Ανακοινωθέντα

Με ευλάβεια και σεμνότητα προσήλθαμε στον ιερό αυτό χώρο για να τιμήσουμε με τις προσήκουσες τιμές ένα γνήσιο Έλληνα πατριώτη και να εκφράσουμε απλά και ανθρώπινα τα αισθήματα παντοτινής εκτίμησης, θαυμασμού και ευγνωμοσύνης προς τον ήρωα Δημητράκη Παπαμιλτιάδους.

Η ασίγαστη φλόγα του πατριωτισμού, ο πόθος και το πάθος για την ελευθερία, οδήγησε τον ήρωα, στην προσφορά της ίδιας της  ζωή του.  Θυσιάστηκε, όπως τόσοι άλλοι αγωνιστές, στο βωμό της λευτεριάς και της εθνικής αποκατάστασης της ιδιαίτερής μας πατρίδας και πρόσθεσε το όνομά του στο Πάνθεον των ηρώων μας.

Θέλω να εκφράσω τη συγκίνησή μου που βρίσκομαι σήμερα μαζί σας. Θέλω να ευχαριστήσω θερμά το Κοινοτικό Συμβούλιο της Κοινότητας, τους συναγωνιστές και τους συγγενείς του ήρωα για την τιμή που μου κάνατε να εκφωνήσω τον επιμνημόσυνο λόγο και να εξάρω τη θυσία του.

Πρωτοβουλίες όπως αυτή είναι αναγκαίες για να συντηρούμε ζωντανή και άσβεστη τη μνήμη των ανθρώπων που πρόσφεραν σε αυτόν τον τόπο και να αντλούμε διδάγματα από την ιστορία για να χαράσσουμε το δρόμο μας προς τα εμπρός.

Ο Δημητράκης Παπαμιλτιάδους έπεσε στις μάχες της Πάφου στις 9 Μαρτίου 1964, ημέρα των 33ων γενεθλίων του. Ήταν ο δεύτερος γιος από τα 7 παιδιά του ιερέα της Αργάκας, Παπαμιλτιάδη και της πρεσβυτέρας του Ελένης. Γεννήθηκε στην Αργάκα και ήταν μηχανοδηγός. Νυμφεύθηκε τη Βαρβάρα Αναστάση από την Αγία Μαρίνα Ξυλιάτου με την οποία απέκτησε 6 παιδιά.

Η συμμετοχή του στις μάχες για την αντιμετώπιση της τουρκικής ανταρσίας του 1963-64, δεν ήταν αρχή αλλά το τέλος μιας ηρωικής πορείας του ενάρετου εκείνου νέου.

Ο Δημητράκης Παπαμιλτιάδους εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ στις 6 Ιουλίου1955 και έδρασε με την ομάδα της Αγίας Μαρίνας Ξυλιάτου μέχρι το τέλος του αγώνα. Συνεργάστηκε με τους τομεάρχες Ρένο Κυριακίδη, Γρηγόρη Αυξεντίου, Νόνη Εγγράφου, Γιώργο Μάτση, Νίκο Κόσιη και τους αγωνιστές Χαρίλαο Ξενοφώντος, Χαράλαμπο Χ’’ Στυλλή, Ντίνο Δαμιανού, Αντώνη Παπαδόπουλο, Ανδρέα Στυλιανού και Ανδρέα Βενιζέλο. Με ομαδάρχη τον Βενιζέλο και μαζί με άλλους συναγωνιστές κατασκεύασαν στην περιοχή Αγίας Μαρίνας Ξυλιάτου κρησφύγετο διαφυγής, που σήμερα είναι τόπος προσκυνήματος.

