Ανακοινωθέντα

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων, Δερύνεια

Αξιότιμοι / αξιότιμες βουλευτές / βουλεύτριες,

Σεβαστό ιερατείο,

Αγαπητέ Δήμαρχε Δερύνειας και μέλη του δημοτικού συμβουλίου Δερύνειας,

Σεβαστά μέλη των οικογενειών των ηρώων Δημητράκη Χριστοδούλου, Στυλιανού Λένα και Σωτήρη Τσαγκάρη,

Τιμούμε σήμερα την μνήμη των άξιων τέκνων της πατρίδας Δημητράκη Χριστοδούλου, Στυλιανού Λένα και Σωτήρη Τσαγκάρη, που θυσίασαν τη ζωή τους για το υπέρτατο ιδανικό της ελευθερίας. Πεθαίνουν όμως οι ήρωες; Όχι! «Τους ήρωες δεν τους βρίσκεις ποτέ στο σκοτάδι», είπε σοφά ο Αριστοφάνης. Οι ήρωες είναι αθάνατοι, περνούν στην αιωνιότητα, μετουσιώνονται σε ιδέες, σε ιδανικά, σε φως που λάμπει στους αιώνες, για να μας δείχνει τον δρόμο, ώστε να μην καμπτόμαστε μπροστά στα φοβερά και να μη λιποτακτούμε μπροστά στον κίνδυνο.

Ο Δημητράκης, όπως τον αποκαλούσαν τρυφερά φίλοι και συγγενείς, γεννηθείς στις 5 Αυγούστου 1936, εδώ, στη Δερύνεια Αμμοχώστου, ήταν ο πρωτότοκος γιος πολυμελούς οικογένειας, που γαλουχήθηκε με τις αρετές της πραότητας και της ευγένειας, αλλά και τα ιδανικά της φιλοπατρίας και της ελευθερίας. Μετά το δημοτικό σχολείο φοίτησε στο γυμνάσιο Αμμοχώστου. Η φτώχια ανάγκασε τον ήρωα να διακόψει τη φοίτησή του και να ριχτεί στη βιοπάλη, για να βοηθήσει την οικογένειά του. Ωστόσο, λόγω της φιλομάθειάς του, βρήκε τρόπο να σπουδάσει με μαθήματα διά αλληλογραφίας από το «Πρότυπο Σύστημα Μαθημάτων  δι’Αλληλογραφίας Αθηνών», όπου γράφτηκε ως μαθητής στο τεχνικό κέντρο, στο Τμήμα Ραδιοτεχνίας, για να γίνει ηλεκτρολόγος. Μετά το πέρας των σπουδών του προσλήφθηκε στην Ηλεκτρική Εταιρεία Αμμοχώστου, όπου λόγω της εργατικότητάς του είχε γρήγορη ανέλιξη. Ταυτόχρονα, εργαζόταν ως ηλεκτρολόγος ιδιωτικά, γεγονός που του εξασφάλισε ένα καλό εισόδημα, που έδωσε οικονομική ανάσα τόσο στον ίδιο όσο και στην οικογένειά του.

Ο ήρωας της Δερύνειας, ο δικός μας ήρωας, αδελφικός φίλος των αγωνιστών Ηλία Παπακυριακού και Αλέκου Κωνσταντίνου, εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΟΚΑ και υπαγόταν στις ομάδες του εκτελεστικού Αμμοχώστου. Με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο μετέφερε όπλα και πυρομαχικά, ενώ άλλες φορές μετέφερε καταζητούμενους ή άνδρες του εκτελεστικού σε διάφορες αποστολές. Δυστυχώς, ο Δημητράκης προδόθηκε και μπήκε στο στόχαστρο των Άγγλων ως καταζητούμενος. Οι Άγγλοι τον επικήρυξαν για το ποσό των 5.000 λιρών.

Τον Σεπτέμβριο του 1956, με τη μεσολάβηση του Αρχηγού της ΕΟΚΑ, ο ήρωας Χριστοδούλου κατετάγη στις αντάρτικες ομάδες της Πιτσιλιάς υπό τον Γρηγόρη Αυξεντίου και τον Στυλιανό Λένα, με τον οποίο κατασκεύαζε χειροβομβίδες στο σπίτι του ιερέα του Αγρού Παπαχριστόδουλου Αυγουστή. Ο ήρωας Σωτήρης Τσαγκάρης συνεργάστηκε με τους αντάρτες της περιοχής του ως σύνδεσμος, μεταφορέας πολεμικού υλικού και τροφοδότης στα ορεινά τους κρησφύγετα. Λόγω των ισχυρών κτυπημάτων που δέχθηκαν από τους αντάρτες του Αυξεντίου και του Στυλιανού Λένα στην περιοχή της Πιτσιλιάς, τον Νοέμβριο του 1956, οι Άγγλοι σκλήρυναν την καταδίωξη των ανταρτών. Ως αποτέλεσμα η αντάρτικη ομάδα του Στυλιανού Λένα, παρά την πλούσια δράση της σε ενέδρες εναντίον των Άγγλων κατακτητών, καταδιώχθηκε από ένα σύνταγμα αγγλικού στρατού με τεθωρακισμένα και ελικόπτερα. Στις 17 Φεβρουαρίου 1957 οι αντάρτες έπεσαν σε ενέδρα των Άγγλων. Ακολούθησαν συγκρούσεις κοντά στα χωριά Ποταμίτισσα και Πελένδρι, κατά τις οποίες ο Δημητράκης Χριστοδούλου και ο Σωτήρης Τσαγκάρης φονεύθηκαν από τους Άγγλους, ενώ ο Στυλιανός Λένας τραυματίστηκε και απεβίωσε ύστερα από σαράντα μέρες, υπομένοντας στο μεταξύ φριχτά βασανιστήρια από τους Άγγλους.

