Ανακοινωθέντα

Τιμούμε σήμερα ένα ήρωα της αντίστασης, ένα παιδί της Καλλέπειας, τον Αντρέα Μιχαηλίδη, που σε ηλικία 28 μόλις χρόνων έδωσε τη ζωή του προασπιζόμενος την Δημοκρατία και τον τότε Πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, απέναντι σε αυτούς που προσπάθησαν να καταλύσουν το νόμιμο κράτος με την διενέργεια του προδοτικού πραξικοπήματος τον μαύρο Ιούλιο του 1974.

Η αντιστασιακή δράση του Αντρέα Μιχαηλίδη άρχισε από το 1971. Δεχόταν συνεχώς απειλές κατά της ζωής του, γι’ αυτό και μετακόμιζε συχνά με την οικογένειά του, η οποία ζούσε μονίμως με τον τρόμο της απώλειάς του. Τραυματίστηκε στον χώρο του Αρχηγείου Αστυνομίας το πρωί της 15ης Ιουλίου 1974. Πάλεψε γενναία με τον θάνατο για 22 μέρες, ωσότου αφήσει τελικά την τελευταία του πνοή στους διαδρόμους του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, όπου, αν και τραυματίας, τελούσε κάτω από απάνθρωπες συνθήκες κράτησης.

Ο Αντρέας Μιχαηλίδης γεννήθηκε στην Καλλέπεια στις 17 Αυγούστου του 1946. Μέλος πολυμελούς οικογένειας που αριθμούσε έντεκα παιδιά. Το 1968 παντρεύτηκε την Αναστασία Αυγουστή με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Έφη και τον Στέλιο. Από το 1966 είχε προσληφθεί ως ειδικός αστυνομικός και υπηρετούσε ως φύλακας στον Ηλεκτροπαραγωγικό Σταθμό Μονής. Το 1973 αποσπάστηκε στο Εφεδρικό Σώμα, υπερασπιζόμενος τον Πρόεδρο Μακάριο. Απεβίωσε με το βαθμό του αστυφύλακα. Τραυματίστηκε στον χώρο του Αρχηγείου της Αστυνομίας κατά το πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου 1974 και εξέπνευσε στις 6 Αυγούστου στο νοσοκομείο.

Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης συμμετείχε τον τελευταίο μήνα πριν το πραξικόπημα σε έρευνες και επιχειρήσεις που διεξήγαγε η Αστυνομία στην Αμμόχωστο και τη Λάρνακα. Την ημέρα του πραξικοπήματος μετέβη στη Λευκωσία, μαζί με συνάδελφό του για να μεταφέρουν ένα κρατούμενο στις Κεντρικές Φυλακές.

Σταμάτησαν για ανεφοδιασμό καυσίμων στο Αρχηγείο της Αστυνομίας, όπου και τους επιτέθηκαν οι πραξικοπηματίες. Ο Ανδρέας τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Στις 20 Ιουλίου, με την τουρκική εισβολή, η σύζυγός του Αναστασία Μιχαηλίδου μετέβη στο Νοσοκομείο ως αιμοδότρια, με σκοπό να συναντήσει τον σύζυγό της. Η συνάντηση έγινε υπό την απειλή των όπλων.

Ο Μιχαηλίδης βρισκόταν ξαπλωμένος στο πάτωμα ενός διαδρόμου και όπως πληροφόρησε τη γυναίκα του χειρουργήθηκε, αλλά χωρίς ακτινογραφίες και την απαραίτητη φροντίδα.

Στις 25 Ιουλίου ο Αντρέας Μιχαηλίδης πήρε εξιτήριο από το Νοσοκομείο και φαινόταν να είχε αποφύγει τον κίνδυνο. Όμως μετά από άλλες δύο χειρουργικές επεμβάσεις που χρειάστηκε να γίνουν, δεν άντεξε και απεβίωσε.

Ο Ανδρέας αντιστάθηκε, πολέμησε και έπεσε, μένοντας πιστός μέχρι τέλους στο καθήκον.

Κυρίες και κύριοι,

Το προδοτικό πραξικόπημα του 1974 άφησε την Κύπρο έρμαιο στις κατακτητικές βλέψεις της Τουρκίας που εισέβαλε στις 20 Ιουλίου και έκτοτε κατέχει το 37 τοις εκατό των εδαφών της πατρίδας μας. Σκορπίζοντας τον θάνατο και την προσφυγιά και παγιώνοντας, 49 χρόνια μετά, την κατοχή, με τον σφετερισμό των εδαφών και των περιουσιών μας και με εγκλήματα πολέμου όπως η εθνοκάθαρση και ο εποικισμός.

Σχεδόν μισό αιώνα μετά, η τουρκική πλευρά παραμένει το ίδιο προκλητική μιλώντας για δύο κράτη και κυριαρχική ισότητα, θέσεις που δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές από την πλευρά μας.

Η ελληνοκυπριακή πλευρά και ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης παραμένουν δεσμευμένοι για λύση στο πλαίσιο που προνοούν τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και με πρόνοιες που να διασφαλίζουν το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Την ίδια στιγμή, απαραίτητη προϋπόθεση για τη λύση αποτελεί η κατάργηση των εγγυήσεων και η διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του κράτους ούτως ώστε η λύση να είναι βιώσιμη.

49 χρόνια μετά ο κυπριακός λαός συνεχίζει να βιώνει τις συνέπειες του διπλού εγκλήματος που έχει συντελεστεί εις βάρος του με το πραξικόπημα και την εισβολή. Οι θυσίες των ηρώων μας, όπως αυτή του Αντρέα Μιχαηλίδη που έπεσε για το ιδανικό της Δημοκρατίας, δεν έχουν ακόμη δικαιωθεί. Έχουμε ευθύνη να μην ξεχάσουμε αυτές τις θυσίες αλλά και να αντλήσουμε τα απαραίτητα διδάγματα. Οι πράξεις των πραξικοπηματιών στην Κύπρο και της Χούντας στην Ελλάδα που οδήγησαν στην καταστροφή της Κύπρου αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή.

Η ενότητα του λαού και η συστράτευση στον κοινό στόχο της απελευθέρωσης και επανένωσης είναι το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες του Αντρέα Μιχαηλίδη και των υπόλοιπων ηρώων, τόσο της αντίστασης κατά του πραξικοπήματος, όσο και των ηρώων της τουρκικής εισβολής.

Σας ευχαριστώ πολύ.

(ΜΒ)