Έλαβε μέρος σε όλες τις μάχες και ενέδρες στον τομέα του και σε μεταφορές και  αποκρύψεις ανταρτών, όπλων, βομβών, πυρομαχικών τροφίμων, αλληλογραφίας από και προς τον τομέα Αγίας Μαρίνας Ξυλιάτου μέχρι Λευκωσία, Αγρό, Πιτσιλιά, Μαδαρή, Καζιβερά, Ξερό και Λεύκα. Έλαβε επίσης μέρος σε τρεις διαφορετικές παρακινδυνευμένες καταδρομικές επιχειρήσεις στην εξουδετέρωση των φρουρών αποθηκών δυναμιτών του Μεταλλείου Μιτσερού και στη μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων εκρηκτικών για τις ανάγκες του αγώνα. Έλαβε μέρος και στην παραλαβή και διαφυγή των αγωνιστών Τεύκρου Λοΐζου και Γιαννάκη Επαμεινώνδα όταν απέδρασαν από τα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς.

Τον Νοέμβριο του 1958, όταν οι Άγγλοι επέβαλαν τον αυστηρό αποκλεισμό στα χωριά της Πιτσιλιάς για τις μεγάλες έρευνες που διεξήγαγαν, ο Παπαμιλτιάδους με άλλους αντάρτες οργάνωσε επιχειρήσεις αντιπερισπασμού με ενέδρες και ανατινάξεις στις περιοχές Περιστερώνας, Βυζακιάς, Γεφύρια Λαγουδερών και Παναγιάς Πιτσιλιάς αποκαθιστώντας την απρόσκοπτη διακίνηση της αλληλογραφίας, αλλά και των διαταγών του αρχηγού προς τους τομεάρχες.

Λίγοι αγωνιστές συνέφεραν σε τέτοιο βαθμό και εύρος στον απελευθερωτικό αγώνα, όσο ο Δημητράκης Παπαμιλτιάδους. Για τη συνεισφορά του, ούτε πήρε ούτε ζήτησε οτιδήποτε, μήτε παραπονέθηκε ποτέ. Επέστρεψε στην Αργάκα όπου το 1962 πρωτοστάτησε στη διοργάνωση και εκπαίδευση μυστικών ομάδων προστασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από την τουρκική οργάνωση Τ.Μ.Τ.

Κατά την περίοδο Δεκεμβρίου 1963 – Μαρτίου 1964, αφού ορκίσθηκε ως ειδικός αστυνομικός, υπηρέτησε στην οργάνωση μαχητών, στην κατασκευή αυτοσχέδιων τεθωρακισμένων και πολέμησε γενναία σε όλες τις μάχες της περιοχής Πόλεως Χρυσοχούς, Τηλλυρίας, Πάνω Γιαλλιάς, Χρυσοχούς, Ανδρολίκου και Πελαθούσας. Με προσωπικές ριψοκίνδυνες ενέργειές του, κατάφερε να ελευθερώσει από τους Τουρκοκύπριους της Μακούντας όλους τους Ελληνοκύπριους ομήρους, που εργάζονταν στον υδατοφράκτη Αργάκας – Μακούντας και στη συνέχεια συνέβαλε στη συμφιλίωση και συνεργασία των δυο κοινοτήτων χωρίς άλλες μεταξύ τους εχθροπραξίες.

Στις 9 Μαρτίου, 1964 ευρισκόμενος μέσα σε αυτοσχέδιο τεθωρακισμένο με άλλους συναγωνιστές του, έλαβε μέρος στη μάχη της Πάφου.  Προελαύνοντας προς την τουρκική συνοικία συνάντησαν το συναγωνιστή τους ήρωα Κώστα Καρνάβαλο, τραυματισμένο να καλεί βοήθεια. Αμέσως κατέβηκε από το τεθωρακισμένο για να τον βοηθήσει. Εκεί δέχθηκε τα τούρκικα βλήματα οπλοβομβίδας και έπεσε νεκρός. Εκεί ολοκληρώθηκε μια μακρά ηρωική πορεία υπηρεσίας και προσφοράς προς την πατρίδα. Ήταν ακριβώς η ημέρα των 33ων γενεθλίων του.          

