Ανακοινωθέντα

Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, χάρη στην ευγενή πρωτοβουλία του Λυκείου Ελληνίδων Αμμοχώστου, για να αποτίνουμε φόρο μνήμης και τιμής στην αείμνηστη πρόεδρό του, την Κλαίρη Αγγελίδου. Τιμούμε σήμερα τη φιλόλογο, ποιήτρια, αγωνίστρια, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων και μοναδική γυναίκα Υπουργό Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας, την αλησμόνητη Κλαίρη Αγγελίδου. Το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας και εγώ προσωπικά, δεν θα μπορούσαμε να αρνηθούμε την πρόσκληση του Λυκείου Ελληνίδων Αμμοχώστου να θέσουμε υπό την αιγίδα μας τη σημερινή εκδήλωση, που είναι αφιερωμένη σε μια καταξιωμένη, πρώην λειτουργό του.

Αισθάνεται κανείς δέος, σεβασμό αλλά και αδυναμία, όταν καλείται να χαιρετίσει μια εκδήλωση προς τιμή μιας εξέχουσας μορφής της σύγχρονης κυπριακής Ιστορίας, μιας προσωπικότητας χαρισματικής και προικισμένης, με τόσο ενεργό και καρποφόρα δράση στην πολιτική και πνευματική ζωή του τόπου, όπως ήταν η Κλαίρη Αγγελίδου. Η Κλαίρη Αγγελίδου, η οποία σημάδεψε ανεξίτηλα τους χώρους από τους οποίους πέρασε και δραστηριοποιήθηκε.

Φοιτήτρια ακόμη είχε ενταχθεί ενεργά στις τάξεις του απελευθερωτικού αγώνα 55-59 και ήταν υπεύθυνη όλων των γυναικείων ομάδων της ΕΟΚΑ στην περιοχή της Καρπασίας. Στην πολυετή της πορεία ως εκπαιδευτικός, η Κλαίρη Αγγελίδου πρόσφερε απλόχερα στους μαθητές και στους συναδέλφους της όχι μόνο γνώσεις, αλλά και ήθος, καλλιέργεια, συνέπεια, σοβαρότητα και ανθρωπιά.

Ως Βουλευτής αγωνίστηκε με ζήλο και πάθος για την αγαπημένη της Αμμόχωστο και όχι μόνο, ενώ από το 1993 μέχρι το 1997, οπότε και διετέλεσε Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, κλήθηκε να χειριστεί κρίσιμα θέματα για την Παιδεία. Η Κλαίρη Αγγελίδου ήταν η πρώτη που αντιλήφθηκε τη σημασία ίδρυσης Υφυπουργείου Πολιτισμού και προς αυτήν την κατεύθυνση εργάστηκε σκληρά και συστηματικά. Έζησε και είδε το όνειρό της να εγκρίνεται από το Υπουργικό Συμβούλιο. Αν ήταν μαζί μας σήμερα που το Υφυπουργείο Πολιτισμού αποτελεί πλέον πραγματικότητα, είμαι σίγουρος ότι η Κλαίρη Αγγελίδου θα χαμογελούσε σεμνά, με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση.

Η Κλαίρη Αγγελίδου σημάδεψε τον τόπο και με το πλούσιο συγγραφικό της έργο. Ποιήματα, μελέτες και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί και μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Η δράση της στην πνευματική ζωή του τόπου ήταν έντονη. Υπήρξε μέλος πολλών πολιτιστικών και ακαδημαϊκών συνδέσμων, ομίλων και ιδρυμάτων στην Κύπρο και το εξωτερικό, ενώ, μεταξύ άλλων διακρίσεων, ανακηρύχθηκε Επίτιμη Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Middlesex του Λονδίνου.

