Ανακοινωθέντα

Είναι για μένα ξεχωριστή τιμή και συγκίνηση να βρίσκομαι σήμερα εδώ, στην ιστορική Κυπερούντα, για να τιμήσουμε μαζί τη μνήμη και τη θυσία των ηρώων του 1821 και του 1955, των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία του τόπου μας.

Η φετινή επέτειος της 1ης Απριλίου αποκτά ιδιαίτερο βάρος: 70 χρόνια από την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ. Ενός αγώνα βαθιά ριζωμένου στην ιστορική μνήμη και στο αίτημα του λαού μας για αυτοδιάθεση και αξιοπρέπεια. Και απόψε, σε τούτον τον ιερό χώρο, όπου αναμειγνύεται η φλόγα της μνήμης με τη φλόγα των δαδούχων, στεκόμαστε όρθιοι μπροστά στην ιστορία μας.

Η αποψινή εκδήλωση είναι ιδιαίτερα αφιερωμένη σε δύο ανθρώπους που έγιναν σύμβολα της θυσίας, του θάρρους και του ήθους: τον Μιχαλάκη Καραολή και τον Ανδρέα Δημητρίου. Δύο νέοι που δεν ζήτησαν δάφνες, ούτε τίτλους. Ζήτησαν πατρίδα ελεύθερη. Και γι’ αυτήν ανέβηκαν αγέρωχοι στην αγχόνη.

Ο Μιχαλάκης Καραολής, από την Παλουριώτισσα, και ο Ανδρέας Δημητρίου, από τον Άγιο Μάμα, ήταν μόλις 22 ετών. Δεν οδηγήθηκαν απλώς στην αγχόνη, βάδισαν προς τον θάνατο με αξιοπρέπεια και πίστη στο δίκαιο του αγώνα. Το φρόνημά τους, οι τελευταίες τους λέξεις, η στάση τους μπροστά στον θάνατο έγιναν παρακαταθήκη γενεών. Δεν ζήτησαν χάρη. Δεν λύγισαν. Μετέτρεψαν το μαρτύριο σε πράξη εθνικής αξιοπρέπειας.

Η εικόνα τους δεσπόζει στη συλλογική μας συνείδηση. Όχι ως ήρωες ενός μακρινού παρελθόντος, αλλά ως ζωντανά παραδείγματα της σημασίας να μένεις όρθιος απέναντι στην αδικία, να υπερασπίζεσαι το δίκαιο με το σώμα και την ψυχή σου. Η θυσία τους δεν είναι απλώς ιστορική. Είναι διαχρονικά επίκαιρη.

Η αποψινή τελετή –με τους δρομείς που διέσχισαν τόπους θυσίας και μνήμης, με την ένωση των δαδών και το άναμμα του βωμού– δεν είναι μια απλή αναπαράσταση. Είναι η ζωντανή έκφραση της συνέχειας, της ενότητας, της υποχρέωσης. Εδώ, στην Κυπερούντα, γίνεται κάτι που ξεπερνά τα εθιμοτυπικά. Εδώ, η μνήμη γίνεται εμπειρία. Η ιστορία γίνεται βίωμα.

Ως Υπουργείο Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων αναγνωρίζουμε την ευθύνη μας να διασφαλίσουμε τη σύνδεση του πολίτη με τον τόπο, με την ιστορία και την ταυτότητά του. Η στήριξη της υπαίθρου, η ενίσχυση της προσβασιμότητας και της βιώσιμης κινητικότητας δεν είναι απλώς τεχνικά ζητήματα. Είναι πολιτικές πράξεις ισότητας, συνέχειας και σεβασμού.

Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω θερμά τους διοργανωτές για την προσήλωσή τους στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και της εθνικής συνείδησης. Η αποψινή τελετή μάς υπενθυμίζει ότι η Ελευθερία δεν χαρίζεται –κερδίζεται, μεταδίδεται και τιμάται.

Ο βωμός που άναψε απόψε στην Κυπερούντα δεν είναι μόνο μνημείο. Είναι υπόσχεση.

Υπόσχεση πως θα είμαστε αντάξιοι όσων θυσιάστηκαν, για να είμαστε ελεύθεροι.

Αιωνία τους η μνήμη.

Σας ευχαριστώ.

(ΣαΠ/ΝΖ/ΓΣ)