Ανακοινωθέντα

Έχοντας πλήρη συναίσθηση του ιστορικού μας χρέους, μαζευτήκαμε σήμερα για να αποδώσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής σε ένα παλληκάρι της ΕΟΚΑ, σε ένα άξιο τέκνο της πατρίδας, σε έναν ήρωα του Κυπριακού Ελληνισμού.

Κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά στον αιώνιο νέο Μιχαλάκη Παρίδη, ο οποίος δήλωσε αυτόβουλα κι ολόψυχα το «Παρών» του στο προσκλητήριο του αγώνα της ΕΟΚΑ, καταβάλλοντας το υπέρτατο τίμημα για τον ηρωισμό και τον πατριωτισμό του: την ίδια του τη ζωή.

Γεννημένος το 1933 στην Αναφωτία, παιδί μιας πολύτεκνης αγροτικής οικογένειας, μεγάλωσε σε ένα σπίτι με τις αρχές και τις αξίες του ελληνοχριστιανισμού. Από ηλικία 13 ετών ήταν δραστήριο μέλος της ΟΧΕΝ και το 1952, σε ηλικία 19 ετών, εκλέχτηκε επαρχιακός γραμματέας της ΠΕΟΝ. Δύο οργανώσεις από τις οποίες είχαν στρατολογηθεί οι πρώτοι πυρήνες της ΕΟΚΑ.

Ωθούμενος από τα υψηλά του ιδανικά, υπακούοντας στο παλλαϊκό αίτημα του Κυπριακού Ελληνισμού για ελευθερία, ο νεαρός Μιχάλης από την πρώτη στιγμή έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία της πατρίδας.

Την Πρωταπριλιά του 1955, σ’ εκείνο το εντυπωσιακό ξεκίνημα του αγώνα κατά των Αποικιοκρατών, ως επικεφαλής ομάδας, συμμετείχε σε βομβιστική επίθεση στην αίθουσα συνεδριάσεων του δικαστηρίου Λάρνακας. Το ίδιο βράδυ συνελήφθη μαζί με άλλους τέσσερις συναγωνιστές του και καταδικάστηκε σε επταετή φυλάκιση. Οι πέντε ήρωες αποτέλεσαν τους πρώτους αγωνιστές της ΕΟΚΑ που οδηγήθηκαν στο δικαστήριο και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση.

Στις κεντρικές φυλακές συνέχισε να γράφει και να διαβάζει. Κανείς και τίποτα δεν κατάφερε να του πνίξει την αγάπη του για τα γράμματα. Εκεί, έγραφε στίχους, διάβαζε συγγράμματα και δίδασκε τους συγκρατούμενούς του στο πρόχειρο σχολείο που οργανώθηκε.

Τον Δεκέμβριο του 1957 και ενώ μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας για εγχείρηση, δραπέτευσε. Μετά τη δραπέτευσή του, κατέφυγε στην περιοχή της Αγλαντζιάς για λίγες μέρες, προτού προωθηθεί στην περιοχή της Λάρνακας, όπου ο Αρχηγός Διγενής του ανέθεσε την ευθύνη του τομέα εκτός πόλης. Σε μικρό χρονικό διάστημα, κατόρθωσε να ανασυντάξει τις ομάδες των χωριών του τομέα του και να αποσπάσει τα ευμενή σχόλια του αρχηγού της ΕΟΚΑ για τη δράση του. Προσπάθησε να δώσει νέα αγωνιστική πνοή και μαζί με τους συναγωνιστές του εκπόνησε νέα σχέδια δράσης.

Αρχικά είχε εγκαταστήσει το αρχηγείο του στους Τρούλους. Τον Απρίλη του 1958, μετακινήθηκε στις Αγγλισίδες. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους μετέφερε τη βάση του στη Βάβλα, όπου  η μοίρα όμως του επιφύλαξε άσχημο παιχνίδι.

Ήταν 27 Αυγούστου του 1958 και ο ακαταπόνητος αγωνιστής, ο λεβεντονιός από την Αναφωτία, πέφτει νεκρός. Αρνήθηκε να παραδοθεί στους Αποικιοκράτες και πολιορκημένος στο σπίτι όπου είχε το κρησφύγετό του, επέλεξε το θάνατο.

Ο Μιχαλάκης Παρίδης, που πίστευε στον ανιδιοτελή αγώνα για λευτεριά ως το θάνατο, έχει από τότε, όπως και όλοι οι αγωνιστές του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα, τη δίκαιη θέση του στο Πάνθεον των Ηρώων του Ελληνισμού.