Τη θυσία του Δημητράκη Χριστοδούλου μαζί και το χρέος μας για συνέχιση του αγώνα κρατούν ζωντανά η προτομή που στήθηκε στην κεντρική πλατεία του χωριού δίπλα στο βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, αλλά και το μνημείο που ανεγέρθηκε στο κέντρο του χωριού Ποταμίτισσα προς τιμή του και προς τιμή του ήρωα Στυλιανού Λένα. Στα μνημεία αυτά οφείλουμε να καταθέτουμε τα στεφάνια του θαυμασμού, της ευγνωμοσύνης και της υπερηφάνειας, αλλά και να υποκλινόμαστε με δέος στο μεγαλείο της ψυχής τους.

Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,

Με τη θυσία τους οι τρεις νέοι μας κέρδισαν επάξια μια θέση στην αθανασία και έγραψαν τη δική τους σελίδα στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου παραδίδοντας ύψιστα μαθήματα ηρωισμού, φιλοπατρίας και αφοσίωσης σε υπέρτατες αξίες, ώστε να καταστούν φωτεινά παραδείγματα και πρότυπα, για να διδάσκουν σε όλους μας πως θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.

Αποτίνοντας σήμερα φόρο τιμής στους ήρωές μας έχουμε την ευκαιρία να προσμετρήσουμε τις ιστορικές μας ευθύνες και να αναλογιστούμε ποιο είναι το δικό μας χρέος απέναντι στην υπέρτατη θυσία τους. Χρέος μας είναι η συνέχιση του αγώνα για απελευθέρωση και επανένωση της πολύπαθης πατρίδας μας.  Αγωνιζόμαστε για μια Κύπρο χωρίς κατοχικά στρατεύματα, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς συρματοπλέγματα. Επιδιώκουμε λύση σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, δίκαιη και βιώσιμη για όλους τους κατοίκους της Κύπρου μας. Καταδικάζουμε την άτεγκτη στάση που επιδεικνύει διαχρονικά η Τουρκία, αλλά και τις προκλήσεις της στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου και στην κυπριακή ΑΟΖ και θεωρούμε ευθύνη και χρέος μας να στηρίξουμε κάθε προσπάθεια απεγκλωβισμού της διαπραγματευτικής στασιμότητας είτε μέσω της στοχοπροσήλωσής μας σε θέματα αρχών και δικαίου, είτε μέσω των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και τη δημιουργίας κινητικότητας, είτε και μέσω της ενίσχυσης της κοινοβουλευτικής διπλωματίας -στον ρόλο που μας αναλογεί- ελπίζοντας στη συνέχιση της διαπραγματευτικής μας πορείας και επιτυχή έκβασή της.

Ταυτόχρονα, υποσχόμαστε να κρατήσουμε άσβεστη τη μνήμη τέτοιων άξιων παλικαριών και να μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές το φως της θυσίας τους, την αξίας της θυσίας του, να κρατήσουμε άσβεστες αρχές και αξίες, όπως η αγάπη για την πατρίδα και η ελευθερία. 

Χρειάζεται τώρα περισσότερο από ποτέ, με όλες τις προκλήσεις που έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε, να μας απασχολεί καθημερινά «Τι περισσότερο και όχι τι λιγότερο, θα μπορούσαμε να κάνουμε για την πατρίδα μας» γιατί η αγάπη προς την πατρίδα σημαίνει ευθύνη. Και ευθύνη έχουμε όλες και όλοι μας έναντι στην πατρίδα, τη διασφάλιση του κράτους δικαίου και του μέλλοντος που θέλουμε να οικοδομήσουμε για εμάς και τα παιδιά μας. Ένα μέλλον ευοίωνο, ειρηνικό, ευημερές και υποσχόμενο.

Αιωνία η μνήμη των ηρώων μας, αιώνιο το παράδειγμα της προσφορά και της αυτοθυσίας τους.

Σας ευχαριστώ.

ΙΚ