Ανακοινωθέντα

Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας μνημονεύουμε σήμερα στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Αβίων τους έντεκα  ηρωικά πεσόντες κατά την τουρκική εισβολή του 1974, που τις φρικτές μέρες του πολέμου πρόσφεραν απλόχερα και με θάρρος τις υπηρεσίες τους προς τη δοκιμαζόμενη πατρίδα, καθώς και τα τρία θύματα της τουρκικής θηριωδίας της Κοινότητας Αυγόρου.

Παράλληλα, αναπέμπουμε δέηση και προσευχόμαστε για τη διακρίβωση της τύχης των πέντε αγνοουμένων της Κοινότητας αλλά και όλων των αγνοούμενων αδελφών μας, οι οικογένειες των οποίων σχεδόν μισό αιώνα μετά, εξακολουθούν να βιώνουν το συνεχιζόμενο δράμα και τον πόνο της τραγικής αυτής συνέπειας της εισβολής.

Θα ήθελα εξαρχής να ευχαριστήσω το Κοινοτικό Συμβούλιο Αυγόρου, τις οικογένειες των ηρωικά πεσόντων και αγνοουμένων και τα οργανωμένα σύνολα της Κοινότητας τόσο για την πρόσκληση όσο και για τη μεταξύ τους συνεργασία στη διοργάνωση του σημερινού ετήσιου εθνικού μνημόσυνου.

Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες ανακαλούμε στη μνήμη με πόνο ψυχής την αλυσίδα των θλιβερών γεγονότων του μαύρου Ιούλη του 1974, που άλλαξε τόσο καθοριστικά τις ζωές και τον τόπο μας. Ταυτόχρονα θυμόμαστε το μεγαλείο ψυχής και την αξιοπρέπεια χιλιάδων νέων τότε ανθρώπων, σαν τους σημερινούς τιμώμενους της Κοινότητας Αυγόρου, οι οποίοι στάθηκαν όρθιοι και αγωνίστηκαν με όλες τους τις δυνάμεις, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία μέσα σε ένα άνισο και προδομένο πόλεμο.

Η διατήρηση της μνήμης των ηρώων μας, που με αγνά αισθήματα φιλοπατρίας οδηγήθηκαν στη λαίλαπα του πολέμου, αποτελεί ελάχιστη υποχρέωσή μας. Οφείλουμε να γνωρίζουμε, να κατανοούμε και να θυμόμαστε τις μελανές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας μας, καθώς και των συνεπειών του τραγικού καλοκαιριού του 1974, ώστε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να αντλούμε παραδείγματα στον συνεχιζόμενο αγώνα μας, που παραμένει ακόμα αδικαίωτος.

Η Κοινότητα Αυγόρου δικαίως αισθάνεται υπερήφανη και τιμά σήμερα τους ήρωές της. Τους λεβέντες που έτρεξαν με λιγοστά μέσα να φράξουν τον δρόμο στους πάνοπλους τούρκους εισβολείς χωρίς στιγμή να δειλιάσουν. Παιδιά όλοι της υπαίθρου, άνθρωποι απλοί και ταπεινοί, του καθημερινού μόχθου και του αγώνα για επιβίωση, οι οποίοι αισθάνονταν έτοιμοι να τα δώσουν όλα, ακόμα και τη ζωή τους για την πατρίδα και την ελευθερία. Από αγνή αγάπη για τη γη που τους γέννησε, για την Κοινότητά τους, για την οικογένειά τους αλλά και για όλους τους συμπατριώτες τους, υπεραμύνθηκαν το αναφαίρετο δικαίωμα για ελεύθερη, ειρηνική και δημιουργική ζωή. 

Αντιμέτωποι με τις εχθρικές δυνάμεις, που έβαλλαν από στεριά, αέρα και θάλασσα με σκοπό να κατακτήσουν, να λεηλατήσουν και να καταστρέψουν τόπους που δεν τους ανήκαν, τα ηρωικά παλληκάρια της Κοινότητας προέταξαν το ανάστημά τους υπερασπιζόμενοι διαχρονικές αξίες και ιδανικά της φυλής μας.