Εκείνα που κυρίως χαρακτήριζαν την Κλαίρη Αγγελίδου ήταν η ακατάπαυστη εργατικότητά της, η συνέπεια και η αποτελεσματικότητα, συνδυασμένα ταυτόχρονα με καλοσύνη, σεμνότητα, προσήνεια και χαμόγελο. Ήταν οραματίστρια, ονειροπόλα και ιδεολόγος και, συγχρόνως, άνθρωπος της δράσης, των έργων και των πράξεων. Η Κλαίρη Αγγελίδου κατόρθωνε να συνδυάζει με τρόπο αξιοθαύμαστο και γόνιμο την ιδέα με την πράξη, τον λόγο με το έργο, τον επαγγελματισμό με την ανθρωπιά.

Έφυγε από αυτήν τη ζωή με τον πόνο και τον καημό της προσφυγιάς, με τον ασίγαστο πόθο της επιστροφής στην αγαπημένη της Αμμόχωστο, στον «τόπο της καρδιάς της», έχοντας πλήρη επίγνωση ότι η ίδια δεν θα επιστρέψει στη γενέθλια πόλη, αλλά κάποιοι άλλοι θα το επιτύχουν.

Γράφει στον «Στερνό Λόγο», ένα από τα πιο συγκλονιστικά της ποιήματα:

 «Φύλαξε το κλειδί. Είναι του σπιτιού.

Όταν θα πας, ν’ ανοίξεις.

Σε τόπο φύλαξέ το σίγουρο

και κάπου - κάπου να το καθαρίζεις.

Δεν πρέπει να σκουριάσει.

Να’ ναι έτοιμο, μόλις σας πούνε

να γυρίσετε...

[…]

Εγώ δε θα γυρίσω, όπως το λογάριαζα.

Εσύ θα πας.»

Η αείμνηστη Κλαίρη Αγγελίδου κόσμησε και τίμησε την πατρίδα της. Έγραψε τη δική της ιστορία ως αγωνίστρια της ΕΟΚΑ, ως φιλόλογος, ως Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Αμμοχώστου, ως Υπουργός Παιδείας, ως πνευματικός άνθρωπος, ως γυναίκα της προσφυγιάς και του καθημερινού μόχθου. Έγραψε ιστορία ως οραματίστρια μιας ελεύθερης και ευημερούσας πατρίδας. Ο ένας χρόνος από την εκδημία της μοιάζει ατελείωτος. Η απώλειά της μεγάλη. Η παρακαταθήκη της ακόμη μεγαλύτερη…

Το καλύτερο φιλολογικό μνημόσυνο που μπορούμε να προσφέρουμε στην πολυαγαπημένη μας Κλαίρη Αγγελίδου, είναι η συναίσθηση του χρέους μας να ακολουθήσουμε τα χνάρια της και να μιμηθούμε το φωτεινό της παράδειγμα. Το κληροδότημά της βαρύ. Τα αποτυπώματα της πορείας της βαθιά σε αυτόν τον τόπο. Η λήθη δεν μπορεί, αλλά και δεν πρέπει, να τα καλύψει. Η μορφή της Κλαίρης Αγγελίδου, ως άσβεστος φάρος, θα συνεχίσει να φωτίζει, να εμπνέει και να καθοδηγεί τους ανθρώπους αυτού του τόπου με αισιοδοξία και αγωνιστικότητα.

Κυρίες και κύριοι,

Αντί επιλόγου, επιτρέψτε μου να κλείσω αυτόν τον χαιρετισμό με την ελπίδα και αισιοδοξία που εκφράζει η δική της ευαισθησία και ο δικός της λυρικός λόγος στο ποίημα «Η προσμονή»:

«Κι αυτά τα λαγήνια

τα κρύψαμε κάτω απ’ τα φύλλα της καρδιάς

γεμάτα ελπίδες και όνειρα.

Και το χώμα το κρατούμε ζεστό

μέσα στα χέρια μας

γεμάτο με βλαστούς ανεμώνων και κρίνων.

Μονάχα νερό και λίγο ήλιο περιμένουμε

για την καινούργια ανθοβολιά.»

__________

Σημ.: Τον χαιρετισμό απηύθυνε, εκ μέρους του Υπουργού Παιδείας, ο Επαρχιακός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης Λεμεσού κ. Στέλιος Θεοφίλου.

(ΝΓ)