Ανακοινωθέντα

Εβδομήντα εφτά χρόνια μετά το Ολοκαύτωμα και το τέλος της θηριωδίας των Ναζί στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου, αποτίνουμε φόρο τιμής στα θύματα και συνενώνουμε τη φωνή μας με όλο τον πολιτισμένο κόσμο που δεν ξεχνά τη μαζική γενοκτονία κατά των Εβραίων.

Μέσα από ιδεοληψίες που είχαν εμποτισθεί με τυφλό και απάνθρωπο φανατισμό, οι Ναζί και οι κατά τόπους συνεργάτες τους εξαπέλυσαν, τότε, ένα ανελέητο διωγμό εναντίον των Εβραίων. Αυτός ο διωγμός που έμεινε γνωστός και με τη λέξη «πογκρόμ» που δηλώνει μια ανελέητη επιχείρηση συντριβής, έστειλε έξι εκατομμύρια ανθρώπους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου και χάθηκαν.

Ως ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος έχει διεθνώς καθιερωθεί η 27^η Ιανουαρίου. Γι’ αυτό, τις μέρες αυτές, το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας, σε συνεργασία με την Πρεσβεία του Ισραήλ στην Κύπρο και το Κέντρο Διδασκαλίας και Έρευνας του Ολοκαυτώματος-Yad Yashem, που έχει έδρα την Ιερουσαλήμ, διοργανώνει διάφορες δράσεις για να τιμήσουμε τη μνήμη των εκατομμυρίων Εβραίων που χάθηκαν άδικα στα ναζιστικά στρατόπεδα.

Καλλιεργούμε τη γνώση των ιστορικών γεγονότων και τη μνήμη, για να κλείσουμε τον δρόμο και να μην μπορεί να ξαναγίνουν τέτοιες φρικαλέες πράξεις κατά του ανθρώπου. Η μνήμη είναι μέρος της συνείδησης του πολιτισμένου ανθρώπου και του ενήμερου σύγχρονου δημοκρατικού πολίτη. Από την ελληνική αρχαιότητα, η Μνημοσύνη, θεά της μνήμης, ήταν η μυθολογική μητέρα των εννέα Μουσών, δηλαδή των γραμμάτων, των τεχνών, του πολιτισμού. Αντίθετη της Μνήμης, η Λήθη. Που είχε, κατά τη μυθολογία, για μητέρα την Έριδα και αδέλφια τον Λιμό και τη Δυσνομία, αλλά και θεία την Απάτη και παππού το Χάος. Η λήθη είναι λοιπόν ταυτισμένη με τη σύγκρουση, τις συμφορές, το χάος. Εξάλλου, η ίδια η λέξη α-λήθεια, είναι το αντίθετο της λήθης, δηλαδή αλήθεια είναι εκείνο που δεν ξεχνιέται.

Σημαντικό στήριγμα της προσπάθειάς μας να κρατήσουμε τη μνήμη αυτή είναι ότι έχουμε την τιμή να έχουμε μαζί μας σήμερα τον κ. Μωσέ Αελιών. Ο κ. Αελιών έχει επιβιώσει από τη φρίκη του Άουσβιτς. Είναι από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις ανθρώπων που μπορούν μέσα από την προσωπική μαρτυρία να μας συνδέσουν με την πικρή αυτή αλήθεια. Μπορεί οι Ναζί να κατέστρεψαν όλα τα τεκμήρια από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Άνθρωποι όμως όπως ο Μωσέ Αελιών αναστυλώνουν τη μνήμη, μέσα από προσωπικές μαρτυρίες. Τον ευχαριστούμε που δέχτηκε να μοιραστεί μαζί μας τα βιώματα και τις εμπειρίες του. Ώστε να γνωρίσουν οι νεότεροι και να θυμηθούν οι παλαιότεροι θηριωδίες που δυστυχώς κατάντησαν άνθρωποι να επιβάλλουν σε άλλους ανθρώπους.

Αγαπητά παιδιά,

Είναι πράγματα που δεν τα χωράει ο νους του ανθρώπου, αλλά όμως έχουν συμβεί. Με τη βοήθεια της αφήγησης του κ. Αελιών κρατάμε ζωντανή τη μνήμη και αυτή μας καλεί σε στοχασμό και εγρήγορση. Έτσι θα σταθούμε όρθιοι και αποφασισμένοι ακόμα και απέναντι σε προσπάθειες αναθεωρητισμού ή και άρνησης ακόμα, που δυστυχώς εκδηλώνονται κάποτε εδώ κι εκεί.

Ιδιαίτερα ευαίσθητοι μέσα στον ευρύτερο χώρο του Ελληνισμού που έχει υποφέρει από ιταμές πράξεις γενοκτονίας, αλλά και εδώ στην ιδιαίτερη πατρίδα μας που εδώ και σχεδόν μισό αιώνα απειλείται από μια πραγματική εθνοκάθαρση στα κατεχόμενα, μοιραζόμαστε την τραυματική μνήμη και την ιστορική αλήθεια του Ολοκαυτώματος των Εβραίων.

Κρατώντας ζωντανή τη μνήμη προσεγγίζουμε τον κόσμο με ενσυναίσθηση και δείχνουμε αλληλεγγύη, αλλά υπερασπιζόμαστε και τις οικουμενικές αξίες του ανθρώπου.  

Σας ευχαριστούμε κύριε Μωσέ Αελιών που είστε μαζί μας σήμερα και μας βοηθάτε στην προσπάθεια της ιστορικής μνήμης και της αλήθειας.

ΙΠ