Ανακοινωθέντα

Πρώτα, θέλω να συγχαρώ τους διοργανωτές του σεμιναρίου. Μια τέτοια αποφράδα μέρα, 48 χρόνια από την επάρατη τουρκική εισβολή, η επιστημονική ανάλυση και παρουσίαση των πραγματικών στόχων της Τουρκίας σχετικά με το Κυπριακό έχει ασφαλώς την ιδιαίτερη αξία και σημασία της.

Το θέμα του σεμιναρίου κατοπτρίζει ακριβώς την πραγματικότητα σε ό,τι αφορά στους τουρκικούς σχεδιασμούς για την Κύπρο, από δεκαετίες τώρα. Σχεδιασμοί οι οποίοι έγιναν περισσότερο από έκδηλοι κατά το τελευταίο διάστημα με την προβολή της αξίωσης για αποδοχή της λύσης δυο κρατών, ως προϋπόθεσης για την επανάληψη μια νέας διαπραγματευτικής προσπάθειας.

Η οριστική τουρκοποίηση των κατεχομένων εδαφών μας, με την καταστροφή της εκκλησιαστικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, την αλλαγή των τοπονυμίων, την προσπάθεια παραγραφής κάθε άλλου στοιχείου της ιστορικής μας κληρονομιάς και της σύνδεσης μας με τη γη των προγόνων μας, αποτελεί μέρος ενός σχεδιασμού που άρχισε συγκεκριμένα να λειτουργεί από το 1956.

 Αναφέρομαι ειδικά στη χρονολογία αυτή γιατί από τότε, με το περίφημο σχέδιο του Νιχάτ Ερίμ, αργότερα πρωθυπουργού της Τουρκίας, άρχισε να υλοποιείται ο στόχος της παρεμπόδισης από τη μια της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, και από την άλλη η «ανάκτηση» της νήσου από την Τουρκία. Ανάκτηση, σύμφωνα βέβαια με τις τουρκικές θεωρίες και τα πιστεύω.

Το σχέδιο αυτό υλοποιείται έκτοτε χωρίς παρεκκλίσεις από όλες τις τουρκικές κυβερνήσεις. Πέντε ήταν σταδιακά οι στόχοι του.

Ο πρώτος στόχος της παρεμπόδισης της ένωσης με την Ελλάδα, επιτεύχθηκε αφού μας επιβλήθηκε, με τις μηχανορραφίες της Αγγλίας, μια μορφή ανεξαρτησίας με όλα τα γνωστά προβλήματα.

Δεύτερος στόχος ήταν η απόκτηση δικαιωμάτων της Τουρκίας επί της Κύπρου. Τέτοια δικαιώματα δεν τα είχε η Τουρκία γιατί τα είχε απεμπολήσει με τη συνθήκη της Λωζάνης. Υλοποιήθηκε όμως και αυτός ο στόχος με τις συνθήκες Ζυρίχης- Λονδίνου. Εγγυήτρια δύναμη από τότε η Τουρκία με στρατιωτικό απόσπασμα στη νήσο.

Τρίτος στόχος η δημιουργία θυλάκων με τη συγκέντρωση των Τουρκοκυπρίων ώστε να αποτελέσουν συμπαγείς, ομοιογενείς μάζες με επιδίωξη να παρουσιάσουν δομή κράτους, χωρίς υπακοή στο νόμιμο αναγνωρισμένο κράτος. Το πέτυχαν και αυτό με την τουρκανταρσία του 1963-64.

Τέταρτος στόχος η ανατροπή της πληθυσμιακής αναλογίας του 82 και 18 τοις εκατόν. Επιτεύχθηκε με τη μαζική μεταφορά και εγκατάσταση εποίκων, αμέσως μετά την τουρκική εισβολή. Ο εποικισμός είναι ασφαλώς παράνομος, αλλά είναι εκεί, μια πραγματικότητα που δεν αναγνωρίζουμε, αλλά υπάρχει.

Πέμπτος στόχος η ο πλήρης έλεγχος των κατεχομένων εδαφών από την Τουρκία με την έντονη στρατιωτική παρουσία, τις παρεμβάσεις στην καθημερινότητα των Τουρκοκυπρίων και τον έλεγχο της ψευδοκυβέρνησης, και μέσω όλων αυτών την καταστροφή και παραγραφή κάθε ελληνικού και χριστιανικού στοιχείου.

Απώτερος στόχος η πλήρης και οριστική τουρκοποίηση του κατεχόμενου τμήματος της πατρίδας μας. Προσπάθεια, που με τα χαρακτηριστικά της διακυβέρνησης Ερντογάν πήρε κατά τα τελευταία χρόνια τον χαρακτήρα της ισλαμοποίησης των κατεχομένων, όπως εκδηλώνεται με τον πλήρη έλεγχο που ασκεί η Τουρκία ειδικά  στα θέματα της θρησκείας και της παιδείας.

Μένει ανεκπλήρωτος ο έκτος στόχος που έχει θέσει το βαθύ κράτος της Τουρκίας σε ό,τι αφορά στην Κύπρο. Ο στόχος του πλήρους πολιτικού ελέγχου της νήσου, γιατί παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες των συμφωνιών Ζυρίχης- Λονδίνου, είμαστε και παραμένουμε κράτος αναγνωρισμένο από τα Ηνωμένα Έθνη και όλους τους άλλους διεθνείς οργανισμούς, κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κράτος που συνάπτει ομότιμα και ισότιμα συμφωνίες και συνεργασίες με άλλα κράτη.

Αυτή την πραγματικότητα επιδιώκει να καταργήσει η Τουρκία με τη μορφή της λύσης που οραματίζεται για τη δημιουργία εξ υπαρχής ενός νέου κράτους. Όσο υπάρχει όμως Κυπριακή Δημοκρατία, θωρακισμένη από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο στόχος αυτός δεν θα επιτευχθεί ποτέ. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το κύριο και βασικό όπλο στην προσπάθεια μας να αντιμετωπίσουμε την Τουρκική επιβουλή.

Και η απόφαση όλων μας είναι να προασπίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την Κυπριακή Δημοκρατία και τα δικαιώματα που απορρέουν από την ύπαρξη και τη λειτουργία της στον σημερινό κόσμο, χωρίς σε καμία περίπτωση να απεμπολήσουμε τα δίκαια μας για την επιδίωξη μιας λύσης η οποία να μας απαλλάσσει από την τουρκική κατοχή και να επανενώνει την πατρίδα μας.

Αυτό είναι χρέος μας και προς εκείνους που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας, αλλά και προς τις επόμενες γενιές του Κυπριακού Ελληνισμού, το μέλλον του οποίου θα πρέπει να διασφαλίσουμε, όπως επιβάλλει η ιστορία μας των 35 αιώνων σε αυτή τη γη. 

Ευχαριστώ τους οργανωτές και ομιλητές, και εύχομαι κάθε επιτυχία στους στόχους του σεμιναρίου.

(ΡΜ/ΝΓ)