Ανακοινωθέντα

Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης μαζευτήκαμε σήμερα στον Ιερό Ναό της Παναγίας του Τράχωνα, για να απευθύνουμε το ύστατο χαίρε και να αποδώσουμε τις πρέπουσες τιμές στο άξιο τέκνο της πατρίδας μας, Σωτήρη Αχιλλέως του Αμβροσίου, το όνομα του οποίου βρισκόταν στον επίσημο κατάλογο, πεσόντων της τουρκικής εισβολής αλλά ταφέντα χωρίς τις θρησκευτικές και τιμές που του αρμόζουν στις κατεχόμενες περιοχές.

Σήμερα, μετά από 45 χρόνια επώδυνης καρτερίας, η οικογένεια, οι συγγενείς και οι φίλοι αποχαιρετούν με ανάμεικτα συναισθήματα πόνου, θλίψης και υπερηφάνειας τον δικό τους άνθρωπο. Ένα νέο παλληκάρι που τις τραγικές ημέρες της εισβολής, ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα της πατρίδας, επιτέλεσε παραδειγματικά το καθήκον του, και θυσιάστηκε στον βωμό του καθήκοντος.

Τον κατευοδώνουμε σήμερα στο ταξίδι προς την αιωνιότητα και προσευχόμαστε, την ιερή τούτη στιγμή, για ανάπαυση της ψυχής του.

Ο Σωτήρης γεννήθηκε στη Λευκωσία, στις 22 Οκτωβρίου 1955 και διέμενε στη γειτονιά «Ματσικοριδκιές» του Τράχωνα, που ήταν γειτονική συνοικία της Ομορφίτας.

Ήταν το μικρότερο από τα τέσσερα παιδιά του Αμβρόσιου και της Ανδριάνθης Αχιλλέως και αδελφός του Αχιλλέα, της Νίτσας και του Σταύρου.  Ο Σωτήρης φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης, στο οποίο ξεχώρισε για το ήθος και την εξυπνάδα του και ακολούθως συνέχισε στο εξατάξιο Γυμνάσιο Νεάπολης απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα, όπως ΑΡΙΣΤΑ με κεφαλαία πήρε και από την πατρίδα.

Η ανατροφή του σε μια οικογένεια με αρχές και αξίες και η άδολη  αγάπη των γονιών του συνέβαλαν στη διαμόρφωση ενός εξαίρετου χαρακτήρα. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην οικογένεια και τους φίλους του. Υπήρξε ένα ήσυχο και υπάκουο παιδί, το οποίο διακρινόταν για την καλοσύνη, τη σεμνότητα και την ευγένειά του.

Οι συγγενείς και οι συμμαθητές του θυμούνται με συγκίνηση τις αρετές ενός όμορφου ψηλόλιγνου νέου, που δεν πρόλαβε να απολαύσει τα απλά και καθημερινά της ζωής, αφού η μοίρα τον έφερε αντιμέτωπο με τις σκληρές συνθήκες του πολέμου, οδηγώντας τον σε μια άνιση μάχη με τον Τούρκο εισβολέα. Πιστός στρατιώτης καθώς ήταν,  υπερασπίστηκε με τον θάνατό του το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας.   

Ο Σωτήρης το 1973 κατατάγηκε στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Μετά τη βασική του εκπαίδευση, τοποθετήθηκε στο 286 Μ.Τ.Π.

Στις 20 Ιουλίου 1974, ημερομηνία κατά την οποία άρχισε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Σωτήρης συνέχιζε να υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στο 286Μ.Τ.Π.

Το τάγμα του πήρε άμεσα εντολή να μεταφερθεί στην Κερύνεια για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των εισβολέων. Γύρω στις 4:30 τα ξημερώματα, οι στρατιώτες επιβιβάστηκαν σε οχήματα μεταφοράς προσωπικού και αναχώρησαν από τη βάση τους στη Λευκωσία με προορισμό την Κερύνεια. Την  ίδια ώρα καθοδόν προς την Κερύνεια βρισκόταν και το 281Τ.Π., το οποίο, επίσης, ξεκίνησε από τη Λευκωσία, επιφορτισμένο με την ίδια αποστολή.