Παναγιώτης Παφίτης, Κωστάκης Χατζηγιάννης, Νικηφόρος Κάρυος, Γεώργιος Πιλάτου, Παναγιώτης Βρακά, Νίκος Κυριάκου, Παναγιώτης Μαρίνου, Ευαγόρας Τυρίμου, και Κυριάκος Καλαθάς, αποτελούν τους ηρωικά πεσόντες της Κοινότητας Αυγόρου «Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνονται πλέον και οι μέχρι πρόσφατα αγνοούμενοι Αντώνης Παπαγεωργίου και Χριστόδουλος Λαουτάρης, των οποίων τα ιερά οστά ανευρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA. Μόλις χθες, Πολιτεία και Κοινότητα, έγραψαν με λαμπρά γράμματα τον τραγικό επίλογο των δύο συμπολεμιστών και εξ αίματος συγγενών, αποχαιρετώντας τα δύο παλληκάρια με τιμές που αρμόζουν σε ήρωες που πεθαίνουν για την ελευθερία.  

Μαζί με τους πεσόντες μνημονεύουμε και τους άμαχους και ανυπεράσπιστους πολίτες Μιχαήλ Ζήνωνα, Παναγιώτη Χριστοδούλου και Πέτρο Κακουλλή, που γνώρισαν στα χέρια του κατακτητή τη βία και τη βαναυσότητα και έγιναν θύματα της τουρκικής θηριωδίας.

Παράλληλα σήμερα προσευχόμαστε ευλαβικά και αναπέμπουμε δέηση για διακρίβωση της τύχης των πέντε αγνοουμένων της Κοινότητας, του στρατιώτη Σέργη Ποϊζη καθώς και των άμαχων πολιτών Αντώνη Χριστοδούλου-Ψαθά, Ανδρονίκη Παρασκευά, Σωτήρη Πιλάτου και Σάββα Παρασκευά, με την ευχή οι οικογένειές τους να λάβουν σύντομα πληροφόρηση και να μάθουν την αλήθεια, όσο πικρή κι αν είναι, για όλα αυτά που τους πονούν και που τους βασανίζουν.

Φίλες και φίλοι,

Αξίζει να επισημάνουμε ότι κάποιοι εκ των συμπολεμιστών, των γενναίων παλληκαριών του 1974, που κατάφεραν να επιζήσουν από την κόλαση του πολέμου, βρίσκονται σήμερα ανάμεσά μας. Αποτελούν ζωντανή μαρτυρία και επιβεβαιώνουν το σθένος και την ηρωική θυσία όσων χάθηκαν και όσων αγωνίστηκαν στα πεδία των μαχών και της τιμής.

Κυρίες και κύριοι,

Συμπληρώνονται φέτος 47 χρόνια από την βάρβαρη εισβολή του Αττίλα και τη θυσία των ηρώων της Κοινότητάς Αυγόρου αλλά και όλων των ηρωικά πεσόντων και αγνοουμένων του μαρτυρικού νησιού μας.

Αναμφίβολα η τουρκική εισβολή του 1974 και η συνεχιζόμενη κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας προκάλεσαν μια μεγάλη και ανεπούλωτη πληγή στο σώμα της πατρίδας μας. Πέραν από τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και της προσφυγοποίησης μεγάλου τμήματος του πληθυσμού, αποτέλεσμα της τουρκικής βαρβαρότητας ήταν η βεβήλωση και κατεδάφιση των εκκλησιών και η τεράστια καταστροφή της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής κληρονομιάς μας. Η σύληση και οι καταστροφές μνημείων και τόπων ιερών για την πολιτιστική μας ταυτότητα ανέκαθεν αποτελούσαν δυσάρεστα γεγονότα, για τα οποία ως πολιτεία συνεχίζουμε να καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να αποτρέψουμε.

