Ανακοινωθέντα

«Στη φύση, το φως δημιουργεί το χρώμα. Στον ζωγραφικό πίνακα, το χρώμα δημιουργεί το φως.»

Τα λόγια του Γερμανοαμερικανού ζωγράφου Hans Hoffman αποδίδουν με εκπληκτικά ακριβή και άκρως παραστατικό τρόπο τη σημασία που διαδραματίζουν η ζωγραφική και η τέχνη γενικότερα, στις ζωές των ανθρώπων. Η ζωγραφική εκφράζει και δημιουργεί συναισθήματα, αποτυπώνει ανησυχίες και προβληματισμούς και μιλά πάνω από όλα, στις καρδιές και τις ψυχές των ανθρώπων.

Αισθάνομαι λοιπόν μεγάλη χαρά που βρίσκομαι απόψε μαζί σας για τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Νίκου Χατζηνικολάου. Πρόκειται για την  4^η ατομική έκθεση του Νίκου, οποίος έχει παράλληλα συμμετάσχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις. Οι πίνακές του, κοσμούν διάφορους ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους ενώ αριθμός έργων του βρίσκεται και σε χώρες εκτός Κύπρου.

Τα έργα του χαρακτηρίζονται από την φωτεινότητα των χρωμάτων, το διάχυτο καλοκαιρινό φως της Κύπρου, την σωστή προοπτική, την καθαρή και ρεαλιστική έκφραση.

Ο Νίκος Χατζηνικολάου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον κατεχόμενο σήμερα, Άγιο Βασίλειο, της Επαρχίας Λευκωσίας.

Εκ φύσεως παρατηρητικός και προ πάντων συναισθηματικός δέχτηκε πολύ νωρίς τα κεντρίσματα της φύσης και της ζωής και αισθάνθηκε την ανάγκη να τα μετουσιώσει σε τέχνη.

Στο Παγκύπριο  Γυμνάσιο είχε την τύχη και την ευτυχία να έχει σαν δάσκαλο του τον καταξιωμένο μας ζωγράφο Τηλέμαχο Κάνθο.  Ο μεγάλος αυτός δάσκαλος τον ξεχώρισε και τον ενέταξε σε ομάδα μαθητών που είχαν ιδιαίτερα χαρίσματα στην Τέχνη.

Η ζωγραφική ήταν για τον Νίκο Χατζηνικολάου όνειρο ζωής και επαγγελματικός προσανατολισμός. Η ζωή ωστόσο, είχε άλλα σχέδια, με αποτέλεσμα η ζωγραφική να περάσει για δεκαετίες ολόκληρες, σε δεύτερη μοίρα. Αυτό ωστόσο δεν τον πτόησε.

Λίγο πριν την αφυπηρέτηση του από τη θέση του Γενικού Διευθυντή της Ελληνικής Τράπεζας, πήρε ξανά το πινέλο και άρχισε να βιώνει με μεγάλο ενθουσιασμό, το παιδικό του όνειρο.

Σαν γνήσιος μαθητής του αείμνηστου Τηλέμαχου Κάνθου ξεκίνησε να ζωγραφίζει το κυπριακό τοπίο, την φύση και τα αγροτικά βιώματα. Πάνω απ’ όλα όμως, άρχισε να ζωγραφίζει τις πικρές μνήμες από τα κατεχόμενα εδάφη μας και την προσδοκία της επιστροφής.

Φίλες και φίλοι,

Λέχθηκε ότι «κάθε πίνακας ζωγραφικής, που βρίσκεται μπροστά μας, είναι ένα παράθυρο, μέσα από το οποίο μπορούμε να ταξιδεύσουμε στην απεραντοσύνη της τέχνης, για να θαυμάσουμε την ομορφιά και το ωραίο»

Είμαι βέβαιος ότι η σημερινή έκθεση του καλλιτέχνη θα αποτελέσει ένα ακόμα σημαντικό σταθμό στον εικαστικό του λόγο, στο δρόμο που έχει επιλέξει για να ξεχωρίσει, να ερμηνεύσει και να εκφράσει τον κόσμο που τον περιβάλλει.

Με αυτές τις σκέψεις σας καλώ να χαρούμε από κοντά τα έργα του Νίκου Χατζηνικολάου και να του ευχηθούμε καλή δουλειά και ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες.

_____________

ΑΧ/ΣΧ