηγώντας μας σε μια νέα εποχή. Σε μια εποχή που θα υπόσχεται πολύ περισσότερα σε όλους τους νόμιμους κατοίκους της νήσου, σε συνθήκες ελευθερίας, δημοκρατίας, ασφάλειας και ευημερίας, δικαιώνοντας τις προσδοκίες μας.

Φίλες και φίλοι,

Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις που καλούμαστε σήμερα να αντιμετωπίσουμε είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Η τουρκική αδιαλλαξία, η καταπάτηση των βασικών ελευθεριών και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα στρατεύματα κατοχής, ο συνεχής εποικισμός και η αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα των κατεχόμενων περιοχών μας, καθιστούν τον κίνδυνο μόνιμης διχοτόμησης της πατρίδας μας ολοένα και πιο ορατό. Έχοντας πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας και των κινδύνων του απαράδεκτου status quo, καλούμαστε να διαφυλάξουμε την ιστορική μας ταυτότητα, την ελληνική μας γλώσσα και παιδεία, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό μας, λαμβάνοντας ιστορικές αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον μας.

Συνεχίζουμε να στέλνουμε το μήνυμα ότι ο αγώνας για ελευθερία και επιστροφή θα συνεχιστεί. Στέλνουμε ακόμα το μήνυμα ότι «λογαριάσανε λάθος» όσοι κακόπιστοι τρίτοι επενδύουν σε μια ατιμωτική συνθηκολόγηση και σε αποδοχή κακής λύσης. Με αξιοποίηση των αστείρευτων δυνάμεων και δυνατοτήτων του λαού μας, θα αποκαταστήσουμε συνθήκες ανάπτυξης, προόδου και κοινωνικής συνοχής, διεκδικώντας  με αποτελεσματική στρατηγική το εθνικό μας δίκαιο. Στόχος και χρέος μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματικά ελεύθερη πατρίδα, χωρίς ξένα στρατεύματα και εγγυήσεις, χωρίς τα συρματοπλέγματα και τα συμπλέγματα του μίσους και του διαχωρισμού. Μια πατρίδα όπου τα παιδιά μας, θα μεγαλώνουν μέσα σε συνθήκες ασφάλειας, ειρήνης, δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ευημερίας. Για αυτή την Κύπρο, ας ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας.

Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,

Από την τραγωδία του 1974, και όσων προηγήθηκαν, πρέπει να αντλούμε διδάγματα, τα οποία να κατευθύνουν τις σκέψεις, τις πράξεις και γενικότερα την πολιτική μας συμπεριφορά. Είναι επιτακτική ανάγκη να πορευθούμε ενωμένοι,  μακριά από διχαστικά πάθη, προκειμένου να οδηγήσουμε τον τόπο μας μπροστά. Αυτό θα γίνει, όταν αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και παραδειγματιστούμε από τις συνέπειες της διχόνοιας. Οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να αξιολογήσουμε με νηφαλιότητα τα δεδομένα μας και να εργαστούμε υπεύθυνα και συλλογικά, ώστε να παραδώσουμε στις νεότερες γενιές μια ελεύθερη και επανενωμένη πατρίδα, ειρηνική και ευημερούσα. Μία πατρίδα όπως την οραματίστηκαν όσοι έδωσαν τη ζωή τους για  την ελευθερία και τη δημοκρατία. 

Κυρίες και κύριοι,

Τιμούμε σήμερα τους ήρωες αδελφούς μας που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής του 1974. Υποκλινόμαστε σήμερα ευλαβικά στη μνήμη τους με την υπόσχεση να έχουμε ως φάρο αγωνιστικότητας και έμπνευσης το πνεύμα της ηρωικής τους θυσίας. Αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο και ο ιδανικότερος φόρος τιμής για αυτούς. 

Αιωνία τους η μνήμη.

--------------------------

(ΑΧ/ΕΙ)