Φίλες και φίλοι,

Ο χρόνος μπορεί να κυλά αδυσώπητα, πολλές δυσκολίες και προβλήματα κατακλύζουν την καθημερινότητά μας ωστόσο κάθε Ιούλιο, τέτοιες μέρες οι μνήμες ζωντανεύουν και τα δεινά που προκαλούν ακόμα οι παράνομες κατοχικές δυνάμεις της Τουρκίας, οι οποίες ελέγχουν και καταπατούν  ανθρώπινα δικαιώματα και κάθε μορφή βασικής ελευθερίας συνεχίζουν βαθιά να μας πονούν.

Για 47 ολόκληρα χρόνια, η Τουρκία επιδιώκει να δημιουργήσει νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής, διατηρώντας μία αδιάλλακτη στάση και αρνούμενη να επιδείξει πραγματικά καλή θέληση για εποικοδομητικό διάλογο και συνεργασία.

Αμετάθετος και διαχρονικός στόχος της δικής μας πλευράς είναι η εξεύρεση μιας λύσης βασισμένης στο Διεθνές Δίκαιο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η Κυβέρνηση και ειδικότερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης δεν έπαψε στιγμή να δηλώνει την ετοιμότητά του, και κατ’ επανάληψη έχει δείξει έμπρακτα την πολιτική βούληση να συνεχίσει την προσπάθεια για ουσιαστική διαπραγμάτευση στη βάση του Πλαισίου που πρότεινε ο Γενικός Γραμματέας των Η.Ε. με γνώμονα πάντα τον σεβασμό στις αρχές και στις αξίες που πρεσβεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Προτεραιότητα και επιδίωξή μας παραμένει η επανένωση της πατρίδας μας και η διασφάλιση της ειρήνης, της ευημερίας και της σταθερότητας για όλους τους νόμιμους κατοίκους: Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Μαρωνίτες, Αρμένιους και Λατίνους. Προς επίτευξη των πιο πάνω απαιτείται κλίμα ενότητας και ομοψυχίας, μακριά από συγκρούσεις και διχαστικά σύνδρομα.

Τιμώντας σήμερα σε κλίμα συγκίνησης και νοσταλγίας τους ηρωικούς νεκρούς μας αλλά και ενθυμούμενοι τα μοναδικής ομορφιάς κατεχόμενα μέρη μας, ελπίζουμε σύντομα να επιτευχθεί μία λύση στο εθνικό μας πρόβλημα που θα τερματίζει την κατοχή, θα επανενώνει την πατρίδα μας και θα δημιουργεί συνθήκες ειρηνικής συνύπαρξης, ευημερίας και προόδου.

Μόνο έτσι θα μπορούμε να πούμε ότι αντλήσαμε διδάγματα από την ιστορία μας και δικαιώσαμε τις θυσίες των ηρώων μας, καθώς και των οικογενειών τους, οι οποίες έζησαν όλα αυτά τα χρόνια με την απώλεια των αγαπημένων τους ανθρώπων, που επέλεξαν να θέσουν συνειδητά το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Με δεδομένο ότι οι προκλήσεις και οι δυσκολίες, που καλούμαστε σήμερα να αντιμετωπίσουμε στο εσωτερικό και εξωτερικό μέτωπο, είναι ποικίλες και σημαντικές, θα πρέπει να πορευόμαστε με πίστη, θέληση και υπομονή. Οφείλουμε να εργαστούμε υπεύθυνα, ώστε να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα πάσης φύσεως προβλήματα, οδηγώντας τον τόπο μας μπροστά, ως υπόσχεση για τις επερχόμενες γενιές, που έχουν κάθε δικαίωμα να ελπίζουν σε ένα καλύτερο και ευοίωνο μέλλον. Αυτό άλλωστε υπαγορεύει η φωνή του χρέους προς τους ήρωες που ευλαβικά μνημονεύουμε σήμερα.

Ας είναι αιωνία η μνήμη των τιμώμενων ηρώων της Κοινότητας Αυγόρου και ανεξίτηλο το παράδειγμα της θυσίας τους.

(ΡΜ/ΝΓ/ΣΧ)