Ανακοινωθέντα

Είναι με ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι εδώ σήμερα για να παρακολουθήσω μαζί σας την ταινία-ντοκιμαντέρ της Αναστασίας και του Keith Barnfather με τον άκρως ενδιαφέροντα και νοσταλγικό τίτλο «Αναμνήσεις από τον Κυπριακό Σιδηρόδρομο».

Αναφέρθηκα σε ταινία-ντοκιμαντέρ, γιατί νομίζω ότι αποβλέπει σε κάτι περισσότερο από μια παρουσίαση ιστορικών γεγονότων σχετικά με τον βραχύβιο και σχεδόν ξεχασμένο Κυπριακό Σιδηρόδρομο. Είναι επίσης, μια ωραία προσπάθεια για την επαναφορά στη συλλογική μας μνήμη ενός κομματιού της ιστορίας μας που είναι πρόσφατο, αλλά ξεχάστηκε γρήγορα, ίσως γιατί δεν διάρκεσε πολύ.  Με την ταινία αυτή, οι νέοι θα ανακαλύψουν και οι παλαιότεροι θα ξαναθυμηθούν την ύπαρξη ενός σιδηρόδρομου που εκτεινόταν από την Αμμόχωστο στην Λευκωσία, στην Μόρφου και στην Ευρύχου, με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς, ο οποίος λειτούργησε από το 1905 μέχρι το 1951.

Μέσα από την αφήγηση, τον ήχο και την εικόνα, ανακαλύπτουμε ότι ο σιδηρόδρομος ήταν κάτι περισσότερο από ένα μέσο διακίνησης επιβατών και εμπορευμάτων. Ο σιδηρόδρομος ήταν για την Κύπρο ένα ιστορικό γεγονός που σηματοδότησε την έξοδο του νησιού από την προβιομηχανική εποχή και δημιούργησε νέα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα. Για τους Κύπριους ήταν ένα φαινόμενο με είτε μεγάλες είτε μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά τους. Συνέδεσε την ύπαιθρο με τις πόλεις, έφερε το ταχυδρομείο και τον τηλέγραφο σε απομονωμένα μέχρι τότε χωριά, συνέβαλε στην ανάπτυξη πολλών οικισμών. Ακόμη και αν δεν τον χρησιμοποιούσαν για να ταξιδέψουν, οι παππούδες μας χαίρονταν τον σιδηρόδρομο με τον δικό τους τρόπο, όταν φορούσαν τα καλά τους για να πάνε να δούνε τα τρένα που έρχονταν στον σταθμό, όταν μαζεύονταν κοντά στις γέφυρες για να θαυμάσουν το «παπόρι» όπως το αποκαλούσαν, ή όταν ρύθμιζαν τις δραστηριότητες τους σύμφωνα με την ώρα που το τρένο περνούσε από τον τόπο τους.

Οι μνήμες του σιδηρόδρομου της Κύπρου μπορεί να ξεθώριασαν με το πέρασμα των χρόνων, ωστόσο, δεν χάθηκαν. Ένα σημαντικό μέρος της ταινίας βασίστηκε στις αναμνήσεις και τις εμπειρίες αυτών που τον έζησαν ως υπάλληλοι και ως επιβάτες, αλλά και ως απλοί θεατές, οι οποίοι κρατούν ακόμη στην καρδιά τους ζωηρές τις αναμνήσεις και τις εντυπώσεις τους από τα τρένα της Κύπρου.  

Συγχαρητήρια στους συντελεστές της ταινίας, την οποία θα παρακολουθήσω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί και εμείς στο Υπουργείο έχουμε ασχοληθεί πολύ με τον Κυπριακό Σιδηρόδρομο. Το Τμήμα Αρχαιοτήτων άλλωστε, το οποίο υπάγεται στο Υπουργείο Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων (ΥΜΕΕ),συντήρησε τον εγκαταλειμμένο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Ευρύχου και τον μετέτρεψε σε  Μουσείο Κυπριακού Σιδηρόδρομου. Σας περιμένει να το επισκεφθείτε.

Γνωρίζω, επίσης, ότι η Αναστασία και ο Κeith  Barnfather ετοίμασαν ένα μεγάλο ντοκιμαντέρ με θέμα την ιστορία του Κυπριακού Σιδηρόδρομου, και ελπίζω να μπορέσουν να το ολοκληρώσουν για να προβληθεί από την τηλεόραση. Τους συγχαίρω και τους εύχομαι κάθε επιτυχία.

Τέλος, θα ήταν παράλειψη μου να μην ευχαριστήσω την Ομάδα Πρωτοβουλίας «Η Αγλαντζιά μας» και το Σωματείο Φοιτητών και Αποφοίτων του Προγράμματος Σπουδών στον Ελληνικό Πολιτισμό του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου που διοργάνωσαν την αποψινή εκδήλωση και που επέλεξαν να προβάλουν τις «Αναμνήσεις από τον Κυπριακό Σιδηρόδρομο».

( ΔΚ )