Όταν τα οχήματα του 286Μ.Τ.Π, έφθασαν στην περιοχή του χωριού Κοντεμένος σταμάτησαν γιατί ο δρόμος είχε αποκοπεί, ένεκα των αεροπορικών επιθέσεων που είχαν προηγηθεί από την τουρκική πολεμική αεροπορία κατά του 281Τ.Π.. Άμεσα δέχτηκε και το 286Μ.Τ.Π. αεροπορικές επιθέσεις με βομβαρδισμούς και μυδραλιοβολισμούς.

Από τις αεροπορικές επιθέσεις των τουρκικών αεροπλάνων αριθμός στρατιωτών του 286Μ.Τ.Π. και του 281Τ.Π. καθώς και άμαχων πολιτών, που βρίσκονταν κοντά στις στρατιωτικές φάλαγγες φονεύθηκαν, ενώ αρκετοί από αυτούς τραυματίστηκαν σοβαρά.

Μετά την ολοκλήρωση των επιθέσεων των τουρκικών αεροπλάνων και την απομάκρυνσή τους, συντετριμμένοι στρατιώτες με τη βοήθεια των κατοίκων της Κοινότητας Κοντεμένου, περισυνέλεξαν τους νεκρούς, τους οποίους έθαψαν στους κρατήρες, που δημιουργήθηκαν από τις βόμβες των αεροπλάνων. Περισυνέλεξαν, επίσης, τους τραυματίες, τους οποίους μετέφεραν για ιατρική περίθαλψη.

Ανάμεσα στους πεσόντες των τουρκικών αεροπορικών επιθέσεων, που τάφηκαν στο τραγικό εκείνο μέρος, βρισκόταν και ο στρατιώτης, Σωτήρης Αχιλλέως, ο οποίος δεν είχε ακόμη συμπληρώσει τα 19 του χρόνια.

Η εκταφή των οστών του Σωτήρη πραγματοποιήθηκε το 2017 από ομαδικό τάφο, που εντοπίστηκε στην περιοχή Κοντεμένου.

Η οικογένειά του ενημερώθηκε για την ταυτοποίηση των οστών του. Ωστόσο, οι τραγικοί γονείς, δεν πρόλαβαν να μάθουν την αλήθεια. Έφυγαν από αυτή τη ζωή με πολλά αναπάντητα ερωτήματα, γεμάτοι πόνο και αγωνία, αδικαίωτοι δεν έζησαν την επιστροφή των οστών τους στις ελεύθερες περιοχές να τα φιλήσουν και να τα ποτίσουν με τα δικά τους δάκρυα.

Σήμερα, η οικογένεια του Σωτήρη μαζί με την πολιτεία, την εκκλησία, τον στρατό, τους φίλους και συμπολεμιστές του, περιβάλλουν με δέος και υπερηφάνεια τα ιερά οστά και αποδίδουν με σεβασμό την ευγνωμοσύνη και τις δέουσες τιμές που αρμόζουν σε ήρωες που πολεμούν και πεθαίνουν για την ελευθερία της πατρίδας.

Αείμνηστε Σωτήρη, μπορεί οι γονείς σου να μην είναι εδώ μαζί μας για να σου εκφράσουν την περηφάνια τους, μα οι ψυχές τους σε περιμένουν στη γη των αγγέλων, για να σου κρεμάσουν το δάφνινο στεφάνι και να σε τοποθετήσουν στο ψηλότερο βάθρο του παραδείσου. Ευχή όλων μας είναι να έρθει σύντομα η στιγμή της δικαίωσης της θυσίας σου, όπως και το τέλος όλων των δεινών του πολύπαθου τόπου μας.

Ελληνίδες, Έλληνες,

Οι προσπάθειες διευκρίνησης της τύχης των αγνοουμένων μας έχουν περιέλθει σε ένα οριακό και κρίσιμο σημείο λόγω της αδιάλλακτης και αρνητικής στάσης της κατοχικής δύναμης που πεισματικά αρνείται να επιδείξει την πρέπουσα και αναγκαία ανθρωπιστική βούληση και συνεργασία.

Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια δραματική μείωση του αριθμού των λειψάνων αγνοουμένων μας που εντοπίζονται στις κατεχόμενες περιοχές. Συνεπακόλουθο της τραγικής και απαράδεκτης αυτής κατάστασης είναι η μείωση και του αριθμού των ταυτοποιήσεων λειψάνων με τη μέθοδο του DNA.  Τραγική και απαράδεκτη είναι και η άρνηση της κατοχικής δύναμης να υποδείξει μαζικούς χώρους ταφής που δημιούργησαν τα στρατεύματά της από τις περισυλλογές των νεκρών από τα πεδία των μαχών, όπως και να καταθέσει τις πληροφορίες για την τύχη αγνοουμένων μας  που υπάρχουν στα αρχεία του Τουρκικού στρατού.

Θέλω να διαβεβαιώσω τους συγγενείς των αγνοουμένων μας ότι η Κυβέρνηση και όλοι μας, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, δεν εφησυχάζουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα και τις προσπάθειες για διακρίβωση της τύχης και του τελευταία αγνοούμενού μας.

Θεωρούμε ότι έχουμε ιστορικό και ανθρώπινο χρέος που οφείλουμε ως Πολιτεία και ως λαός σε όλους που χάθηκαν ή θυσιάστηκαν στον άνισο και προδομένο αγώνα του 1974 για προάσπιση της μικρής μας πατρίδας αλλά και για την προάσπιση της εθνικής και ανθρώπινης αξιοπρέπειας όλων μας.

Ελληνίδες, Έλληνες,

Σήμερα, η Κυβέρνηση εξακολουθεί να εργάζεται εντατικά και με προσήλωση για δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος με στόχο τη δημιουργία ενός σύγχρονου και λειτουργικού κράτους, που θα εδράζεται στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δηλώνει με καλή θέληση την ετοιμότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς να συνεχίσει τον διάλογο, από το σημείο που είχε τερματιστεί, ως αποτέλεσμα της άρνησης της Τουρκίας να αποδεχθεί στοιχειώδεις παραμέτρους, που έθεσε ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας σχετικά με την κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων, των επεμβατικών δικαιωμάτων, της μόνιμης παρουσίας κατοχικού στρατού αλλά και τον σεβασμό στην εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Ελληνίδες, Έλληνες

Σήμερα, γράφουμε τον επίλογο της τραγικής ιστορίας ενός άξιου τέκνου της πατρίδας μας.

Περήφανοι θα αισθάνονταν σήμερα για τον λεβεντονιό τους οι γονείς του Σωτήρη, Αμβρόσιος και Ανδριάνθη που έφυγαν από τη ζωή με τον καημό της εξακρίβωσης της τύχης του. 

Αγαπητοί και σεβαστοί συγγενείς,

Αγαπητά αδέρφια του ήρωα μας Αχιλλέα, Νίτσα και Σταύρο,

Πρέπει να νιώθετε υπερήφανοι για την κληρονομιά που ο άνθρωπός σας άφησε, όχι μόνο σε εσάς, αλλά και στην κοινωνία και σε όλους εμάς. Μια κληρονομιά που σε εσάς αποδίδει την ύψιστη τιμή και σε εμάς την ευθύνη για τη δικαίωση της θυσίας του.

Εύχομαι το τέλος της μακρόχρονης αγωνίας για την τύχη του ανθρώπου σας, να γαληνέψει την ψυχή σας και να απαλύνει τον πόνο σας. 

Ο Σωτήρης έπεσε στις επάλξεις του καθήκοντος και προς αυτόν, όπως και σε όλους όσοι έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Κύπρου μας οφείλουμε πολλά. Οφείλουμε την ύπαρξη μας ως Κυπριακή Δημοκρατίας καθώς και την αξιοπρέπειά μας ως ελεύθεροι άνθρωποι.

Αποχαιρετούμε σήμερα τον Σωτήρη Αχιλλέως και τιμούμε με ευγνωμοσύνη την μνήμη του. Αναγνωρίζουμε ότι απέναντι του έχουμε ένα ανεκπλήρωτο χρέος και θα παλέψουμε για να το εκπληρώσουμε.  Δεν θα πάψουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε μέχρι να φέρουμε την ελευθερία, την ειρήνη και την ασφάλεια σε τούτο τον πολύπαθο τόπο. 

Αιωνία ας είναι η μνήμη και η δόξα του στρατιώτη του 286 Μ.Τ.Π. Σωτήρη Αχιλλέως, του Αμβρόσιου και της Ανδριάνθης. 

Αιωνία και τιμημένη.

______________

/ΣΧ