Τον ευγνωμονούμε για τη θυσία του. Είμαστε ευγνώμονες σε όλους όσοι με τη θυσία τους  επιτρέπουν σε εμάς να είμαστε σήμερα εδώ, περήφανοι για την ιστορία της πολύπαθης πατρίδας μας. Σε όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά της, όσους πρόσφεραν τη ζωή τους θυσία στην ελευθερία, ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητά της. Ιδιαίτερα ευγνωμονούμε τον Δημητράκη Παπαμιλτιάδους, έναν αγνό οικογενειάρχη, που με μοναδικό εφόδιο τη δύναμη της ψυχής του στάθηκε μπροστά στον πάνοπλο εχθρό και δόξασε την πατρίδα και το έθνος.

Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,

Τιμημένοι αγωνιστές και συγγενείς των πεσόντων για την πατρίδα ηρώων,

Αποτίνοντας φόρο τιμής στους πεσόντες της κυπριακής ελευθερίας, απευθύνουμε προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι συνεχίζουμε, με πίστη στο δίκαιό μας, τον αγώνα για μια έντιμη, αξιοπρεπή και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος.

Αγωνιζόμαστε για λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει την Κύπρο από τα ξένα στρατεύματα και θα διασφαλίζει ένα φυσιολογικό – κανονικό κράτος, χωρίς εγγυήσεις και ξένες εξαρτήσεις, όπως άλλωστε υποστήριξε και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και η κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη, θεωρούν ότι το Κυπριακό ήταν και παραμένει η μεγαλύτερη εθνική πρόκληση. Η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι έτοιμη και αποφασισμένη να εργαστεί μέσα από μια διαδικασία ουσίας που να είναι ικανή να δώσει αποτέλεσμα. Εάν και η άλλη πλευρά είναι αποφασισμένη όσο η δική μας πλευρά, εάν εγκαταλειφθούν οι τουρκικές προκλήσεις και οι απειλές κατά της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ΑΟΖ της, τότε είναι δυνατόν να εισέλθουμε σε μια διαδικασία που θα έχει δυνατότητες επιτυχίας, αφού φυσικά, προετοιμαστεί σωστά για να μην υποστούμε τα αποτελέσματα του Κραν Μοντανά.

Αγαπητοί φίλες και φίλοι,

Η  πατρίδα μας έχει πολύ μεγαλύτερες ευκαιρίες ανάπτυξης και ευημερίας, αν οι Ελληνοκύπριοι  και  Τουρκοκύπριοι συμφωνήσουν σε μια λύση, με την οποία θα ξεπεραστεί η διαίρεση. Να εργαστούμε από κοινού για να δώσουμε ένα τέλος στο χρονίζων πρόβλημα της πατρίδας μας που μόνο δυστυχία και πόνο προκαλεί στους ανθρώπους αυτού του τόπου.

Είμαστε καταδικασμένοι από την Ιστορία και εντεταλμένοι από τους προγόνους μας, αλλά και υποχρεωμένοι απέναντι στις μέλλουσες γενεές, να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση.

Είμαστε χρεωμένοι από την Ιστορία να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια ενωμένη, ελεύθερη, δημοκρατική και ευημερούσα Κύπρο. Να παραδώσουμε μια πατρίδα με πολιτική και οικονομική σταθερότητα που να εμπνέει στους πολίτες της σιγουριά και εμπιστοσύνη για το σήμερα και για το αύριο. Μια πατρίδα στην οποία να σχεδιάζουμε το μέλλον μας σε συνθήκες ειρήνης, αξιοπρέπειας και ασφάλειας.  Αυτό το χρέος προς την πατρίδα, προς τους ήρωες μας, προς τον Δημητράκη Παπαμιλτιάδους που σήμερα τιμούμε, δεν μπορούμε να το αφήσουμε ανεξόφλητο.

Αιωνία ας είναι η μνήμη του ήρωα Δημητράκη Παπαμιλτιάδους.

(ΕΙ)