Ανακοινωθέντα

Με αισθήματα δέους και βαθιάς συγκίνησης παρευρισκόμαστε σε αυτό τον ιερό χώρο απευθύνοντας προς τον Ύψιστο τη θερμή μας παράκληση για την ανεύρεση και του τελευταίου αγνοουμένου της Κυπριακής τραγωδίας.

Σαράντα οκτώ χρόνια μετά το επάρατο πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή που έφεραν την καταστροφή στο νησί μας, εξακολουθεί δυστυχώς να παραμένει αδιευκρίνιστη η τύχη των περισσοτέρων των αγνοουμένων μας, όσων δηλαδή τα ονόματα περιλήφθηκαν στον αρχικό κατάλογο και ακόμα, όσων άλλων συμπατριωτών μας θεωρήθηκαν πεσόντες ή εξαφανίστηκαν και συνεχίζουν να αγνοούνται από το 1963 και μετέπειτα.

Δεν υποτιμούμε ούτε υποβαθμίζουμε το έργο που έχει επιτελεστεί στα πλαίσια της αποστολής της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοουμένους. Κάθε άλλο. Στηρίζουμε με κάθε τρόπο από την πλευρά μας τη Διερευνητική Επιτροπή και την ανθρωπιστική της αποστολή.

Όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τα σημαντικά προβλήματα που υπάρχουν και αποτελούν τροχοπέδη στις προσπάθειες επίτευξης προόδου. Ενδεικτικά να αναφέρω τη δραματική μείωση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στον εντοπισμό λειψάνων στις κατεχόμενες περιοχές. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε πρόοδος στο θέμα της πρόσβασης των αρχείων του τουρκικού στρατού όπως και στην επίλυση των προβλημάτων και προσκομμάτων που θέτει ο τουρκικός στρατός για έρευνες και εκταφές στις αυθαίρετα αποκαλούμενες στρατιωτικές ζώνες. Το μείζον διπλό έγκλημα της καταστροφής των μαζικών τάφων και της σκόπιμης μετακίνησης των λειψάνων σε άγνωστους σ’ εμάς μέχρι στιγμής χώρους εξακολουθεί να υφίσταται. Ταυτόχρονα, η κατοχική δύναμη αρνείται να υποδείξει τους μαζικούς χώρους ταφής που δημιουργήθηκαν από τον τουρκικό στρατό από τις περισυλλογές των νεκρών από τα πεδία των μαχών.

Δυστυχώς, χωρίς την ειλικρινή συνεργασία της κατοχικής δύναμης δεν μπορεί και ούτε αναμένεται να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος. Είναι για τον λόγο αυτό που η διεθνής κοινότητα και ειδικά τα Ηνωμένα Έθνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αναλάβουν έστω και μετά από τόσα χρόνια ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες για να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία και η άρνηση της κατοχικής δύναμης να συνεργαστεί.

Θέλω να τονίσω για ακόμα μια φορά ότι για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα η διακρίβωση της τύχης όλων ανεξαίρετα των αγνοουμένων μας προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στην αγωνία και τον πόνο των οικογενειών τους που βιώνουν καθημερινά εδώ και τόσες δεκαετίες. Δεν νοείται για εμάς ως πλήρη διευκρίνιση της τύχης των αγνοουμένων μας η παράδοση λίγων ή μεμονωμένων οστών για ταφή.

Είναι πάγια η θέση μας ότι η κάθε οικογένεια αγνοουμένου δικαιούται να πληροφορηθεί για την τύχη του αγαπημένου της προσώπου με πειστικά και αποδεικτικά στοιχεία.

Έχουμε φθάσει, και ίσως το έχουμε ξεπεράσει, το χρονικό σημείο που οι περισσότεροι των συγγενών, γονείς, σύζυγοι ακόμη και παιδιά, ολοκληρώνουν το δικό τους κύκλο ζωής και φεύγουν με αναπάντητα τα ερωτήματα για την τύχη των αγαπημένων τους.

Αγαπητοί συγγενείς των αγνοουμένων, φίλοι συνεργάτες της Παγκύπριας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων και Αδηλώτων Αιχμαλώτων και υποστηρικτές του Παγκύπριου Ταμείου Μαραθωνίου Αγάπης Αγνοουμένων, 

Μαζί με τις προσπάθειες για επίτευξη μιας δίκαιης και λειτουργικής λύσης στο εθνικό μας θέμα, συνεχίζουμε άοκνα και τις προσπάθειες να επιλυθεί επιτέλους η ανθρωπιστική πτυχή του προβλήματος των αγνοουμένων μας. Το σύνθημα της φετινής εκδήλωσης «Διακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων της Κύπρου-Βοηθήστε το έργο της Διερευνητικής Επιτροπής» μας εκφράζει φυσικά όλους απόλυτα. 

Από τον τόπο αυτό της βεβαρημένης ιστορικής μνήμης, και δίπλα από τη σεπτή μορφή του Μνημείου της Κυπρίας και της Ελλαδίτισσας Μάνας των Αγνοουμένων, σας διαβεβαιώνουμε για ακόμη μια φορά για την πλήρη συμπαράσταση και συμπαράταξη μας. 

Μαζί θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι τέλους για να θέσουμε ένα τέλος στον πόνο και την αγωνία των συγγενών των αγνοουμένων και στο μαρτύριο που για τόσες δεκαετίες βιώνουν καθημερινά. Αυτό για εμάς δεν αποτελεί σχήμα λόγου αλλά δέσμευση και υποχρέωση απέναντι στους ήρωες μας και στις οικογένειες τους.

(ΡΜ/ΜΒ/ΙΚ)