Ανακοινωθέντα

Να αρχίσω τον χαιρετισμό μου με την παρατήρηση ότι σήμερα είναι 15 Νοεμβρίου. Μια μέρα που σηματοδοτεί την αποκορύφωση των διχοτομικών σχεδίων της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Σαν σήμερα, πριν από 36 χρόνια, επιτελέστηκε από τους Τούρκους ακόμη ένα βήμα για τη διχοτόμηση του νησιού μας, με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους στις κατεχόμενες περιοχές μας. 

Και ενώ στις ελεύθερες περιοχές πραγματοποιούνται φοιτητικές και μαθητικές εκδηλώσεις για την καταδίκη του ψευδοκράτους, στην απέναντι πλευρά των συρματοπλεγμάτων της ντροπής, γιορτάζουν με παρελάσεις και άλλες σχετικές εκδηλώσεις.

Το ψευδοκράτος δεν αναγνωρίζεται, βέβαια, από κανένα άλλο κράτος πλην της Τουρκίας. Με σειρά Ψηφισμάτων του, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών καταδίκασε έντονα την απόπειρα απόσχισης τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, χαρακτήρισε την πράξη της ανακήρυξης του ψευδοκράτους ως νομικά άκυρη και ζήτησε την ανάκλησή της. Ταυτόχρονα, κάλεσε όλα τα κράτη-μέλη να μην αναγνωρίσουν την αποσχιστική πράξη και να σέβονται την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Από την άλλη, όμως, δεν μπορούμε ούτε για μια στιγμή να παραγνωρίσουμε την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο κατεχόμενο τμήμα της πατρίδας μας. Και είναι, ακριβώς, μια επέτειος που υπογραμμίζει το χρέος και τις ευθύνες όλων μας να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε τα θλιβερά τετελεσμένα που επέβαλε στο νησί μας η Τουρκία, με τη συνεχιζόμενη κατοχή του 37,5% των εδαφών μας, την παρουσία 40 και πλέον χιλιάδων τουρκικών στρατευμάτων, 100 τόσων χιλιάδων εποίκων, την προσφυγιά του ενός τρίτου του λαού μας και τη στέρησή του από τα σπίτια και τις περιουσίες του, την καταπάτηση μιας άλλης μεγάλης σειράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών, και, ακόμη, την καταστροφή της πολιτιστικής και εκκλησιαστικής μας κληρονομιάς και την προσπάθεια οριστικής τουρκοποίησης και ισλαμοποίησης των παράνομα κατεχομένων περιοχών μας από τον κατακτητή.

Και δεν είναι μόνον αυτά στα οποία θα πρέπει να σταθεί κανείς αξιολογώντας τα όσα επέφερε και επιδιώκει η επιθετική συμπεριφορά και η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Οφείλουμε ,επίσης, να αξιολογήσουμε μαζί τις παράνομες ενέργειές της στην Αμμόχωστο και στα χωρικά ύδατα, την αποκλειστική οικονομική ζώνη και την υφαλοκρηπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να εκτιμήσουμε ιδιαίτερα την υπόσκαψη από την Τουρκία της πρωτοβουλίας του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για την επίτευξη, επιτέλους, μιας διαρκούς και λειτουργικής λύσης στο Κυπριακό, πρωτοβουλίας που για μας αποτελεί παράθυρο ελπίδας που θα πρέπει να αφεθεί ανοικτό.

Αλλά, δεν μπορούμε ποτέ να αφήσουμε το απαράδεκτο σημερινό στάτους κβό  να αποκτήσει νομιμότητα. Πολύ περισσότερο, οφείλουμε, σαν χρέος προς την ιστορία μας και τους ήρωες και μάρτυρες των αγώνων μας, όπως ο Μιχαλάκης Παρίδης, το όνομα του οποίου φέρει τιμητικά το σχολείο σας, να αγωνιστούμε με αποφασιστικότητα, αλλά και με υπευθυνότητα, για την ανατροπή και την ακύρωση των θλιβερών τετελεσμένων της τουρκικής επεκτατικής και διχοτομικής πολιτικής.

Αυτό επιβάλλει, παράλληλα, και το χρέος μας προς εσάς τις νεότερες γενιές. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε την ιστορική μας συνέχεια σε αυτόν τόπο με την ελληνική ιστορία των τριών και πέραν χιλιάδων χρόνων. Δεν πρέπει να αφήσουμε ποτέ να μας κάμψουν οι δυσκολίες, και με ενότητα, σθένος και συνέπεια προς τις δίκαιες θέσεις και τους στόχους μας να προχωρήσουμε με περηφάνια μπροστά. Το δικαιούμαστε αυτό, το δικαιούστε ιδιαίτερα εσείς, η νέα γενιά που είστε η ελπίδα και το μέλλον μας. 

Συγχαίρω θερμά τους δασκάλους σας για την πραγματοποίηση της σημερινής εκδήλωσης. Το θέμα της παραπέμπει στο χρέος και τις ευθύνες όλων μας. Να θυμόμαστε και να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε και πού βρισκόμαστε, να μην ξεχνούμε και να διεκδικούμε. Να αγωνιζόμαστε. 

Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να είμαι σήμερα μαζί σας. Σας εύχομαι κάθε καλό.

(ΡΜ/ΑΜ/ΣΧ)