Kυρίες και κύριοι,

Η ιστορία του λαού μας είναι γραμμένη με θυσίες και αίμα, με αμέτρητα παραδείγματα αυτοθυσίας, αρετής και αυταπάρνησης. Η ηρωική θυσία του Μιχαλάκη Παρίδη αλλά και τόσων άλλων παλληκαριών, θυσίες που μετουσίωσαν τον λόγο σε πράξεις συνειδητές, αποτελούν το αποκορύφωμα της ζωής τους και αποδεικνύουν το μεγαλείο του ελληνισμού.

Το χρέος μας απέναντι στους νεκρούς μας και την ιστορία μας, επιβάλλει να συνεχίσουμε ακούραστα και με αφοσίωση τον αγώνα για τη μόνιμη επίλυση του Κυπριακού. Η τουρκική εισβολή έφερε αβάστακτο πόνο, προσφυγιά, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και την κατοχή μεγάλου τμήματος του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και αυτές τις πληγές αγωνιζόμαστε να επουλώσουμε με τον ιερό μας αγώνα.

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα αδράνειας, λόγω της στάσης της Τουρκικής πλευράς, φαίνεται να ανοίγει ο δρόμος για να συμφωνηθεί η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μετά και τα θετικά σημεία που προέκυψαν από την πρόσφατη συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη. 

Με δεδομένη την ειλικρινή μας πρόθεση για επανέναρξη και συνέχιση του διαλόγου από το προχωρημένο σημείο όπου διακόπηκε στο Κραν Μοντανά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσβλέπει θετικά στη σημερινή συνάντηση με την κυρία Λουτ, ώστε να συμφωνηθούν οι όροι αναφοράς και να αρχίσουν ξανά οι διαπραγματεύσεις για την πολυπόθητη επίλυση του κυπριακού.

Ο Πρόεδρος δηλώνει και πάλι την ετοιμότητα και την αποφασιστικότητα της δικής μας πλευράς να εμπλακεί σε έναν νέο κύκλο διαπραγματεύσεων, προκειμένου να επιτύχουμε μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση, στη βάση του ειρηνικού διαλόγου. Αυτό που απαιτούμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι η αποκατάσταση του διεθνούς δικαίου. Ζητούμε μια λύση η οποία θα δημιουργεί τις συνθήκες για διαρκή σταθερότητα, για ειρηνική συνύπαρξη και συνδημιουργία όλων των Κυπρίων.

Για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο η λύση να απαλλάσσει την πατρίδα μας από το αναχρονιστικό σύστημα των εγγυήσεων, των επεμβατικών δικαιωμάτων και την παρουσία ξένων στρατευμάτων στο νησί. Άλλωστε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών είναι αυτός που έθεσε προς συζήτηση στο Γκραν Μοντανά το θέμα της ασφάλειας, της αντικατάστασης των εγγυήσεων με ένα σύγχρονο σύστημα ασφαλείας και βέβαια της αποχώρησης του κατοχικού στρατού.

Βέβαια, αναμένουμε και την ανταπόκριση από την Τουρκική και Τουρκοκυπριακή πλευρά. Εκείνο που απαιτείται, είναι να επιδείξουν αποφασιστικότητα στο πλαίσιο του απαραίτητου αλληλοσεβασμού και των αμοιβαίων συμβιβασμών, χωρίς να προβάλλουν σε κάθε νέα προσπάθεια, απαράδεκτες αξιώσεις και προϋποθέσεις.

Η Τουρκία θα πρέπει να αντιληφθεί επιτέλους τη σημασία των συγκλίσεων και του κεκτημένου των διαπραγματεύσεων. Θα πρέπει να εγκαταλείψει τη λογική της έντασης και των παράνομων επεμβάσεων. Οι θρασύτατες, αλλά διεθνώς καταδικαστέες ενέργειές της στην ΑΟΖ και τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και όσα αναφέρονται τις τελευταίες μέρες σε σχέση με τις ενέργειες του παράνομου καθεστώτος στην Αμμόχωστο,  αποτελούν ενέργειες οι οποίες με κανένα τρόπο δεν ευνοούν την επανέναρξη των συνομιλιών.

Ανεξάρτητα όμως από την όποια στάση της άλλης πλευράς, είναι εδώ που χρειάζεται η ενότητα και η ομοψυχία στη δική μας πλευρά. Όλοι μαζί, με πρωτεργάτη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενωμένοι όσο ποτέ άλλοτε και μακριά από ψηφοθηρικά τεχνάσματα, να δώσουμε το άπαν των δυνάμεων μας για το μέλλον αυτού του τόπου.

Ο ιερός αυτός αγώνας πρέπει να είναι αγώνας κοινός και αποφασιστικός, αγώνας που δίνεται με ομοψυχία και σύμπνοια από όλους. Η ενότητα και η συνεργασία, είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους ήρωες μας.

Αιωνία ας είναι η μνήμη του ήρωα Μιχαλάκη Παρίδη αλλά και όλων των ηρώων μας- τα άξια τέκνα αυτού του τόπου.

----------------------- 

ΕΙ